Ο Μίκης στο στόχαστρο του Καραμπελιά,

που δεν γνωρίζει ότι η Σπίθα έρχεται από μακριά.

Ο Μίκης Θεοδωράκης υπηρέτησε και εξυπηρέτησε όλα τα μεταπολιτευτικά κυβερνητικά σχήματα. Συνεργάστηκε με τους Αμερικανούς, κατά δική του ομολογία, για τις μετά την 21^η Απριλίου εξελίξεις στην Ελλάδα. Αναφώνησε «Καραμανλής ή Τάνκς», εκλέχθηκε βουλευτής του ΚΚΕ, του τότε και τώρα ακόμη τελευταίου Σταλινικού κόμματος στον κόσμο μας, αλλά και βουλευτής - υπουργός της Νέας Δημοκρατίας.  Παριστάνοντας τον άσχετο και προσποιούμενος ότι δεν γνώριζε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος, κατέθεσε προ δύο μόλις ετών, προσφυγή διεκδικώντας αναδρομικά ως βουλευτής. Στη συνέχεια και  μόλις ξέσπασε ο οικονομικός τυφώνας που συντρίβει τη χώρα και διαλύει τον κοινωνικό της ιστό, αποφάσισε να κάνει αντίσταση και να ανάψει τη «Σπίθα» της κοινωνικής εξεγέρσεως.

Το πρώτο ερώτημα που αυθόρμητα μου ήρθε στο νου ήταν το «Εναντίον τίνος εξεγείρεται ο Παππούς ρε παιδιά;» Προφανώς (και) κατά του εαυτού του.

Τα θυμήθηκα αυτά και αποφάσισα να τα μοιραστώ μαζί σας με αφορμή τις καταγγελίες του αναρχοαυτόνομου Γιώργου Καραμπελιά, εκπρόσωπου της «εθνικοπατριωτικής Ακροαριστεράς», που κατηγορεί τον Μίκη για συγκεντρωτισμό στη λειτουργία της οργανώσεως «Σπίθα».

Με άρθρο του στο «Βήμα» και αντιγράφοντας το σύνθημα του Μαΐου του ΄68,  «Σύντροφοι γρηγορείτε, ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω σας...», ο Καραμπελιάς  εγκατέλειψε την κίνηση ακολουθώντας το Στέφανο Ληναίου και τον  Δ. Καζάκη, οι οποίοι αποχώρησαν, όπως και ο διαμαρτυρόμενοι για το συγκεντρωτικό τρόπο λειτουργίας της κάνοντας λόγο για «μηχανισμό παρακράτους, ο οποίος ήθελε να αλώσει τη Σπίθα». Είχε προηγηθεί η αποχώρηση του διευθυντή Οργανωτικού της Κίνησης, του  Γιάννη Δημητροκάλλη , στενού συνεργάτη του Μητσοτάκη και εξ απορρήτων της Ντόρας, στο παράθυρο του σπιτιού της οποίας τον είχαν φωτογραφίσει στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν, φορώντας το (απαραίτητο) φανελάκι. Με άρθρο του στο «Βήμα» και αντιγράφοντας το σύνθημα του Μαΐου του ΄68,  «Σύντροφοι γρηγορείτε, ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω σας...»

Ο Καραμπελιάς, θεωρητικός του «αντάρτικου πόλης», μέλος των <<Λαμπράκηδων>>, υπήρξε εκδότης της «Ρήξης», είναι εκδότης του θεωρητικού περιοδικού «Αρδην», το οποίο κινείται στο χώρο της «εθνικοπατριωτικής Ακροαριστεράς», κατηγορεί τον παππού Μίκη, ότι ευθύνεται για τις «αρνητικότατες εξελίξεις για το εγχείρημά μας» καθώς και για «έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας», η οποία «δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια μιας τακτικής μηνών» και «εκπορεύονται από λανθασμένες επιλογές και τακτικές της ίδιας της ηγεσίας της κίνησης».
Σημειώνει ακόμη ότι «οι Σπίθες λειτουργούν μόνο ως μηχανισμοί προετοιμασίας μαζικών εκδηλώσεων της ηγεσίας», καταγγέλλει ότι είναι  «πρόσφατες (οι) συμμαχίες με ένα κομμάτι του συστήματος, το οποίο γυρεύει σήμερα να επιπλεύσει πάνω σε ένα αντιμνημονιακό σωσίβιο» ενώ «ενισχύεται η παρουσία και ο ρόλος παραγόντων που επιζητούν εκλογική επιβεβαίωση και βουλευτικούς θώκους».

Ο Μίκης του απάντησε λέγοντας «Δεν νομίζετε ότι ξεπεράσατε κάθε όριο να αυτοανακηρύσσεστε προστάτες των Σπιθών; Όχι κύριοι! Οι Σπίθες δεν είναι δικές σας.»

Επί της ουσία τώρα. (Οι ενδοαριστερές αντεγκλήσεις είναι συνηθισμένες και με αφήνουν παγερά αδιάφορο). Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της αριστεράς στην Ελλάδα, είναι η άρνησή της να αντιληφθεί την μεταβολή και το μετασχηματισμό του κόσμου, που ξεκινά όμως, από την στείρα της άρνηση να αναζητήσει, να ερευνήσει  και να μάθει τις αιτίες που προκαλούν τη μεταβολή και το μετασχηματισμό.

Συνεπακόλουθο είναι η αμάθεια και ακόμη χειρότερη, η ημιμάθεια. Ο Καραμπελιάς και τα λοιπά ιδεοληπτικά απολιθώματα αρνούνται ακόμη και τώρα να διαβάσουν, να ερευνήσουν, να αναζητήσουν, ώστε να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα. Μια απλή αναζήτηση στη μηχανή της Google, χρησιμοποιώντας τις λέξεις «Σπίθα, Οργάνωση» επιστρέφει ως αποτέλεσμα, στον καθένα που θα την πραγματοποιήσει, την πηγή της εμπνεύσεως του Μίκη.

Έχει δίκαιο ο γηραιός μουσουργός. «Οι Σπίθες δεν είναι δικές σας», μόνο που ξέχασε να σας πει ότι δεν είναι και δικές του. Αλλά και σεις δεν ψάξατε ή ψάξατε και ντρέπεστε να πείτε στον κόσμο την αλήθεια.

Ανατρέξτε λοιπόν στον ακόλουθο σύνδεσμο και θα βρεθείτε κατάφατσα μαζί της.

Τόμπολα!!!
Η ιστορία συνοπτικά. Το καλοκαίρι του 1941, δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της κόρης του Ιωάννου Μεταξά, Λουκίας, η «ΣΠΙΘΑ», από πρώην μέλη της Ε.Ο.Ν., γυναικεία αντιστασιακή οργάνωση!

Εξέδιδε μάλιστα και παράνομη εφημερίδα με τίτλο «Ελεύθερη Ελληνική Ψυχή», δίστηλη και τετρασέλιδη με ονομασία μηνός έτους, αρ. φύλλου, κάθε 15 μέρες. Η εκτύπωση γινόταν σε πολύγραφο από τη Λουκία Ι. Μεταξά, στην οικία της στην Αθήνα στην οδό Βαλαωρίτου, για τα φύλλα 1-22 και αργότερα σε πιεστήριο, φύλλα 23-32, η δε διανομή της γινόταν δωρεάν και δεν εξυπηρέτησε καμία πολιτική σκοπιμότητα. Υποστήριξε την εθνική ενότητα, την αξιοπρέπεια των Ελληνίδων απέναντι στους κατακτητές, αποθάρρυνε την  εσωτερική διχόνοια και τη διάσπαση και έστρεψε τον αγώνα της εναντίον της αξονικής και κομουνιστικής προπαγάνδας. Τα φύλλα 1-32 βρίσκονται  στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, «Αρχείο Σπίθας» και τα φύλλα 27,28 στο «Αρχείο Ηρακλή Πετιμεζά», ενώ κάποια φύλλα υπάρχουν και στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, εκεί που μπαινόβγαιναν (ξεβράκωτοι και ξετσίπωτοι) η, γνωστής ηθικής και ποιότητος, Τζούλια Αλεξανδράτου και ο γιός του, γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρη Ζαγορίτη. Η έκδοση της εφημερίδας σταμάτησε στις 13 Νοεμβρίου 1943 λόγω ελλείψεως πόρων.

Ο Μίκης, ως πρώην μέλος της Ε.Ο.Ν., γνώριζε τη «ΣΠΙθΑ» και δεν δυσκολεύθηκε για το όνομα. Απλώς αντέγραψε και τις μεθόδους διοικήσεως, καθώς ότι μάθεις μικρός δύσκολα το ξεχνάς μεγάλος.

91η επέτειος μνήμης και τιμής στον Ίωνα Δραγούμη.

Εκδήλωση την Τετ'αρτη 20 Ιουλίου, στις 19:00.

Ίων Δραγούμης, ο πάντα επίκαιρος οραματιστής του Ελληνισμού και του Κοινοτισμού.

Στην σημερινή εποχή κατά την οποία η επιβουλή κατά των εθνικών μας δικαίων είναι πλέον ολοφάνερη και η πολιτική και οικονομική χρεοκοπία επισκιάζει την καθημερινότητά μας, μορφές τολμηρές και αγωνιστικές όπως αυτή του Ίωνος Δραγούμη είναι πράγματι διαχρονικές και επίκαιρες.
 
Σε εποχές που όλοι αισθάνονται την ανάγκη της εθνικής ομοψυχίας και τον απεγκλωβισμό από το χρεοκοπημένο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα, πανελλήνια μηνύματα, όπως αυτά που απέδωσε η φλογερή γραφίδα του Ίωνος Δραγούμη, από τα μέρη εκείνα όπου ο Ελληνισμός έδινε μάχη για την επιβίωσή του ή την ιστορική του δικαίωση (Αλεξανδρούπολη, Μοναστήρι, Πύργο, Φιλιππούπολη, Αδριανούπολη) είναι αληθινά πολύτιμα.
 
Συμπληρώνονται 91 χρόνια από την θλιβερή ημέρα της δολοφονίας του Ίωνος Δραγούμη την ημέρα που ο τραγικός κυκλώνας του Διχασμού παρέσυρε και έσβησε μια πραγματική πανεθνική ελπίδα.
 
Τα πνευματικά δημιουργήματά του και η ίδια η θυσία του, αποτελούν αιώνια μηνύματα και διδαχές στους Έλληνες - και ιδιαιτέρως στους νέους - κάθε εποχής. Ειδικά σήμερα που η ευρισκομένη σε εξέλιξη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» στραγγαλίζει όλο και περισσότερο την πατρίδα μας, οι ιδέες του Ίωνος Δραγούμη αντηχούν επίκαιρες, ιδίως σ’ όσους αντιστέκονται σε κάθε ξένη επιβουλή και στον επικίνδυνο εφησυχασμό.
Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην μνήμη του μεγάλου οραματιστή του Ελληνισμού, η Επιτροπή Μνήμης και Τιμής, το Ίδρυμα Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης» συνδιοργανώνουν εκδήλωση τιμής
 
την Τετάρτη 20 Ιουλίου 2010 και ώρα 7:00 μ.μ. στην λευκή στήλη (έναντι ξενοδοχείου Χίλτον, Βασ. Σοφίας 73)
 
εκεί όπου άφησε την τελευταία του πνοή, κτυπημένος από τις σφαίρες του Εθνικού Διχασμού.
 
Ομιλητής ο καθηγητής Χρίστος Γούδης, Πρόεδρος του Ιδρύματος Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης».

---

Μέλη της Ε.Ο.Ν. ήταν ο Σάντας και ο Γλέζος

παραχαράζουν την ιστορία τα Ελληνικά ΜΜΕ.

Πέθανε επίσης και ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας που κατέβασε στις 31 Μαρτίου 1941 την Γερμα­νική Σημαία από την Ακρόπολη, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο.

Και οι δύο ήταν μέλη της Ε.(θνικής) Ο(ργανώσεως). Ν(έων), δηλαδή της Μεταξικής Νεολαίας, γεγονός που προς τιμή του αποδεχόταν ο Σάντας.

Τα Ελληνικά ΜΜΕ, έκρυψαν την αλήθεια, δηλαδή πως όταν έκαναν, ότι έκαναν τέλος πάντων διότι διηγούνταν πάντοτε διαφορετικά πράγματα, αυτή την Ηρωική πράξη οι δύο φίλοι, ήσαν αμφότεροι ενεργά μέλη της Μεταξικής Νεολαιάς.

Τι μάθαμε λοιπόν με αφορμή το θάνατο του Σάντα;  Ότι το 1943 έγιναν, αμφότεροι, μέλη του ΕΑΜ και ως εκ τούτου η αριστερά μπλά, μπλά, μπλά….

Να δείτε όμως τι μας περιμένει μόλις μας αφήσει χρόνους ο άλλος αγωνιστής, ο καλός δηλαδή, ο πειθήνιος κι όχι αυτός ο κομματικός απόκληρος, που μεταξύ μας τον είχαν στην απέξω....

Που να πάρεις λοιπόν αλήθεια για σοβαρότερα πράγματα, από τα Ελληνικά ΜΜΕ. Εδώ χάνεις τη μπάλα στα απλά και καθημερινά. Σ’ αυτά που σχεδόν μας τα διηγούνται ακόμη οι γονείς και οι παππούδες μας.

Δεσμοφύλακας ήταν στην Μακρόνησο ο Θανάσης Βέγγος

ξυπνήστε, ανοίξτε τα μάτια  σας και διαβάστε τις συνεντεύξεις του.

Τη μέρα που πέθανε ο κωμικός ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, αλλά και πολλές άλλες από όσες ακολούθησαν,  οι αριστεροί που λυμαίνονται τα ΜΜΕ και παριστάνουν τους έγκριτους, αμερόληπτους και αντικειμενικούς δημοσιογράφους, μας φλόμωσαν στα ψέματα  για τον «Μεγάλο Αγωνι­στή της Αριστεράς» που η Πατρίδα τον έστειλε Εξορία στη Μακρόνησο.

Ο Βέγγος, που γεννήθηκε το 1927 στο Νέο Φάληρο, υπη­ρέτησε δύο από τα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας στην Μακρόνησο, από το 1947 έως το 1949 σαν ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ των κομμουνιστών που ήταν εκεί εξόριστοι.

Ρωτήστε τους γονείς και τους παππούδες σας και θα σας πουν, ότι για να στείλουν έναν φαντάρο να υπηρετήσει τη θητεία του στη  Μακρόνησο, έπρεπε να έχει κάνει Γραπτή Δήλωση, ότι αποκηρύσσει τον κομμουνισμό και βέβαια να υπάρχει και η ανάλογη βεβαίωση από το τμήμα ασφαλείας της γειτονιάς του (το κοινωνικών φρονημάτων) !..

Άντε μην πω ότι έπρεπε να είναι «τσιράκι των Μοναρχοφασιστών», που λέει κι η Αλέκα, να πω ότι έπρεπε να είναι ντούρος Εθνικό­φρονας.

Να σας πείσουν δηλαδή ότι ήταν αριστερός ο Βέγγος, που επί Χούντας είχε γυρίσει 15 κινηματογραφικές ταινίες και ότι πήγε όχι ως ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ, αλλά ως εξόριστος αριστερός αγω­νιστής! Μόνο η εκπομπή της ΝΕΤ «Μηχανή του Χρόνου», του (ακραία αριστερού) δημοσιογράφου Χρίστου Βασιλό­πουλου ΝΕΤ, βράδυ Κυριακής 8 Μαΐου 2011, είπε την αλήθεια, αλλά προσπάθησε να το παρουσιάσει ως «δυσμενή μετάθεση» ενός αριστερού φαντάρου!..

Ρε παιδιά γιατί τόσο πολλά ψέματα σε μια απλή ιστορία; Ο μακαρίτης σε συνέν­τευξη στο περιοδικό «Σύγχρονος Κινη­ματογράφος» - τεύχος 13, Μάρτιος 1971, εί­χε πει για την γνωριμία του με τον γνωστό αριστερό σκηνοθέτη και παραγωγό Νίκο Κούνδουρο ότι συναντήθηκαν, όταν ο ΙΔΙΟΣ (ο Βέγγος δηλαδή) ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΗΤΕΙΑ στην Μακρόνησο!..

Σας είναι παλιά και που να ψάχνετε τώρα στο μακρινό 1971; Διαβάστε την προσωπική σελίδα του δημοφιλούς μακαρίτη ηθοποιού στο Διαδίκτυο κι αν βρείτε μια λέξη για την υποτιθέμενη εξορία του, να μου τη δείξετε κι εμένα.

Όμως πάει πολύ να ασκείτε λογοκρισία στα κείμενα και τα λεγόμενά του, ώστε να τον μετατρέψετε σε κάτι που ποτέ δεν ήταν. Σε τελική ανάλυση δεν ήταν και αποφάσεις της Κεντρικής επιτροπής για να κόβετε και να ράβετε κατα το (κομματικό) δοκούν και συμφέρον.

Η (μεταναστολάγνα) μαμά του Προέδρου Ομπάμα

το πιστοποιητικό γεννήσεως του και άλλες (αμερικανικές) ιστορίες

Ο Πρόεδρος Ομπάμα έδωσε προ καιρού στην δημοσιότητα το πιστοποιητικό γεννήσεως του στην Χαβάη, προκειμένου να σταματήσουν οι Ρεπουμπλικάνοι να λένε πως δεν γεννήθηκε σε Αμερικανικό έδαφος και άρα δεν δικαιούται να είναι Πρόεδρος. Ενώ λοιπόν η συζήτηση συνεχίζεται για το αν είναι έγκυρο ή πλαστό το πιστοποιητικό, ουδείς πρόσεξε δύο σημαντικές ειδήσεις.

* Τα (αμερικανικά) πιστοποιητικά γεννήσεως α­ναφέρουν την Φυλή των γονέ­ων, «African» για τον 25χρονο πατέρα Barack Hussein Obama και «Caucacian» (Λευκή Καυκασιανή) για την 18χρονη μητέρα Stanley Ann Dunham.

Φαντάζεσθε κάτι ανάλογο για τα ελληνικά πιστοποιη­τικά γεννήσεως;  Να αναφέρουν δηλαδή -υποχρεωτικά παρακαλώ- την Φυλή και των δυο γονέων; Όχι, βέβαια, καθώς οι σύγχρονοι Έλληνες είναι αποβ­λακωμένοι από την λάθος ανάγνωση του Ευαγγελίου, και το θεωρούν Ρατσισμό, ενώ είναι κάτι απόλυτα φυσικό.

* Ο Πρόεδρος Ομπάμα, έ­χει το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον Κενυάτη πατέρα του (!) γεγονός σπάνιο, το οποίο συμ­βαίνει όταν ο πατέρας είναι σημαντική προσωπικότητα ή όταν πρέπει να διατηρηθεί το ό­νομα. Τι προσωπικότητα να ήταν ο πατέρας του Ομπάμα; Ήταν ένας απλός (ξεβράκωτος-ταλαίπωρος) 25χρονος Κενυάτης φοιτητής που είχε φθάσει στην Αμερική με υποτροφία μιας (από τις πάμπολλες) Προτεσταντικής Εκκλη­σίας! Όμως η μητέρα του, 18χρονη φοιτήτ­ρια, είχε αδυ­ναμία στους κάθε λογής μελαμψούς, καθώς οι χριστιανικές καταβολές της την είχαν πείσει να τους θεωρεί αδικημένους! Και για «να την σπάσει» στους Προτεστάντες γονείς της, «πηδήχτηκε» με τον Κενυάτη και βάφτισε το μωρό με το όνομα του πατέρα του!

Όλα αυτά εί­ναι «καθημερινές συζητήσεις» στις Η.Π.Α., όμως στην Ελ­λάδα δεν συζητούνται για τους γνωστούς (αντιρατ­σιστικούς) λόγους.

Οι λευκοί παππούδες του προέδρου Ομπάμα, δικαιώθηκαν που δεν ήθελαν τον σκουρόχρωμο για γαμπρό, καθώς εγκατέλειψε την κόρη τους, όταν ο εγγονός τους ήταν μόλις δύο ετών. 
Η μαμά του όμως, δεν έχασε το χρόνο της. Παντρεύτηκε έναν μουσουλμάνο Ινδονήσιο, ο οποίος επίσης την εγκατέλειψε ενώ οι πιστοί χρισ­τιανοί (Προτεστάντες) γονείς της ανέλαβαν να αναθρέψουν τον μιγά -κι όχι μαύρο, όπως λένε οι άσχετοι στα Ελληνικά ΜΜΕ- εγγονό τους, καθώς η προκομμένη τους,είχε μετεξελιχ­θεί σε άθεη φεμινίστρια και ταξίδευε για να σώσει τους τριτοκοσμι­κούς!..
Κι ακούστε τώρα τι διαδίδουν οι κακοήθεις Ρεπουμπλικάνοι. Ότι ο καρκίνος της μήτρας από τον οποίο πέθανε στα 53 της, στις 7 Νοεμβ­ρίου 1995, προέκυψε από την υπερβολική χρήση του οργάνου….
Ρατσιστικά παλιοτόμαρα! 
Στα τελευταία της μάλιστα, αποδιωγμένη από την οικογένειά της, δεν είχε καν να πληρώσει τις χημειοθεραπείες της στο Α­μερικανικό Σύστημα Υγείας, (καταλάβατε τώρα την μονομανία Ομπάμα, να το παίξει Γεννηματάς και να φτιάξει Εθνικό Σύστημα Υγείας).

Η δυναστεία των Μινέικο

την ώρα που καίγεται ο τόπος, ο πρωθυπουργός ανακαλύπτει! 

Ο κατά 25% Έλληνας πρωθυπουργός είναι γνωστό ότι κατάγεται από τη μεριά της γιαγιάς του, Σοφίας Μινέικο, από Πωλονοεβραίους. Όμως προσφάτως άρχισε να το... αποκαλύπτει και ο ίδ­ιος και να το διαφημίζει. Έτσι λοιπόν πριν λίγες μέρες έδωσε συνέντευξη στο πολωνικό περιο­δικό «Polityka» στο οποίο είπε πολλά και ενδια­φέροντα. Εκτός της κοινής του καταγωγής με τον Πολωνό Πρόεδρο εκ της... δυναστείας των Μινέικο (!),  ανακάλυψε επίσης ότι εμείς οι Ευρωπαίοι γινόμαστε πιο... εθνικιστές και... ξενοφοβικοί. Μάλιστα μιλάει για την κατά­σταση της Ελλάδας σαν... παρατηρητής, λες και ο ίδιος έπεσε από άλλο πλανήτη και δεν είχε καμία συμμετοχή στο πλιάτσικο των πολιτι­κάντηδων της «μεταπολίτευσης».

Διαβάστε τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευ­ξης στο πολωνικό περιοδικό:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας καλωσορίζω στη χώρα.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πάντοτε θυμάμαι τις πολω­νικές μου ρίζες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ευχάριστο.

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σήμερα με τον Bronlsaw Komorowski, τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκ­ρατίας, ανακαλύψαμε ότι είμαστε στενοί συγγε­νείς. Οι γιαγιάδες μας κατάγονταν από την οικογένεια των Μινέϊκο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και έτσι φανερώθηκε μια άγ­νωστη έως τώρα ευρωπαϊκή δυναστεία.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η δυναστεία των Μινέικο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην Πολωνία, η οικογένεια εί­ναι εξίσου σημαντική όπως και στην Ελλάδα. Μάλλον αναρωτιέστε τι θα έλεγε ο παππούς σας, ο Γεώργιος, τρεις φορές Πρωθυπουργός, δημιουργός του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμ­ματος, και ο πατέρας σας, ο Ανδρέας, δύο φορές Πρωθυπουργός, δημιουργός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, σε εσάς, τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Πρωθυπουργό, βλέποντας πως μει­ώνετε τις κοινωνικές παροχές και αντιμετωπίζετε τις μαζικές εργατικές διαμαρτυρίες.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μάλλον, θα έλεγαν πάνω-κάτω αυτό που λέω εγώ στον εαυτό μου: «πρέπει να σώσεις αυτή τη χώρα».

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από το βάρος των υπερβολ­ικών κοινωνικών παροχών;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Οι κοινωνικές δαπάνες δεν αποτελούν την κύρια πηγή των προβλημάτων. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλλά τι;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η κακή διαχείριση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην πολιτική ή τον επιχειρη­ματικό κόσμο;

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στην πολιτική. Διότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα. Ήταν, όμως, πολύ αναποτελεσματική η διακυβέρνηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση, μέσα σε 5,5 χρόνια, διπλα­σίασε το δημόσιο χρέος. Ακόμα και στη διάρκεια καλών οικονομικών ετών. Η παγκόσ­μια κρίση είχε σε αυτό το με­ρίδιο της. Όμως, αποκάλυψε κυρίως εσωτερικά προβλήμα­τα: τις πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη διαφάνειας, τις ε­ξυπηρετήσεις προς τις μεγά­λες επιχειρήσεις, τη διαφ­θορά, τη φοροδιαφυγή από την πλευρά των προνομιού­χων. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα ανομίας. Αυτό θα πρέπει να εξυγιανθεί. Πρώτα απ' όλα, όμως, θα πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα από την πτώχευση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς;

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτον, έχοντας στο μυαλό μας ότι δεν μπορεί όλο το βάρος να μεταφέρεται στους πιο αδύναμους. Εάν θέλουμε να λειτουρ­γήσει η χώρα, θα πρέπει να είναι δίκαιη. Υπάρχει, όμως, και η παγκόσμια διάσταση. Το διεθνές σύ­στημα διευκολύνει τη λειτουργία των φορολο­γικών παραδείσων και τη φοροδιαφυγή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε ότι είναι ένα σύμ­πτωμα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εν μέρει. Ως κρίση της δημο­κρατικής εξουσίας, σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Κοιτάξτε προσεκτικά τις πηγές της αμε­ρικανικής οικονομικής κρίσης το 2008. Πώς ση­μειώθηκε; Από τη μία πλευρά, ο οικονομικός το­μέας αυξανόταν για χρόνια, γινόταν ολοένα και ισχυρότερος και σταδιακά απορυθμιζόταν, έγινε ακόμα και απαρατήρητος, μέχρις ότου άρχισε να δημιουργεί τοξικά οικονομικά προϊόντα. Μπορού­σε να τα δημιουργεί, όμως, διότι ήταν ανεξέλεγ­κτος. Και δεν ελεγχόταν, διότι ήταν ιδιαίτερα ισ­χυρός, ώστε τα lobby να ελέγχουν τις δημοκρα­τικές αρχές. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η συγκεντρωμένη οικο­νομική εξουσία αναγκάζει την πολιτική εξουσία να δημιουργεί ευνοϊκές γι' αυτήν κανόνες. Τα με­γάλα κεφάλαια ρέουν στην ισχυρή διεθνή οικο­νομική τάξη. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου από την ολιγομελή τάξη είναι τεράστια. Αυτό δημι­ουργεί άγνωστα μέχρι πρότινος προβλήματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιά;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μια μεμονωμένη χώρα σή­μερα δυσκολεύεται πολύ να φορολογήσει αποτελεσματικά μια μεγάλη επιχείρηση, διότι τα χρήματα μπορούν να διαφύγουν γρήγορα στο εξωτερικό. Τα κράτη χάνουν έσοδα. Οι εταιρείες κερδίζουν, δεν καταβάλλουν όμως φόρους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε ότι το κράτος έχει χάσει ήδη αυτό το παιχνίδι με το διεθνές κεφά­λαιο;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ακόμα λειτουργεί ανεπαρ­κώς. Πρέπει να δημιουργήσουμε διεθνείς ρυθμί­σεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ακόμα ρεαλιστικό αυτό;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στην Ευρώπη, συζητάμε για τη δημιουργία ενός φόρου στις διεθνείς οικονο­μικές συναλλαγές. 0 οικονομικός παράγοντας πληρώνει πολύ μικρούς φόρους, σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Ένας φόρος της τάξης του 0,5% στις συναλλα­γές θα έδινε στην Ευρώπη ένα εισόδημα της τά­ξης των 200 δις ευρώ. Κανένα μεμονωμένο κράτος δεν είναι σε θέση να εισάγει ένα τέτοιο φόρο. Μπορούμε, όμως, να το κάνουμε από κοι­νού. Είναι μία από τις ενδεχόμενες απαντήσεις, ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης, που είναι η αφαίρεση της οικονομίας από την εξουσία του εθνικού κράτους...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι μια κρίση πολιτικής εξουσίας;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Οι πολίτες βλέπουν αυτή την κατάσταση και αναμένουν ότι οι πολιτικοί θα την αντιμετωπίσουν, ενώ οι πολιτικοί είναι αδύναμοι. Ενεργούν σε μα ιδιαίτερα μικρή κλίμακα. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Ευρώπης. Δι­ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει μια διεθνή τάξη, που ευνοεί μια πιο κατανομή του πλούτου. Έχουμε τη γνώση, την τεχνολογία, το κεφάλαιο που επιτρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο, όπου υπάρχει περισσότερη βία, φονταμενταλισμοί, εξτρεμισμοί, διενέξεις. Είμαι σοσια­λιστής... Εμείς οι ίδιοι, στην Ευρώπη, παρότι είμαστε το πιο θετικό υπόδειγμα, γινόμαστε ολοέ­να και πιο εθνικιστές, ανήσυχοι και ξενοφοβικοί.

Ότι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο.

Τρομακτικές διαπιστώσεις για το πολίτευμα.

Από το 1887 ακόμη, ο Alexander Tyler, καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στη Σκοτία,  διαπίστωνε και έγραφε για την κατάρρευση της «Αθηναϊκής δημοκρατίας» πριν από 2000 και πλέον χρόνια, ότι   «Η δημοκρατία είναι πάντα εφήμερη, από την φύση της. Πολύ απλά, δεν μπορεί να υπάρξει ως μορφή σταθερής και μόνιμης διακυβέρνησης. Θα υπάρχει, έως την στιγμή που οι ψηφοφόροι ανακαλύψουν ότι μπορούν να επιλέξουν από το Δημόσιο Ταμείο, πλούσια υλικά δώρα, για τον εαυτό τους. Από την στιγμή εκείνη, η πλειοψηφία εκλέγει πάντα τον υποψήφιο που υπόσχεται τις περισσότερες παροχές από τον κρατικό προϋπολογισμό, με τελικό αποτέλεσμα, κάθε δημοκρατία να καταρρέει υπό το βάρος της αλόγιστης οικονομικής της πολιτικής ακολουθούμενη πάντα από δικτατορία.»

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Βλέπετε να υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στην σημερινή Ελλάδα και την κατάρρευση της «Αθηναϊκής Δημοκρατίας»; H δικτατορία στο παρελθόν ήταν συνυφασμένη με τα όπλα, το στρατό, την κατάργηση της ελευθερίας του Τύπου, τους εκτοπισμούς και τις φυλακίσεις. Σήμερα όλα γίνονται διαφορετικά. Τα όπλα αντικαταστάθηκαν από τις μετοχές και τα CDS, η πολυφωνία αποτελεί φίμωτρο του λόγου, οι εκτοπισμοί και οι φυλακίσεις πήραν τη μορφή της μετανάστευσης. Όμως η ουσία -η ύπαρξη καθεστώτος ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ και ΠΕΡΙΣΤΟΛΗΣ ή και πλήρους ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων- ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ.

Όμως κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι αυτά είναι αποκλειστικά Ελληνικό προνόμιο και πατέντα. Μέσα από τη μελέτη και την ανάλυση του καθηγητή Joseph Olson της νομικής σχολής του «Hamline University School of Law»  (St. Paul , Minnesota), προκύπτουν ενδιαφέροντα επιμέρους ποιοτικά στοιχεία για τις τελευταίες προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Χαρακτηριστικά και όπως καταγράφει ο καθηγητής, στις

Νίκες ανά πολιτεία επικράτησαν

ο πρόεδρος Obama : 19        

ο συνυποψήφιος του Mc Cain: 29 

Η Απεικόνιση γεωγραφικής έκτασης δίνει :

στον Obama: 580,000   

στον McCain: 2.427.000 

Σε πληθυσμό κερδισμένων κομητειών:

ψήφισαν τον Obama: 127 εκατομμύρια 

ψήφισαν τον McCain: 143 εκατομμύρια.

Όμως ο

Δείκτης δολοφονιών ανά 100.000 κατοίκους στις κομητείες: 

δείχνει στις περιοχές που ψήφισαν Obama: 13.2, 

και στις περιοχές που ψήφισαν McCain: 2.1  

Ο καθηγητής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η χαρτογράφηση των περιοχών επικράτησης του Mc Cain (δείχνει ότι ) κατοικούνται από φορολογούμενους πολίτες…. (Αντίθετα) οι περιοχές που επικράτησε ο Obama, κατοικούνται από πολίτες χαμηλού εισοδήματος με κύρια πηγή προέλευσής (του εισοδήματος) διάφορες μορφές κοινωνικής πρόνοιας...».

Νέο Patria: Θέμα η «Σύγκρουση πολιτισμών»

από την Τρίτη 12 Ιουλίου στα περίπτερα της Αθήνας και του Πειραιά.
Στο νέο τεύχος του περιοδικού Patria, αφιέρωμα στην «σύγκρουση των πολιτισμών».
Υπάρχει τελικά; Και εάν ναι, πώς επηρεάζει την Ελλάδα αλλά και ποιά είναι η θέση του πατριωτικού χώρου ως προς αυτήν; Αμερική-Ευρώπη-Ασία. Εκτός αυτού όμως και μια πληθώρα άλλων ζητημάτων μπαίνουν στο επίκεντρο της έκδοσης αυτής του Patria. Δώρο μαζί με το περιοδικό το ντοκιμαντέρ «Η αόρατη αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης: Οι άνθρωποι, οι οργανώσεις και τα σχέδια τους για μια παγκόσμια διακυβέρνηση».
Περιεχόμενα

• ΑΙΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ανταπόκριση από την εκδήλωση του περιοδικού
• ΩΡΕΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗΣ του Μάνου Κώνστα
• ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ «ΥΠΑΤΙΑ» του Γιάννη Κολοβού
• Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΟΖ του Δημήτρη Ιωάννου
• Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ του Δημήτρη Παπαγεωργίου
• ΠΟΙΑ ΔΥΣΗ; του Alain De Benoist
• ΣΕ ΠΟΙΑ ΔΥΣΗ ΑΝΗΚΟΥΜΕ; του Νίκου Χιδίρογλου
• Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ του Χρίστου Γούδη
• ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑΤΟ του Oleg Platonov
• ΟΙ ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΩΣ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ του Γιάννη Κουριαννίδη
• Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΜΗΔΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ του Μανούσου Καμπούρη
• ΠΑΣΧΑ 1916 Η ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΙΡΛΑΝΔΙΑ του Γιώργου Πισσαλίδη
• «ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΓΗ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ του Δημήτρη Σαββίδη 
•  ΕΥΡΩΠΗ, ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ... ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ! του Γιάννη Ζωγράφου

Αντίσταση στην Τρόικα και το ΔΝΤ

Το πατριωτικό καθήκον όσων σιτίζει το Ελληνικό Δημόσιο.

Τρέλα. Οι Έλληνες «Πατριώτες» αντιστέκονται σθεναρά στην Τρόικα και το Δ.Ν.Τ. Προσοχή οι «Πατριώτες», όχι οι Εθνικιστές. Σε αυτούς τους αχρείους δεν πέφτει λόγος, όπως θα έλεγε ο αλήστου Κουτσόγιωργας, αυτοί  «Δεν δικαιούνται να ομιλούν».

Τι ζητάνε όλοι αυτοί οι «πατριώτες»; Μα το προφανές Ελληνικό αυτονόητο! Το θεσμοθετημένο και «δημοκρατικά» κατοχυρωμένο δικαίωμά τους      στην κλοπή και τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος. Πως τολμούν και ποιο είναι αυτό το Δ.Ν.Τ. και ποια είναι αυτή η τρόικα που θα τους περικόψουν το δικαίωμα στην κλοπή και τη λεηλασία;

Τις προάλλες ο εμφανώς προβοκάτορας Παγκαλο-αντιπρόεδρος είπε μια προφανή, αν και μισή, αλήθεια. «Όλοι μαζί τα φάγαμε». Αλήθεια, διότι στην Ελληνική κλεπτοκρατία συμμετείχαν κάποια εκατομμύρια ακόμη πέραν των 275 της Βουλής, αφού εξαιρέσουμε αυτούς της Αριστεράς που τα καταθέτουν στο κόμμα κι αυτούς της λαϊκής δεξιάς που δεν πρόλαβαν. Πόσα εκατομμύρια; Τι σημασία έχει; Όταν σε τρώνε οι σφήκες δεν σε ενδιαφέρει και δεν προλαβαίνεις να τις μετρήσεις. Είναι όλοι υπεύθυνοι λοιπόν. Δεν γίνεται να διοικεί επιχείρηση ο Φωτόπουλος και πιο πριν ο Κολλάς. Δεν γίνεται να μην αντιλαμβάνεται κανείς ότι με τα λεφτά του Ο.Τ.Ε μέσω της Intracom έκαναν μεταγραφές στον Ολυμπιακό και ότι από τις υπερκοστολογήσεις των φαρμάκων και των γαζών στα δημόσια νοσοκομεία, έγιναν οι πρώτοι μάγκες στην Ευρώπη, οι Γιαννακόπουλοι. (Τυχαία τα ονόματα και οι σύλλογοι, βάλτε όποιο όνομα επιχειρηματία ή συλλόγου θέλετε εσείς, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχετε).

Είναι αδύνατο να υπάρχει (λογικός) άνθρωπος που να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει πανεπιστήμιο χωρίς πειθαρχία, αλλά και πολιτική εξουσία που λέει συνέχεια ψέματα.

Η τρόικα και η παρουσία της στην Ελληνική κοινωνία προκάλεσε απόλυτο σοκ, καθώς απειλεί (ακόμη δεν το κατόρθωσε) να διακόψει το όργιο της κρατικής διαφθοράς, με τις Δ.Ε.Κ.Ο. (διάολε πόσο ευρηματικοί ήταν αυτοί του Πα.Σο.Κ., τι σκαρφίστηκαν, Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας(!), οι επιχειρήσεις της αρπαχτής και της ρεμούλας) και τα επιδόματα «προσέλευσης στην εργασία» αλλά και τις υπερωρίες χιλιάδων κοπριτών.

Έως το 2015, η Ελλάδα καλείται να πληρώσει τουλάχιστον 200 δις ευρώ σε ληξιπρόθεσμες οφειλές, τόκους, ομόλογα και λειτουργικές δαπάνες ενός μοντέλου «σοβιετικού κράτους», του τελευταίου, πραγματικά,  κομμουνιστικού στον κόσμο, με το συνολικό χρέος να φτάνει, με επιεικείς εκτιμήσεις, στα 500 δις ευρώ.

Ξαφνικά η Ελληνική κοινωνία «ξύπνησε», όμως τώρα είναι αργά. Η χώρα μας βρίσκεται υπό (ξένη) οικονομική διαχείριση και δεν θα ξεμπλέξει αν δεν ξεπουληθεί.

Ξύπνησε και τη στιγμή που όλοι, μα όλοι, βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο, μήπως και βρούνε τη λύση, οι Έλληνες μαλακιζόμαστε.

Ακόμη και τώρα που, μερικοί προς το παρόν, νοικοκυραίοι πτώχευσαν, τζάκια εκποιούν περιουσίες για να σωθούν από τη χρεωκοπία, νέα παιδιά μεταναστεύουν για δουλειά και αξιοπρέπεια, έχουμε απλώσει τις αρίδες μας και αναισθητοποιημένοι  τεμπελιάζουμε, αρνούμενοι να παραδεχτούμε ότι το σύστημα της οικονομικής πυραμίδας μας κατέρρευσε, οι δανειστές μας αρνούνται να συνεχίσουν τα εμβάσματα, ότι ο δανεισμός στους αναξιόπιστους ακρίβυνε και τα οικονομικά νούμερα, κι όχι μόνο, δεν μπορούν να κρυφτούν.

Ο κομματισμός δείχνει να χάνει αργά αλλά σταθερά τους πελάτες του, φαίνεται αυτό από τις κομματικές περιδηνήσεις, άλλωστε δεν αντέχουν οι δανειστές, να τους συντηρούν.

Αυτό που κρατά ακόμη όρθιο το Ελληνικό κλεπτοκρατικό σύστημα είναι οι στρατιές  των δημοσίων υπαλλήλων, οι θλιβερές και συνάμα ψωροϋπερήφανες καρικατούρες του συστήματος που διαχειρίστηκε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες δύο περίπου γενεών Ελλήνων, ιδεολογικά «φόρου υποτελών» εις εαυτούς και αλλήλους.
Ο μόνος σκοπός της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας αλλά και του συνόλου της Ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία 30 χρόνια δεν ήταν η οργάνωση, η διοίκηση και η ανάπτυξη.  Εξαντλούνταν στην απλοϊκή, κοντοπόδαρη και κοντόφθαλμη λογική «Εσύ με ψηφίζεις και εγώ σε βολεύω» ή και το αντίστροφο.

Η μονιμότητα του Δημοσίου είναι το οχυρό του ελληνικού συστήματος και η κατάργησή της αποτελεί τη γραμμή Μαζινό, τη γραμμή θανάτου του Ελληνικού πολιτικού (υπο)κόσμου που μαζί της θα καταρρεύσει. Στις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, η χώρα θα βιώσει μια βίαιη αλλά αληθινή Επανάσταση, η οποία ή θα αλλάξει ή θα καταστρέψει την χώρα.

Είναι πραγματικότητα που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση η απαίτηση της Τρόικας για βίαιη μείωση του δημόσιου τομέα και «σφαγή» των δημοσίων υπαλλήλων. Αντιλαμβάνεται ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι πελάτες και ταυτόχρονα τα αφεντικά της πολιτικής και ζητά «συναίνεση».

Απόδειξη γι’ όλα αυτά το γεγονός ότι όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε 150 χιλιάδες απολύσεις μέχρι το 2015, στο Πα.Σο.Κ. και τη Ν.Δ. ζαλίστηκαν, έχασαν το χρώμα τους κι άρχισαν τους εμετούς. Η ΝΔ δήλωσε κατά των απολύσεων και εφηύρε το δόγμα, στο οποίο οι απολυμένοι (δημόσιοι) υπάλληλοι θα κάθονται, στο σπίτι τους, κι όχι όπως μέχρι τώρα στη δουλειά τους, είναι κι αυτό μια πρόοδος, θα πληρώνονται, δούλευε μαλάκα στον ιδιωτικό τομέα, μέχρι να «μεταταχθούν», που μωρέ λεβεντομαλάκες;  

Στο πράσινο στρατόπεδο τα έκαναν πάνω τους. Δεν εννοούσε, είπαν, απολύσεις ο Γιώργος, εννοούσε μετατάξεις μέσω...ΑΣΕΠ, κι άρχισαν να ονειρεύονται συνταξιοδοτήσεις εθελούσιες

Πρόσφατα οι Ευρωπαίοι έδιωξαν κλωτσηδόν τον Παπακωνσταντίνου από το Εurogroup, και απέδειξαν ότι οι λεκτικές προειδοποιήσεις αποτελούν πλέον παρελθόν. Η Τρόικα θα διαλύσει το Ελληνικό πελατειακό σύστημα, την ελληνική λαϊκή κλεπτοκρατία και απαιτεί πολιτική συναίνεση, εγγυήσεις για τα πάντα, αποκρατικοποιήσεις, ξήλωμα του δημοσίου, καρατομήσεις δημοσίων υπαλλήλων, τέλος στις μετατάξεις, και βέβαια ένα νέο Μνημόνιο.

Το πολιτικό πελατειακό σύστημα μετέτρεψε, μέσα σε 40 χρόνια, την Ελλάδα σε προβληματική εταιρία που εξαγοράζεται και (θα δούμε) αν εξυγιαίνεται.

Κάποιοι λένε ότι χρειάζονται εκλογές, άλλοι φοβούνται συνθήκες εμφύλιου.

Το ερώτημα είναι υπάρχει κάτι το οποίο να οδηγεί στη «λύτρωση»; 

Το σίγουρο και το εθνικά αναγκαίο είναι ότι πρέπει το σάπιο να διαλυθεί εντελώς για να μπορέσει να αναγεννηθεί και η λαίλαπα να σπάσει τα ταμπού μιας, τραγικής και κωμικής συνάμα, 40ετίας.

Υ.Γ.

* Αφήστε το «Πατριώτες», η  Ελλάδα δεν βρίσκεται «υπό ξένη κατοχή», απλώς διατελεί από το 1981 τουλάχιστο, υπό «εσωτερική κατοχή παρασίτων, συντεχνιών και ανικάνων», ακόμη και ο Φλωρίδης το παραδέχεται. Και «ειρήσθω εν παρόδω», που χάθηκες ρε Τζανετάκο, ανοίξτε και κάνα βιβλίο. Για την περίσταση ενδείκνυται ο Μωρίς Μπαρντές.

* Αν με κάποιο μαγικό τρόπο μια Κυριακή βράδυ μας χάριζαν το σύνολο των οφειλών μας, ελλείψει πάσης παραγωγικής διαδικασίας, το βράδυ της Δευτέρας θα είχαμε ανοίξει εκ νέου λογαριασμό με δάνειο, επιτόκια και πάει λέγοντας. Όμως για όλα αυτά κουβέντα από κανέναν φωστήρα οικονομολόγο.

Υπουργός του Μεταξά ο Αλέξης Παπαχελάς.

Μη τρομάζετε, όχι ετούτος, ο παππούς του.

Για να μην ξεχνιόμαστε και μόνο, γράφω ότι υφυπουργός Προεδρίας της 4ης Αυγούσ­του του Ιωάννη Μεταξά, ήταν ο Αλέξης Παπαχελάς, στενός φίλος και δεξί χέρι του τότε υπουργού των Εσωτερικών, Θεόδω­ρου Σκυλακάκη.

Πρόκειται για τον παππού του σημερινού Alexis, όπως εγ­γονός του μακαρίτη Θεόδωρου Σκυλακάκη είναι ο σημερι­νός ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και «δεξί χέρι» της Ντόρας, Θεόδωρος Σκυλακάκης. 

Ο Μετα­ξάς απέλυσε τον Παπαχελά, τον Ιανουάριο του 1937, μαζί με τον Σκυλακάκη, με υποδείξη του δημοσιογράφου Ιωάννου Διάκου και του Μανιαδάκη.

Ο Αλέξης Παπαχελάς (παππούς) υπήρξε στη συνέχεια φίλος και συνεργάτης του Στυλιανού Παττακού της 21ης Απριλίου,  ο οποίος τον αναφέρει ονο­μαστικά στο κλασικό βιβλίο του «21η Απριλίου «Ημέραι και έργα». 

Ο σημερινός Alexis Papahelas είναι μόνιμος προσκεκλημένος εδώ και 10 χρόνια στις συνεδριάσεις της «Λέσχης Μπίλντερμπεργκ», ενώ όταν φοιτούσε στο Κολλέγιο Αθη­νών (που αλλού δηλαδή;) και έως τα 25 του ήταν οπαδός του Τιμονιέρη Μάο Τσετούνγκ.

NSPLITTER: «Ο καπιταλισμός είναι ευκαιρία και η ευκαιρία ελευθερία»

Στην Ελλάδα, «που ποτέ δεν πεθαίνει», τον άφησαν ελεύθερο.

Κάτοχος εκατοντάδων μετοχών του ΟΠΑΠ και εταιρείας καλλυντικών, διατηρούσε μέσα σε κρύπτες και χρηματοκιβώτια μεγάλα χρηματικά ποσά, επιταγές, μετοχές εταιρειών, 130 πιστωτικές κάρτες -οι 125 χωρίς εγγραφή στο μαγνητικό τους πεδίο, έτοιμες για χρήση, και οι πέντε με εγγραφή- αλλά και ένα πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων, δύο αεροβόλα πιστόλια και μία νάιλον συσκευασία με οκτώ κομμένα φυσίγγια από τα οποία είχε αφαιρεθεί η πυρίτιδα και είχε τοποθετηθεί σε αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό.

Στο μπράτσο του είχε τατουάζ που έγραφε «Ο καπιταλισμός είναι ευκαιρία και η ευκαιρία ελευθερία». Στα εβραϊκά και στα κινέζικα, ένα σε κάθε το μπράτσο, θα μπορούσε να είναι ένας αναρχικός Γκόρντον Γκέκο. Δεν είναι παρά ο Αλέξανδρος (Πανταζόπουλος)  από το Μπραχάμι, χάκερ, «Nsplitter», -διασπαστής- όπως ήταν ο κωδικός του, καταζητούμενος επί χρόνια από την Interpol και το FBI. Απέκτησε τον πρώτο ηλεκτρονικό υπολογιστή στα έντεκα του. Στα μαθήματα Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού δεν υπήρχε η ειδίκευση κυβερνοτρομοκράτης, κι έτσι με αποφασιστικότητα εγκατέλειψε το σχολείο και τους φίλους του. Περνούσε 20 ώρες το 24ωρο μπροστά στις οθόνες των πολλών πλέον υπολογιστών του και στα δεκάξι του πραγματοποίησε τις μεγάλες ηλεκτρονικές επιθέσεις στα συστήματα της Interpol και της αμερικανικής NSA. Η ανταμοιβή του μεγάλη. Έγινε εκλεκτό μέλος του Τορ 10 των χάκερ όλου του κόσμου. Το να τρελαίνει, όμως, τα κυβερνητικά λογισμικά δεν του πρόσφερε παρά πρόσκαιρη ευχαρίστηση. Το παιχνίδι χόντρυνε την τελευταία διετία, κατά την οποία, όπως υπολογίζεται, κατάφερε να υπεξαιρέσει περισσότερα από 200.000 ευρώ από τραπεζικούς λογαριασμούς ανυποψίαστων πολιτών. Όμως προ διμήνου προδόθηκε από το «Proxy», την αδιάβροχη μάσκα του, που για κλάσματα δευτερολέπτου σταμάτησε να λειτουργεί σαν «φίλτρο» των ηλεκτρονικών ιχνών του, με αποτέλεσμα να καταγραφεί η πραγματική διαδικτυακή ταυτότητα του, Ο εντοπισμός του ήταν θέμα χρόνου. Στa γραφεία της ΓΑΔΑ, όπου κρατούνταν μέχρι να αφεθεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η μόνιμη ερώτηση του αφορούσε την πορεία του χρηματιστηρίου και η επωδός του ήταν «δεν είμαι καμιά ευφυΐα, όπως νομίζετε. Το αντίθετο πιστεύω για τον εαυτό μου...».

Από το ρεπορτάζ της «CityPress», του Γιώργου Κύρτσου.

Υπάρχει ή όχι πρωτογενές πλεόνασμα

Η άποψη του παραμύθη φούρναρης, καλοπροαίρετου  Έλληνα.

Ο ξερόλας φίλος μου, αντι ΔΝΤ και αντι ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ, λες και κάποιος είναι με τη θέλησή του σύμφωνος μαζί τους, αρνείται να αντιμετωπίσει κατάματα και να αποδεχθεί την αλήθεια και την πραγματικότητα και γράφει στη λίστα σήμερα και το βρήκα στο mail box μου. (Διατηρώ την ορθογραφία και τη σύνταξή του).

«ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΩΡΑ!

Η κατάσταση: Κρατικά έσοδα: 58 δις. Μισθοί, συντάξεις, κρατικές λειτουργίες, προμήθειες υλικού, συμβάσεις, ΟΛΑ ΜΑΖΙ 49 δις. Μέχρι εδώ καλά, περισσεύουν 9 δις. (Ισχυρίζεται δηλαδή ότι υπάρχει ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ.)

Το πρόβλημα: Ετήσιοι τόκοι 13 δις (Ωχ!) αλλά έχει κι άλλο αγγούρι: Ομόλογα που λήγουν 27,6 δις (!!!) το 2011, 33,7 δις το2012, 30,7 το 2013, 31,8 το 2014, και ο ..λούκουμος 74,1 δις (!@#@!!??%&**) για το 2015 !! (Γι'αυτό λένε όλοι ότι θα εξασφαλιστούμε με το 2ο μνημόνιο έως το 2014)

(Και παραπέμπει για τους αριθμούς που παραθέτει στο Γερμανικό οικονομικό περιοδικό Spiegel.)

Όποιος δεν βλέπει ότι πρέπει να γίνει στάση πληρωμών ΤΩΡΑ, και έκδοση εθνικού νομίσματος, έχει πολύ λάθος εκτίμηση των πραγμάτων. Νέοι δανειστές του ελληνικού δημοσίου δεν θα βρεθούν αν δεν απαλλαγούμε από το προηγούμενο βάρος και φανεί το πλεόνασμα που πραγματικά υπάρχει.

 Αν όμως επιλέξουμε να αντικαταστήσουμε τα κουρελομόλογα που κρατούν οι τράπεζες με ΕΝΥΠΟΘΗΚΑ δάνεια που θα οφείλουμε πλέον σε ΚΡΑΤΗ όπως Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Φινλανδία, Αυστρία κλπ (γραμμή μνημονίου) τότε θα πάθουμε 2 κακά:

1. Θα έχουμε σοβαρότατες συνέπειες όταν φανούμε ασυνεπείς (και θα γίνει αυτό σίγουρα) και κάνουμε στάση πληρωμών σε 4 χρόνια, γιατί το δάνειο δεν θα είναι φτιαγμένο με κουρελομόλογα όπως τώρα, αλλά θα έχει εμπράγματες εξασφαλίσεις, και επιπρόσθετα γιατί, αντί τραπεζών και hedge funds, (που στο κάτω κάτω, δεν μπορούν να σου στείλουν τα ..τάνκς) θα «τα σπάσουμε» με πολύ ισχυρά εθνικά κράτη.

2. Κανείς δεν θα θέλει να δανείσει ένα ελλειματικότατο δημόσιο που θα'χει να ξεπληρώσει 450 δις. Άρα θα εξαρτόμαστε εσαεί από τους μνημονιακούς δανειστές μας, η οποίοι, το 2014 θα μας φορτώσουν το μνημόνιο 3 για το υπόλοιπο του ποσού.. Η απόλυτη σκλαβιά.δηλάδή. Κι όταν βαρέσουμε κανόνι, θα ΚΑΤΑΣΧΕΣΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, κι όχι μόνο κανα 2 νησάκια και την Ακρόπολη, όπως αστιευόμαστε τώρα.

Μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ χώρα, με αξιοζήλευτη γεωστρατηγική θέση, πλούτο ορυκτό που δεν φανταζόμαστε, και άριστο τουριστικό θέρετρο, για πακέτα στήριξης 300δις περίπου. Καλό "deal" κάνουν εις βάρος μας. Οι Έλληνες θα είναι σκληρά εργαζόμενοι ΔΟΥΛΟΙ (ήδη είμαστε-φαντάσου τότε πως θα είμαστε) και οι γυναίκες μας....

Τα λέω, για να μην πει κανείς οτι δεν τά'πα.

Ξέρω ότι ασυνάρτητες αντιρρήσεις στα παραπάνω θα εκφράσουν 2 ειδών άνθρωποι: 1. Ο HOMO MNIMONIOUS και 2. Ο HOMO PASOKUS. Άρα έχω δίκιο..

Πάει λοιπόν ο Νίκος και του τη σπάει.

«Θα ήθελα να εκφράσω μία «ασυνάρτητη αντίρρηση»: Ποια είναι η πηγή των αριθμών που προωθήσατε; Πρέπει να είστε ο πρώτος παγκοσμίως που ισχυρίζεται ότι ο ελληνικός προϋπολογισμός έχει πρωτογενές πλεόνασμα (Δηλαδή έσοδα-έξοδα, χωρίς τους τόκους).

Δυστυχώς (για την Ελλάδα πρωτίστως) ο προϋπολογισμός έχει πρωτογενές έλλειμμα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών, (το αρχείο σε pdf μορφή) υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα -21.304 εκ. ευρώ το 2009, εκτίμηση -9.807 εκ. ευρώ για το 2010 και πρόβλεψη -4.937 εκ. ευρώ για το 2011.  Με τους τόκους, -33.630, -23.067 και -20.867 εκ. ευρώ αντιστοίχως .
Αφήνω στην άκρη την «λεπτομέρεια» (πρωτίστως ηθική) ότι προτείνετε να μην ξεπληρώσει η χώρα τα δάνεια που έλαβαν οι (δημοκρατικώς εκλεγμένες) κυβερνήσεις της. Όπως είπε και ο Κωνσταντίνος Κόλμερ μία τέτοια ατιμία ποτέ δεν την έκανε η Ελλάς.

"Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;"

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε, τον κλέφτη να γυρεύουνε.


Ο ποιητής Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε το 1853 και πέθανε το 1919. Εξακολουθεί να είναι επίκαιρος περισσότερο από ποτέ.

Διβάστε τον με προσοχή, σε ένα ελάχιστο απόσπασμα από το τεράστιο έργο του. Διατυπώνει σε στροφές, απόψεις και σκέψεις που είναι σαν να γράφηκαν για τη σημερινή Ελλαδική κατάσταση.

Ακόμη και τον γνωστό και ως ωραίο Μπρούμελ του κινήματος, περιγράφει.

Τι να προσθέσει ο σύγχρονος σχολιαστής; Τα είπε όλα ο ποιητής στην τελευταία αποστροφή του λόγου του, "Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;" 

"Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα  -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;"

* Υ.Γ. Προσπαθείστε να κάνετε συγκρίσεις με τους διάφορους Αριστοφάνεις και διασκεδατζήδες της βωμολοχίας και του εξαερισμού, που κυκλοφορούν, μουσάτοι και κουνάμενοι, στην Ελληνική τηλεόραση και θα δακρύσετε.

Ο Θάνατος του Ελληνικού Έθνους.

Λαθρομετανάστευση και Υπογεννητικότητα

Ένα έθνος πεθαίνει και εξαφανίζεται όταν εκφυλίζεται βιολογικά ή ηθικά-πνευματικά. Στην Ελλάδα συμβαίνουν αμφότερα εδώ και δεκαετίες και είναι βέβαιο ότι, αν δεν γίνει κάτι άμεσα, το έθνος μας σύντομα θα εξαλειφθεί, δια παντός, από την ιστορία.

Τι τελευταίες δεκαετίες οι αξίες που σφυρηλατούσαν την εθνική μας συνοχή, έχουν παραμεριστεί και αντικατασταθεί με νέες ιδέες και αντιλήψεις που έχουν ως φυσική κατάληξη την αποσύνθεση και την διάλυση του έθνους.

* Ο πατριωτισμός αντικαταστάθηκε με τον διεθνισμό-κοσμοπολιτισμό.

* Η παράδοση με την ξενομανία.

* Η δημιουργικότητα και η εργασία με την αδράνεια και την νωθρότητα.

* Η τιμιότητα με την διαφθορά.

* Η επιδίωξη δημιουργίας οικογένειας και παροχής καλής ανατροφής στα τέκνα με την ασωτία και την ατομική καλοπέραση.

* Το πρότυπο του ανδρός, ως καλού οικογενειάρχου και τιμίου βιοπαλαιστού, αντικαταστάθηκε με τον κιναιδισμό και την θηλυπρέπεια.

* Το πρότυπο της καλής μητέρας και συζύγου, με την γυναίκα ως ερωτικό αντικείμενο και πόρνη, φανερή ή κρυφή.

* Ο σεβασμός των νέων προς τους πρεσβύτερους με την αυθάδεια.

* Η ελευθερία με την ελευθεριότητα.

* Το ομαλό και το φυσιολογικό με το ανώμαλο και το αφύσικο.

Και όλα αυτά μαζί και το καθένα από μόνο του, οδηγούν στον κατακερματισμό και την πλήρη διάλυση της εθνικής κοινωνίας. Διαμορφώνεται μια κοινωνία η οποία θα αποτελείται, αν δεν αποτελείται ήδη, από διαφθαρμένους, απάτριδες, ξενομανείς, τεμπέληδες, καλοπερασάκηδες, κίναιδους, πόρνες, ασεβείς και ανώμαλους οπωσδήποτε οδεύει προς την καταστροφή της, συνδυασμένα με την υπογεννητικότητα και την λαθρομετανάστευση.

Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία: «το 2034, αν διατηρηθούν οι υπάρχουσες σήμερα τάσεις, ο ελληνικός πληθυσμός θα ανέρχεται σε μόλις 7 εκατομμύρια γηγενείς Έλληνες». Από αυτά,  σχετικές εκθέσεις του ΟΗΕ, το 25% θα είναι άνω των 65 ετών.

Την ίδια στιγμή η Τουρκία θα φθάσει τα εκατό εκατομμύρια και η Αλβανία θα ξεπεράσει τα δέκα χωρίς να υπολογίζονται οι Αλβανοί του Κοσσόβου. Αυτό σημαίνει ότι οι εχθροί μας δεν χρειάζεται καν να μας πολεμήσουν. Αρκεί κάποιοι από αυτούς να εγκατασταθούν εδώ νόμιμα ή παράνομα.

«Η Αθήνα μοιάζει με τη Βηρυτό του 1970»!

Ο Καμίνης το ανακάλυψε (και αυτός) μετά τις εκλογές.

Ο γνωστός και ως συνήγορος του λαθρομετανάστη, σημερινός δήμαρχος Αθηναίων (και Αθηνών), Γιώργος Καμίνης, πιθανότατα κάτοχος Αμερικανικού διαβατηρίου, κι αυτός, δήλωσε σχετικά πρόσφατα στην εφημερίδα «Los Angeles Times» , στην Αθηνά Καρασσάβα, ότι «Χάνω το έλεγχο της πόλης μου και πρέπει να γίνει κάτι γρήγορα. Η Αθήνα μοιάζει με τη Βηρυτό του 1970». Σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο που η Ελλάδα και ειδικότερα η Αθήνα περιμένει ως μάννα εξ ουρανού την αύξηση του τουριστικού ρεύματος, ο δήμαρχος της πόλης με αυτή τη δήλωση βόμβα φροντίζει να τη δυσφημίσει παγκοσμίως και μάλιστα σε μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εφημερίδες.

Η εφημερίδα με αφορμή τη δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη από τρεις Αφγανούς, για μία βιντεοκάμερα, με τη δολοφονία ενός 21χρονου από το Μπαγκλαντές, δημοσίευσε ένα αφιέρωμα για την πρώην πιο ασφαλή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, όπως την χαρακτηρίζει.
Η Καρασσάβα γράφει χαρακτηριστικά, «το ελληνικό χρέος και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας έχουν μετατρέψει την Αθήνα, από την πιο ασφαλή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, σε πόλη του τρόμου.»

Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η φιλόξενη πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα με τον αυξανόμενο αριθμό μεταναστών - νόμιμων και παράνομων -, καθώς μέσα σε μία δεκαετία οι αλλοδαποί αποτελούν το 15% του πληθυσμού. Τα προβλήματα είναι πολλά και η πολιτεία αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει άμεσα. Αν και όπως γράφεται η κυβέρνηση αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα, με περισσότερες περιπολίες και ελέγχους από την αστυνομία στις περιοχές «αυξημένου κινδύνου», η κατάσταση παραμένει δύσκολη και η ζωή στο κέντρο, όπως χαρακτηριστικά λένε οι κάτοικοι, επικίνδυνη.

Η πουριτανή Αμερική και η σαπισμένη Ευρώπη.

Η εφαρμογή των νόμων είναι υποχρέωση.

Με αφορμή τη σεξουαλική παρενόχληση (τουλάχιστον και θα δούμε αν ήταν συναινετική ή όχι) γιa την οποία κατηγορείται ο Dominique Strauss Kahn, τις περίεργες συνήθειες του οποίου όλοι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν αλλά έκαναν την «πάπια», αξίζει ν’ αναφερθούμε στην περίπτωση και του αμφιφυλόφιλου Μαχάτμα Γκάντι.

Στην Ινδία, κυκλοφορεί ήδη βιογραφία του με τίτλο «Μεγάλη ψυχή: Ο Μαχάτμα Γκάντι και η μάχη του με την Ινδία». Ο συγγραφέας Τζόζεφ Λέλιβελντ  αποδεικνύει μεταξύ άλλων ότι ο  «μεγάλος ανθρωπιστής και ειρηνιστής», όπως λένε και οι Έλληνες αριστεροί, στη νότια Αφρική όπου έζησε για πολλά χρόνια ήταν έντονα Ρατσιστής με τους Μαύ­ρους και παρουσιάζει τεκμήρια ότι πήγαινε στο κρεββάτι με άνδρες και γυναίκες, δηλαδή ήταν «μπινές»!

Η «Daily Mail»  γράφει πως από το βιβλίο προκύπτει ότι ο Γκάντι εγκατέλειψε την γυναίκα του για να ζήσει με τον εραστή του, τον Γερμανο-Εβραίο αρχιτέκτονα Κάλενμπαχ Χέρμαν, γεγονός που οι Άγγλοι γνώριζαν από το 1910.

Ίδια ιστορία με τον Μακάριο για τον οποίο οι Άγγλοι γνώριζαν από το 1956 όταν ήταν έξόριστος στις Σεϋχέλλες, ότι ήταν ομοφυλόφιλος και το κρατούσαν κρυφό προκειμένου να τον εκβιάζουν ώστε να υπογράφει κατά τη βούλησή τους.

Υπάρχει κάτι που διαχωρίζει τα περιστατικά και είναι ο χώρος όπου διαδραματίζονται, στην Ασία ο Γκάντι, στο Νέο Κόσμο ο Dominique, στην Ευρώπη ο Μακάριος, αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται.

Αν τολμήσεις την Κύπρο και κάνεις κριτική ή γράψεις για την ομοφυλοφιλία ή αναφερθείς στην προδοτική ομιλία του Μακάριου, στον ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου 1974 με την οποία κάλεσε τους Τούρκους να εισ­βάλουν στην Κύπρο για να την σώσουν από τους στρατιωτικούς των Αθηνών, μαύρο φίδι που σε έφαγε.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον Dominique. Η ευρωπαϊκή αριστερή και δεξιά πνευματική και πολιτική elite γνώριζε και είχε αποδείξεις για την ποιότητα της (ηθικής) προσωπικότητας του. Όμως δεν τολμούσε να αγγίξει καν το ζήτημα, οχυρωμένη πίσω από την ηλίθια ευρωπαϊκή άποψη περί «προσωπικών δεδομένων και τεκμηρίου αθωότητας». Τι σημαίνει «προσωπικά δεδομένα» και «τεκμήριο αθωότητας» όταν συζητάμε για έναν από τους πλέον ικανοποιητικά αμειβόμενους αλλά και πολιτικά ισχυρούς άνδρες του κόσμου;

Τι ζητούνε όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι διασύρεται ο Dominique Strauss Kahn καθώς περιφέρεται με χειροπέδες και παραμένει έγκλειστος στις φυλακές;

Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Συνηθισμένοι από την ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου η καμαριέρα θα είχε απολυθεί αμέσως μετά την (πραγματική ή υποθετική) επίθεση που υπέστη και την καταγγελία που τόλμησε να καταθέσει, οι σοσιαλιστές και οι  Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι, τρόμαξαν. Η άλλη πλευρά του Ατλαντικού δείχνει στους Ευρωπαίους πολίτες την εικόνα που οι πολιτικοί της γηραιάς ηπείρου θέλουν να τους κρύβουν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορείς να παραβιάζεις σταθερά ή και ασύστολα το νόμο, αρκεί να μη σε ανακαλύψουν. Αν αποκαλυφθείς οι συνέπειες είναι τραγικές όσο ψηλά και να βρίσκεσαι (και) ακόμη χειρότερες σε περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά, άνδρες κυρίως αλλά και γυναίκες υπάλληλοι ή managers -το θέμα σκιαγραφεί άριστα ο Αγρινιώτης εξαιρετικός blogger Locus Publicus- μικρών μεσαίων και κολοσσών εταιρειών που δρουν στη χώρα.

Το έμαθε ο πρώην πρόεδρος της ο Bill Clinton, όμως ο Dominique αγνόησε τον κανόνα και τώρα περιμένει τη συνέχεια κοιτάζοντας τον κόσμο, αν μπορεί να το κάνει κι αυτό, μέσα από τα σιδερένια κάγκελα ενός κελιού σε φυλακές ύψιστης ασφάλειας στη Νέα Υόρκη.

Σε ισχύ η απαγόρευση της μπούργκας στη Γαλλία

Εκεί οι νόμοι εφαρμόζονται……

Η είδηση είναι από την «Καθημερινή» και αναφέρεται στον νόμο για την απαγόρευση στους δημόσιους χώρους, της μπούργκας, η οποία καλύπτει όλο το σώμα και το πρόσωπο πλην ενός πλέγματος για τα μάτια, των Μουσουλμάνων γυναικών . Την ίδια μέρα έγιναν οι προσαγωγές δύο ανδρών και τριών γυναικών που συμμετείχαν σε διαμαρτυρία στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων.  Στη Γαλλία και την Ιταλία ο νόμος προβλέπει την απαγόρευση για λόγους ασφαλείας.
Οι παραβάτριες θα αντιμετωπίζουν πρόστιμο 150 ευρώ και θα υποχρεώνονται να παρακολουθούν μαθήματα αγωγής, ενώ όσοι υποχρεώνουν σε αυτό τις γυναίκες τους αντιμετωπίζουν ποινή ενός έτους και πρόστιμο 30.000 ευρώ και διπλάσιο αν η γυναίκα είναι ανήλικη.
Η μπούργκα επίσης έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους περί κοσμικού κράτους -στη Γαλλία ισχύει από το 1905- και περί ισότητος.
Οι μουσουλμανικές οργανώσεις της Γαλλίας, δεν συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες κατά της απαγόρευσης. «….σεβόμαστε απολύτως τους νόμους της Γαλλίας», δήλωσε εκπρόσωπος του Συμβουλίου Μουσουλμανικής Πίστης αλλά και του ιμάμη του Ντρανσί, ο οποίος είπε ότι «οι γυναίκες……νομίζουν ότι πρόκειται περί θρησκευτικής υποχρέωσης. …..έχουμε υποχρέωση να τις εκπαιδεύσουμε και να τις προστατεύσουμε».

Τώρα λοιπόν οι ξέπνοοι ισχυρίζονται ότι τα «σχέδια της γαλλικής κυβέρνησης ….προκάλεσαν διαδηλώσεις στο Πακιστάν καθώς και προειδοποιήσεις από την Αλ Καϊντα» και αν δεν πειστήκατε διαβάστε και το αποκορύφωμα της τρέλας στην συντηρητική «Καθημερινή» , που γράφει ότι αποθαρρύνθηκαν οι τουρίστες που ήθελαν να επισκεφθούν τη Γαλλία καθώς ο νόμος ισχύει και για αυτούς.