«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;»

Προφητικό άρθρο του -τότε- δημοσιογράφου, Γιάννη Μαρίνου.

 «Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύου­με για να παράγουμε εισόδημα, τρώμε από έτοιμα και δανεικά. Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, κλείνουμε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζομε υφιστάμενες εγκαταστάσεις, τις αφήνομε βαθμιαία να κα­ταντούν παλιοσίδερα. 

Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητα μας, επιβραβεύομε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε  τις εξαγωγές με καλά και φθη­νά προϊόντα, υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε στην ελληνική αγορά.

Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό προβληματικών επι­χειρήσεων και απειλή μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσει δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκουμε με κάθε θεμι­τό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράσταση τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ’ αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.

Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες και έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποα­πασχολουμένων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε δι­αιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.

Αντί να αναπτύσσουμε την παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το ‘χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.

Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων, ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξο­δα και το μοιραίο κλείσιμο τους, αντί να εν­θαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προ­κομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο. 

Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελληνικής Οικονομίας.

Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανι­κού. Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.....».

Πηγή: «Οικονομικός Ταχυδρόμος, τεύχος της 22ας Μαΐ­ου 1986,

Ο υιός Μπαλτάκος στο Λιμενικό (κατά το «η Αλίκη στο ναυτικό»)

ή πως ο κ. Τάκης αμάρτησε για το παιδί του.

του Παναγιώτη Τζένου

Ένα απίστευτο σκάνδαλο, μια αμφιλε­γόμενη δικαστική απόφαση και συνθή­κες ομερτά, …{…}… με πρωταγωνιστές τον γε­νικό γραμματέα της κυβέρνησης και στενό συ­νεργάτη του πρωθυπουργού, Τάκη Μπαλτάκο, και τον υιό του, Δημήτρη-Γεώργιο. …{…}…υπόθεση που αφο­ρά την τοποθέτηση του υιού Μπαλτάκου στο Λιμενικό Σώμα, η οποία προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων …{…}…. και πυροδότησε αρνη­τικές συζητήσεις στους κόλπους των αξιωματικών. ...{…}..καθώς και η  μεθόδευση που ακολουθήθηκε επαναφέρουν μετ’ επιτάσεως το δίλημμα για το τι τελικά θεωρείται νόμιμο και ηθικό, ιδι­αίτερα μάλιστα για έναν στενό συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, ..{…}…. Προκειμένου να καλυφθούν οι διαφωνίες από την εκ των υστέ­ρων τοποθέτηση του υιού Μπαλτάκου στον πί­νακα επιτυχόντων του διαγωνισμού κατάτα­ξης δοκίμων σημαιοφόρων του Λ.Σ. και μετά τις έντονες αντιδράσεις του τομεάρχη Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρή Δρίτσα, συνέβη το πρω­τοφανές για την ιστορία του Λιμενικού: Με πα­ρέμβαση Μπαλτάκου, αλλά και της τότε πολιτι­κής ηγεσίας του υπουργείου Ναυτιλίας, …{…}… , ο αρχηγός του Λιμενικού υποχρεώθηκε να κάνει δεκτούς στο Σώμα και 15 επιλαχόντες, …{…}… οι οποίοι αντέδρα­σαν έντονα στο ότι παρακάμφθηκαν στη σειρά κατάταξης από τον υιό Μπαλτάκο, …{…}….

Η …{…}… υπό­θεση ξεκινά το 2011, όταν ο Δημήτριος-Γεώργιος Μπαλτάκος, υιός του …{…}… Τάκη Μπαλτάκου, παλαιότερα νομικού συμβούλου των ΕΠΑΕ και ΚΑΕ Παναθηναϊκός και βαφτι­στικός του προέδρου των ΑΝ.ΕΛ., Πάνου Καμμένου, αποφασίζει να συμμετάσχει στον δι­αγωνισμό για τους δόκιμους σημαιοφόρους του Λιμενικού. Ο …{…}… Δημήτρης, έχοντας σπουδάσει στο Πολιτικό της Νομικής και με μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες στην άλλη άκρη του Ατ­λαντικού, δεν καταφέρνει να πε­ράσει τη βάση σε ένα από τα υπό εξέταση μαθήματα, συγκεκριμένα στο Διοικητικό Δίκαιο, όπου βαθ­μολογείται με οκτώ. Οπως ορίζει η …{…}… προ­κήρυξη, σε περίπτωση που ένας διαγωνιζόμενος δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει τουλάχιστον τη βάση του δέκα σε ένα μάθημα θε­ωρείται ότι αποτυγχάνει. Δίνεται…{…}… η δυνατότητα ένστασης στο ΑΣΕΠ, μόνο όμως για λόγους νομιμότητας και όχι για τη βαθμολογία και την ουσιαστική εκτίμηση της επιτροπής.

…ο Μπαλτάκος προσέφυγε στο ΑΣΕΠ, που με την υπ' αριθμ. 982/11-10-2011 απόφαση του έκανε δεκτή την ένσταση του και ανέπεμψε την υπόθεση στην αρμόδια επιτροπή εξετάσεων, πλην όμως το αποτέλεσμα παρέμεινε το ίδιο. …{…}… δη­λαδή οι βαθμολογητές έκριναν ότι το κείμενο δεν ξεπερνούσε τη βάση του δέκα που όριζε ως προϋπόθεση η προκήρυξη. …{…}…. Ο υιός Μπαλτάκος κατέ­θεσε ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Εφε­τείου Πειραιά αίτηση ακύρωσης της απόφασης, με δικηγόρο του …{…}… την κυρία Λίνα-Κυριακή Δικαιάκου, η οποία …{…}… αποσπά­στηκε …{...}... το γραφείο του πατρός Μπαλτάκου στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στη Βουλή ως επιστημονική συνεργάτις. Αν και ο νόμος, αλλά και η ίδια η προκήρυξη, …{…}… , ορίζει ξεκάθαρα ότι η ένσταση επιτρέπεται για λόγους νομιμότητας και όχι για τη βαθμολογία, το δι­καστήριο με απόφαση του έκανε ένα νομικό και λογικό... άλμα, φθάνοντας …{…}… να σχολιάσει …{…}… την ουσία της βαθμο­λόγησης.

Λέει …{…}… χαρακτηριστικά η απόφαση: «... η αξιολόγηση του δοκιμίου του αιτούντος (Δημη­τρίου Μπαλτάκου) στο ανωτέρω υποερώτημα υπερβαίνει τα ακραία όρια της αντικειμενικής, κατά την κοινή πείρα, αξιολόγησης». …{…}…, το δικαστήριο βαθμο­λόγησε τον κύριο Μπαλτάκο και έκρινε ότι κακώς κόπηκε στο μάθημα.

…{…}… το δικαστήριο κάλεσε την επιτροπή βαθμολόγησης του Λιμενικού να συνεδριάσει εκ νέου, και μάλιστα για τρί­τη φορά. …{.}… μετά από παρέμβαση του …{…}… γραμματέα της κυβέρ­νησης, Τάκη Μπαλτάκου, στις 2/8/2012 και με υπουργό τον κύριο Μουσουρούλη, ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος, αντιναύαρχος Δημ. Μπαντιάς, ζήτησε να επανασυγκροτηθεί η επιτροπή βαθμολόγησης, για να βαθμολογήσει τρίτη φορά το γραπτό …{…}…, το οποίο και τις δύο προηγούμενες είχε πάρει βαθμό κάτω της βάσης. …{…}… μία μόλις ημέρα μετά και συγκεκριμένα στις 3/8/2012, χωρίς ποτέ να ανακοινωθεί επισή­μως η νέα βαθμολογία της επιτρο­πής, ο υπουργός Κ. Μουσουρούλης ανακοίνωσε ότι έγινε δεκτός ως δόκιμος σημαι­οφόρος του Λιμενικού ο κ. Δημήτριος-Γεώργιος Μπαλτάκος και μάλιστα αναδρομικά, από τον Ιούνιο του 2011. …{…}… τελικά ο βαθμός …{…}… στο εν λόγω υποερώτημα από 8 μετατράπηκε σε 10, προκειμένου το γραπτό να πιάσει τη βάση. …{…}… ο υιός Μπαλτάκος όχι μόνο ανα­βαθμολογήθηκε …{…}…, αλλά κατάφερε να υπερπηδήσει και 15 επιλαχόντες, …{…}…. Μάλιστα, αν και η προκήρυξη αφορούσε 60 επιτυχόντες, ο υιός Μπαλτάκος πέρασε 61ος.

…{…}… οι 15 επι­λαχόντες -που, σημειωτέον, δεν είχαν μηδενιστεί, όπως ο υιός Μπαλτάκος, αλλά είχαν συγκεντρώσει υψηλή βαθμο­λογία- προσέφυγαν επίσης στα δικαστήρια, χωρίς ούτε ένας να δικαιωθεί. Η υπόθεση εξελίχθηκε σε σκάνδαλο…{…}…, με τον αρχηγό του (Λιμενικού) Σώματος να αποφεύγει να δώσει απαντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα. Αποτέλεσμα…{…}… ήταν η «εξέγερση» του τομεάρχη Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσα, ο οποίος ζήτησε να ριχθεί φως στο συγκεκριμένο σκάνδαλο. Αποτέλεσμα …{…}… ήταν να προβλεφθεί ειδική διάταξη, με βάση την οποία και οι 15 επιλαχόντες που είχαν καλύτερη βαθμολογία έγιναν δε­κτοί στο Λιμενικό, …{…}….

Τα …{…}... ερωτήματα που προκύπτουν είναι, γιατί:

* η επιτροπή άλλαξε την τρίτη φορά τη βαθμολογία και κυρίως τι πιέσεις δέχτηκε;

* έγινε δεκτός ως 61ος επιτυχών ο υιός Μπαλτάκος, ενώ η προκήρυξη καλούσε μόνο 60;

* παρακάμφθηκαν οι 15 επιλαχόντες και πώς εντέλει έγιναν δεκτοί στο Σώμα;

Πηγή: Εφημερίδα «Παραπολιτικά», Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Κάποιος Μιχελάκης υποκαθιστά το θεσμό της Δικαιοσύνης.

Ως «.....στοιχειώδες μέτρο προστασίας της χώρας απέναντι σε όσους επιβουλεύονται τη Δημοκρατία, τη δημόσια τάξη και την κοινωνική ειρήνη....», θεωρεί ο υπουργός Μιχελάκης τη διακοπή της χρηματοδοτήσεως του Εθνικιστικού κόμματος.

Αν και αρχικά δήλωσε ότι είναι, «....ερευνητέα η σύνδεση των εγκληματικών πράξεων με τη δράση του κόμματος στη συνέχεια, αφού συσκέφθηκε (με τον εαυτό του), αποφάνθηκε ότι ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της Χρυσής Αυγής, που χαρακτηρίζεται από στρατιωτική δομή, σε συνδυασμό με την πληθώρα μαρτυριών και ισχυρών αποδεικτικών στοιχείων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας....». 

Όλα αυτά από τον σκληρά εργαζόμενο....Μιχελάκη, ο οποίος αποφάσισε σε πρώτο, δεύτερο και τελεσίδικο βαθμό, χωρίς να περιμένει ούτε καν την πρωτόδικη απόφαση της (κατά τ' άλλα) ανεξάρτητης, αδέκαστης και τυφλής Ελληνικής δικαιοσύνης, αγνοώντας το τεκμήριο της αθωότητας που ισχύει ακόμη και στις χώρες των ανθρωποφάγων φυλών στα βάθη της Αφρικής.

Με τη στάση του αποδεικνύει, απλά, ότι οι έννοιες Ελληνική Δημοκρατία και τουλάχιστον, πολιτικός πολιτισμός, είναι ασύμβατες και παράλληλες.