Κρίμα Γιώργο Καρατζαφέρη!

Γράφει ο «Αντισοφιστής», Σπύρος Σταθόπουλος.

Κρίμα Γιώργο Καρατζαφέρη. Κρίμα! Δεν ξέρω, κι ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε, ενδόμυχες προθέσεις σου, ξέκοψες από το «μαντρί» του φαύλου και διεφθαρμένου παλαιοκομματισμού χωρίς να σε φάει ο λύκος, όταν ατίθασος και άτακτος αψήφισες το «σύστημα» και αγωνιστικά βγήκες στο κλαρί κι' επαναστάτησες ενάντια στο πανίσχυρο κατεστημένο. «Αποστάτης» βουλευτής με λίγους τολμηρούς συνεργάτες ίδρυσες τον ΛΑΟΣ.
Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση με τον Γιώργο Πράπα. Θυμάμαι μια φράση σου σ' αυτή την πρώτη συνεργασία που με εντυπωσίασε για πολιτικό.
«Κύριε καθηγητά, το κανάλι και η ευτυχής συγκυρία να έχω δίπλα μου τον (αείμνηστο μακαριστό) Αρχιεπίσκοπο», εγώ θα έλεγα πατριάρχη του ελληνισμού Χριστόδουλο, έστω κι' αν αργότερα σε πρωτοσέλιδο της Α1 αποκάλεσες: Χριστόδουλο - υπόδουλο!
Τέτοια μετριοφροσύνη από πολιτικό, «δεν έχω τίποτα», δεν είχα ποτέ μου ακούσει, μιας και οι πολιτικάντηδες το ένα το κάνουν εκατό!!
Και πρόσθεσες «χρειαζόμαστε, πλέιμέηκερ, αγωνιστές, εθνι­κιστές.
Σου απάντησα: «Πρόεδρε μην ανησυχείς έχουμε και σου εξασφαλίζουμε δυ­νατά στηρίγματα και στο εξωτερικό, στην Ευρώπη και εθνικιστές-απτόητους, δοκιμασμένους αγωνιστές εδώ στην Ελλάδα.
Σήκωσα το τηλέφωνο στο Γραφείο σου και επικοινώνησα - μίλησα συμφώνησα με σημαντικές προσωπικότητες, της Ευρώπης - της Ε.Ε. και τον Γενικό Διευθυντή της RAI στην Ρώμη, και όπως μου είπε ο καλός μας φίλος Γιώργος Πράπας (γιατί εγώ μιλούσα και δεν έβλεπα) γούρλωσες τα μάτια και έκανες βόλτες στο μπαλκόνι κι' όπως είπες στον φίλο που μας έφερε στο Γραφείο σου: «μου έφερες έναν τόνο χρυ­σάφι»!
Ακολούθησαν γεύματα στο «Χάνι» με ομάδες Ελλήνων Εθνικιστών, με επι­κεφαλής τον Θόδωρο Καραμπέτσο.
Ήταν τότε που φώναζες στο Κανάλι: «Εθνικισταί, Χρυσαυγίτες, Απριλιανοί ελάτε εδώ» ή κάτι παρόμοιο. Μου ζήτησες να ενταχθούμε, αν ήταν δυνατόν σαν μικρό νεοσύστατο κόμμα σε σχηματισμό της Ε.Ε. και η κουβέντα γινόταν για τον Λεπέν, που διατηρούσα σχέσεις από την επο­χή του Μεγάλου Almirante και στην συνέχεια στην ΕΠΕΝ.
Σου πρόσφερα ό,τι το πιο εντυπωσιακό. Την ένταξη στην «UEN» (Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών), σχη­ματισμός 50 περίπου Ευρωβουλευτών και έντεκα κυβερνητικών κομμάτων της Δεξιάς! Με διάσημα ονόματα, από τον Τσάλς Πασκουά, Πρόεδρο της UΕΝ, τ. Υπουργό του Σιράκ και τ. Πρόεδρο της Γαλλικής Εθνοσυνελεύσεως, ο «γερόλυκος» όπως τον αποκαλούσες, 2ο Ντε Γκωλ, τον Τζιανφράνκο Φίνι. Αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας, τον Κόλινς ,.. μόνιμο υπουργό Εξωτερικών της Ιρλανδίας, τον Πουέρτας, Υπουργό Αμύνης της Πορτογαλίας κλπ, τον Αντιπρό­εδρο της Ρωσικής Βουλής (Δούμα) κ.α.
Τι περισσότερο θα περίμενε ένα νεοσύστατο κόμμα του ενός βουλευτού κι' αυτού εκλεγμένου με την ΝΔ;
Φίλοι μου και συναγωνισταί από τα φοιτητικά μας χρόνια.
Την Cristiana Muscardini, αντιπρόεδρο της UΕΝ και επικεφαλής της πολυάριθμης Ιταλικής ομάδος Ευρωβουλευτών της Ιταλίας. Ούτε στον ύπνο σου τότε. Εσύ διαλαλούσες στο κανάλι ότι ο Πασκουά στις παρεμ­βάσεις μου, με αποκαλούσε... Δημοσθένη, κι ότι δεν καταλάβαινες πότε μιλούσα­με σοβαρά και πότε αστειευόμαστε όταν μιλούσαν μαζί μου...! Εγώ ο... «μέντορας» του κόμματος. Με... φόρτωσες με αξιώματα και τιμές: Κ.Δ.. Γραμ. Κ.Ε., Πολιτικό Γρα­φείο - Εκτελεστικό- Υπεύθυνος Ε.Ε. κλπ - κλπ. Έστω κι' αν τα όποια αξιώματα στο ΛΑ.0.Σ. δεν είναι παρά εικονικά.
Και φθάσαμε στις Ευρωεκλογές που από και­ρού διαλαλούσες στα κανάλια και στα κρατικά (ΝΕΤ) στην «Πρώτη Γραμμή»: Για Ευρώπη, έχω... Σταθόπουλο. Δεν μπήκαμε στην Ελληνική Βουλή. Λογικό να είναι πρώτος για Ευρωβουλή ο Πρόεδρος και με συμφωνία μεταξύ των πέντε, ότι σε πε­ρίπτωση που ο Πρόεδρος εισέλθει στην Ελληνική Βουλή την Ευρωβουλή θα την μοι­ρασθεί ο κ. Πρέσβης και ο Σταθόπουλος. Συμφωνία κυρίων. Παραμύθια. Ήξερες όμως ότι ο Σταθόπουλος είχε ένα μειονέκτημα, είχε λόγο και αντέδρασε στη... σύμ­βαση συμβιώσεως Ομοφυλοφίλων και στις επισκέψεις... Βαλιανάτων στο κόμμα και δεδομένου ότι οι αντιρρήσεις στα... όργανα απαγορεύονται, ο Σταθόπουλος τελεί­ωσε. Όπως τελείωσαν σχεδόν όλα τα ιστορικά - αγωνιστικά και πλέον συγκροτη­μένα και συνεπή στελέχη και συνιδρυταί του αυθεντικού ΛΑ.Ο.Σ. των Αρχών, Ιδε­ών και Αξιών του Ιδρυτικού Συνεδρίου.
Για να υπάρχει σήμερα ένα υποκατάστατο εικονικό και σοφιστικό μεταλλαγμένο ΛΑΟΣ με την έξαρση στα παχιά και ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Με στεφάνια στο Πο­λυτεχνείο, τρισάγια στον Παναγούλη, προτάσεις ονομασίας σε Λαμπράκη - Παναγούλη αιθουσών της Βουλής, σε αντίθεση με την υποβάθμιση των νεκρών Ηρώων του Μακρυγιάννη, του Γράμμου και του Βίτσι, του Κλίματος Δωρίδος της πηγάδας, την πρόταση επετείου εναντίον της... «Χούντας», την κατάργηση της Βυζαντινής ση­μαίας που ταυτόχρονα αποτελεί το τιμημένο έμβλημα της Ορθοδοξίας και του εθνικού μας στρατού κλπ κλπ, σαν συνέπεια καταλήψεως και διορισμού στη Βουλή απολειφαδιών ΠΑΣΟΚ και Ριζοσπαστικών και άλλων περιέργων «πέρα-δώθε».
Δεν θα παραλείψω να ευχαριστήσω για την αναισθησία ενός μεταλλαγμένου κόμ­ματος για την προσωπική μου κακοποίηση και σοβαρούς τραυματισμούς θραύ­σεως και απώλειας των κάτω δοντιών μου, το αιμάτωμα της λευκής ουσίας του εγκε­φάλου και έμφράκτου του κερκοφόρου πυρήνα. Είναι κι' αυτό ένα εύσημο και μια θυσία στην υπεράσπιση του περιπτέρου του αυθεντικού ΛΑΟΣ και τις δικαστικές περιπέ­τειες που με περιμένουν, μιας και οι αναρχικοί ξέρουν πολύ καλά την δουλειά τους και τιμούν την αλληλεγγύη των συντρόφων τους, ακόμη κι' όταν δολοφο­νούν, θέλω όμως να εκφράσω την ευγνωμοσύνη, την αγάπη μου και την συγκίνη­ση μου για την αγνή και αυθόρμητη συμπαράσταση των συναγωνιστών μου του κόμματος και φίλων του καναλιού και ειδικά της Νεολαίας του Κόμματος που ξεπέ­ρασε και την πλέον απίστευτη συμπαράσταση και αισθήματα αγάπης που για μένα είναι ότι το πολυτιμότερο μπορεί να αισθανθεί άνθρωπος.
Κρίμα Γιώργο Καρατζαφέρη. Γιατί σου προσφέρθηκε πραγματικό χρυσάφι. Όχι ένας τόνος αλλά χίλιοι και η ιστορική ευκαιρία να οδηγήσεις την Πατρίδα στα πεπρω­μένα της με την πίστη και θυσιαστικότητα του τότε ΛΑΟΣ και των Εθνικιστών αγω­νιστών της και όχι τα σημερινά μίζερα ποσοστά.
Ίσως τελικά η ΚΟ.ΛΑ.ΣΗ. να είναι πιο... γλυκιά. Είναι θέμα επιλογής. Κρίμα. Κρίμα από Χριστόδουλος, υπόδουλος του συστήματος. Ξέρεις όμως πόσο σ' αγάπησα, πόσο σε πίστεψα και σ' ακολούθησα στο όνειρο. Σ' ευχαριστώ για εκείνες τις όμορφες στιγμές. Άλλωστε τα όνειρα δεν διαρκούν πολύ.

ΥΓ
Προς τους φίλους του «Ίχνους». Τους ευχαριστώ θερμά. Έχω γράψει παρά πολλά και από πολύ καιρό. Και για τις... «οβιδιακές μεταμορφώσεις», και τα υπό­λοιπα, έστω κι' αν χρειάζονταν τόμοι. Μόνο το θάρρος και η τιμή δεν μου έλειψαν ποτέ. Περίσσεψαν και δεν μου στοίχισαν λίγο! Το ότι ακόμη είμαι ζωντανός, έστω κι αν το αίμα μας, το αίμα του ΕΣΕΣΙ έβαψε τα σταυροδρόμια της Ευρώπης. Οι «Ερυ­θρές Ταξιαρχίες» δεν χαριζόντουσαν. Θα φοβηθώ τα απολειφάδια όπως λέει κι ο Άδωνις - Σπυρίδων;