Χρήστος Ασημάκης: Πενηντάρης αθλητής

33 χρόνια στα γήπεδα συμπληρώνει ο Χρήστος Ασημάκης

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέτρος Στεφανής

Εφημερίδα "Τα Νέα"

«Έχω φάει το περισσότερο ξύλο στα πόδια από οποιονδήποτε! Τώρα πια, προφανώς λόγω ηλικίας, με σέβονται περισσότερο...» λέει ο Χρήστος Ασημάκης (με τα κόκκινα), ο οποίος έχει χάσει τον... λογαριασμό των γκολ που έχει σημειώσει πριν γυρίσει στην άμυνα
Κάποιοι από τους σημερινούς του συμπαίκτες δεν είχαν καν γεννηθεί όταν εκείνος έβγαλε το πρώτο του δελτίο ως ποδοσφαιριστής, το 1975. Στο κατώφλι των 50 ετών, ο Χρήστος Ασημάκης συνεχίζει να αγωνίζεται με τον Ολυμπιακό Παναιτωλίου.O 49χρονος Χρήστος Ασημάκης φαίνεται πολύ νεώτερος από την ηλικία του. Όποιος τον δει να τρέχει μάλιστα, ορκίζεται πως είναι τουλάχιστον 20 χρόνια πιο μικρός! «Ο κόσμος που με βλέπει να αγωνίζομαι έχει πάθει πλάκα! “Παίζεις ακόμα;!”, μου λένε, “πώς τα καταφέρνεις;!”, αναρωτιούνται συνήθως έκπληκτοι», λέει στα «ΝΕΑ» ο αειθαλής μπαλαδόρος. Γεννημένος στις 20-12-1958, κλωτσά την μπάλα εδώ και 33 (!) χρόνια, απ΄ το 1975, όταν κι έβγαλε το πρώτο αθλητικό δελτίο του στη σημερινή ομάδα του, τον Ολυμπιακό Παναιτωλίου. Αρνείται πεισματικά να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, τη φανέλα με το «5», βάζει τα γυαλιά σε συμπαίκτες και αντιπάλους που άνετα θα μπορούσαν να είναι και... παιδιά του. «Έχω απλά γερή κράση», λέει ο «αιώνιος» σέντερ φορ. «Ούτε κι εγώ ξέρω πόσα γκολ έχω βάλει όλα αυτά τα χρόνια! Έβαζα πολλά, 30-45, κάθε χρόνο στα τοπικά πρωταθλήματα. Έχω σκοράρει με όλους τους τρόπους, ακόμα κι απ΄ τη σέντρα, όταν είδα τον τερματοφύλακα εκτός εστίας», θυμάται. Μ΄ αυτές τις επιδόσεις, οι αντίπαλοι αμυντικοί υποχρεώθηκαν να τον... επικηρύξουν. «Έχω φάει το περισσότερο ξύλο στα πόδια από οποιονδήποτε. Τους άκουγα, όταν έμπαιναν μέσα, να λένε για μένα “χτυπάτε τον”, άλλος στο πρώτο ημίχρονο, άλλος στο δεύτερο. Γρήγορος όπως είμαι ήταν δύσκολο να με πιάσουν, δεν καταλάβαινα τίποτα από τις κλωτσιές τους! Τώρα πια, προφανώς λόγω ηλικίας, με σέβονται περισσότερο...». Ο ίδιος, αντίθετα, δεν δείχνει τον παραμικρό... σεβασμό στους κατά πολύ νεώτερους συμπαίκτες του, στα τεστ κοπώσεως τους ξεπερνά όλους!

Πολλές ομάδες

Στις τρεις δεκαετίες που αγωνίζεται άλλαζε τις ομάδες σαν... πουκάμισα: Ολυμπιακός Παναιτωλίου, Μεσολόγγι (πρώτος σκόρερ παλαιότερα στην Δ΄ Εθνική, με 21 γκολ), Παναιτωλικός (και στη Β΄ Εθνική), Παναιγιάλειος, Άρης Αιτωλικού, Άγιος Κωνσταντίνος, Απόλλων Δοκιμίου, Θύελλα Παραβόλας. Σε κάποιες από αυτές έπαιξε δυο και τρεις φορές. Ήταν μάλλον θέμα «δημοσίων σχέσεων», εξηγεί ο Χρήστος Ασημάκης. «Τότε με ήθελαν όλοι, πήγαινα μια χρονιά στον έναν, μια στον άλλο. Το 1988, το Μεσολόγγι, με προπονητή τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα, πλήρωσε στον Ολυμπιακό Παναιτωλίου ενάμισι εκατομμύριο δραχμές - πολλά λεφτά για την εποχή και την κατηγορία- για να με αποκτήσει». Μεταγραφή στη μεταγραφή, έβγαλε, όπως παραδέχεται, «κάμποσα λεφτά». Πάντως δεν έγινε και πλούσιος από το ποδόσφαιρο. «Από την μπάλα κέρδισα πολλές γνωριμίες, όλη η Αιτωλοακαρνανία με ξέρει. Χωρίς καμία διαφήμιση για το μαγαζί μου, το ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων που διατηρώ, έχω εξασφαλίσει σταθερή πελατεία!», λέει χαμογελαστός.

Η... γκρίνια της συζύγου

Εξίσου σταθερή είναι και η παρότρυνση της συζύγου του να τα παρατήσει. «Απελπίστηκε να πλένει αθλητικά ρούχα! “Πάλι μου έφερες φανέλες και σορτσάκια; Σταμάτα την μπάλα”, μου λέει συνεχώς!», περιγράφει ο κ. Ασημάκης, ο οποίος τουλάχιστον έχει στο πλευρό του- μόνο ως θεατές, όμως- τα τρία ανήλικα παιδιά του. Ποδοσφαιρικά «ένσημα», ωστόσο, ο ίδιος θα συνεχίσει να κολλάει για χρόνια ακόμα, το ξεκαθαρίζει. «Κάθε χρονιά- πρώτη φορά στα 34 - λέω σταματάω, αλλά τελικά συνεχίζω να παίζω. Με κρατάει πως όταν πατώ το πόδι μου στο γήπεδο τα ξεχνάω όλα. Αν δεν είχα τη δουλειά μου, δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια ακόμα θα έπαιζα...». Για την ώρα, για να κρατηθεί και τη νέα σεζόν σε φόρμα, πήρε τα μέτρα του. «Παίζω πια λίμπερο, στην άμυνα. Μπροστά... βαριέμαι, αλλά και πάλι δεν έχω πρόβλημα να παίξω και εκεί, εφόσον χρειαστεί! Τώρα πίσω παίζω περισσότερο με το μυαλό, το τρέξιμο είναι λιγότερο». Τα ενενήντα λεπτά του αγώνα, πάντως, σε χωμάτινα γήπεδα συνήθως, τα βγάζει... χαλαρά. «Χωρίς πολλές προπονήσεις, μια φορά την εβδομάδα μόνο, παίζω συνεχώς, γυμναστήριο δεν πηγαίνω. Απ΄ το 1975 έως σήμερα δεν έχω χάσει παιχνίδι, τουλάχιστον 32 αγώνες τη σεζόν! Ποτέ δεν βγήκα από αγώνα, ούτε ως τραυματίας ούτε ως αλλαγή...».