Όταν ο φίλαθλος ζει στη «γη της επαγγελίας»...

...έχει και απαιτήσεις από την ομάδα του.

ΟΠΩΣ μάθει κανείς. Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν έχουν καταλάβει ο Κεχαγιάς με τους παίχτες του. Ούτε σε ποια ομάδα βρίσκονται. Ο Αγρινιώτης φίλαθλος έχει απαιτήσεις - και με το δίκιο του θα προσθέσω, φανατισμένα. Σημασία δεν έχει πού ζεις, αλλά πού νομίζεις ότι ζεις.

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ που μας δίνει ο μέσος όρος του Αγρινιώτη, οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι νιώθει ο κυρίαρχος του πλανήτη. Την ώρα που το Παρίσι και το Μάντζεστερ ταλανίζονται από τόσα προβλήματα, το Αγρίνιο είναι μες την καλή χαρά. Αφού έχει αυτό το προνόμιο, ζητά και ποδό­σφαιρο άλλου πλανήτη, όπως ακριβώς και το υπόλοιπο περιβάλλον του.
Με επιχειρήματα μπορώ να σας α­ποδείξω τα παραπάνω δεδομένα.
Ο Αγρινιώτης εμπιστεύεται την ίδια Δημοτική Αρχή, σχεδόν για σαράντα χρόνια.
ΠΡΟΣΩΠΑ μπορεί να αλλάζουν, και είναι λογικό, στην ουσία τελικά... αλ­λάζει ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα αλλιώς (για να μην πω ο Μοσχολιός, χάριν ομοιοκαταληξίας).
Βασιλευόμενη Δημαρχία έχει το Αγρίνιο, με την έννοια ότι ο πολίτης του, ψηφίζει συ­νέχεια την ίδια παράταξη.
Ταυτόχρονα το Αγρίνιο είναι και «πρά­σινο». ΠΑΣΟΚ μέχρι κόκαλο. Κάστρο! Άρα και με τα εικοσιπέντε χρόνια του ΠΑΣΟΚ είναι ευχαριστημένος ο κόσμος του. Αφού επομένως, είναι ευχαριστη­μένος και με τη Δημοτική Αρχή και με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όλα πάνε ρολόι.
Αν είχε κάποιο παράπονο, όλο και κάποιον θα «μαύριζε».
ΤΡΕΜΕ Μαδρίτη, που ψάχνεις ακόμα να λύσεις προβλήματα τα οποία στο Αγρίνιο είναι γραμμένα στα ιστορικά λευκώματα του Μπαρχαμπά.
Ζήλεια -ψώρα Βαρκελώνη, και αν ποτέ φτάσεις το Αγρίνιο, που να δω τη Ι. Σταΐκου με νορμάλ πεζοδρόμιο. Επιμένω λοιπόν, ότι είναι ανεπίτρεπτο να βλέπει κα­λύτερο ποδόσφαιρο ο τριτοκοσμικός Λονδρέζος, από τον Ντουτσαγιώτη. Δεν το θέλει ούτε ο Βαλβέρδε ούτε ο Αλέφαντος.
Η ΕΛΠΙΔΑ (να κατανοήσει και ο τελευταίος - ευχαριστημένος από τον Παναιτωλικό - φίλαθλος, ότι παραπέ­μπει σε κιτσαριό, όταν δηλώνει ικανο­ποιημένος με την ομάδα) με έκανε να αναφερθώ στο ζήτημα.
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ περιπλανιόνταν πενή­ντα χρόνια στις έρημους να βρουν τη «γη της επαγγελίας» και οι Αγρινιώτες τη βρήκαν εδώ και σαράντα χρόνια.
Εξ' ου και οι εξεζητημένες απαιτήσεις από το ποδόσφαιρο.