Μισοφέγγαρα στη Δραπετσώνα και τον Πειραιά...

και "τύποι" που "χαρακώνονται" καταμεσής του δρόμου!

Αν οποιοσδήποτε Έλληνας, πάρει μία φαλτσέτα και χαρακώνεται στη μέση του δρόμου
–καθημερινή ή αργία, αδιάφορο -αστυνομία και λοιπές δυνάμεις θα τον μαζέψουν αμέσως
–και καλά θα κάνουν δηλαδή- ως εξαιρετικά επικίνδυνο για τη δημόσια σφάλεια και τάξη και χωρίς καμμία απολύτως άλλη αιτιολογία, ενώ στη συνέχεια, η μόνη του ελπίδα θα είναι το «το Δαφνί» ή το ψυχιατρικό κατάστημα των φυλακών.
Πρόσφατα όμως μαζεύτηκε ικανός αριθμός μελαμψών –επιεικώς- τύπων, καταμεσής του Πειραιά και της Δραπετσώνας, που κοπανιόταν σε κατάσταση παραφροσύνης, πετσοκοβόταν με λεπίδες και μάτωναν, με το αίμα τους να κυλά. Ταυτόχρονα ύψωναν μισοφέγγαρα στον Αττικό ουρανό.
Τα ελληνικά τηλεοπτικά ΜΜΕ, έτρεξαν να προβάλουν το αποκρουστικό –για τους πολίτες- και τραγικό -για το επίπεδο αντιλήψεως όσων συμμετείχαν- «θέαμα», γιατί αυτοί έκαναν, λέει, «λατρευτική τελετή». Το πρόβαλλαν μάλιστα με συμπάθεια, λες και όσοι οι συμμετείχαν έκαναν κάτι αξιοθαύμαστο!
ΚΑΝΕΙΣ από τους συνήθεις τηλεοπτικούς μαϊντανούς δεν επικαλέστηκε –τουλάχιστον- λόγους δημόσιας υγείας για να ζητήσει από τις αρχές να παρέμβουν.
Να παραγνωρίσουν την αισθητική «αταξία», πως διάολο να το γράψουμε για να μην τους προσβάλλουμε;, της «τελετής» και ας σκεφτούν –αν υπάρχει ελάχιστο μυαλό σ’ οσους διοικούν αυτό τον τόπο- ότι είναι πανεύκολο να βρεθεί ανάμεσα σ’ όσους πετσοκόβονταν, ΕΝΑΣ –είναι αρκετός- μουρλός -αν και είμαστε βέβαιοι πως υπάρχουν πολλοί περισσότεροι καθόλου μουρλοί και εξαιρετικά πρόθυμοι- που θα ζωστεί με εκρηκτικά και να βολτάρει με το μετρό, την ίδια ώρα που άνθρωποι θα πηγαίνουν στις εργασίες τους.
Υπάρχει κάποιος στην Ελλάδα πολιτικός ή πολιτειακός ή άλλος «άρχοντας», απόγονος του Κολοκοτρώνη και όσων αποφάσισαν να διώξουν –επαναστατώντας- τα μισοφέγγαρα από την Ελλάδα, που θα αρνηθεί να επιτρέψει να ξαναδούμε -τουλάχιστον δημόσια- την θλιβερή αυτή εικόνα; Υπάρχει;