Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Παναιτώλιο: Μουσείο ελιάς και ελαιολάδου!

Η πρωτοβουλία ανήκει στον δραστήριο συγχωριανό μας κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΥΓΓΟΥΝΑ και το μουσείο λειτουργεί στο 1ο km της Ε.Ο. Παναιτωλίου-Αβώρανης, στο Δ.Δ. Παναιτωλίου.
Ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2008
και αποτελεί μέρος των εγκαταστάσεων της ΟRION ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ.
Τα εκθέματα είναι όλα αυθεντικά μαζεμένα ύστερα από αναζήτηση οχτώ ετών.
Η μονάδα λαδιού, είναι πετρελαιοκίνητο πιεστήριο βιομηχανικού τύπου ψυχρής σύνθλιψης μεγάλης -για την εποχή του- δυναμικότητας.

Αποτελούσε ολοκληρωμένη γραμμή παραγωγής που στην φιλοσοφία της στηρίχθηκε η εκβιομηχάνιση - αυτοματοποίηση του μηχανολογικού εξοπλισμού και η εξέλιξη των σημερινών ελαιουργικών μηχανημάτων των ελαιουργείων.
Κατασκευασμένο το 1948 αποτέλεσε μία από τις πρώτες προσπάθειες που έγιναν να ενσωματωθεί ο φυγόκεντρος ελαιοδιαχωριστήρας σε μονάδα παραγωγής συμβάλλοντας έτσι στα μέγιστα στην παραλαβή ποιοτικού ελαιολάδου, που μέχρι τότε λαμβάνονταν με υποτυπώδη μέσα.
Στον τομέα της βρώσιμης ελιάς, εκθέτονται μέσα διακίνησης, συλλογής και ωρίμανσης του καρπού, καθώς και όργανα μέτρησης άλμης και ζυγιστικής μηχανής.
Σημαντικό και ξεχωριστό κομμάτι της συλλογής αποτελεί ένας από τους πρώτους ελαιοδιαλογείς που κατα­σκευάστηκαν στην Ελλάδα.
Τα συγκεκριμένα μηχανήματα είναι «πιστή ανακατασκευή αυθεντικών μηχανημάτων που βασίστηκε σε μελέτες με γνήσια σχέδια μηχανολογικής εγκατάστασης του χώρου που προϋπήρχαν και ανά πάσα στιγμή είναι ικανά να λειτουργήσουν όπως ένα παλιό ελαιοτριβείο».
Ο κ. Νικόλαος Συγγούνας αφηγείται:
«Πρώτη μου κίνηση ήταν ότι ενημέρωσα τις τοπικές αρχές για την σκέψη μου και ήμουν διατεθειμένος όλα αυτά τα μηχανήματα που είχα συλλέξει να τους τα παραδώσω για να δημιουργηθεί Μουσείο σε συνεργασία και με άλλους συλλέκτες.
Δυστυχώς δεν υπήρξε το ενδιαφέρον οπότε πήρα την απόφαση να το δημιουργήσω μόνος μου.
Θεώρησα πως η ίδρυση του Μουσείου έχει σαν στόχο αφενός να αφυπνίσει συνειδήσεις και να διδάξει στους νεότερους ότι η ελιά έχει παρελθόν έχει και μέλλον αρκεί να την αγαπήσουμε. Αφετέρου δε εγώ ο ίδιος και η επιχείρηση μου αισθάνομαι την υποχρέωση να αποτίσει φόρο στην ελιά και θα είναι ένα μικρό βήμα στον δρόμο που οδηγεί στην αποκατάσταση της «τιμής» της».
Πηγή: "ΣυνΕΙΔΗΔΗ", Εφημερίδα του Αγρινίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ότι δεν είναι ποινικά κολάσιμο, αναρτάται...(με μικρή χρονική καθυστέρηση).

 
ΕπιστροφήTop