Η «αιμομιξία», η διαπλοκή και ο χρηματισμός χαρακτηρίζουν τα ελληνικά ΜΜΕ, σύμφωνα με τον πρώην Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα, κ. Τσαρλς Ρις. Οι χαρακτηρισμοί περιέχονται σε απόρρητο έγγραφο που απέστειλε τον Ιούλιο του 2006 στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με αντικείμενο τη διαπλοκή στα ελληνικά Media και τις επιπτώσεις της στην αμερικανική πολιτική. Το έγγραφο χαρακτηρίζεται «ευαίσθητο, αλλά αδιαβάθμιτο».
Το τηλεγράφημα ξεκινάει με μια σύνοψη στην οποία, αφού παρατηρεί ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης εκ πρώτης όψεως μοιάζουν με αυτά των ΗΠΑ, επισημαίνει ότι «μια προσεκτικότερη ματιά αποκαλύπτει σα η ελληνική βιομηχανία μέσων ενημέρωσης ελέγχεται από μεγιστάνες των οποίων άλλες επιτυχημένες επιχειρήσεις τους επιτρέπουν να χρηματοδοτούν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις τους στα ΜΜΕ», για να καταλήξει: «Χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ κυρίως για την άσκηση πολιτικής και οικονομικής επιρροής».
Μάλιστα, σε άλλο σημείο σχετικά με τη διαπλοκή τονίζει: «Τα ιδιωτικά ΜΜΕ της Αθήνας ανήκουν σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν τις περιουσίες τους από τον τομέα της ναυτιλίας, των τραπεζών, των τηλεπικοινωνιών, τον αθλητισμό, το πετρέλαιο, οι οποίοι έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αγχιστείας ή παντρεύονται με πολιτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους ή άλλους ισχυρούς επιχειρηματίες».
Στο τηλεγράφημα του, στο κεφάλαιο «Ποιοι είναι τα ΜΜΕ», ο κ. Ρις αναφέρει: «Ο ελληνικός όρος διαπλεκόμενα αναφέρεται αποκλειστικά στον ιστό για να περιγράφει τη σχέση μεταξύ των ΜΜΕ, των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης. Ο σημερινός υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (σ.σ.: Μανώλης Κεφαλογιάννης) δήλωσε ότι η κυβέρνηση είναι μαριονέτα που εξυπηρετεί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. (Το σχόλιο του δεν άρεσε ούτε στους μεγιστάνες του Τύπου ούτε στον πρωθυπουργό, αλλά παρέμεινε στη θέση του.) Οι σχέσεις αυτές είναι πιο περίπλοκες και αιμομικτικές από εκείνες μεταξύ των θεών, των ημίθεων και των ανθρώπων της ελληνικής μυθολογίας». Ο κ. Ρις είναι αποκαλυπτικός και για τους Έλληνες δημοσιογράφους:
«Οι δημοσιογράφοι τους είναι ένα μάτσο κακοπληρωμένοι και πολυθεσίτες για να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Δεν είναι ασυνήθιστο για έναν δημοσιογράφο να εργάζεται σε ένα γραφείο Τύπου του υπουργείου, ακόμη κι αν καλύπτει το ρεπορτάζ του ίδιου υπουργείου».
Στο κεφάλαιο «Τι σημαίνει αυτό για τις ΗΠΑ» ο πρεσβευτής δηλώνει χαρακτηριστικά: «Πολλοί ιδιοκτήτες ΜΜΕ και διαμορφωτές της κοινής γνώμης παραδοσιακά έχουν στραμμένο το βλέμμα τους προς την πρώην Σοβιετική Ένωση λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων», για να καταλήξει: «Τέλος, η ελληνική κοινή γνώμη είναι πλούσια όπως και το 800 π.Χ. σε μύθους, αποδιοπομπαίους τράγους και θεωρίες συνωμοσίας, με τις ΗΠΑ να χαρακτηρίζονται ως ο "πλανητικός ηγέτης" που φταίει για τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας και την έλλειψη κύρους στη διεθνή σκηνή. Επίσης, τακτικά οι ΗΠΑ παρουσιάζονται ότι ευνοούν τους γείτονες της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή (Τουρκία, Μακεδονία κ.λπ.) εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων». Στο τηλεγράφημα του όσον αφορά στις διμερείς σχέσεις επισημαίνει: «Η ουσία όμως είναι ότι οι διμερείς σχέσεις είναι υγιείς παρά τους χαρακτηρισμούς από τα ΜΜΕ».
Τέλος, για τη λειτουργία των ΜΜΕ στην Ελλάδα αποκαλύπτει: «Όλα τα ιδιωτικά τηλεοπτικά μέσα και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν χωρίς άδεια μέχρι τώρα... Ακόμη κι αν η ελληνική κυβέρνηση ψηφίσει νόμο για τα ΜΜΕ, κάποιοι εκφράζουν τη δυσπιστία τους αν η κυβέρνηση μπορεί να βάλει σε τάξη το χάος των ΜΜΕ, καθότι αυτό θα σήμαινε επίδειξη δύναμης και σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Αν οι Έλληνες ιδιοκτήτες αλλάξουν ριζικά, θα ήταν δυνατόν να δούμε μια σταδιακή μείωση του αντιαμερικανισμού που χρωματίζει τα ΜΜΕ και μια στροφή προς μια πιο αντικειμενική δημοσιογραφία».
Top