«Πάρτυ του Τσαγιού».
Στις 28 Αυγούστου 2010 δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν η ανιψιά του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Αλβέντα και η ογκώδης διαδήλωση ήταν προς τιμή του Αμερικανικού στρατού. Ήταν ένα ακόμα «Πάρτυ του Τσαγιού», από αυτά που οργανώνονται κατά της αμερικανικής κυβέρνησης.
«Πάρτυ του Τσαγιού» ονόμασαν οι κάτοικοι της Βοστώνης το 1773 την αντίδραση τους εναντίον της Εταιρείας «Ανατολικών Ινδιών», η οποία επιθυμούσε να επεκτείνει το μονοπώλιο που είχε στο εμπόριο τσαγιού, και στις αποικίες της Βορείου Αμερικής. Οι άποικοι, ασπαζόμενοι τ
ην αρχή «καμία φορολογία χωρίς έγκριση από εκπροσώπους του λαού», αντέδρασαν μόλις τα πλοία έφθασαν στο λιμάνι και έριξαν στην θάλασσα τα φορτία. Το περιστατικό αυτό οδήγησε στην έκρηξη της Αμερικανικής Επανάστασης το 1775.
ην αρχή «καμία φορολογία χωρίς έγκριση από εκπροσώπους του λαού», αντέδρασαν μόλις τα πλοία έφθασαν στο λιμάνι και έριξαν στην θάλασσα τα φορτία. Το περιστατικό αυτό οδήγησε στην έκρηξη της Αμερικανικής Επανάστασης το 1775.Το «Πάρτυ του Τσαγιού» ήταν η δυναμική αντίδραση των Αμερικανών στην οικονομική πολιτική του Βρετανού βασιλέα Γεώργιου Γ'. Τα σύγχρονα «Πάρτυ του Τσαγιού» αποτελούν την αντίδραση στην πολιτική του Μπάρακ Ομπάμα.
Το πρώτο έγινε στις 24 Ιανουαρίου 2009 στην πολιτεία της Νέας Υόρκης ενάντια σε φόρο «κατά της παχυσαρκίας» στα αναψυκτικά. Από τότε δεκάδες «Πάρτυ» οργανώθηκαν στις ΗΠΑ με σύνθημα τον περιορισμό της φορολογίας και της κρατικής σπατάλης. Οι διαδηλωτές συγκεντρώνονται έξω από δημαρχεία, ενώ αρκετές φορές διακόπτουν ομιλίες Δημοκρατικών πολιτικών με ερωτήσεις για την φορολογική πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα.
Τα «Πάρτυ του Τσαγιού» έγιναν μαζικά όταν ο Ομπάμα ανακοίνωσε στις αρχές του 2010 το νομοσχέδιο που καθιστά υποχρεωτική την ιατρική ασφάλιση των Αμερικανών. Το κόστος δεν θα καλύπτεται από τον ασφαλισμένο, εφόσον δεν έχει τα χρήματα να το πληρώσει, αλλά από το Αμερικανικό κράτος!
Στην αριστεροκρατούμενη Βοστώνη, ο Ρεπουμπλικάνος Σκοτ Μπράουν με αιχμή την αντίθεσή του στο νομοσχέδιο για την Υγεία θριάμβευσε, καταλαμβάνοντας την θέση του μακαρίτη 'Εντουαρντ Κένεντυ, στερώντας την πλειοψηφία στην Γερουσία από τους Δημοκρατικούς.
Η κινητοποίηση των διαδηλωτών στα «Πάρτυ του Τσαγιού» είναι υπόδειγμα αυτοοργάνωσης. Οι δημοσκοπήσεις λένε ότι όσοι συμμετέχουν είναι μοιρασμένοι μεταξύ Ρεπουμπλικάνων (54%) και ανεξάρτητων (41 %).
Η μεγάλη πλειοψηφία είναι συντηρητικοί (73%), μορφωτικά απόφοιτοι πανεπιστημίου (70%), φυλετικά λευκοί (89%) και προτεστάντες (61 %). Συμφωνούν (88%) με τον νόμο της πολιτείας της Αριζόνας κατά της λαθρομετανάστευσης, διαφωνούν (82%) με την νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλοφίλων και διαφωνούν (74%) με τις πολιτικές «θετικών διακρίσεων» υπέρ των μειονοτήτων.
Η επιτυχία των αυθόρμητων «Πάρτυ του Τσαγιού» αιφνιδίασε τους Δημοκρατικούς, και τους Ρεπουμπλικάνους. Η πρώτη αντίδραση των Δημοκρατικών ήταν να ισχυριστούν ότι πρόκειται για μικρές περιθωριακές διαδηλώσεις. Στην συνέχεια χρησιμοποίησαν το επιχείρημα του «ρατσισμού». Όμως η παρουσία αρκετών εγχρώμων ανάμεσα στους διαδηλωτές, το διαψεύδει. Πλέον ισχυρίζονται ότι τα «Πάρτυ του Τσαγιού» είναι ... συνομωσία των Ρεπουμπλικανών. Όμως πλέον η πλειοψηφία των Αμερικανών (57%) διαφωνεί με την οικονομική πολιτική του Ομπάμα.
Οι Ρεπουμπλικάνοι ευρισκόμενοι σε διάλυση μετά την οκταετία του Τζορτζ Μπους, η οποία εξασθένισε σημαντικά την ισχύ της χώρας, το τελευταίο που περίμεναν ήταν τα «Πάρτυ του Τσαγιού». Οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι είχαν απομακρυνθεί από τις βασικές αρχές του κινήματος περί περιορισμού της φορολογίας και της κρατικής σπατάλης.
Το πολιτικό αποτέλεσμα είναι ότι η δράση του κινήματος «Πάρτυ του Τσαγιού» έχει εμποδίσει την εκλογή εκπροσώπων του Ρεπουμπλικανικού κατεστημένου προς όφελος «οικονομικώς συντηρητικών» πολιτικών. Ο Ραντ Πωλ υιός του Ρον Πωλ στο Κεντάκυ, η Σάρον Ανγκλ στην Νεβάδα, ο Τιμ Σκοτ και η Νίκυ Χάλεϋ στην Νότια Καρολίνα, ο Πωλ Λε Πέιτζ στο Μέιν, η Αννα Λιτλ στο Νιου Τζέρσεϋ, η Κρίστι Νοέμ στην Νότια Ντακότα, ο Τζο Μίλερ στην Αλάσκα και Μάικ Λι στην Γιούτα είναι μερικά παραδείγματα πολιτικών που κέρδισαν το χρίσμα στις εσωκομματικές εκλογές, με την υποστήριξη του κινήματος «Πάρτυ του Τσαγιού». Πλέον ετοιμάζονται να διεκδικήσουν την εκλογή τους ενάντια στους Δημοκρατικούς στις τοπικές εκλογές του Νοεμβρίου, έχοντας κάνει κεντρικό θέμα την ανάγκη για υπεύθυνη οικονομική πολιτική. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την Ελλάδα είναι ότι υπάρχουν ομοιότητες στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες. Το 2009 το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα του προϋπολογισμού τους ήταν τα μεγαλύτερα μεταπολεμικώς.
Η ιδεολογική συγγένεια του Γιώργου Παπανδρέου με τον Μπάρακ Ομπάμα είναι γνωστή. Συνεπώς δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο επιλέγουν ως «λύση» του προβλήματος την αύξηση των φόρων, αντί για την μείωση των κρατικών δαπανών.
Μήπως είναι καιρός για Ελληνικά «Πάρτυ»;
-----------------
του Νίκου Δούκα. Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό Εθνικιστικό περιοδικό Patria, τεύχος 24 Οκτώβριος 2010.
Top