Θείο Κήρυγμα (Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Αγρινίου)

Δημήτριος Γεωργ. Δάτσικας

* Ιατρός Γενικού Νοσοκομείου Αγρινίου

* Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας

Τόπος: Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Αγρινίου

Κήρυγμα: 27ης Δεκεμβρίου 2020

Θείο Κήρυγμα (Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Αγρινίου)

Δημήτριος Γεωργ. Δάτσικας

* Ιατρός Γενικού Νοσοκομείο Αγρινίου 
* Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας

Τόπος: Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Αγρινίου.

Κήρυγμα: 17ης Ιανουαρίου 2021.

Οι δημοτικές εκλογές στο Αγρίνιο και η Νέα Δημοκρατία.

Προσωπική κατάθεση και μαρτυρία.

Μπορεί να είμαι μακριά, παρακολούθησα όμως με εξαιρετική προσοχή τις δημοτικές εκλογές, την πρώτη αλλά και την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010.

Το αποτέλεσμα τους (απλώς μου) επιβεβαίωσε ότι η ήττα του Δημήτρη Σταμάτη (Ακούστε την κεντρική του ομιλία πριν τις επαναλητικές εκλογές) ή η νίκη του Παύλου Μοσχολιού ήταν ΕΚΠΛΗΞΗ, μόνο για όσους δεν γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της πόλης. Όταν η Νέα Δημοκρατία επέλεγε το συγκεκριμένο υποψήφιο ως επιλογή που θα διεκδικούσε το διευρημένο Δήμο Αγρινίου, πίστευε και μαζί της και οι άδολοι ψηφοφόροι και φίλοι της ότι επέλεγε στο πρόσωπό του τον άνθρωπο εκείνο που θα μπορούσε να τιθασεύσει «επιτήδειους ανυπότακτους» και «(επι)δέξιους επαγγελματίες». Πάνω απ’  όλα πίστευε –ατυχώς- ότι η επιλογή της θα αντιστρέψει τις εγγενείς αδυναμίες του κομματικού της μηχανισμού, τις εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού ελλείψεις στελεχιακού δυναμικού και κυρίως την ανυπαρξία συνεπούς πολιτικής παρουσίας στην κοινωνία.

Αξιολογώντας σχολαστικά και βαθμολογώντας με προσοχή –όχι όμως με επιείκεια ή ιδιαίτερη αυστηρότητα - όσους αποτέλεσαν το στελεχιακό δυναμικό των δύο συνδυασμών, τόσο σε επίπεδο υποψηφίων όσο και επιτελείων, θα καταλήξετε σε προφανή συμπεράσματα και η ζυγαριά θα γύρει.

Επιτέλους, η συντηρητική παράταξη και ειδικότερα η Νέα Δημοκρατία –ως το μεγάλο κομμάτι της- ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αντιμετωπίσει το δήμο Αγρινίου σαν ένα σημαντικό πολιτικό στοίχημα.  Αξίζει ν’ αναζητήσει στην κοινωνία τους πολίτες που θα έχουν τις ικανότητες, το χρόνο και τη θέληση ν’ αφοσιωθούν με όρεξη και όραμα στο σκοπό. Ως στόχος πρέπει να είναι το ΛΥΓΙΣΜΑ, το ΓΟΝΑΤΙΣΜΑ, η ΑΛΩΣΗ και τελικά η ΑΠΟΣΑΡΘΡΩΣΗ και η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ του συστήματος εξουσίας που κυβερνά την πόλη από το 1974, συνεχώς κι αδιαλείπτως, σ’ ένα ιδιότυπο πολίτευμα –κομματικού- κληρονομικού δικαίου.

Όσο η Νέα Δημοκρατία θ’ αναζητά στην εκάστοτε ευκαιριακή της επιλογή τον μεσσία, (και δεν είναι αιχμή για τον Τάκη Σταμάτη, αλλά και να το εκλάβει έτσι, σκασίλα μου), τόσο θα παρασέρνεται βαθύτερα στην «κινούμενη άμμο», που επιτρέπει στο Πα.Σο.Κ να διαιωνίζει τη «θρύλο» του δήθεν «πράσινου κάστρου».  Ας πάψει δε επιτέλους και σε κάθε περίπτωση, (απλώς) να παρακολουθεί τους «δεξιούς» να χαίρονται –κάθε φορά- την ήττα του υποψηφίου που ορίζει η συντηρητική παράταξη και να πανηγυρίζουν που για μια ακόμη τετραετία –πάνε τώρα σχεδόν δέκα- δικαιώθηκαν οι καφενειακές τους αμπελοφιλοσοφίες κι ας αναλάβει δράση.

Καταθέτω την άποψη μου, όπως δεσμεύτηκα σε προηγούμενα post, άλλωστε έχω βιώσει από πολύ κοντά –πιο κοντά δεν γινόταν- και εξαιρετικά έντονα, τι σημαίνει να διεκδικείς με τη συντηρητική παράταξη το δήμο Αγρινίου, σ’ ένα δήμο που όταν είσαι «δεξιός» στέκεσαι στην «αθέατη πλευρά του φεγγαριού».

Δεν με χωρίζει το παραμικρό με τον Παύλο Μοσχολιό, ενώ αντίθετα μας ενώνουν οι φιλικές και αδιατάρακτες -για πάνω από είκοσι χρόνια- σχέσεις των παιδιών μας, από τα μαθητικά τους χρόνια (στα «Εκπαιδευτήρια Θεοδωρόπουλου- Μπαλαούρα»), έως και σήμερα που είναι ενήλικες. Αξίζει και του εύχομαι τα καλλίτερα για εκείνον αλλά και την πόλη, που είναι και τυπικά πλέον πόλη μου. Είναι όμως, ο Παύλος Μοσχολιός κι όχι με αποκλειστικά δική του ευθύνη, μέρος ενός συστήματος εξουσίας που δυνάμωσε και επιθυμεί να διαιωνίσει την παρουσία του στα δημοτικά και κοινωνικά δρώμενα. Ο νέος και συνάμα παλαιός δήμαρχος Αγρινίου, αποτελεί εξάρτημα ενός μηχανισμού που αντικατέστησε την εκλογική διαδικασία με την «θέλημα Πα.Σο.Κ.» εξουσία και που πρέπει –όπως όλα τα συστήματα εξουσίας- να τελειώσει.

-----------------------

Για τον Βασίλη ΚΑΠΕΡΔΑ να γράψω μόνο δύο λόγια. Χρειάζονται παραπάνω; Του τα είπαν οι πατριώτες και χωριανοί του, που τον έστειλαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ώστε ο Βασίλης Καπέρδας, ο εθνικιστής των νεανικών και φοιτητικών χρόνων του, ο Βασίλης των χρόνων της Εθνικής Παρατάξεως, μαζί με τον υποψήφιο του Πα.Σο.Κ.; (!)  Ο Βασίλης που μας «νουθετούσε» όταν βρισκόμασταν -πάντα δηλαδή- απέναντι στους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας; Ο Βασίλης δικαιώνει απόλυτα τη λαϊκή ρήση «που ήσουνα νιότη που 'δειχνες πως θα γινόταν άλλος».

Οι (νέο)εκλεγέντες δημοτικοί Σύμβουλοι στο Δήμο Αγρινίου

Ποιοι αποτελούν το Δημοτικό Συμβούλιο.

Από το συνδυασμό του Δημάρχου ΠΑΥΛΟΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
ΑΓΡΙΝΙΟΥ: Μοσχολιός Παύλος

Κατσαρή–Μαυραγάνη Κωνσταντούλα
Λαδάς Θεόδωρος
Γαλαζούλα Μαρία
Σερπάνου Μαργαρίτα
Τσούκαλος Ευστάθιος
Πιστιώλη–Σαλακίδου Όλγα
Γρίνος Γεώργιος
Παπαθανάσης Βασίλης
Γιαννακόπουλος Δημήτριος
Σφυρής Βλάσιος
Κραββαρίτη Ευαγγελία
Παπαθανασίου Κών/νος
Δεληγιάννης Γεώργιος
Ζαμπάρας Γεώργιος
Σφυρής Σπυρίδων
Παπαϊωάννου Χριστόφορος
Κοκκινοβασίλης Παύλος

ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟΥ :Ράπτης Γεώργιος
ΑΡΑΚΥΝΘΟΥ :Θεοδωρόπουλος Νίκος
ΘΕΣΤΙΕΩΝ :Ράπτης Ευθύμιος
ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ:Σιδερίδης Ιωάννης
ΝΕΑΠΟΛΗΣ: Ρούσση – Ντζιμάνη Αγγελική,

                      Καλαντζής Ιωάννης
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ :Μπαλάσκας Επαμεινώνδας
ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ :Κορδολαίμης Χρήστος
ΠΑΡΑΚΑΜΠΥΛΙΩΝ :Κούρος Αντώνιος
ΣΤΡΑΤΟΥ :Τζαμαλής Παναγιώτης

Από το συνδυασμό του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

ΑΓΡΙΝΙΟΥ: Σταμάτης Δημήτριος,

                   Ζήσης Γρηγόριος,

                   Γκρίζης Νικόλαος,

                   Καζαντζής Νικόλαος,

                   Κοτρολός Λάµπρος,

                   Καλαντζής Κων/νος
ΑΡΑΚΥΝΘΟΥ:Βασιλείου Ιωάννης,

                      Αλεξόπουλος Βασίλειος
ΘΕΣΤΙΕΩΝ :Αλεξόπουλος Γεώργιος
ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ :Καρακώστας Βασίλειος ,

                         Δημητρέλης Αντώνιος
ΝΕΑΠΟΛΗΣ :Σβεντζούρης Δημήτριος
ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ :Μπόκα Γεωργία
ΣΤΡΑΤΟΥ :Στυλιαράς Ιωάννης,

                  Μουρτζιάπης Δημήτριος

Από το συνδυασμό του ΒΑΣΙΛΗ ΝΙΚΑΚΗ
ΑΓΡΙΝΙΟΥ :Νικάκης Βασίλειος,

                   Δήμας Δημήτριος
ΘΕΣΤΙΕΩΝ :Σιδέρης Κων/νος

Τελικά (σε όλα τα Ε.Τ.) του Δήμου Αγρινίου - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

 Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά (σε όλα τα Ε.Τ.) Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

 Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 149 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

 Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 148 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

 Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 147 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 146 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

 Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 145 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 144 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 143 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία. Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Τελικά στο 142 Ε.Τ. Δ.κ. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ - Δημοτικές 2010.

ο Παύλος Μοσχολιός νέος (ο παλιός) Δήμαρχος Αγρινίου.

Οι δημοτικές εκλογές για το διευρημένο δήμο Αγρινίου, είναι πλέον ιστορία.

Νικητές και ηττημένοι –κυρίως αυτοί- θα έπρεπε ήδη να κάνουν τον απολογισμό τους, να αποτιμούν και να σταθμίζουν, να αναλογίζονται τα τι, πως και γιατί της εκλογικής αναμετρήσεως. (Το κάνουν; Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και θα σας τη διηγηθώ στο τέλος των σχετικών αναρτήσεων.)

Για άλλη μια φορά, η παράταξη που ελέγχει από το 1974 και μετά το δήμο Αγρινίου κατάφερε –αν και τα βρήκε «σκούρα» στο 2^Ο γύρο την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010- να διατηρήσει στην κατοχή της -κυριολεκτικά-  τη δημοτική εξουσία, επεκτείνοντας την σε ολόκληρη την καρδιά του Νομού, τα όρια της οποίας περιλαμβάνει ο νέος Δήμος Αγρινίου.

Η εκλογική αναμέτρηση –οι δύο Κυριακές του Νοεμβρίου- σηματοδότησε και την έναρξη της νέας εποχής για το Παναιτώλιο. Η προσπάθεια αρκετών χρόνων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακόμη τον αυτοδιοικητικό νόμο «Καποδίστριας» και ζητούσε την ένταξη του χωριού μας στο Δήμο Αγρινίου, ευοδώθηκε.

Μακάρι οι άνθρωποι που από τον Ιανουάριο 2011 θα διαχειρίζονται τις τύχες του Δήμου Αγρινίου, ας φανούν αντάξιοι των προσδοκιών όσων τους εμπιστεύτηκαν και ας καταφέρουν να πείσουν κι εκείνους που στάθηκαν απέναντι τους στην εκλογική αναμέτρηση.

--------------------------

Μετά την παρουσίαση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων της δημοτικής κοινότητος Παναιτωλίου και των συγκεντρωτικών του Δήμου Αγρινίου, θα ακολουθήσει post με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις για τα εκλογικά δρώμενα στο δήμο τα τελευταία πολλά χρόνια.

Ένας αιώνας «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ» στην παγκόσμια αγορά.

Αυστηρές ποινές και προσωρινό κλείσιμο επιβλήθηκαν στην εταιρεία τρείς μήνες μετά τα εγκαίνια του νέου υπερσύγχρονου εργοστασίου της

του Κώστα Στούπα.
ΣΠΑΝΙΑ στη χώρα μας μια επιχείρηση έρχεται στην επικαιρότητα γιατί δεν τηρεί τις κατάλληλες συνθήκες υγιεινής ή τις συνθήκες εργασίας. Όταν μάλιστα αυτή η δημοσιότητα έχει να κάνει με μια πολυεθνική, τότε το θέμα αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Τρεις μήνες μετά τα εγκαίνια του νέου εργοστασίου της Παπαστράτος, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας επέβαλε πρόστιμο 100.000,00 € και τρεις μέρες αναστολή εργασιών. Το παράπτωμα της επιχείρησης σύμφωνα με τους επιθεωρητές εργασίας, αφορούσε το γεγονός ότι βρέθηκαν εργαζόμενοι χωρίς να έχει ελεγχθεί η κατάσταση της υγείας τους.Είναι ένα πιστοποιητικό που απαιτείται απασχολούνται σε τρόφιμα, ποτά, τσιγάρα κ.λπ.
ΕξαγοράΗ Παπαστράτος, που εξαγοράστηκε το 2003 από τη Phillips Morris και αποτελεί μία από τις λίγες άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα μας, εγκαινίασε το νέο εργοστάσιο του Ασπροπύργου τον περασμένο Μάιο.
Ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου που εγκαινίασε τη νέα μονάδα είχε τονίσει τη σημασία αυτής της επένδυσης σε μια περίοδο που η διεθνής οικονομία βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης.
Η νέα μονάδα έχει τη δυνατότητα παραγωγής 20 δισ. τσιγάρων ετησίως και είναι από τις πιο σύγχρονες της εταιρείας στην Ευρώπη. Της εταιρείας ηγείται σήμερα ο κ. Χ. Τσόλκας, ο οποίος κατέχει τη θέση του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου.
Η εταιρεία Αφοί Παπαστράτου είναι συνυφασμένη με την ελληνική οικονομική και επιχειρηματική ιστορία.
Η επιχείρηση ιδρύθηκε το 1913από τα αδέρφια Ευάγγελο, Σωτήρη, Γιάννη και Επαμεινώνδα Παπαστράτο στο Αγρίνιο. Κινητήριος μοχλός ήταν ο Ευάγγελος, που ήταν και ο μικρότερος αδερφός.Τα πρώτα βήματα Η μαθητική ζωή του Ευάγγελου Παπαστράτου κράτησε μέχρι τα 12 του χρόνια, όταν απέκτησε και την πρώτη του σχέση μετά καπνά. Την εποχή που μάζευαν τα καπνά πήγαινε μαζί με άλλους συνομήλικούς του, έτριβαν τα καπνόφυλλα με το χέρι και τα άφηναν στο χώμα να ξεραθούν. Μάζευαν μετά τα ξεραμένα φύλλα και αντί για τσιγαρόχαρτο χρησιμοποιούσαν σελίδες από τετράδια. Όταν ζαλίστηκε καπνίζοντας και τον πήγαν «σηκωτό» στο σπίτι, έφαγε το ξύλο της χρονιάς του. Όπως ανέφερε ο ίδιος, «ύστερα από αυτό, για χρόνια πολλά δεν ξαναδοκίμασα να καπνίσω. Ξανάρχισα το κάπνισμα μόνο σαν έγινα είκοσι δύο και έπρεπε πια να ήμουν καπνέμπορος».Η πρώτη του επιχειρηματική προσπάθεια αφορούσε το γενικό εμπόριο.
Στις 19 Ιουλίου 1906, σε συνεργασία με έναν Κεφαλλονίτη τυροκόμο, τον Σωτήρη Αυγερινό, ίδρυσαν την εταιρεία «Αυγερινός και Παπαστράτος» με σκοπό την αγορά και πώληση εγχώριων προϊόντων.
Οι δουλειές πήγαιναν καλά. Η εταιρεία ενισχύθηκε στη συνέχεια με τον αδελφό του, Σωτήρη. Εκτός από τα καπνά ασχολούνταν και με το εμπόριο σιτηρών. Απρόοπτο σταμάτημα των εργασιών έφεραν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι. Στρατεύθηκαν όλα τα αδέλφια. Επιστρέφοντας απ' τον πόλεμο προσπάθησαν να οργανώσουν και πάλι την εταιρεία. Ο Αυγερινός, όμως αρρώστησε και η εταιρεία διαλύθηκε τον Μάη του 1913. Αμέσως μετά τη διάλυση ίδρυσαν την ομόρρυθμη εταιρεία «Αδελφοί Παπαστράτου», που στην αρχή την αποτέλεσαν ο Ευάγγελος κι ο Σωκράτης και αργότερα μπήκε και ο αδελφός τους Γιάννης.Το Αγρίνιο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο... ΧίτλερΑΠΟ ΤΟ 1921 μέχρι το 1929 η οικογενειακή εταιρεία εξήγε ετησίως κατά μέσο όρο 3.382 τόνους καπνού, περίπου το 10% των συνολικών εξαγωγών του εν λόγω προϊόντος.
Η επιχείρηση παρέμεινε οικογενειακή μέχρι το 1930, όταν μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία και δέκα μήνες αργότερα ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινίασε το εργοστάσιο της εταιρείας στον Πειραιά. Το 1933 δημιούργησαν και το δεύτερο εργοστάσιο της επιχείρησης στο Βερολίνο.
Το εχθρικό κλίμα που επέβαλαν οι ναζί του Αδόλφου Χίτλερ προς τους ξένους δεν άφησε να ευδοκιμήσει αυτή η επιχείρηση.
Το 1957 η Αφοί Παπαστράτου κυκλοφόρησαν το πρώτο τσιγάρο με φίλτρο στην Ελλάδα. Στη δεκαετία του '60 κι ενώ στη διεθνή αγορά αρχίζουν να κυριαρχούν τα αμερικανικά blends, η εταιρεία προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες και έριξε στην αγορά μάρκες όπως το θρυλικό Old Navy και το Αstor, το οποίο παρήγε για λογαριασμό της γερμανικής Reemstsma.
Στη δεκαετία του 70 ξεκινά η συνεργασία με τη Phillips Morris, καθώς και η παραγωγή και κυκλοφορία του Marlboro στην Ελλάδα.ΕπένδυσηΣτα μέσα της δεκαετίας που διανύουμε η αμερικανική πολυεθνική εξαγόρασε την ελληνική εταιρεία και με δημόσια προσφορά απέσυρε τις μετοχές από το χρηματιστήριο. Η εταιρεία πρόσφατα ολοκλήρωσε σημαντική επένδυση δημιουργίας του νέου εργοστασίου στον Ασπρόπυργο και απασχολεί περί τους 800εργαζόμενους.
Πηγή: Εφημερίδα REAL NEWS,23/08/2009

Το Αγρίνιο με το φακό των αδελφών Ξυθάλη.

Προπολεμικά και όψιμα μεταπολεμικά στιγμιότυπα,
σε μια εξαιρετική έκθεση φωτογραφίας

Η αίθουσα τέχνης «Νεώριον» του Δημήτρη και της Αρετής Βελτσίστα στο Αγρίνιο φιλόξενη-σε μια εκπληκτική έκθεση με φωτογραφίες της «Καπνούπολης» της Αιτωλοακαρνανίας.
Οι φωτογραφίες από τους Αγρινιώτες φωτογράφους αδελφούς Ξυθάλη καλύπτουν μια περίοδο που ξεκινά από το 1920 και φτάνει μέχρι τη δεκαετία του '60.
Το φωτογραφείο του Ιωάννη και έπειτα των αδελφών Σωτήρη, Τάκη και Σπύρου Ξυθάλη έγινε ταυτόσημο με το Αγρίνιο.
Ο Δήμος Αγρινίου μάλιστα, τιμώντας την προσφορά της «φωτογραφικής» αυτής οικογένειας, έδωσε το όνομα της σε μία οδό της πόλης. Το Αγρίνιο αναδείχτηκε από τη φωτογραφική μαεστρία των αδελφών Ξυθάλη και κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές τις μνήμες του παρελθόντος του.
Το σημαντικότερο έκθεμα είναι αναμφίβολα μία αεροφωτογραφία της πόλης που υπολογίζεται χρονικά ανάμεσα στο 1935 και το 1937.
Την περίοδο αυτή το Μεσολόγγι απολάμβανε τη δική του belle epoque. Η άνθηση του κλάδου των καπνοπαραγωγών και του εμπορίου στα χρόνια του Μεσοπολέμου είχαν ως αποτέλεσμα το Αγρίνιο να αποκτήσει αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα και τα Ιωάννινα.
Η αεροφωτογραφία-ντοκουμέντο ενδεχομένως να ήταν του Ξυθάλη, ο οποίος απαθανάτισε την πόλη του μέσα από το αεροπλάνο της γραμμής.
Στην αεροφωτογραφία φαίνεται, μεταξύ άλλων, και το νεκροταφείο της Αγίας Τριάδας.
Στον συγκεκριμένο χώρο, όπως μας είπε και η καθηγήτρια Χρυσούλα Σπυρέλη, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 120 κάτοικοι της πόλης εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα. Στο σημείο αυτό σήμερα έχουν ανεγερθεί πολυκατοικίες και αυτή η φωτογραφία αποτελεί μοναδικό πειστήριο της τραγωδίας.

Πηγή: Εφημερίδα "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"