Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Η «Χρυσή Αυγή»

και η «μαύρη είναι η νύχτα..» Ελληνική δημ(ι)οκρατία.

Ο Λεωνίδας, ο Παντελής, ο εξ αίματος αδελφός μου, αλλά και όλοι οι παλαιοί φίλοι και συναγωνιστές, από τότε που λειτουργούσε το πολιτικό στέκι του Εθνικιστικού κινήματος, απέναντι από το υποκατάστημα του Ι.Κ.Α. στο Αγρίνιο, θα γελάνε με την ψυχή τους διαβάζοντας αυτό το σύντομο σημείωμα. Επιστρέφω με το νου μου στην εποχή που οι πάσης φύσεως «δημοκράτες» ήταν απασχολημένοι με την «βρώσιν» και την «πόσιν» και ως γνωστό οι «μπουκωμένοι» δεν μιλάνε από το φόβο μήπως στραβοκαταπιούν και πνιγούνε.

Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που σήμερα εκπλήσσονται από την εκλογική επιτυχία του εθνικιστικού κινήματος και την συνταρακτική επιτυχία του να υπερεικοσαπλασιάσει το ποσοστό του σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, είναι προφανές ότι δεν γνωρίζουν πολιτική ιστορία και παράλληλα αδυνατούν, καθώς δεν τους το επιτρέπει η γενικότερη αδυναμία της σκέψεως τους να αντιληφθούν τους λόγους και τα αίτια για το εκλογικό ποσοστό που πέτυχε η «Χρυσή Αυγή». Ήταν άραγε κεραυνός για το Ελληνικό πολιτικό «σύστημα»; Χρειάζονται οι «περισπούδαστες» αναλύσεις, οι θεωρητικές φιοριτούρες, όλες αυτές οι λεκτικές ακροβασίες;  Απίστευτο μου μοιάζει αυτό που συμβαίνει, όσο κι αν το περίμενα, ακριβώς με αυτή τη μορφή, αλλά η αλήθεια είναι ότι το περίμενα με μεγαλύτερη ένταση. Τι να σας πω βρε καλόπαιδα της πάσης φύσεως δημοσιοφωνασκίας; απλώς ότι ούτε καν λεκτικοί αφορισμοί, ταιριάζουν στην περίσταση. Τι σκατά αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχουμε, αν πιστεύετε σ’ αυτή βέβαια, και τι σόι «δημοκράτες» είσαστε εσείς; Παραξενευτήκατε πουλάκια μου;

Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή και να θυμηθούμε ποιοι είναι αυτοί που τρομοκρατούν, βιάζουν, ληστεύουν κι εξανδραποδίζουν την Ελληνική κοινωνία. Τα τρομαγμένα ανθρωπάκια των αρχών της δεκαετίας του ’90, όλοι αυτοί που έρχονταν κατά δεκάδες χιλιάδες από τις κοινωνίες του ζόφου, του Χότζα, του Τσαουσέσκου και του Γκορμπατσόφ, αποθρασύνθηκαν καθώς εδώ συνάντησαν συνθήκες «παιδικής χαράς», σ’ ένα κράτος που λειτουργεί με τη λογική των αυτοκινήτων που συγκρούονται σε λούνα-παρκ. Συνάντησαν μια προφανή έλλειψη κουλτούρας και δημοκρατικής παιδείας, δεν φημιζόμαστε γι’ αυτό στην Ελλάδα, και απαίδευτοι και οι ίδιοι, επιδόθηκαν με μανία σε κάθε είδους παράνομες δραστηριότητες.

Πέφτετε από τα σύννεφα; Θυμηθείτε ότι οι λέξεις «Ελληνικό διαβατήριο» ακόμη και «Ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο», αποτελούσαν το πλέον σύντομο ανέκδοτο παντού στον κόσμο. Όσοι είχαμε την τύχη, την ατυχία, το καθήκον ή την υποχρέωση να ταξιδεύουμε το ζούσαμε στο πετσί μας. Δε με πιστεύετε; Ρωτήστε τον Πανοκαμμένο, όψιμο αντιμνημονιακό και δημοκράτη, φίλο και θαυμαστή της ελληνικής αριστεράς, να σας διηγηθεί πόσες άρπαξε στην κυριολεξία από  Γερμανό αστυνομικό, και πως του πέρασαν χειροπέδες, όταν «κουνήθηκε» με το «Ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο», που ήταν απλά ο διεθνής περίγελως.

Οι κομματικοί στρατοί του Πα.Σο.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας, στα καφενεία και στους «ναούς του πνεύματος» κατά τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, έτρωγαν, έπιναν κι έπαιζαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις και μετά τους Αλβανούς, ήρθαν οι Ρώσοι που βαφτίστηκαν Πόντιοι, κι αυτούς τους ακολούθησαν οι Αφρικανοί και οι Άραβες, οι Απωνατολίτες κι οι Κινέζοι και πάει λέγοντας. Κι όπως παλιά «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο», έτσι και σήμερα κάθε οικοδομικό τετράγωνο και η συμμορία του, κάθε γειτονιά και ο νταβατζής της, κάθε συνοικία και το γκέτο της, με την εγκληματικότητα να πετά στα ύψη.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ότι το κίνημα «Χρυσή Αυγή» έρχεται από πολύ μακριά και δε θα σταματήσει εδώ, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα των επαναληπτικών εκλογών, τον Ιούνιο του 2012. Μάλιστα όσο θα συνεχίζετε τα χαζά για τους νεο ή παλ(α)ιοναζιστές.....

Ξέρετε παιδιά, η φύση σιχαίνεται τα κενά. Ο σεισμός που έζησε η Ελληνική μεταπολιτευτική κοινωνία, μετέτρεψε το «απόλυτο κακό» που μέχρι πριν λίγο καιρό αντιπροσώπευαν οι κατά τους «δημοκράτες» της σταλινικής αριστεράς, «τσεκουρέιτορ» Βορίδης και «Καρατζαφύρερ», σε άκακα και καλοπροαίρετα αλλά και αναγκαία γρανάζια, για τη λειτουργία της δημοκρατίας. Κι αυτοί που εκλέχθηκαν και πιθανότατα έως βεβαιότατα θα επανεκλεγούν οι περισσότεροι τουλάχιστο, δεν είναι παιδάκια, ούτε ανεγκέφαλοι ή αγράμματοι περιθωριακοί. Είναι βαθιά ιδεολόγοι, είναι μ’ άλλα λόγια ο «μπελάς» που «αναζητούσε» το σύστημα με τις πρακτικές που εφάρμοζε και εξακολουθεί να εφαρμόζει. Έτσι δύσκολα θα ξεμπλέξει μαζί τους.

Μετεκλογικά…..

…και προεκλογικά

Μετά τις εκλογές του Μαΐου 2012, το παραμύθι πάει σύννεφο στην Ελλάδα. Πανηγυρίζουν γιατί κατέρρευσε ο δικομματισμός και επιδίδονται σε «περισπούδαστες» αναλύσεις και «επιστημονικοφανείς» προσεγγίσεις. Μα δεν τολμά να πει κανένας την αλήθεια. Ο δικομματισμός στο μέτρο που κατέρρευσε, αυτό συνέβη διότι σκόρπισε «εις τα εξ ων συνετέθη» το μεταπολιτευτικό κομματικό πελατειακό κράτος, που διαλύθηκε καθώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ.

Περίπου τέσσερις δεκαετίες το Ελληνόφωνο γεωγραφικό μόρφωμα που παρίστανε το κράτος, κατέφευγε στον δανεισμό των αγορών, ένα δανεισμό ελεύθερο, χωρίς δεσμεύσεις, όρους και μνημόνια, καθώς με το εφεύρημα των μεταχρονολογημένων επιταγών που ονόμαζε κρατικά ομόλογα, διόριζε και τάιζε τους κομματικούς του πελάτες, ενώ παράλληλα γιγάντωνε το ΒΟΛΕΥΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα. Όλα πήγαιναν «κατ΄ευχήν», ώσπου οι αγορές «έφραξαν» το κανάλι του χρήματος.

Τότε έπεσαν όλοι από τα σύννεφα, ενώ ο δανεισμός συνεχίστηκε όχι όμως από τις αγορές, αλλά από τα κράτη, που μας δάνειζαν από τους προϋπολογισμούς τους, από αυτούς που στήριζαν με φόρους οι δικοί τους πολίτες. Αναγκαστικά ο δανεισμός απέκτησε μορφή και συγκεκριμένους όσο και σαφείς όρους καθώς και εμπράγματες διασφαλίσεις, ενώ το Αγγλικό δίκαιο έγινε πρωταγωνιστής στην καθημερινότητά μας. Κι ύστερα οι δανειστές μας, αποφάσισαν το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους κατά 50%, δηλαδή πέταξαν στην Ελληνική οικονομική «μαύρη τρύπα» τεράστια ποσά από τους φόρους που πλήρωσαν οι πολίτες τους.

Τώρα σας «παραμυθιάζουν», αυτοί οι ίδιοι που σας έφτασαν εδώ. Άλλος θέλει να καταγγείλει, άλλος θέλει να επαναδιαπραγματευθεί, ο επόμενος να κάνει το κοντό του κι ο έτερος το μακρύ του. Αξίζει πάντως να θυμάστε ότι οι αγορές έχουν μνήμη ελέφαντα. Δεν ξεχνάνε και καλά κάνουν εδώ που τα λέμε, γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά η κυρά Βασιλική, η μάνα μου, «όποιος ξεχνά, χάνεται», είναι τελειωμένος.

Εμπρός λοιπόν Ελληναράδες. Μπροστά σας ανοίγεται λεωφόρος δόξας. Αναγκάστε και τα κράτη να κλείσουν την κάνουλα. Αράξτε και μην παράγετε τίποτα. Απολύτως. Μην καταβάλλετε καμία προσπάθεια. Εκλογές μόνο και πάλι εκλογές. Άλλωστε το έσχατο όριο της υπομονής όλων είναι κοντά. Τόσο κοντά όσο η εξαθλίωση και η χρεοκοπία μας, που θα τους επιτρέψει να αγοράζουν τον αιματοβαμμένο τόπο μας με το κιλό. Εσείς πάντως «μη μασάτε». Χαβαλέ με τις εκλογές.



Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Ναρκωτικά: Όσους συλλαμβάνετε, τόσους αποφυλακίζουμε!


Ντροπή μωρέ. Λίγη τσίπα! Τίποτα άλλο, ελάχιστη τσίπα!

Η αποφυλάκιση 17 ατόμων που κατηγορούνται για διακίνηση ηρωίνης από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής των αστυνομικών του τμήματος της Ρόδου.

Έγραψαν και με την υπογραφή του διοικητή τους απηύθυναν ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ προς τους πολίτες της περιοχής, όμως προσωπικά πιστεύω ότι απευθύνεται σε όλους μας. Σ΄ όλους τους Έλληνες πολίτες, σ΄ όλους τους Έλληνες γονείς, σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.

Δείτε λοιπόν ποιοι συλλαμβάνουν τους εμπόρους ναρκωτικών και ποιοι τους αφήνουν προσωρινά –πριν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης αλλεπάλληλες ρυθμίσεις για την αποσυμφόρηση των φυλακών τους αφήσεις ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ.

«ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
Εκ μέρους του υπογράφοντα και όλου του προσωπικού, του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, σας παραθέτουμε τα ακόλουθα:
*Παραφράζοντας τον Πλάτωνα, «η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι όταν προσφέρεις καλό στην κοινωνία και σου την ανταποδίδουν με αδικία, αδιαφορία και αχαριστία».
* Με μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση, λάβαμε γνώση, πριν λίγες ημέρες, της απόφασης του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, που αποφυλάκισε, πριν δικαστούν ενώπιον του ακροατήριου, 17 άτομα, ημεδαπούς και αλλοδαπούς (υπηκόους Αλβανίας), οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί (Φεβρουάριος 2011) και κριθεί ως προσωρινά κρατούμενοι, για εγκληματική οργάνωση, που δραστηριοποιούνταν, κατ΄ επανάληψη και κατά συνήθεια, στην εμπορία ναρκωτικών ουσιών, κυρίως ΗΡΩΙΝΗΣ.
* Θυμίζουμε, για όσους ξέχασαν ή δεν ανάγνωσαν σωστά, ότι η συγκεκριμένη δικογραφία, που σχηματίστηκε, από το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, αποτελούνταν, από περίπου, τέσσερις χιλιάδες (4.000) σελίδες, οι οποίες, περιέγραφαν ανάγλυφα, την εγκληματική δραστηριότητα ( εμπορία ηρωίνης ), των αποφυλακισθέντων, πλέον, κατηγορουμένων. Επιπλέον, στην δικογραφία, περιλαμβάνονται και 25 καταθέσεις άλλων κατηγορουμένων, που κατονομάζουν τους αποφυλακισθέντες, ως εμπόρους ναρκωτικών.
* Διαβάσαμε, στο σκεπτικό της απόφασης του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, ότι οι ανωτέρω κατηγορούμενοι, αποφυλακίζονται, παρόλο την αντίθετη γνώμη-πρόταση, της κυρίας Αντεισαγγέλεως Πλημ/κων Ρόδου, διότι κρίθηκαν τοξικομανείς και διότι, δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιπτώσεις, για να παραταθεί η προσωρινή κράτηση, πέραν του έτους.
* Αναρωτιόμαστε, ποιες ήταν εκείνες, οι εξαιρετικές περιπτώσεις, που συνέτρεχαν και παράτειναν, την προσωρινή κράτηση, έως και 18 μήνες, των κατηγορουμένων ( σε άλλη υπόθεση ναρκωτικών-περίπτωση Κάλυμνος-Κως), που καταδικάστηκαν, (15 από 39 κατηγορουμένους), σε ισόβια κάθειρξη, από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, το Μάιο του 2011. Όσο για το αν, οι κατηγορούμενοι είναι τοξικομανείς ή έμποροι ναρκωτικών, επιτρέψτε μας, αυτό να το γνωρίζουμε, καλύτερα από τον καθένα, εμείς που υπηρετούμε στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών και βιώνουμε καθημερινά το πρόβλημα, της εμπορίας ψυχοτρόπων ουσιών. Θυμίζουμε και πάλι ότι, εκτός από εμάς, στοιχειοθετούν, το αδίκημα της εμπορίας ναρκωτικών, που διέπρατταν οι ανωτέρω αποφυλακισθέντες κατηγορούμενοι και αυτές οι λιγοστές 4.000 σελίδες, δικογραφίας. Επιπλέον, σας γνωρίζουμε ότι η τοξικομανία ατόμου, δεν αποδεικνύεται με απλά έγγραφα του δημόσιου νοσοκομείου της Ρόδου ή του Ο.ΚΑ.ΝΑ., που όταν τα αναγινώσκουμε, μας θυμίζουν, γνωματεύσεις ιατρών, που περιγράφουν ένα απλό κρυολόγημα. Ο Νόμος 3459/2006, καθορίζει αυστηρές προϋποθέσεις, για την ύπαρξη τοξικομανίας, που οι Υπηρεσίες της Ρόδου, δεν τις πληρούν. Εκτός και αν γίνονται αναλύσεις αίματος και ούρων ή υπάρχουν ειδικοί ψυχιατρικοί πραγματογνώμονες, στη Ρόδο και δεν το γνωρίζουμε. Ή εκτός και αν υπάρχουν μόνο τοξικομανείς και μόνο έμποροι ναρκωτικών και έχει εκλείψει αυτό, το «σπάνιο φαινόμενο» του εμπόρου-χρήστη ναρκωτικών.
* Επιπρόσθετα, σας γνωρίζουμε ότι πριν από λίγους μήνες, για την ίδια ως άνω αναφερόμενη υπόθεση, αποφυλακίστηκαν, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, άλλοι δυο κατηγορούμενοι. Στο σκεπτικό της τότε απόφασης του Συμβουλίου, για τον ένα εκ των κατηγορουμένων, αναφερόταν ότι δεν υπάρχει, αμετάκλητη σε βάρος του καταδικαστική απόφαση, παραβλέποντας το ποινικό του μητρώο, που ανέφερε το αντίθετο ( ότι υπάρχει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση).
* Λένε, ότι ο καλύτερος κριτής είναι η ίδια η κοινωνία. Συγκεκριμένα, η κοινωνία της Ρόδου, εδώ και πολλά χρόνια, κατήγγελλε, καθημερινά στις διωκτικές και δικαστικές αρχές, όλους τους ανωτέρω κατηγορουμένους, που αποφυλακιστήκαν, ως εμπόρους ναρκωτικών, που σκόρπιζαν το θάνατο. Για αυτό και το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010 και περατώθηκε τον Φεβρουάριο του 2011, προκειμένου να τους συλλάβει και να τους παραπέμψει στη δικαιοσύνη, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ, ως προσωρινά κρατούμενοι. Τους συλλάβαμε, τους παραπέμψαμε, αλλά τελικά θα δικαστούν, ως προσωρινά ελεύθεροι.
* Σίγουρα δεν είμαστε εμείς αυτοί, που θα υποδείξουμε στην δικαιοσύνη, πως θα επιτελέσει το έργο της, αλλά είμαστε μέρος της κοινωνίας και για αυτό όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε.
* Η πρόληψη και η καταπολέμηση, του προβλήματος των ναρκωτικών, που μαστίζει έντονα, την κοινωνία της Ρόδου, δεν είναι μόνο ευθύνη της Δίωξης Ναρκωτικών και της Αστυνομίας γενικότερα. Είναι ευθύνη ΟΛΩΝ ΜΑΣ και κυρίως αυτών που έχουν και ασκούν εξουσία. Είναι ευθύνη, του ιερέα, του εκπαιδευτικού, του δημάρχου, του νομάρχη, των πολιτικών-βουλευτών, των δικηγόρων, των γονέων, των δικαστικών λειτουργών και του καθενός πολίτη. Μάλιστα, ειδικά στον τομέα πρόληψης, η Αστυνομία φέρει την μικρότερη ευθύνη, αφού έχει εκπαιδευτεί και εξειδικευτεί, από την ίδια την πολιτεία, κυρίως στην καταστολή, του συγκεκριμένου αδικήματος.
* Οι Αστυνομικοί, σας θυμίζουμε ότι, δεν είμαστε «ρομποκοπ», δεν είμαστε αναλώσιμες μηχανές. Είμαστε και εμείς άνθρωποι, με συναισθήματα, με συγκεκριμένα όρια ψυχικής και σωματικής αντοχής. Βρισκόμαστε, καθημερινά στην πρώτη γραμμή, για την καταπολέμηση του εγκλήματος, με κίνδυνο της ίδιας μας, της ζωής. Το έγκλημα, γίνεται ολοένα και πιο σύγχρονο, περίπλοκο και επικίνδυνο. Και η πολιτεία, αντί να θεσπίζει νόμους, που να διευκολύνουν, το έργο των διωκτικών αρχών, καταρτίζει νόμους-τροχοπέδη, στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Συγκεκριμένα, ψηφίζει νόμους, για πρόωρες αποφυλακίσεις και για την ισχυρότερη προάσπιση, των ολοένα και περισσότερων δικαιωμάτων των κατηγορουμένων.
* Το τελευταίο χρονικό διάστημα, στη Ρόδο, είχαμε τέσσερις θανάτους, από ναρκωτικά. Ευχόμαστε βέβαια και ελπίζουμε, να μην υπάρξουν άλλοι, αλλά αν υπάρξουν, υπόλογοι δεν θα είναι μόνο οι τοξικομανείς-έμποροι. Θα είναι και οι έχοντες και κατέχοντες την εξουσία, να αποφασίζουν.

Υ.Γ.1: Παρακαλούνται όσοι πολίτες, θέλουν, από τώρα και στο εξής, να προβαίνουν, σε καταγγελίες, για θέματα ναρκωτικών, που εμπλέκονται οι ανωτέρω αποφυλακισθέντες κατηγορούμενοι, να απευθύνονται αποκλειστικά, σε αυτούς που τους αποφυλάκισαν.
Υ.Γ. 2: Όσοι, από τους ανωτέρω, αποφυλακισθέντες ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ κατηγορουμένους, επιθυμούν συμπαράσταση και συμβουλές, προκειμένου να αποθεραπευτούν, μπορούν να προσέλθουν στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, για άμεσα αποτελέσματα.»

Ρόδος, 25 Φεβρουαρίου 2012
Ο Διοικητής του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου
ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΝΔΗΣ Γεώργιος
Αστυνόμος Β΄

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Πρόδρομος Εμφιετζόγλου: «Τα φοβικά σύνδρομα εμποδίζουν την Ελλάδα να σταθεί όρθια»

«Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις».

Γονατίσαμε, από τα λάθη μας, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Και άλλες φορές όμως το Έθνος μας γονάτισε, αλλά πάντα είχε τις δυνάμεις να σηκωθεί και να προχωρήσει. Και τώρα πρέπει – και μπορούμε – να ξανασηκωθούμε.
Χρειάζεται πίστη. Πίστη στον Θεό, πίστη στην πατρίδα, πίστη στις δυνάμεις μας. Χρειάζεται όμως και αποφασιστικότητα, πείσμα, θυσίες και σοφία.
Πρώτα πρέπει να δούμε τα λάθη μας που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Να τα παραδεχθούμε, να διδαχθούμε, να μην τα επαναλάβουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, να γεννάμε, να παράγουμε, να γίνουμε καλλίτεροι. Να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία της χώρας με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον, τους καλλίτερους για την πατρίδα. Να διορθώσουμε τα του οίκου μας. Νέα κρατική οργάνωση, αποτελεσματική, με περιορισμό δαπανών που να συμβάλει στην ανάπτυξη, να καταπολεμήσει την αναξιοκρατία και την διαφθορά, που να βοηθάει, αντί να διώχνει τα καλλίτερα παιδιά της.
Μία διακυβέρνηση, που επιτέλους θα στείλει στη φυλακή όσους έκλεψαν την πατρίδα, θα επαναφέρει το αίσθημα ευθύνης, εμπιστοσύνης, αξιοκρατίας και δικαιοσύνης σε όλους τους πολίτες.
Όλα τα ανωτέρω, είναι εύκολα στη θεωρία, όμως δύσκολα στην πράξη. Και το χειρότερο, χρειάζονται χρόνο. Και χρόνο δεν έχουμε. Πρέπει λοιπόν, άμεσα να αποφασίσουμε δύο κρίσιμα αποφασιστικά βήματα, που θα ανατρέψουν την σημερινή παρακμιακή αυτοκαταστροφική κατάσταση, να κόψουμε τα δεσμά του μνημονίου, του σημερινού μας γόρδιου δεσμού.
Πρέπει λοιπόν τώρα, πρώτον, να κηρύξουμε την Α.Ο.Ζ. μας και να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα και δεύτερον, να θέσουμε επίσημα και να απαιτήσουμε τις οφειλόμενες Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις.

Α.Ο.Ζ
H Ελληνική Α.Ο.Ζ.  σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίσθηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του Ο.Η.Ε. τον Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993. Την εν λόγω συνθήκη την κυρώσαμε το 1995 και βέβαια, σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας, υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε. Και απορεί κανείς. Γιατί δεν κηρύξαμε την Α.Ο.Ζ μας τόσα χρόνια. Γιατί αυτή η συστηματική ύποπτη σιωπή; Εγκληματική αμέλεια ή «φοβικό σύνδρομο»;
Φτάνει πια με αυτό το «φοβικό σύνδρομο». Φοβόμαστε τους Τούρκους, τους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, ακόμα και τους Σκοπιανούς! Φτάνει πια.Δεν φοβήθηκε η ματωμένη Κύπρος, που κήρυξε και οριοθέτησε την κυπριακή Α.Ο.Ζ. με την Τουρκία πάνοπλη στο νησί. Δεν φοβήθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, οι δικοί μας γιατί φοβούνται εδώ και 25 χρόνια;
Τώρα όμως διαφαίνονται επιτέλους τα πρώτα ελπιδοφόρα σημάδια. Οι αγώνες του Καθηγητή Καρυώτη και αρκετών άλλων, αρχίζουν να αποδίδουν. Ο Αντώνης Σαμαράς διεκήρυξε την Ελληνική ΑΟΖ ως πρώτη προτεραιότητα και σύντομα ξεκινούν συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.
Το 1912 ο Βενιζέλος διπλασίασε την Ελλάδα. Το 2012 μπορούμε να την διπλασιάσουμε και πάλι. Και πέραν της τεράστιας γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας μας, να αρχίσουμε άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου όλης της Α.Ο.Ζ. μας. Το Ισραήλ και η Κύπρος άνοιξαν το δρόμο. Εμείς πρέπει να μη χάσουμε στιγμή πλέον.
Οι σημερινές εκτιμήσεις της αξίας των κοιτασμάτων, υπερβαίνουν τα 3 τρισεκατομμύρια € και όπως απεδείχθη, με τις αντίστοιχες γεωτρήσεις στο Ισραήλ και Κύπρο, η πραγματικότητα υπερβαίνει τις εκτιμήσεις.
Λοιπόν άμεσα Α.Ο.Ζ. – άμεσα προκήρυξη διαγωνισμών στα 10 πρώτα οικόπεδα – όχι μόνο στο Ιόνιο – αλλά και στο Αιγαίο, ανατολικά της Θάσου, νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου.
Προτείνω την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης στην «Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων», την εκτίμηση της αξίας των κοιτασμάτων από διεθνείς οίκους και την προσφορά του 20% των μετοχών της Εταιρείας στους απανταχού Έλληνες. Με εκτίμηση σημερινής αξίας 1 τρισεκατομμυρίου € λοιπόν και προσφορά του 20% των μετοχών στη μισή αξία, μπορεί να συγκεντρωθούν 100 δισεκατομμύρια €. Και αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, αυτές μπορεί να διατεθούν στο παγκόσμιο επενδυτικό κοινό. Με σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε 1 χρόνο.
Μετά από 4 χρόνια, όταν θα έχουν προχωρήσει οι έρευνες, όταν το ελληνικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ρέουν στην Ευρώπη αποτρέποντας την ενεργειακή της ασφυξία, τότε μπορεί να γίνει επανεκτίμηση της αξίας της Εταιρείας και έκδοση νέων μετοχών και πάλι με παρόμοια διαδικασία.
Και βέβαια, πρέπει να θέσουμε με παρρησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελληνική Α.Ο.Ζ. είναι και Ευρωπαϊκή Α.Ο.Ζ., ότι όταν τα παγκόσμια αποθέματα φυσικού αερίου και το πετρέλαιο θα λιγοστεύουν, άρα οι τιμές θα ανεβαίνουν, η Ευρώπη θα έχει τη δική της ενέργεια, που δεν θα εξαρτάται από ένα «επεισόδιο» στα στενά του Ορμούζ ή στο Σουέζ, ούτε σε διαμάχες Ρωσίας – Ουκρανίας, ούτε στους εκβιασμούς της Τουρκίας.
Και βέβαια, πρέπει να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τα ενεργειακά έργα υγροποίησης και αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ-Κύπρου–Κρήτης–Ηπείρου–Ιταλίας και να μην επιτρέψουν πειρατικές ενέργειες οιουδήποτε αντίθετες με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της ίδιας της Ένωσης.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ
Οι Γερμανοί δεν πρέπει να ξεχνούν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην πατρίδα μας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μας ερείπωσαν και μας λεηλάτησαν. 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα. Έκαψαν 1.700 χωριά, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες. Το Δίστομο δεν ξεχνιέται, όποια απόφαση και αν βγάλει η Χάγη. Μας χρωστούν λοιπόν, δεν τους χρωστούμε. Και μας χρωστούν τις πολεμικές επανορθώσεις, αλλά και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο!
Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν – πρέπει να πληρώσει και η Γερμανία. Το 1990 η Γερμανία ενοποιήθηκε, άρα και η τελευταία δικαιολογία εξέλιπε. Να τηρήσουν και το λόγο που έδωσε ο Καγκελάριός τους Erhard το ’64. Τα κράτη έχουν συνέχεια και οι υποχρεώσεις πρέπει να τηρούνται εκατέρωθεν. Ο Χίτλερ το παραδέχθηκε, πλήρωσε μάλιστα δύο δόσεις, πώς μπορεί η Μέρκελ να το αρνείται;
Τι μας οφείλουν λοιπόν τώρα οι Γερμανοί; Με μέσο τόκο 6% από το ’44 μέχρι τώρα, μας οφείλουν 165 δισεκατομμύρια $ από το κατοχικό δάνειο και 335 από τις πολεμικές επανορθώσεις, ήτοι 500 δισεκατομμύρια $. Κατ’ άλλους υπολογισμούς – του Γάλλου Οικονομολόγου Delpla – το ποσό ανέρχεται σε 575 δισεκατομμύρια $, ήτοι περί τα 440 δισεκατομμύρια €.
Είναι επιτέλους καιρός το θέμα να τεθεί επίσημα, από την Ελλάδα στη Γερμανία και να οριστικοποιηθεί ο τρόπος αποπληρωμής. Επίσημα, υπεύθυνα, ανυποχώρητα, χωρίς «φοβικό σύνδρομο».
Και να δώσουμε και μία συμβουλή στην Μέρκελ, τον Σόιμπλε και όσους μας ειρωνεύονται, υποτιμούν και εξευτελίζουν: «Δύο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκυλίσατε την Ευρώπη, οδηγήσατε τη χώρα σας σε ολική καταστροφή. 


Πάρτε το μάθημα της Ιστορίας. Μην επαναλάβετε το ίδιο λάθος τρίτη φορά».Τα 100 δισεκατομμύρια € από την μετοχοποίηση του 20% των πόρων της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., συν την τμηματική καταβολή από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας, δεν θα αλλάξουν μόνο τη σημερινή οικονομική αθλιότητα στην Ελλάδα. Θα αποτελέσουν το απαραίτητο οικονομικό εφαλτήριο, για να αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας. Θα μας βοηθήσουν – σοφότεροι πια – να προχωρήσουμε, να γεννάμε, να δημιουργούμε, να παράγουμε πολιτισμό, ότι κάναμε εδώ και 3.000 χρόνια!
Εμπρός λοιπόν, «Θαρσείν Χρη».

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Χριστός γεννάται

….Δοξάσατε


Πολλές θερμές ευχές σε όλους τους συγχωριανούς μας,
ΠΑΝΤΟΥ στη ΓΗ..

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Real estate στις Η.Π.Α.

Προς εκείνους που επιβάλλουν νέα «μέτρα».

Η τράπεζα δικαιούται να έχει απαίτηση μόνο στο υποθηκευμένο ακίνητο. Δεν δικαιούται να επιβάλει «δέσμευση» σε άλλο περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη.
Σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου, και αν ο ιδιοκτήτης οφείλει περισσότερα από την τρέχουσα εμπορική αξία του ακινήτου, μπορεί να έρθει σε συμφωνία για την «απελευθέρωση» των τίτλων, να πουλήσει το ακίνητο, (SHORT SALE) και να εξοφλήσει με την τρέχουσα εμπορική τιμή, χωρίς άλλη απαίτηση της τράπεζας. (σ.σ.: ούτως ή άλλως η τράπεζα μπορεί να κατάσχει μόνο το ακίνητο, επομένως η πώληση από τον ιδιοκτήτη κι όχι από την τράπεζα, συνήθως συμφέρει και τους 2, και περιορίζει στο μέγιστο βαθμό τις απώλειες).

* Πληρώνει φόρο ο ΠΩΛΗΤΗΣ, κι όχι ο αγοραστής. Στην Μασαχουσέτη από 0,3% έως 0,5% της αξίας. Δηλαδή, για ακίνητο των $200.000, ο πωλητής θα πάρει στο χέρι $200.000, και θα πληρώσει φόρο $600-$950.
Ο πωλητής, στην περίπτωση που ΚΕΡΔΙΣΕΙ από την αγοραπωλησία περισσότερο από $250.000, θα πληρώσει φόρο εισοδήματος 5% για το ΕΠΙΠΛΕΟΝ ποσό που ΚΕΡΔΙΣΕ. Ήταν 15% και μειώθηκε λόγω κρίσης, για να κινηθεί ή αγορά.
Για παράδειγμα: αγορά οικίας $250.000, και πώληση $250.000, θεωρείται εισόδημα και φορολογούνται τα $50.000. Δηλαδή θα αποδοθεί φόρος $2.500.
Η απαλλαγή από τον φόρο αυτό για ζευγάρι, ανεβάζει το ποσό στα $500.000.
Δεν υπάρχει ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές. Ο ΦΠΑ στις Η.Π.Α. είναι γενικά ιδιαίτερα χαμηλός και διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία. Ξεκινά από 4,5% και φτάνει 8,5%.
Δεν έχει φόρο μεταβίβασης 9-11%.  Δεν έχει τεκμήριο διαβίωσης.  Δεν έχει «υποθηκοφυλακείο». Η «εγγραφή» κοστίζει $200-$300. Και δεν εφαρμόζεται παντού.
Το ύψος του φόρου ακίνητης περιουσίας, η ετήσια επιβάρυνση εξαρτάται από την πολιτεία και την περιοχή. Κυμαίνεται από 0,14% έως και 1,71% επί της αντικειμενικής αξίας, με τις περισσότερες πολιτείες να έχουν μέσο όρο από 0,45% έως και 0,66%.. Ο φόρος ακίνητης περιουσίας είναι τοπικός και εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα!
Όσοι πληρώνουν ασφάλιστρα κινδύνου αποπληρωμής δανείου το Private Mortgage Insurance, ολόκληρο το ποσό εκπίπτει του φορολογητέου εισοδήματος, όπως και οι τόκοι δανείου.

* Οι αντικειμενικές αξίες βγαίνουν κάθε χρόνο, από τις κατά τόπους ενώσεις πιστοποιημένων μεσιτικών γραφείων και ασφαλιστικών εταιρειών, και ακολουθούν τις τιμές της αγοράς με αποτέλεσμα, σε περιόδους κρίσεων, να πέφτουν οι αντίστοιχοι φόροι!

* με φόρο εισοδήματος από 7% στο Wyoming ως και 12% στο «ακριβό» New Jersey!

* με ΦΠΑ που δεν εφαρμόζεται σε όλα τα προϊόντα, και είναι 4,5% ως 8,5%.
* με διόδια στην γέφυρα Golden Gate του San Fransisco $4, που εφαρμόζονται μόνο προς την μία κατεύθυνση (!) και κοστίζουν $1 αν έχεις 3 άτομα στο αυτοκίνητο.

Χωράει καμμία σύγκριση;  Την Ελλάδα ...κατοικούν ΣΚΛΑΒΟΙ και ΥΠΗΚΟΟΙ, όχι ΠΟΛΙΤΕΣ!!

Δείτε λεπτομέρειες στα παρακάτω Taxes/Advice/PropertyTaxesWhereDoesYourStateRank.aspx και 

Μέτρα για την οικονoμία;

Η τρέλα της επιβολής φόρων στην Ελλάδα.

Ο ΦΠΑ στον Καναδά ήταν 15% και λόγω κρίσης ΚΑΤΕΒΗΚΕ 2 μονάδες και είναι τώρα 13%! Στις ΗΠΑ είναι πολύ χαμηλότερος, με μικρή διαφοροποίηση από πολιτεία σε πολιτεία. Κυμαίνεται από 4,5%, και φτάνει τα 8%. Στην Φλόριντα είναι 6,5%! Στο άκουσμα του του ελληνικού ΦΠΑ, μένουν άναυδοι!
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν κοινωνική ασφάλιση πληρώνοντας ελάχιστα έως τίποτα. Μπορούν να ασφαλιστούν σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Όταν ακούνε ότι υπάρχει κλάδος στην Ελλάδα, που καταβάλλει 840 € το δίμηνο για ...ΤΕΒΕ, τρελάθηκαν!

Ο φόρος στις μεταβιβάσεις ακινήτων είναι ασήμαντος και πληρώνεται από τον ΠΩΛΗΤΗ, αφού ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία. Δεν αποτελεί δηλαδή προϋπόθεση για να γίνει η πράξη,- την ακολουθεί! Μάλιστα, ο πωλητής ΑΠΑΛΛΑΣΕΤΑΙ του φόρου, εάν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τοποθετήσει τα χρήματα που πήρε σε άλλο ακίνητο! (έχει την λογική ότι μπορεί να μετακομίσει κάποιος, και να μην έχει φορολογικό κόστος.) Εάν όχι, δεν θα δυσκολευτεί να πληρώσει τον φόρο, γιατί εισέπραξε από την πώληση. Το ύψος του φόρου αυτού, είναι πολύ χαμηλό, περίπου 0,3% της αντικειμενικής, να πούμε ότι για μονοκατοικία 400.000$, πληρώθηκαν περίπου $900. 

Η εγγραφή στο «κτηματολόγιο» είναι $250-300. Ο δικηγόρος κοστίζει περίπου $100 -aν προσλάβεις. Μπορεί να έμαθες στο σχολείο να διαβάζεις και να μην σου χρειάζεται.

Συμβολαιογράφο;  -λυπάμαι- δεν έχει. Tα αμερικανάκια είναι πολύ πίσω. Τα συμβόλαια γίνονται αυθημερόν. Είναι ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΑ! Υπάρχει όμως φόρος ακίνητης περιουσίας, που σε κάποιες περιοχές, φτάνει το 2%. Σε μικρά εισοδήματα, δεν υπάρχει ούτε αυτός. Δεν θα σου πούν όμως, «έχεις ακίνητο, κτήμα με ελιές, αυτοκίνητο, εξοχικό, άρα τεκμαρτό εισόδημα: τόσα Χ τόσα + τόσα = εισόδημα Βαρδινογιάννη», από το οποίο προκύπτει φόρος έως 45%!

Σου παίρνουν κάτι κάθε χρόνο, και τέλος!!! Καθαρά πράγματα!  Η έννοια του «τεκμαρτού» δεν είναι δημοφιλής σε σοβαρές κοινωνίες. Στοχεύουν στο να μην «παγώνει» η αγορά ακινήτου, ακόμη κι αν «πέσει». Δεν «πνίγουν» το ακίνητο όπως το Ελληνικό κράτος. Διευκολύνονται οι συναλλαγές. Έτσι, όταν «πέφτει» η αγορά, -γίνεται αμέσως. Το ίδιο όμως κι όταν ανεβαίνει! -Ανεβαίνει αμέσως. Το ακίνητο είναι μίνι χρηματιστήριο.

Ρωτήστε γνωστούς, φίλους και συγγενείς σας στον Καναδά , τις ΗΠΑ ή την Αυστραλία για  συγκεκριμένες φορολογίες. Όχι όμως γενικά. Όταν ρωτάς κάποιον «γενικά» τότε έχει την τάση να παραπονιέται για τους φόρους που πληρώνει. Γιατί δεν μπορεί να τους συγκρίνει. Δεν ξέρουν, ούτε μπορούν να το φανταστούν τί πληρώνουν οι πολίτες στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα πρέπει, αφού έχεις εξοφλήσει την φόρο μεταβίβασης 11% επί της αντικειμενικής, τον ΦΠΑ τώρα πια 23%, και όποιες τυχόν άλλες φορολογικές υποχρεώσεις, αν αγοράζεις ακίνητο, πληρώνεις 2.500€ κέρατο σε συμβολαιογράφο, τον δικηγόρο 800-900€ , ύστερα περνάς και από το «υποθηκοφυλάκιο» για να δώσεις 1500-2000€.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Η Τουρκία δεν έχει ιστορία,

αλλά ποινικό μητρώο...

Ο αρχηγός των Άγγλων Φιλελευθέρων, ο Γλάδστων έλεγε για τους Τούρκους,
«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, υπήρξαν το πλέον μισάνθρωπο είδος της ανθρωπότητας. Όπου και να πήγαιναν, άφηναν πίσω τους μια γραμμή αίματος και όπου έφτασε η κυριαρχία τους, ο πολιτισμός εξαφανίστηκε».
Και δεν το λέμε εμείς, αλλά ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.. Αυτόν, μάλλον δύσκολο να τον βγάλουν ακροδεξιό και φασίστα, έτσι δεν είναι; Δείτε τι έγραψε για τους μουσουλμάνους του Σουδάν. (σ.σ. έφτανε ως εκεί κάτω η Βρετανική Αυτοκρατορία...) στο βιβλίο του «The River War»:
«Τι φοβερές κατάρες ρίχνει στους πιστούς του ο Μωαμεθανισμός. Εκτός από τη φρενίτιδα του φανατισμού, που κάνει τον άνθρωπο τόσο επικίνδυνο όσο και η υδροφοβία τον σκύλο, υπάρχει κι αυτή η φοβερή μοιρολατρική απάθεια Οι συνέπειες είναι εμφανείς σε πολλές χώρες. Απερίσκεπτες συνήθειες, τσαπατσούλικα συστήματα καλλιέργειας, βραδυκίνητες μέθοδοι εμπορίου και ανασφάλεια της ιδιοκτησίας, υπάρχουν οπουδήποτε ζουν ή κυβερνούν οι ακόλουθοι του προφήτη. Ένας εκφυλισμένος αισθησιασμός στερεί αυτή τη ζωή από τη χάρη και την εκλέπτυνση της, και συνακόλουθα από την αξιοπρέπεια και την ιερότητα της. Το γεγονός ότι κατά τον μωαμεθανικό νόμο κάθε γυναίκα πρέπει να ανήκει σε κάποιον άνδρα ως απόλυτη ιδιοκτησία του, είτε ως θυγατέρα, είτε ως σύζυγος ή παλλακίδα, μάλλον θα καθυστερήσει την οριστική εξάλειψη της δουλείας, (α.α. μέχρι σήμερα, οι Άραβες του Σουδάν, έχουν μαύρους σκλάβους. Είχε δίκιο ο Ουίνστον...) μέχρις ότου η πίστη του Ισλάμ θα πάψει να αποτελεί μια μεγάλη δύναμη μεταξύ των ανθρώπων. Ως μεμονωμένα άτομα οι Μουσουλμάνοι μπορούν να επιδείξουν εξαιρετικές αρετές. Χιλιάδες από αυτούς γίνονται γενναίοι και πιστοί στρατιώτες της Βασίλισσας, και όλοι ξέρουν να πεθαίνουν. Όμως η επιρροή της θρησκείας παραλύει την κοινωνική εξέλιξη των πιστών της. Δεν υπάρχει στον κόσμο ισχυρότερη δύναμη οπισθοδρόμησης. Κάθε άλλο παρά ετοιμοθάνατος, ο Μωαμεθανισμός είναι μια μαχητική και προσηλυτιστική πίστη. Έχει ήδη εξαπλωθεί στην Κεντρική Αφρική και σε κάθε βήμα κερδίζει με το μέρος του ατρόμητους πολεμιστές. Και αν ο χριστιανισμός δεν έβρισκε καταφύγιο στα δυνατά χέρια της επιστήμης, ενάντια στην οποία ο ίδιος κάποτε αγωνίστηκε εις μάτην, ο πολιτισμός της σύγχρονης Ευρώπης ίσως να κατέρρεε, όπως κατέρρευσε ο πολιτισμός της αρχαίας Ρώμης».

Πραγματικά, εμείς δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα. Πώς μπορούν να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια; Οι άνθρωποι αυτοί είναι, κυριολεκτικά, αιώνες πίσω.

Κρίμα! Η Ευρώπη δεν θα «εμπλουτιστεί» με την Σαρία, τους αποκεφαλισμούς, τους λιθοβολισμούς των μοιχαλίδων. Πώς θα ζήσουμε χωρίς τον σεξισμό των μουσουλμάνων (γυναίκα χωρίς μαντίλα, ίσον πόρνη), την μηδενική ανοχή στην διαφορετική άποψη, τις διώξεις ενάντια στην «βλασφημία» (στο Πακιστάν, η ποινή είναι θάνατος), δίχως τις μονότονες επαναλήψεις περί τιμωρίας των απίστων, ή το πρόσφατο βίτσιο σχετικά με τις εικόνες του προφήτη...
Όταν μια Θρησκεία είναι αληθινά σπουδαία, δεν έχει καμία σημασία εάν οι άνθρωποι ζωγραφίζουν εικόνες του προφήτη της... Άλλωστε, αυτό το θέμα, το Βυζάντιο το έλυσε σχεδόν δέκα αιώνες πριν. Φυσικά, είναι δικαίωμα σας να συνεχίσετε στον δρόμο της παράνοιας, με την «τζιχάντ» και τους «Μπιν Λάντεν». 

Έτσι όμως δεν θα εμπνεύσετε ποτέ τον σεβασμό και θα αποδειχτεί ότι όταν οι υπερσυντηρητικοί στις ΗΠΑ, μετά την πτώση του Σαντάμ, πρότειναν για το Ιράκ, «να σκοτώσουμε τους ηγέτες και να προσηλυτίσουμε τον λαό στον χριστιανισμό», δεν είχαν και τόσο άδικο...

Δύση και Ισλάμ,

Ο Πολιτισμός και η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Μετά από τα αιματηρά, όσο και τραγικά γεγονότα της Αιγύπτου, με τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών κοπτών, το ερώτημα σχετικά με το Ισλάμ και τον ρόλο του στην Ευρώπη, στον πολιτισμένο κόσμο, ή και ακό­μα σε αυτόν τον πλανήτη, ξανατίθεται. Όσοι πίσ­τευαν ότι τα βαρβαρικά φύλα είχαν εξαφανιστεί εδώ και κάτι αιώνες, πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Ορισμένοι «πιστοί του προφήτη» δείχνουν να μην έχουν εξελιχθεί ούτε ίντσα από την εποχή του Αττίλα με τις ορδές του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία του πολιτισμένου κόσμου, δεν ήταν παρά μια μακρά διαπάλη μεταξύ Δύσης και Ανατολής, Χριστιανών και Μουσουλμά­νων, πολιτισμού και βαρβαρότητας.

Τα μέρη του πολιτισμένου κόσμου που είχαν την ατυχία να πέ­σουν στα χέρια των μουσουλμάνων, όπως η βό­ρειος Αφρική και η Μικρά Ασία (Τουρκία), ακόμα και σήμερα δεν έχουν θέση στο κλαμπ των πολιτισμένων χωρών, δεν έχουν θέση στην Ευρωπαϊκή Έ­νωση. Συμβάλλουν σε αυτήν, στέλνοντας λαθρομετανάστες, οι οποίοι φιλοδοξούν να ανατιναχθούν στο όνομα του προφήτη τους και να αποκτήσουν έτσι τον πολυπόθητο διορισμό, (σ.σ. Καμικάζι αυτοκτονίας Χασάν Μ. εδιορίσθη μάρτυρας στον παράδεισο, με τρεις οκτακόσιες μισθό. Ακόμα ένας κοπρίτης, όπως Θα έλεγε και ο Πάγκαλος...)

Η ρίζα του κακού ξεκινάει με τις μουσουλμανικές ει­σβολές, στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ. Αυτές οι αι­ματηρές εισβολές υπήρξαν η αιτία μιας τεράστιας οικονομικής αλλαγής και του οριστικού τέλους της ενότητας του μεσογειακού κόσμου. Επέφεραν έ­ναν, μη αναστρέψιμο μετασχηματισμό στον πολι­τισμό και στις αξίες των κατεκτημένων περιοχών, σε βαθμό που σήμερα υπάρχουν τεράστιες περιο­χές του άλλοτε ρωμαϊκού κόσμου, οριστικά χαμέ­νες για μας. Ο πρωταρχικός λόγος δηλαδή, που χώ­ρες όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Τουρκία, η Συρία, η Αίγυπτος, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν δεκτές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ότι υπό την κυριαρχία των σεΐχηδων και των ιμάμηδων, αυτές οι χώ­ρες κατέστρεψαν τους ρωμαϊκούς θεσμούς και τις αξίες.

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο ελληνορωμαϊκός πολιτισ­μός και οι αξίες του. Δεν είναι απλά θέμα αντίθεσης χριστιανισμού και Ισλάμ. Είναι κάτι βαθύτερο, είναι η προαιώνια αντίθεση μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας. Θυμίζω την πάγια και διαρκή, μου­σουλμανική στάση απέναντι στις γυναίκες. Μετά θα μπο­ρούσαμε να  θυμίσουμε την τουρκική βαναυσότητα, η ο­ποία είναι  χαρακτηριστικό των Τούρκων, ανεξάρτητα από το πόσο «καλλιεργημένο» ή ευφυείς ήταν αυτοί. Ο σουλτάνος Μωάμεθ Β μπορεί να ήταν μορφωμέ­νος και «πολιτισμένος», οι καλοί του τρόποι όμως, δεν ήταν για όλους. Όταν π.χ. ανακάλυψε ότι ένα από τα αγαπημένα του αγγουράκια έλειπε από το μποστάνι του, άνοι­ξε τις κοιλιές και των δεκατεσσάρων κηπουρών του, για να το βρει...

Ο ορισμός της βαρβαρότητας. Υπερβολική και αναίτια βία. Σαν σημερινό βιντεοπαιχνίδι. Τέλη του δέκατου έκτου αιώνα, ο Φράνσις Μπέηκον περιέγραψε τους τούρκους ως εξής: «ένας βά­ναυσος λαός, χωρίς  ηθική, χωρίς γράμμα­τα, τέχνες ή επιστή­μες, ένας λαός που με­τά βίας μπορεί να μετρήσει ένα εκτάριο γης, η μία ώρα της ημέρας, ευτελείς και ατημέ­λητοι στα κτίρια τους, στη διατροφή και τα σχετικά, και με μια λέ­ξη, αποτελούν όνει­δος».

Μέχρι και τον δέκατο ένατο αιώ­να, όλοι οι ευρωπαίοι περιηγητές στα εδάφη της Οθωμανικής Αυ­τοκρατορίας, την ίδια εικόνα μας μεταφέρουν. Οι τούρκοι είναι άξεστοι, φιλοχρήματοι, βάναυσοι. Ούτε η παραμικρή ένδειξη πολιτισμού.

«H Γερμανία αυτοκαταστρέφεται»

του Παναγιώτη Δούμα

Ένταση, απανωτές εκπλήξεις και αντιφά­σεις μέσα στην κραταιά πολιτική σκη­νή της Γερμανίας προκαλεί το βιβλίο του Σοσιαλδημοκράτη (SPD), τέως υπουργού Οικονομικών του κρατιδίου του Βερολίνου και μέ­λους του Δ.Σ. της Ομοσπονδιακής Τραπέζης της Γερμανίας, (Βundesbank), Τίλο Σαρατσίν. Όπως χαρακτηριστικά γράφει στο editorial ο εκδότης της εφημερίδας Junge Freiheit, Ντίτερ Στάιν:
«Το βιβλίο είναι μια βόμβα. Ο τίτλος ηχεί σαν σειρήνα συναγερμού: H Γερμανία αυτοκαταστρέφεται. Είναι ουσιαστικά μία ομιλία του Τίλο Σαρατσίν για την κατάσταση του έθνους, μια φλογερή ομιλία με εκρηκτικές θέσεις, της οποίας η οξύτητα είναι σχεδόν αδύνατον να αντι­μετωπισθεί. Ενάντια στην πλέον διάχυτη ακόμη και στα μεγάλα αστικά κόμματα ιδέα μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, ο Σαρατσίν κάνει με νηφαλιότητα έναν απολογισμό της καταστάσεως της Γερμανίας, περιγράφοντας το άνοιγμα της ψα­λίδας που για δεκαετίες διαμορφώθηκε αφενός από μία σταθερή δημογραφική κρίση (δραματι­κή υπογεννητικότητα) και αφετέρου από την με­τανάστευση».
Βασιζόμενος στην πολύχρονη εμπειρία του ως υπουργός Οικονομικών του καταχρεωμένου Βερολίνου, ο Σαρατσίν δεν περιορίζεται μό­νο στην ανάλυση αλλά προτείνει δρακόνπα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των απρόθυμων να εργασθούν και συχνά ανίκανων μεταναστών. Απαιτεί την αυστηρή μείωση των κοινωνικών παροχών για κοινωνικά απροσάρ­μοστους, τον οξύ περιορισμό της οικογενεια­κής συνενώσεως και την περαιτέρω απαγόρευ­ση της μεταναστεύσεως με σκοπό τον γάμο.

Η περίπτωση Χεϊτ
«Στην Γερμανία συνηθίζεται, κάθε προσπά­θεια πολιτικοποιήσεως του προβλήματος της μεταναστεύσεως, να πολεμάται χωρίς οίκτο μετά όπλα της αποκαταστάσεως του παρελθόντος». Αυτό είχε γράψει προ 22 ετών ο κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Χεπ, στο βιβλίο του «Η τελική λύση του γερμανικού ζητήματος», το οποίο είχε οδηγή­σει στα ίδια αποτελέσματα με εκείνα του βιβλίου του Σαρατσίν.
Ο Χεπ, εξαιτίας των θέσεων του, εξαιρέθηκε από κάθε συζήτηση σε δημοσιογραφικό και επιστημονικό επίπεδο.
Ο Σαρατσίν εξηγεί το γιατί:
«Τα τελευταία 45 χρόνια δεν συζητήσαμε ποτέ με γνώμονα την λογική την δημογραφική εξέλιξη της Γερμανίας. Όποιος δεν κολυμπού­σε ακολουθώντας το ρεύμα των οπαδών του κατευνασμού και της υποβαθμίσεως, όποιος έδειχνε την παραμικρή ανησυχία, αυτός θα έπρεπε σύντομα να διαπιστώσει ενοχλημένος, ότι στέκεται μόνος και συχνά τοποθετημένος στην γωνία της κοινωνίας.»
Ο Σαρατσιν, ο οποίος σε μία μερίδα των διανο­ουμένων και του φιλελεύθερου Τύπου προκάλε­σε κρυφά χαμόγελα, επειδή αναγνωρίζουν ότι η μουσουλμανική επέλαση μεταναστών διαβρώ­νει την γερμανική κοινωνία, πέτυχε ένα γερό κτύπημα, το οποίο ανοίγει το δρόμο για να ξεκι­νήσει μία τέτοια συζήτηση, η οποία μέχρι πρότι­νος ήταν «ταμπού». Το ερώτημα, ειδικά για την περίπτωση της ακόμη και σήμερα βαλτωμένης από τα συμπλέγματα ενοχών Γερμανίας, είναι ποιος θα μπορέσει να μετουσιώσει σε πολιτικό έρ­γο τις απόψεις του σοσιαλδημοκράτη Σαρατσίν.
Το βιβλίο του Σαρατσίν έχει φέρει τον Γερμανό οικονομολόγο στο επίκεντρο της καθημερινής ενημέρωσης, δεν αποκλείεται ωστόσο να του στοιχίσει τόσο την θέση του στο Δ.Σ της Bundesbank, όσο και την ιδιότητα του ως μέλους του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών(SPD). Οι τελευταίοι έχουν θέσει ζήτημα διαγραφής του, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν σε οριστική απόφαση, αφού κάτι τέτοιο δείχνει να βρίσκει αντίθετη την πλειοψηφία της βάσεως του κόμμα­τος. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα, ένας στους δύο ψηφοφόρους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος θεωρεί ότι η χώρα απειλείται με δημογραφική αλλοτρίωση.
Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Bundesbank), τοποθετήθηκε αποστασιοποιούμενη ρητώς από τον Τίλο Σαρατσίν. Ο Σαρατσίν «εκφράστηκε επανειλημμένως και διαρκώς προκλητικά, ιδιαίτερα ως προς το θέμα της μετανάστευσης», ανάφερει σε ανακοίνωση που δημο­σίευσε στην επίσημη ιστοσελίδα της . 
«Εξαιτίας της λεπτής θέσεως τους, τα μέλη του Δ.Σ. της Bundesbank πρέπει να επιδεικνύουν μετριοπάθεια και επιφυλάξεις εις ό,τι αφορά την πολιτική τους δράση. Αυτή την υποχρέωση την αγνόησε ο κ. Σαρατσίν με τις δηλώσεις του», δηλώνει επικρίνο­ντας τον. Σύμφωνα με κύκλους της τραπέ­ζης, μπορεί ο Σαρατσίν να εξέφρασε την προσω­πική του άποψη, όμως οι τοποθετήσεις του χρεώνονται στο σύνολο της τράπεζας. Για τον λόγο αυτό αναμένεται να κληθεί ο τραπεζικός σε απολογία, ώστε να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα της Bundesbank.

Χένκελ: Η πλειοψηφία των Γερμανών στηρίζουν τις απόψεις Σαρατσίν
Ο τέως πρόεδρος της Γερμανικής Ενώσεως Βιομηχάνων, Χανς 'Ολαφ Χένκελ, άσκησε κριτική στην αντιμετώπιση του μέλους του Δ.Σ. της Βundsbanκ.
«Για άλλη μια φορά με τυπικό τρό­πο δέρνουμε τον αγγελιοφόρο της κακής είδησης», δήλωσε ο Χένκελ στη γερμανική εφημερί­δα «JUNGE FREIHEIT».
Θα μπορούσε αφενός κανείς να ασκήσει κριτική για αρκετές από τις δηλώσεις του Σαρατσίν, λέει ο Χένκελ, αφετέρου όμως θα έπρεπε να του είμαστε ευγνώμονες, για το γεγονός και μόνο ότι καταπιάνεται με κάποια συγκεκριμένα θέματα. «Για παράδειγμα, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιω­μάτων, που στη χώρα μας συντελείται εις βάρος μικρών κοριτσιών και γυ­ναικών, στις τάξεις του μουσουλμανικού πληθυσμού της», δηλώνει ο τέως πρόεδρος των βιομηχάνων.
Όχι μόνον γι' αυτό αλλά και για τις μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται σε όλες σχεδόν τις  μουσουλμανι­κές χώρες, θα έπρεπε να συζητούμε. Ως εκ τούτου, εγκυμονείται μία διττή ηθική, όταν πολιτικοί όπως η πρόεδρος των Πρασίνων Κλαούντια Ροτ, η οποία κατά τα άλλα πάντοτε αγωνίζεται για την ενίσχυση των δικαιωμάτων της γυναίκας, αναθεματίζει τον Σαρατσίν. «Πού βρίσκονται αλήθεια οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των κοριτσιών και των γυναικών των μουσουλμά­νων στη χώρα μας;», αναρωτιέται ο Χένκελ.

Αδιανόητη η κριτική της Μέρκελ
Αδιανόητη χαρακτηρίζει ο Χένκελ και την κριτική εκ μέρους της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στις απόψεις του Σαρατσίν. Η Μέρκελ μάλλον βιάστηκε να αντιδράσει, χωρίς πιθανότατα να έχει καν διάβασει το βιβλίο του Σα­ρατσίν. «Ακόμη και αν θεωρήσω θετικό το ότι η Μέρκελ τολμά να παίρνει θέσεις όχι και τόσο δημοφιλείς, στην περίπτωση αυτή επέδειξε εσφαλμένα αντανακλαστικά τα οποία οφείλο­νται προφανώς στην πολιτική ορθότητα», αναφέρει ο Χένκελ, ο οποίος διευκρινίζει ότι θεωρεί την κριτική της Μέρκελ μη-δημοφιλή, επειδή εκτός από την πλειοψηφία των Γερμανών, σπου­δαίες μουσουλμάνες ηγέτιδες, όπως η Νέκλα Κέλεκ και Σεϊράν Ατές στηρίζουν τις περισσότε­ρες από τις απόψεις του Σαρατσίν.

Ματαιώνονται οι παρουσιάσεις
Στο μεταξύ ματαιώθηκε μία πρώτη παρουσία­ση του βιβλίου του Σαρατσίν. Ένα βιβλιοπωλείο στην πόλη Χίλντεσχάιμ, στο οποίο θα παρουσία­ζε το βιβλίο ο ίδιος ο συγγραφέας, ανέβαλε επ' αόριστον την εκδήλωση «για λόγους ασφαλεί­ας». Την περασμένη Τρίτη, ο εκδοτικός οίκος DVA που εξέδωσε το βιβλίο, κοινοποίησε ότι η προγραμματισμένη για τις 25 Σεπτεμβρίου παρου­σίαση στο «Σπίτι των πολιτι­σμών», στο Βερολίνο, ματαιώνεται. Οι οικοδεσπότες κατέστησαν σαφές ότι δεν επιθυ­μούν να έχουν ως προσκεκλη­μένο τους τον τέως υπουργό.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Διόριζαν για να τους ψηφίζουν, αλλά και ψήφιζαν για να διορίζονται.

Ελλάδα, η Αφρική της Ευρώπης.

Πιστεύω και το έχω γράψει και στο παρελθόν, ότι η χώρα μας έχει πάρα πολύ λίγες πιθανότητες να ανακάμψει.
Τι είδους λαός είναι αυτός που βρίζει και δέρνει τους πολιτικούς, που τόσα χρόνια ψήφιζε και κολάκευε; Που φωνάζει για την επιστροφή των κλεμμένων, (από ποιους;) όταν θεωρεί τη κλοπή από το κράτος μαγκιά. Τι είδους λαός είναι αυτός που δεν γνώριζε τι συνέβαινε στη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια; Όποιος δεν γνώριζε ας αποποιηθεί το δικαίωμα ψήφου. Όποιος γνώριζε είναι ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ.

Όσο περισσότερο παρακολουθώ τις αντιδράσεις των Ελλήνων απέναντι στους Ευρωπαίους και στο Δ.Ν.Τ., τόσο περισσότερες ομοιότητες βρίσκω με τους νέγρους στην Αμερική.
Οι νέγροι είναι κι αυτοί πεπεισμένοι πως όλοι τους χρωστάμε κάτι, για κάποια αδικία που υπέστησαν στο παρελθόν. Στηρίζονται λοιπόν σε αυτή τους την πεποίθηση, για να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δέχονται κριτική και φορτώνουν τα βάρη στους άλλους.
Άρχισε το κρακ ο 12χρονος νέγρος και παράτησε το σχολείο; Φταίει ο ενσωματωμένος-«κρυμμένος» στο σύστημα ρατσισμός που τον σταματάει από το να προοδεύσει.
Κατέληξε στη φυλακή γιατί έκανε διαρρήξεις; Φταίει η καταπίεση που δέχθηκε από την κοινωνία και η δουλεία πριν 150 χρόνια.
Έτσι και με τους Έλληνες, ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ, για όλα φταίνε οι άλλοι. Όσο για την υπευθυνότητα, τη σοβαρότητα, την αίσθηση τιμής και αξιοπρέπειας; Μα τι είναι αυτά που γράφεις τώρα καλέ μου;

Φτάσαμε στο σημείο να ταυτίζουμε τους χαραμοφάηδες και τα κοπρόσκυλα του Ελληνικού δημοσίου καθώς και τα τριτοκοσμικά  Σοβιετικά λαμόγια της αριστεράς, με το σύνολο του ελληνικού λαού και να τους υπερασπιζόμαστε. Γιατί;

Συμμετείχαμε οι Εθνικιστές στο πάρτυ-όργιο της μεταπολίτευσης;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Είδαμε κάποια βελτίωση για τα πράγματα που μας αφορούν από τα λεφτά που οι πασοκάνθρωποι, οι χλεχλέδες της ΝΔ & light και οι μπολσεβίκοι κατέφαγαν τόσα χρόνια;
Προφανώς όχι!

Ότι πρεσβεύουμε κι ότι πιστεύουμε πολεμιέται και καταστρέφεται συνειδητά από αυτά τα ανθρωπάρια. 
Λοιπόν; Ως πότε θα ταυτιζόμαστε και θα απολογούμαστε για τους συστημανθρώπους;

-------------------------------

Την ώρα που τυπώνω αυτές τις λέξεις ακούω στο Ραδιόφωνο του Real.fm την πρωινή εκπομπή του ραμολί Τράγκα. Έχει ενδιαφέρον ο λόγος του. Ακούστε τον και θα διαπιστώσετε και εσείς πόσο «νέγρος» μπορεί να αισθάνεται κάποιος.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Ιστορίες από το Παναιτώλιο. «Ο Ζώτος & ο Μπλάνης»

«ΕΝ ΘΕΡΜΩ» από το Γιώργο Παπαϊωάννου

{………}. Ο Ζώτος και ο Μπλάνης ήταν ένα αχτύπητο δίδυμο της προπολεμικής εποχής, με έφεση στις ψιλοαπάτες προκειμένου να επιβιώσουν και αρκετά εφευρετικοί στο να εκμεταλλευτούν την αφέλεια εκείνων των εποχών. Θέλοντας να κάνουν μία ακόμα αρπαχτή και ξέροντας την νοοτροπία των συγχωριανών τους (Παναιτώλιο-μπιτς), ο Ζώτος άραξε στην αγορά με ένα κάρο το οποίο είχε και κουκούλα από μουσαμά ώστε να μην βλέπει κανείς το περιεχόμενο του. Άρχισε να φωνάζει «περάστε κύριοι να δείτε το θηρίο της Αμερικής με μία δραχμή μόνο»!
Όλοι υποψιάστηκαν πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα, αλλά τους έτρωγε και η περιέργεια. Τόλμησε κάποιος, έδωσε τη δραχμή, και πήγε στη σχισμή να δει το τέρας: βλέπει τον παχύσωμο Μπλάνη, εντελώς γυμνό, με δασύ τρίχωμα να κάθεται σκυμμένος με πλάτη, ώστε τα γεννητικά του όργανα να προβάλλουν σε πρώτο πλάνο- και ταυτόχρονα να του κλείνει το μάτι να μην αποκαλύψει την αλήθεια.
Ο συγχωριανός του τρομερού δίδυμου, ένιωσε κορόιδο και δεν ήθελε να είναι το μοναδικό Θύμα, ο μοναδικός εξαπατημένος. Έτσι όταν ρωτήθηκε από τους άλλους τι είδε τους απάντησε πως είναι τόσο τρομερό, που δεν περιγράφεται με λόγια! Μπήκαν όλοι στην ουρά να μην χάσουν το υπερθέαμα, και με την ίδια λογική κανείς δεν έλεγε την αλήθεια στους υπόλοιπους. Αποτέλεσμα ήταν να δώσουν άπαντες από μία δραχμή και ο Ζώτος με τον Μπλάνη να τα οικονομήσουν. {………}.

ΥΓ: Την ιστορία την θυμάμαι από τον πατέρα μου, που με διασκέδαζε συχνά με αφηγήσεις πραγματικών ευτράπελων και συμβαίνει στις 5 Σεπτεμβρίου να συμπληρώνονται δεκαπέντε χρόνια από το θάνατο του.
Είθε ο Κύριος να έχει συγχωρέσει τις ανθρώπινες αμαρτίες του.

Το σιντριβάνι στην είσοδο του Παναιτωλίου.

Νότα δροσιάς στον καμίνι του Παναιτωλιώτικου κάμπου.

Μπορώ να σας γράψω πολλά νοσταλγικά και γλυκά λόγια, για το χώρο που φιλοξενεί το σιντριβάνι της φωτογραφίας που μου έστειλε στενό συγγενικό μου πρόσωπο.
Πολύ κοντά στο πατρικό και γενέθλιο μου σπίτι, σε ένα χώρο που παλαιότερα φιλοξενούσε τις καθημερινές απογευματινές κατά κύριο λόγο, ποδοσφαιρικές μας αναμετρήσεις, το «κρυφτό» ή το «κυνηγητό» μας.

Το «λιοστάσι του Παπούτση», ένα από τα πολλά, σήμερα έχει την όψη που βλέπετε καθημερινά, όσοι ζείτε στο χωριό. Οι υπόλοιποι που ζούμε μακριά, περιοριζόμαστε στις εικόνες του μυαλού μας και στην συνθετική μας ικανότητα.

Π.Ε.Φ.Ο. Η Διοικούσα Επιτροπή Παραρτήματος Παναιτωλίου.

Ετήσια ανανέωση θητείας με βάση το καταστατικό.

Με μακρόχρονη και πολύπλευρη λειτουργία, που το καταξίωσε στην τοπική κοινωνία, το Παράρτημα Παναιτωλίου της Πανελλήνιας Ένωσης Φίλων Ολυμπιακού, συνεχίζει τη λειτουργία του [εγγραφές μελών: 6982 – 293522 & 6971 – 944273] με νέα Διοικούσα  Επιτροπή, της οποίας η Κεντρική Διοίκηση ενέκρινε, κατά το άρθρο 22 του Καταστατικού, την ετήσια ανανέωση της θητείας της:
Κωνσταντίνος  Βλάχος, Πρόεδρος
Χρήστος Καζάκος, Αντιπρόεδρος
Λ. Βασιλόπουλος, Αντιπρόεδρος
Χρ. Χειμώνας, Γενικός Γραμματέας
Αλ. Ντζάλας, Ταμίας
Ν. Αντωνιάδης, Σύμβουλος
Στ. Βλάχος, Σύμβουλος
Ιωάννης Ζαχαρόπουλος, Σύμβουλος
Ιωάννης Κόντος Σύμβουλος
Θ. Δάνιας, αναπληρωματικός σύμβουλος
Π. Πάτσιας, αναπληρωματικός σύμβουλος
Λ. Ρήγας, αναπληρωματικός σύμβουλος
Θ. Σακκάς, αναπληρωματικός σύμβουλος.

Η Διοικούσα Επιτροπή συνιστά καταπολέμηση των άθλιων παρασκηνίων ποδοσφαίρου και μπάσκετ, που κατάργησαν τους όρους ισότητας. Επίσης, διατυπώνει τους επαίνους της στον κ. Κώστα Μπαρμπή, Πρόεδρο της Π.Ε.Φ.Ο.  για τη μακρόχρονη προσφορά του στον θρύλο. 
Απαιτεί από το κράτος παραχώρηση της κυριότητας του εδάφους του γηπέδου «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τάσσεται στο πλευρό του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ, υποστηρίζοντας ότι η χυδαία λάσπη τους επιστρέφει σε εκείνους που με θρασύτατα τη χρησιμοποίησαν.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Oi «Δρόμοι του νερού» και φέτος στο Παναιτώλιο.

Το τριήμερο πρόγραμμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Από το Δήμο Αγρινίου ανακοινώθηκε το πρόγραμμα των ετήσιων πολιτιστικών εκδηλώσεων «Δρόμοι του νερού». Πρόκειται για πολιτιστικό γεγονός που διοργανώνεται στη θέση «Αμπάρια» της Δημοτικής Κοινότητας Παναιτωλίου, πλάι στη λίμνη Τριχωνίδα.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό σύλλογο «Χρήστος Καπράλος»

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει, σήμερα
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
* 21:00’
Θεατρική παράσταση «Το Πανηγύρι» του Δημήτρη Κεχαϊδη, από την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα « ΠΥΛΛΗΝΗΣ». 
Τόπος διοργανώσεως το «Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδος» [ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ.]

Αύριο
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011
* 19:00’ –Παιδικές δραστηριότητες: Κατασκευή κούκλας από ανακυκλώσιμα υλικά & Δημιουργία μέσα από ένα παραμύθι,
*21:00’ –Παράσταση Καραγκιόζη, στη Θέση Αμπάρια.

Μεθαύριο
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
* 21:00’ –Μουσική Βραδιά με τα συγκροτήματα νέων:
«CARTOON», «FOX ΤROΤ», «NEVER MIND».

Στη διάρκεια των τριήμερων εκδηλώσεων στον προαύλιο χώρο του Κέντρου θα λειτουργήσει έκθεση γλυπτικής, ζωγραφικής και λαϊκών κατασκευών από καλλιτέχνες του Παναιτωλίου.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Γιάννης Πρετεντέρης: «Οι Δημοσιογράφοι δεν έχουν πατρίδα».

Ασχολούνται μόνο με την …οικονομία (τους).

Το έγραψε ο βλοσυρός και αγέλαστος Γιάννης Πρετεντέρης και δεν αντέχω στον πειρασμό να το σχολιάσω.

«Ο δημοσιογράφος, κατά την άποψή μου, δεν είναι ούτε κοινωνικός αγωνιστής, ούτε κομματικός πολιτευτής, αλλά ένας επαγγελματίας άπατρις, άφιλος, ακομμάτιστος και, στο μέτρο του δυνατού, ανεπηρέαστος.»
Σας φαίνεται περίεργη η άποψη του; Θα έγραφα ότι το ακριβώς αντίθετο θα ήταν περίεργο. Ο συντάκτης το δημοσιοποίησε στο τελευταίο του άρθρο στην εφημερίδα το «Βήμα», πριν μετακομίσει στα «Νέα», του Δ.Ο.Λ. και οι δύο εφημερίδες, του οργανισμού που χρόνια τώρα είναι τρόφιμος.
Συμφωνούμε μαζί του στο «άπατρις» και τι να του αντιπαραθέσουμε. Είναι διαπίστωση και δική μας για κείνον, και για το γράφει έτσι είναι, τουλάχιστο σε ότι τον αφορά.
Διαφωνώ για το «άφιλος». Ο ίδιος έχει πολύ ισχυρούς φίλους που τον βοήθησαν και τον έφτασαν εκεί όπου έφτασε.
Γελάω όμως με το «ακομμάτιστος». Δεν συμμετέχω στον «καφέ» κάθε πρωί στο Μέγαρο Μαξίμου, εκείνος συμμετέχει!

Τι είναι τα SDRs; Έχουν σχέση με τις χρεοκοπίες κρατών;

Τα πως και τα γιατί θα τα διαβάσετε στη συνέχεια.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 11:30’ (τοπική)  το πρωί, στο ξενοδοχείο «Park Meridien» στη Νέα Υόρκη,  πραγματοποιήθηκε το πρώτο ραντεβού του πρωθυπουργού Παπανδρέου,  με εκπροσώπους της Jewish Committee, δηλαδή του Παγκόσμιου Εβραϊκού λόμπι. Άσχετη με το θέμα, εκ πρώτης όψεως, η είδηση;

Ο δανεισμός της χώρας, στο ποσό που προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι κυριολεκτικά αγορά «συναλλάγ­ματος», ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑ, δηλαδή το Ελληνικό κράτος ΔΕΝ δανείζεται ευρώ ή δολάρια.  Το «χρήμα» είναι σε μορφή S.D.Rs. («Special Drawing Rights»), τα «ειδικά δικαιώματα άντλησης», και αποτελεί από το 1969, το «νόμισμα» του  ΔΝΤ και από την αρχή, η αξία του ήταν εξαρτώμενη από την τιμή του χρυσού.
Μέχρι το 1971, το χρέος που μπορούσαν να αναλάβουν τα κράτη από το Ταμείο, ήταν σε σχέση με το απόθεμα τους σε χρυσό,  το γνωστό σύστημα «Bretton Woods». Καθώς όμως οι ανάγκες τους σε πιστώσεις ήταν ολοένα και μεγαλύτερες αποφασίστηκε ότι, για κάθε ουγκιά χρυσού που είχε μια χώρα έπαιρνε 35 SDRs με την τιμή να είναι ίση, αρχικά με την αντίστοιχη του αμερικανικού δολαρίου, αργότερα με τη συνδυαστική αξία των δολαρίου, μάρκου, στερλίνας, φράγκου και γιεν και τελευταία το φράγκο και το γιεν, να έχουν αντικατασταθεί  από το ευρώ .
Τι έχουμε στην πράξη λοιπόν; Η Ελλάδα αγοράζει «SDRs» που μπορεί να ανταλλάξει με δολάρια, από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, τη FED, και με ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Από το ‘70 και μετά, οι Η.Π.Α.,  πωλούν δολάρια και δανείζονται, ενώ τα δέκα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις Μπους και Ομπάμα έχουν τυπώσει χρήματα περισσότερα
* από το σύνο­λο των αμερικανικών δαπανών για το New Deal,
* τους δύο παγκόσμιους πολέμους,
* το σχέδιο Μάρσαλ,
* τον πόλεμο της Κορέας και
*την κατάκτηση της σελήνης.
Για το θέμα αυτό στην Ελλάδα, καταριούνται τον Μπους, όμως ο Ομπάμα έχει, στην τριετία, διαθέσει περισσότερα από όσα ο Τεξανός σε οκτώ χρόνια (!), έχοντας δημιουργήσει χρέος μεγέθους 10.000 δισ., δηλαδή 10 τρισ. Δολάρια. 

Ποιοι είναι οι αγοραστές του χρέους; Οι ασιατικές οικονομίες, με πρώτη την κομμουνιστική Κίνα.  Όλοι αγοράζουν δολάρια, από τη FED, την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, που δεν ανήκει στο αμερικανικό κράτος και τα κεφάλαιά της, από το 1913 και μετέπειτα, προέρχονται από τις ιδιωτικές τράπεζες των Ρόθτσιλντ, Μόργκαν, Τσέις, Ροκφέλερ και λοιπών…. Καταλάβατε τώρα ή το κουβάρι μπερδεύτηκε περισσότερο;

Αντιμετωπίστε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας

μάθετε τα μικρά μυστικά του €.

Τον τελευταίο καιρό είναι καθημερινότητα οι ειδήσεις για τα χάλια της οικονομίας, με τα τεράστια ελλείμματα και χρέη του κρά­τους και την ορατή πιθανότητα πτωχεύσεως. Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης είναι εκνευρισμένες (μεταξύ άλλων και) με την Ελλάδα, μια χώρα δίχως ανταγωνιστική οικονομία και με συνεχώς διευρυνόμενα χρέη, κρατικά και ιδιωτικά.
Στο ερώτημα «ποιος θα συμμαζέψει αυτό το χάος στην Ευρωζώνη», οι δικοί μας πού –κάθε φορά- κυβερνούν απαντούν  «Όλοι είμαστε στο ευρώ, άρα ούτε και αυτούς συμφέρει να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε». 
Είναι όμως έτσι; Είμαστε όλοι στο ίδιο ευρώ; Η κοινή ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα, έχει ως εκδότες τις κεντρικές τράπεζες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης. Η κάθε χώρα τυπώνει όσα ευρώ (χαρτονομίσματα) δικαιολογούν το μέγεθος της και η πορεία της οικονομίας της. 
Αν κοιτάξετε τα τραπεζογραμμάτια, θα δείτε ότι μπροστά από τον αριθμό σειράς, υπάρχει ένα γράμμα που δηλώνει τον εκδότη και κάθε χώρα έχει το δικό της ευρώ.
Η κω­δικοποίηση είναι:

Υ για την Ελλάδα,
S για την Ιταλία,
Χ για την Γερμανία,
Ζ για το Βέλγιο,
Τ για την Ιρλανδία,
V για την Ισπανία,
U για την Γαλλία,
G για την Κύπρο,
F για την Μάλτα,
Ρ για την Ολλανδία,
Μ για την Πορτογαλία,
Η για την Σλοβενία,
L για την Φιλανδία.

Η πληροφορία ήταν και εξακολουθεί να είναι άγνωστη καθώς το γράμμα-σύμβολο της κάθε χώρας, δεν έχει την παραμικρή σχέση με το όνομα της.
Δηλαδή, γιατί η Γαλλία να μην είχε το F (France), αντί για το U που δεν λέει τίποτα; Ομοίως, γιατί όχι το G για Germany, αντί για το Χ; Το S  θα μπορούσε να είναι Spain, αντί για το άσχετο V.
Κάποια στιγμή που κάνετε ανάληψη από την Τράπεζα ή το A.T.M., τσεκάρετε τους κωδικούς των χαρτονομισμάτων. Θα δείτε ότι είναι κυρίως από άλλες χώρες και ότι τα Ελληνικά είναι ελάχιστα, ενώ κυριαρχούν τα γερμανικά και ιταλικά ευρώ.
Καταλάβατε; Κινούμαστε και ζούμε με ξένα και δανεικά χρήματα. Αν δεν υπήρχε αυτό το συνάλλαγμα, τι θα είχαμε στην τσέπη μας; Η χώρα έχει χρεοκοπήσει οριστικά και αμετάκλητα και προκειμένου να τυπωθούν (νέα ελληνικά) ευρώ πρέπει να αναπτύσσεται η οικονομία, και η δική μας είναι σε ύφεση, ή η ανταγωνιστικότητα προϊ­όντων και υπηρεσιών να δημιουργεί πλεονάσματα ισοζυγίου πληρωμών.

Τι ρόλο εξυπηρετεί λοιπόν το κωδικό γράμμα στα χαρτονομίσματα; Απλό είναι, σε τυχούσα διάσπαση, τα (εθνικής κοπής) ευρώ θα μετατραπούν στην ισοτιμία του παλαιού εθνικού νομίσματος, ενώ οι τραπεζικοί λογαριασμοί θα έχουν ή­δη μετατραπεί αυτομάτως, και καθώς η (νέα) δραχμή θα απηχεί την τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας, θα ισούται με 500 με 600 Δρχ/ 1 ευρώ, τουλάχιστο.
Έτσι λοιπόν οι Γερμανοί θα δεχτούν για μετατροπή σε μάρκα, -στο ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης- μόνο όσα ευρώ θα έχουν το Χ μπροστά και οι Γάλλοι το U και πάει λέγοντας.
Με τους Έλληνες πολιτικούς «ηγέτες», κάποια στιγμή θα μας πετάξουν έξω από την Ευρωζώνη! Μαζέψτε λοιπόν κι εσείς γερμανικά ή γαλλικά ευρώ και καταθέστε τις πιθανές αποταμιεύσεις σας στις τράπεζες τους.
 
ΕπιστροφήTop