Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Πολυτεχνείο Α.Ε.

Γιγάντωση των αξιών του Εθνικισμού.

«Επέτειος» του Πολυτεχνείου η χθεσινή που πέρασε, και για το χρόνο ετούτο. Ο καθένας θα περίμενε να αναφερθούμε σ΄αυτή, στα ψέμματα και στους μύθους που τη συνοδεύουν. Λένε για την αντίσταση των φοιτητών που οδήγησε στην πτώση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και της 21ης Απριλίου, όμως αυτό είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα τα ψέμματα. Καμιά 21η Απριλίου δεν έπεσε στις 17 Νοεμβρίου 1973.
Πολυτεχνείο (....όταν δεν είναι καμμένο)

Το καθεστώς του Δημητρίου Ιωαννίδη με το στρατιωτικό κίνημα της 25ης Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, αυτό ανέτρεψε το Γεώργιο Παπαδόπουλο, και σταμάτησε το (στρεβλό) δρόμο προς την πολιτικοποίηση με την κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη. Οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο, στην ολότητα τους από την πλευρά των στρατιωτικών που επέβαλαν το καθεστώς και στη συντριπτική τους πλειοψηφία από την πλευρά όσων «αντιστάθηκαν», με εισαγωγικά στην κυριολεξία.

Η χθεσινή μέρα χρωματίστηκε από την «αντίσταση» εικοσάχρονων και τριαντάχρονων καλοζωισμένων «επαναστατών» του πληκτρολογίου, που κοπρίζουν στην υπό διάλυση Ελληνική κοινωνία. Όλοι αυτοί δεν τολμούν να ρωτήσουν τους προγόνους τους τι ακριβώς έκαναν στη διάρκεια της 21ης Απριλίου. Η απάντηση που θα εισπράξουν είναι: Οτιδήποτε άλλο εκτός από αντίσταση. Οι πρόγονοι όλων αυτών που σήμερα παίζουν κλεφτοπόλεμο με τους συντρόφους τους στην κυβέρνηση, ζούσαν τη ζωή τους κανονικά, πήγαιναν στη δουλειά τους κανονικά, κάνοντας τους ανήξερους, κι εκτελούσαν δημόσια έργα με τις τεχνικές εταιρείες τους, βλέπε μπαμπάς και θείος Αλέξη Τσίπρα.

Σήμερα στην εποχή του εύκολου κι ανέξοδου αντι«φασισμού» τα παιδιά και τα εγγόνια όσων οικονόμησαν και πλούτισαν, ισχυρίζονται με περίσσια βεβαιότητα, ότι αν ζούσαν τότε, θα ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Φαντασιώνονται τον εαυτό τους έγκλειστο στο Πολυτεχνείο και ξερνούν γενναιότητα. Διαχέουν μίσος και φόβο στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Προσβάλλουν τα Εθνικά σύμβολα, την γλώσσα, την αισθητική, τον πολιτισμό. Ρίχνουν αλάτι στις ανοιχτές πληγές που αδυνατεί να διαχειριστεί, και επιταχύνουν την παρακμή της ηθικής και των αξιών της.

Οι εκπρόσωποι της Ανώνυμης Εταιρείας «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ, λεηλατώντας και την τελευταία δραχμή της αποταμιεύσεως γενεών Ελλήνων. Οι απόγονοι τους δε γνωρίζουν ότι η φασαρία, η λεκτική και σωματική βία, η οργή, δεν αποδυναμώνουν αυτό που πολεμούν, στα λόγια. Αντίθετα, το πριμοδοτούν.Ο «δημόσιος διάλογος» γίνεται με όρους που οδηγούν την κοινωνία σε εσωστρέφεια.


Κι ύστερα τα παιδάκια απορούν για τη γιγάντωση των αξιών του Εθνικισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ότι δεν είναι ποινικά κολάσιμο, αναρτάται...(με μικρή χρονική καθυστέρηση).

 
ΕπιστροφήTop