Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Στ. Κριμιζής: "Επιδημία αναξιοκρατίας στην Ελλάδα"

Με μεγάλη επιστημονική καριέρα στην Αμερική διοικητής επί 13 χρόνια των διαστημικών προγραμμάτων της ΝΑSΑ, ο Σταμάτης Κριμιζής -για τη ζωή και το έργο του διαβάστε στο "APODIMOS.COM"- επιχειρεί, μέσω της θέσης του στην Ακαδημία Αθηνών, να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία του στην πατρίδα του Ελλάδα.

ΕΡ:….η δουλειά σας μάλλον σας προστάτευσε από το να γίνετε κυνικός στη ζωή σας...
«Τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχω φτάσει να την αντιμετωπίζω ως δουλειά.
Βέβαια, όταν διοικούσα τα προγράμματα της ΝΑSΑ και είχα 600 ανθρώπους για να τροφοδοτήσω τα προγράμματα και από την άλλη τους γραφειοκράτες της ΝΑSΑ και τις διαδικασίες στο Κογκρέσο για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων, αυτός ήταν ένας άλλου είδους αγώνας.
Εκεί υπήρχαν οι διαστάσεις του κυνισμού και οι προσωπικές σχέσεις ορισμένες φορές τεντώνονταν αρκετά αλλά το παίρνει κανείς ως μέρος της ευθύνης του και αν μπορεί να το εκλογικεύει, τότε μπορεί και να επινοεί λύσεις. Αυτό έκανα κι εγώ.
Σηκωνόμουν πρωί, σκεπτόμουν τα προβλήματα της ημέρας και ποιες ήταν οι λύσεις. Και μετά πήγαινα στο γραφείο και αρχίζαμε.
Τελικά, βέβαια, παραιτήθηκα από τη θέση που κατείχα στη ΝΑSΑ επί 13 χρόνια, ως διοικητής των προγραμμάτων της, για να αφιερώσω το σύνολο του χρόνου μου στην επιστημονική μου δουλειά».
ΕΡ:….Πέραν της γραφειοκρατίας, τι άλλο κρατά την Ελλάδα «σκλαβωμένη» στην ασημαντότητα;
«Η επιδημία αναξιοκρατίας. Βρίσκεις άτομα σε θέσεις-κλειδιά τα οποία δεν έχουν τις ικανότητες να κατανοήσουν ούτε καν το ελατήριο για να ενεργήσουν για το καλό της χώρας. Αυτό δεν το συναντάς ούτε στην Αμερική ούτε στην Ευρώπη. Δεν βλέπεις να βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις άνθρωποι που δεν είναι καταρτισμένοι.
Θυμάμαι τις πυρκαγιές του 2007, όταν ο πρωθυπουργός είπε: "Έδωσα εντολή να γίνουν αυτά κι αυτά".
Δεν ξέρω αν οι πολιτικοί το καταλαβαίνουν αλλά όταν έχεις σε διάφορες θέσεις ανθρώπους οι οποίοι έχουν διορισθεί αναξιοκρατικά και δεν έχουν τις ειδικότητες να κάνουν τη δουλειά τους σε αυτό το επίπεδο, εάν αυτό προχωρεί μέχρι και τον τελευταίο πυροσβέστη ο οποίος είναι πιθανώς ανεκπαίδευτος επειδή ο προϊστάμενος δεν ξέρει πώς πρέπει να τον εκπαιδεύσει, όταν δίνεις εσύ μια εντολή να γίνει κάτι. Ποιός θα την εκτελέσει, αν η γνώση δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο; Αλλάζει αυτό το πράγμα;
Πρέπει να βρεθεί ένας πολιτικός ηγέτης ο οποίος να μην ενδιαφέρεται να μείνει στην εξουσία πάνω από 4 χρόνια και να κάνει μια επανάσταση στην κουλτούρα της χώρας».
ΕΡ: Ένα νέο παιδί με έφεση στη μελέτη, με ταλέντο και όνειρο να ακολουθήσει τα δικά σας βήματα, τι θα το συμβουλεύατε;
«Λυπάμαι για την απάντηση που πρέπει να δώσω αλλά αυτό το παιδί, όπως μου το περιγράφετε, πρέπει να φύγει από την Ελλάδα. Να πάει στο εξωτερικό. Διότι οι αξίες που κυριαρχούν στην Ελλάδα και με τις οποίες αυτό το παιδί θα έρθει αντιμέτωπο, δεν είναι αυτές που θα του επιτρέψουν να προοδεύσει.
Το παιδί σ' αυτή τη χώρα περιμένει να πάρει ένα χαρτί, όχι για να μάθει, αλλά για να διοριστεί με τη βοήθεια κάποιου συγγενή στο Δημόσιο. Αυτό δεν είναι φιλοδοξία που θα οδηγήσει τη χώρα στην πρόοδο. Είναι ένα αδιέξοδο.
Το ίδιο παιδί, αν βγει έξω, θα δει ότι υπάρχει αξιοκρατία, θα ξέρει ότι οι κανόνες συμπεριφοράς είναι συγκεκριμένοι και ότι εφαρμόζονται και ότι όταν δουλέψει, θα αναγνωριστεί και θα προωθηθεί.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ικανοποίηση για ένα παιδί από το να ξέρει ότι αναγνωρίζονται οι προσπάθειες του, να κάθεται με τον καθηγητή του ή τον μέντορα του και να του λέει εκείνος "θα σου δώσω κι αυτή την ευθύνη" και να το προωθεί συνεχώς σε όλα τα επίπεδα».
ΕΡ: Από όσους εργάστηκαν για το συγκεκριμένο πρότζεκτ και ενδεχομένως δεν το δουν να προχωράει, θα φύγουν κάποιοι έξω;
«Βέβαια. Πολλοί από αυτούς είναι ικανότατοι άνθρωποι και ακριβώς επειδή είναι ικανοί, το εξωτερικό τους θέλει. Κι όταν τους προσφέρουν μια θέση, θα πάνε.
Όμως θα είναι μεγάλη απογοήτευση για αυτούς τους νέους ανθρώπους που δούλεψαν με τόση αυταπάρνηση, ευφυΐα και ταλέντο, να διαπιστώσουν ότι αυτή η χώρα είναι κολλημένη σε βάλτο και αδυνατεί να "περπατήσει"».
ΕΡ: Εσείς πώς πήρατε την απόφαση να μετοικήσετε στην Αμερική;
«Κατά κάποιον τρόπο η απόφαση ήταν προειλημμένη.
Ο πατέρας μου ήταν μετανάστης, πηγαινοερχόταν στην Αμερική και είχε συγκεντρώσει ένα ορισμένο ποσό για να πάω πανεπιστήμιο εκεί».
ΕΡ: Πώς και το σκέφτηκε έτσι;
«Τότε στην Ελλάδα η επιβίωση ήταν ακόμη πολύ δύσκολη. Τι θα γινόσουνα;
Εγώ είχα κλίση και προς τη φιλολογία και προς τα μαθηματικά. Η μητέρα μου μού έλεγε: "Να ξεχάσεις τη φιλολογία. Θα πεινάσεις!"»
ΕΡ: Την ξεχάσατε τη φιλολογία;
«Δεν την ακολούθησα ως επάγγελμα αλλά δεν την ξέχασα και τελείως. Η γυναίκα μου είναι φιλόλογος, ενώ μου αρέσει να διαβάζω λογοτεχνία».
ΕΡ: Τί διαβάζετε;
«Δυστυχώς, δεν προλαβαίνω πολλά. Τελευταία διάβασα το βιβλίο της κ. Δημουλά, συναδέλφου μου στην Ακαδημία, ποίηση.
Μου αρέσει πολύ η ιστορία. Είχα διαβάσει τα βιβλία του Ομπάμα πριν να κατεβεί υποψήφιος. Δεν διαβάζω μυθιστορήματα.
Η σύζυγος μου διαβάζει πάρα πολύ και μου λέει πολλά για τη ροή της λογοτεχνίας».
ΕΡ: Στην πατρίδα σας τη Χίο πηγαίνετε;
«Ήμουν εκεί μέχρι το Πάσχα. Είχα πάει για 4 ημέρες, η ενορία μου είναι μία από τις δύο στον ρουκετοπόλεμο, ήμουν κι εγώ, στα νιάτα μου, "ρουκετατζής".
Κατάγομαι από τον Βροντάδο, υπάρχει εκεί το σπίτι του παππού το οποίο έχουμε φτιάξει και επισκεπτόμαστε.
Αλλά το πρωί του Πάσχα έφυγα για το Ντένβερ (Κολοράντο) αφού είμαι σε μια επιτροπή της ΝΑSΑ που ελέγχει το πρόγραμμα για την αποστολή στον Κρόνο»
ΕΡ: Από τη Χίο φαίνονται ομορφότερα τα άστρα ή από το Κολοράντο;
«Όταν μεγάλωνα δεν υπήρχε ρύπανση, ο ουρανός ήταν πολύ καθαρός, καθόμασταν με τους φίλους μου κοιτούσαμε τα αστέρια και λέγαμε: "Άραγε υπάρχει ζωή εκεί, θα πάμε ποτέ πουθενά". Πού να ξέρω τότε τι μου εμέλλετο;»

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Απ΄τον Όρλιακα Γρεβενών στον Όρλιακα του Άρη!

Σε ιδιόμορφους εξερευνητές, που αναζητούν όχι μόνο νέα άστρα, αλλά και πυκνότερο ...σκοτάδι, έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι στην Ευρώπη, καθώς τα φώτα των ευρωπαϊκών μητροπόλεων και η ρύπανση "κρύβουν" τον έναστρο ουρανό: το φως "σκεπάζει" εξωηλιακούς πλανήτες, γαλαξίες και κομήτες.
Η αναζήτηση σκοταδιού έχει οδηγήσει τους αστρονόμους στο "σκοτεινό βουνό" της Πίνδου και συγκεκριμένα στις πλαγιές του 'Ορλιακα των Γρεβενών, σε υψόμετρο 1.400-1.600 μέτρων. Από το συγκεκριμένο σημείο, ένα από τα σκοτεινότερα της Ευρώπης, η διεθνής αστρονομική κοινότητα θα μπορεί σε λίγα χρόνια -εκτός απροόπτου το 2011 ή το 2012- να βλέπει τον ...΄Ορλιακα του Αρη: "΄Ορλιακα" ονόμασε μια περιοχή του "κόκκινου πλανήτη" ο Γρεβενιώτης αστροφυσικός της NASA, Aθανάσιος Οικονόμου, σε ανάμνηση της πατρίδας του!
Ο κ. Οικονόμου -που μεταξύ άλλων κατασκεύασε τμήματα των ακάτων που έφτασαν στον Άρη, αλλά και διάφορα αστρονομικά όργανα σε τ.ΕΣΣΔ και ΗΠΑ- είναι και ο άνθρωπος ο οποίος "έσπρωξε" διεθνώς την ιδέα για τη δημιουργία ενός αστεροσκοπείου στην Πίνδο.
Το αστεροσκοπείο του Ορλιακα, προϋπολογισμού 2,5 εκατ.-3 εκατ. ευρώ, αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από προγράμματα όπως τα "ΕΠΑΔΥΜ" και "Πίνδος" της 4ης προγραμματικής περιόδου 2007-2013. Βέβαια, η κατασκευή του αστεροσκοπείου, που θα εξοπλιστεί με ένα υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο, είναι πολύπλοκη υπόθεση. Για την ολοκλήρωση όλων των απαιτούμενων μελετών, αδειοδοτήσεων και διαμορφώσεων χώρου θα χρειαστούν περίπου τρία χρόνια. Οι διαδικασίες πάντως προχωρούν γρήγορα και η εταιρία, που εδώ και περίπου 1,5 μήνα ανέλαβε την εκπόνηση του επιχειρησιακού σχεδίου για το αστεροσκοπείο, έχει τη συμβατική υποχρέωση να το παραδώσει εντός πενταμήνου.

Ολόκληρο το κείμενο στο Greece-Salonica.blogspot.com
 
ΕπιστροφήTop