Η δυναστεία των Μινέικο

την ώρα που καίγεται ο τόπος, ο πρωθυπουργός ανακαλύπτει! 

Ο κατά 25% Έλληνας πρωθυπουργός είναι γνωστό ότι κατάγεται από τη μεριά της γιαγιάς του, Σοφίας Μινέικο, από Πωλονοεβραίους. Όμως προσφάτως άρχισε να το... αποκαλύπτει και ο ίδ­ιος και να το διαφημίζει. Έτσι λοιπόν πριν λίγες μέρες έδωσε συνέντευξη στο πολωνικό περιο­δικό «Polityka» στο οποίο είπε πολλά και ενδια­φέροντα. Εκτός της κοινής του καταγωγής με τον Πολωνό Πρόεδρο εκ της... δυναστείας των Μινέικο (!),  ανακάλυψε επίσης ότι εμείς οι Ευρωπαίοι γινόμαστε πιο... εθνικιστές και... ξενοφοβικοί. Μάλιστα μιλάει για την κατά­σταση της Ελλάδας σαν... παρατηρητής, λες και ο ίδιος έπεσε από άλλο πλανήτη και δεν είχε καμία συμμετοχή στο πλιάτσικο των πολιτι­κάντηδων της «μεταπολίτευσης».

Διαβάστε τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευ­ξης στο πολωνικό περιοδικό:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας καλωσορίζω στη χώρα.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πάντοτε θυμάμαι τις πολω­νικές μου ρίζες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ευχάριστο.

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σήμερα με τον Bronlsaw Komorowski, τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκ­ρατίας, ανακαλύψαμε ότι είμαστε στενοί συγγε­νείς. Οι γιαγιάδες μας κατάγονταν από την οικογένεια των Μινέϊκο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και έτσι φανερώθηκε μια άγ­νωστη έως τώρα ευρωπαϊκή δυναστεία.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η δυναστεία των Μινέικο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην Πολωνία, η οικογένεια εί­ναι εξίσου σημαντική όπως και στην Ελλάδα. Μάλλον αναρωτιέστε τι θα έλεγε ο παππούς σας, ο Γεώργιος, τρεις φορές Πρωθυπουργός, δημιουργός του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμ­ματος, και ο πατέρας σας, ο Ανδρέας, δύο φορές Πρωθυπουργός, δημιουργός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, σε εσάς, τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Πρωθυπουργό, βλέποντας πως μει­ώνετε τις κοινωνικές παροχές και αντιμετωπίζετε τις μαζικές εργατικές διαμαρτυρίες.

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μάλλον, θα έλεγαν πάνω-κάτω αυτό που λέω εγώ στον εαυτό μου: «πρέπει να σώσεις αυτή τη χώρα».

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από το βάρος των υπερβολ­ικών κοινωνικών παροχών;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Οι κοινωνικές δαπάνες δεν αποτελούν την κύρια πηγή των προβλημάτων. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλλά τι;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η κακή διαχείριση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην πολιτική ή τον επιχειρη­ματικό κόσμο;

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στην πολιτική. Διότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα. Ήταν, όμως, πολύ αναποτελεσματική η διακυβέρνηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση, μέσα σε 5,5 χρόνια, διπλα­σίασε το δημόσιο χρέος. Ακόμα και στη διάρκεια καλών οικονομικών ετών. Η παγκόσ­μια κρίση είχε σε αυτό το με­ρίδιο της. Όμως, αποκάλυψε κυρίως εσωτερικά προβλήμα­τα: τις πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη διαφάνειας, τις ε­ξυπηρετήσεις προς τις μεγά­λες επιχειρήσεις, τη διαφ­θορά, τη φοροδιαφυγή από την πλευρά των προνομιού­χων. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα ανομίας. Αυτό θα πρέπει να εξυγιανθεί. Πρώτα απ' όλα, όμως, θα πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα από την πτώχευση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς;

-Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτον, έχοντας στο μυαλό μας ότι δεν μπορεί όλο το βάρος να μεταφέρεται στους πιο αδύναμους. Εάν θέλουμε να λειτουρ­γήσει η χώρα, θα πρέπει να είναι δίκαιη. Υπάρχει, όμως, και η παγκόσμια διάσταση. Το διεθνές σύ­στημα διευκολύνει τη λειτουργία των φορολο­γικών παραδείσων και τη φοροδιαφυγή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε ότι είναι ένα σύμ­πτωμα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εν μέρει. Ως κρίση της δημο­κρατικής εξουσίας, σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Κοιτάξτε προσεκτικά τις πηγές της αμε­ρικανικής οικονομικής κρίσης το 2008. Πώς ση­μειώθηκε; Από τη μία πλευρά, ο οικονομικός το­μέας αυξανόταν για χρόνια, γινόταν ολοένα και ισχυρότερος και σταδιακά απορυθμιζόταν, έγινε ακόμα και απαρατήρητος, μέχρις ότου άρχισε να δημιουργεί τοξικά οικονομικά προϊόντα. Μπορού­σε να τα δημιουργεί, όμως, διότι ήταν ανεξέλεγ­κτος. Και δεν ελεγχόταν, διότι ήταν ιδιαίτερα ισ­χυρός, ώστε τα lobby να ελέγχουν τις δημοκρα­τικές αρχές. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η συγκεντρωμένη οικο­νομική εξουσία αναγκάζει την πολιτική εξουσία να δημιουργεί ευνοϊκές γι' αυτήν κανόνες. Τα με­γάλα κεφάλαια ρέουν στην ισχυρή διεθνή οικο­νομική τάξη. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου από την ολιγομελή τάξη είναι τεράστια. Αυτό δημι­ουργεί άγνωστα μέχρι πρότινος προβλήματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιά;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μια μεμονωμένη χώρα σή­μερα δυσκολεύεται πολύ να φορολογήσει αποτελεσματικά μια μεγάλη επιχείρηση, διότι τα χρήματα μπορούν να διαφύγουν γρήγορα στο εξωτερικό. Τα κράτη χάνουν έσοδα. Οι εταιρείες κερδίζουν, δεν καταβάλλουν όμως φόρους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε ότι το κράτος έχει χάσει ήδη αυτό το παιχνίδι με το διεθνές κεφά­λαιο;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ακόμα λειτουργεί ανεπαρ­κώς. Πρέπει να δημιουργήσουμε διεθνείς ρυθμί­σεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ακόμα ρεαλιστικό αυτό;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στην Ευρώπη, συζητάμε για τη δημιουργία ενός φόρου στις διεθνείς οικονο­μικές συναλλαγές. 0 οικονομικός παράγοντας πληρώνει πολύ μικρούς φόρους, σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Ένας φόρος της τάξης του 0,5% στις συναλλα­γές θα έδινε στην Ευρώπη ένα εισόδημα της τά­ξης των 200 δις ευρώ. Κανένα μεμονωμένο κράτος δεν είναι σε θέση να εισάγει ένα τέτοιο φόρο. Μπορούμε, όμως, να το κάνουμε από κοι­νού. Είναι μία από τις ενδεχόμενες απαντήσεις, ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης, που είναι η αφαίρεση της οικονομίας από την εξουσία του εθνικού κράτους...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι μια κρίση πολιτικής εξουσίας;

-Γ. Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Οι πολίτες βλέπουν αυτή την κατάσταση και αναμένουν ότι οι πολιτικοί θα την αντιμετωπίσουν, ενώ οι πολιτικοί είναι αδύναμοι. Ενεργούν σε μα ιδιαίτερα μικρή κλίμακα. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Ευρώπης. Δι­ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει μια διεθνή τάξη, που ευνοεί μια πιο κατανομή του πλούτου. Έχουμε τη γνώση, την τεχνολογία, το κεφάλαιο που επιτρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο, όπου υπάρχει περισσότερη βία, φονταμενταλισμοί, εξτρεμισμοί, διενέξεις. Είμαι σοσια­λιστής... Εμείς οι ίδιοι, στην Ευρώπη, παρότι είμαστε το πιο θετικό υπόδειγμα, γινόμαστε ολοέ­να και πιο εθνικιστές, ανήσυχοι και ξενοφοβικοί.

Η Δήμητρα Λιάνη και ο δολοφόνος Καντάφι.

Μια ξεχασμένη συνέντευξη του Λίβυου συνταγματάρχη.

Δεν είχα σκοπό κι άλλωστε δεν το έχω πράξει έως σήμερα, να ασχοληθώ με τη ζωή και τα πεπραγμένα της Δήμητρας Λιάνη.
Η κυρία στο παρελθόν έχει προκαλέσει αφάνταστα την Ελληνική κοινωνία και κατά τη γνώμη μου όχι τόσο με την παρουσία της δίπλα στον Παπανδρέου. Ας θυμηθούμε ότι το 1994 ως Πρώτη Κυρία, δήλωνε ότι λάτρευε την Ακρόπολη μέχρι που έμαθε ότι την έφτιαξαν Δούλοι.
Γεννιέται ένα ζήτημα σχετικά με την ηλικίας την οποία η κυρία έμαθε ότι την Ακρόπολη την έφτιαξαν Δούλοι, αλλά το ξεπερνάμε.

Γιατί τη θυμήθηκα τώρα; Παρακολουθώντας κάποιο ελληνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα την είδα στον δέκτη και το μυαλό μου γύρισε λίγα χρόνια πίσω στο 2005, όταν Δή­μητρα  για λογαριασμό του «Σταρ» (συμφερόντων Βαρδινογιάννη) πήρε συνέντευξη από τον Μουαμάρ Καντάφι, με τον Λίβυο δικτάτορα να κατοικοεδρεύει μέσα στην  διάσημη πλέον σκηνή του και τη Λιάνη να τον λιώνει στην κολακεία.

Το 2005 η Δήμητρα ήταν ακόμη μικρή και δεν κατάλαβε ότι είχε μπροστά της έναν ημιπαράφρονα.
Σήμερα έχει αντιληφθεί ότι ο Καντάφι είναι απλά ένας εγκληματίας τύραν­νος;  Ακούσατε μήπως καμιά δήλωση μετανοίας από τη Μαγδαληνή που αποκήρυξε την Ακρόπολη, όταν έμαθε ότι την έχτισαν Δούλοι;

Εκεί εξαντλήθηκε ο ανθρωπισμός της;

----------------------------------

Κάνε, παιδί μου, τον λαθρομετανάστη για να σωθείς από τον δυνάστη.

Οδηγίες επιβίωσης στην Ελλάδα (που δεν ανήκει στους Έλληνες).

(του Θέμου Αναστασιάδη «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» - Κυριακή 13 Μαρτίου 2011)

Απ' ότι κατάλαβα, κυρίες, κύριοι και αγαπητά μου παιδιά, δεν υπάρχει άλλη λύση. Ξέρω ότι δεν μας πάει ούτε σαν ψυχοσύνθεση (mentality, για ορισμένους ελληνόφωνους υπουργούς), αλλά, ευτυχώς, βοηθάει και η Σαρακοστή. Απεργία πείνας, λοιπόν, ορός και κάνα καλαμάκι για υποχρεωτική σίτιση είναι η μόνη περίπτω­ση για να σου δώσει σημασία η εξουσία. Να απειλείς ότι θα αυτοκτονήσεις μαζικά (όχι ατομικά - ο προτελευταίος Έλληνας θα «ρίξει» τον τελευταίο), να στήσεις δράμα και κάμερες και να καταριέσαι απ' το πρωί μέχρι το βράδυ τον υπουργό που θα πάρει πάνω του τον πρώτο νεκρό απ' την κοινωνική του αναλ­γησία. Υπάρχει βέβαια και μια ουσιαστική προϋπόθεση: να μην έχείς ελληνικό διαβατήριο και, κυρίως, να ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗ­ΝΑΣ. Κι αν είναι, τότε κάψ' το, μπες σε λάμπα σολάριουμ και μαύρισε σαν τις «Νοικοκυρές σε απόγνωση», πάρε κάνα παλιό ρούχο απ' τον Αλβανό παραγιό της γειτονιάς, ο οποίος φυσικά τώρα έχει γίνει αφεντικό, και κάνε ό,τι μπορείς για να δείχνεις Ξένος και κατά προτίμηση λαθραίοδς. Να δείς για πότε συντονίζονται οι συναρ­μόδιοι!

Μισή ντουζίνα υπουργοί κατά­φεραν να βγάλουν άκρη μεταξύ τους για το ζήτημα της «Υπατίας» - και τελικά πολύ καλά έκαναν εκεί που 'χαν φτάσει τα πράγματα. Δεν χρειαζόμαστε κανέναν λαθρομε­τανάστη νεκρό (αλλά και κανέναν ζωντανό, εδώ που τα λέμε. Με το καλό go home. Ούτε έγινε καμιά ουσιαστική υποχώρηση από την Ελλάδα, όπως γκρίνιαζαν εκ των υστέρων οι ίδιοι τηλεκριτές των πάντων που πριν ζητούσαν άμεση λύση υπέρ των απεργών!). Την ώρα, όμως, που πέντε-έξι υπουρ­γοί πανηγύριζαν μπροστά στίς κάμερες, συντονισμένοι και αδελφωμένοι, αποδεικνυόταν επισήμως ότι επί έναν χρόνο τώρα, εν μέσω της ύψιστης κρίσης που περ­νά η χώρα, ο υπουργός των Οικο­νομικών ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΕ ΚΑΝ με τον γενικό γραμματέα του των φορο­λογικών εσόδων για ένα πιο μείζον ζήτημα: τους φόρους και τις μειώσεις των ελλειμμάτων. Δεν θα πω τώρα ποιος απ' τους δυο έφταιγε πιο πολύ, παρότι όλοι έχουν... υπο­ψιαστεί, αλλά μένω στο γεγονός και μου φτάνει. Όταν αυτό συμβαίνει επί έναν ολόκληρο χρόνο, τότε είναι και οι δύο εξίσου συνυπεύθυνοι για το ότι τα έσοδα πήγαν εκεί που πήγαν. Αφού δεν μιλούσαν καν μεταξύ τους!

Το ίδιο συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα υπουργεία. Το σίριαλ με τις... αλλαξοτοποθετήσεις της Μπιρμπίλη είναι το πλέον χα­ρακτηριστικό. Βγάζει έναν... φετφά για το πώς θα έπρεπε να είναι η Ελλάδα στην εικονική πραγματικότητα που ζει αυτό το φρικιό της εξουσίας, δεν ενημερώνει κανέναν συναρμόδιο της και όταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την πλακώνουν στις σφαλιάρες μέσα στη Βουλή, το ρίχνει στις κωλοτούμπες. Αλλά γιατί να μείνουμε στη γραφική υπουργό όταν η πολιτική ηγεσία έδωσε τέτοια παράσταση ασυνεννοησίας ακριβώς τις ώρες που «επιζητούσε» συναίνεση; Ενώ καλούσαν ο ένας τον άλλον να τα βρούνε, την προηγουμένη έπεφτε τέτοια υπονόμευση ένθεν κακείθεν, αλλά και την επομένη ο ένας περιέλουζε τον άλλον με ακόμη χειρότερα λόγια απ' όσα του έλεγε ΠΡΙΝ από την επιχείρηση «Συναίνεση». Ρε... κόπανοι (φιλικά το λέω), αφού στο τέλος, θέλετε δεν θέλετε, θα κάτσετε -ή ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΣΟΥΜΕ- στο ίδιο τραπέζι, τι χάνετε χρόνο και κοπανιέστε μεταξύ σας; Κάνετε-δεν κάνετε εκλογές, στον ίδιο παρονομαστή θα βρεθούμε: ΠΡΕ-ΠΕΙ ΝΑ ΣΥ-ΝΕΝ-ΝΟ-Η-ΘΟΥ-ΜΕ! Γιατί...

Γιατί, όπωςείπε και ο Στρος-Καν πιο «γαλλικά», είμαστε βου­τηγμένοι στα αρωματικά βότανα και φυτά - αν έτσι θέλουμε να λέμε τα... merde. Με ή χωρίς επιμήκυνση, με ή χωρίς ευρωπα­ϊκό ταμείο, ο Γολγοθάς παραμένει Γολγοθάς και μάλιστα θα διαρκέσει για ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ. Μακάρι να είναι το λιγότερο δυ­νατό, αλλά το να γίνει Ξαφνικά περίπατος ξεχάστε το. Το είπε και ο Προβόπουλος στον Παπούλια. Ότι και να κάνει -ΑΝ υποθέσουμε ότι κάτι ΕΚΑΝΕ ή ΘΑ ΚΑΝΕΙ- η Ευρώπη, το πρόβλημα το έχουμε στα χέρια μας. Αφού ΔΕΝ ΚΙΝΕΙ­ΤΑΙ απολύτως τίποτα στην οικονο­μία, δεν πετάει «μύγα» στην αγο­ρά, τα πάντα γύρω είναι πιο αρρω­στημένα κι απ' το σκηνικό του Άνθιμου και οι κυβερνώντες με τα είπα-ξείπα και τα ήξεις-αφήξεις τους κάνουν τη γιαγιά να τρέχει από private banker σε χειρομάντισσες για να δει τι θα κάνει τα λίγα ευρώ που της έχουν απομεί­νει, τότε αυτοκτονούμε μόνοι μας μέρα με τη μέρα. Κάτι πολιτικά κρετίνοι που παριστάνουν τους οικονομολόγους έχουν στραγγίξει τους πάντες και τα πάντα, έχουν απαγορεύσει κάθε δραστηριότη­τα λες κι είμαστε στην εποχή των Πράσινων Χμερ και περιμένουν σαν τα βλαμμένα να εισπράξουν, λέει, φόρους από... το τίποτα!

Αλλά επειδή αυτά τα γράφουμε και τα ξαναγράφουμε δύο χρόνια τώρα, επειδή φτάσαμε στο 25% ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΕΡΓΙΑ και αποδε­δειγμένα ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ τους όποιους ξένους επενδυτές μπορεί να ενδιαφέρονται ακόμη για την Ελλάδα μας, καταλήγω, δυστυχώς, στην πιο αντιπαθή, το ξέρω, συ­νταγή: παλλαϊκή απεργία πείνας μαζί με τη Σαρακοστή. Όλοι ξαπλωμένοι με σκηνές έξω από τις βίλες των υπουργών και των εξουσιαστών. Όλοι αποχή από τροφή και νερό για λίγες ώρες το πρωί, ε και το βραδάκι στη ζούλα κάνα σουβλάκι κα­λαμάκι και ουζάκι, όπως έκαναν άλλωστε και οι λαθρολαθραίοι. Και είδατε τι ωραία τα κατάφεραν!

-Αδέλφια, ευτυχώς ζείτε, εσείς μας οδηγείτε! Και, προς Θεού, όταν έρθουν η Πρόνοια, η Υγεία, η Αστυνομία και η Εφορία, ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ότι είμαστε Έλληνες. Μάθετε λίγα πακιστανικά, τίπο­τα αφγανικά, που 'χουν και μεγαλεξανδρινές ρίζες, Άδωνι, τουρκογύφτικα και αλβανοσκοπιανά και προσκυνάτε τρεις φορές τη μέρα όπου νομίζετε ότι πέφτει η Μέκκα.

Ινσαλλάχ, Ευρωπαίοι μου!

«Μια Ελλάδα πτωχευμένη»

και ο «Λαός στα όρια οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης»

Στις 14 Νοεμβρίου 2010 δημοσίευσα απόσπασμα ομιλίας που εκφώνησε ο απελθών εις αιωνίους μονάς πολιτικός (Διαβάστε το σχετικό νήμα ΕΔΩ) –υπουργός και πρωθυπουργός- Σπύρος Μαρκεζίνης, το 1979 και το 1980 σε τρεις διαφορετικές δημόσιες ομιλίες του. Οι  δύο απ’ αυτές έγιναν στο ξενοδοχείο «HILTON» στην Αθήνα και η άλλη στη Θεσσαλονίκη. Σ’ αυτές ο απελθών, απευθυνόμενος σε ακροατήριο (απόστρατων) αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας, είχε τονίσει:

«Οι κυ­βερνώντες, επειδή εσωτερικώς δεν δύνανται να δανεισθούν, εκδίδουν χαρτονόμισμα και δια το συνάλλαγμα προσφεύγουν εις τον εξωτερικόν δανεισμόν, υπό δυσμενείς όρους, πλησιάζο­ντες το σημείον που δεν θα δυνηθούν να αποφύγουν τις πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου...».

Τις ημέρες που ακολούθησαν έλαβα μηνύματα από φίλους και γνωστούς που προσπαθούσαν να αντικρούσουν την άποψή και συνάμα να με πείσουν ότι δεν ήταν απαραίτητο να ασχολούνται όλοι οι Έλληνες και να γνωρίζουν με λεπτομέρειες τι είδους δυσοίωνες απόψεις είχε εκφράσει ο Σπύρος Μαρκεζίνης. Όλα αυτά είχαν σαν στόχο να απαλύνουν την κατηγορηματική μου άποψη ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ!

Κοιτάξτε τώρα τι θυμήθηκε, βρήκε στο αρχείο του και μου έστειλε παλιός μου φίλος. Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την παράσταση (1983) του Βασίλη Τριανταφυλλίδη (του Χάρυ Κλιν) «ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»,  στη Μπουάτ «ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ».

«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει.  Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»

Το διαβάσατε; Πάμε τώρα. Πείτε δυνατά και πειστικά «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ» και «ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ»!

Επιδέξιοι οι Αριστεροί «πνευματικοί άνθρωποι»

Ρουσφέτια τους έκαναν οι κρετίνοι Δεξιοί!

Στις 20 Φεβρουαρίου 2011 στην ΝΕΤ η εκπομπή του επί 30 χρό­νια Διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας» Σεραφείμ Φυντανίδη είχε θέμα τους επώνυμους που έκαναν το στρατιω­τικό τους από το 1960 μέχρι το 1970 στην ΥΕΝΕΔ.

Διαβάστε ονόματα. Παρόντες ήταν οι ακροαριστεροί «πνευματικοί άνθρωποι» ο Κώστας Γεωργουσόπου­λος, ο Γιώργος Μαρίνος (ο γνωστός κίναιδος σόουμαν!), ο «είμαι ο σύγχρονος Αριστοφάνης» Θύμιος Καρακατσάνης, ο Νότης Μαυρουδής, ο Κώστας Αριστόπουλος, ο Γιάννης Μόρτζος (γνωστός πρασινοφρου­ρός ηθοποιός) και συγνώμη αν ξέχασα κάποιον.

Η ερώτηση στην οποία χωρίς ντροπή απαντούσαν ήταν ποιόν είχαν «μέσον» και μετατέθηκαν στην «φασιστική» ΥΕΝΕΔ. Καθ’ ομολογία τους όλοι είχαν δεξιό μέσο πλήν του Θύμιου Καρακατσάνη του οποίου τη μετάθεση έκανε η Αμαλία Καραμανλή, σύζυγος του Πρωθυπουργού (και γιαλαντζί Εθ­νάρχη) Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο Καρακατσάνης ήταν τότε ηθοποιός του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν, γνωστού (Εβραίου) θεατράνθρωπου, ο οποίος κατάφερε να ιδρύσει το «θέατρο Τέχνης» το 1942, μεσούσης της Γερμανικής Κατοχής, ενώ -όπως μας λένε- έστελναν  (τους Εβραίους) στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Ο αναρχοαριστερος σκηνοθέτης Κώστας Αριστόπουλος απεκάλυψε ότι το μέσον του ήταν ο Μέγας Αυλάρχης του Βασιλέ­ως, Λεβίδης! Όσο για τον πρασινοφρουρό Μόρτζο, ότι το βύσμα του ήταν ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, γι’ αυτό και οι λοιποί φαντάροι τον θεωρούσαν ρουφιάνο της Εξουσίας!

Τι να πούμε βρε παιδιά; Το 1974 που έπεσε η Χούντα όλο το Δημόσιο ήταν γεμάτο με αριστερούς υπαλλήλους, ενώ οι άλλοι πάλευαν για ένα μεροκάματο στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Ο Πάγκαλος είναι θρασύς και αγράμματος!

και στο Mega είναι σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας!

Το πρωί της Δευτέρας 21 Φεβ­ρουαρίου 201 1 οι αναρχοκομμουνιστές δημοσιο­γράφοι Καμπουράκης και Οικονομέας φιλοξενού­σαν τον γέρο-αντιπρόεδρο Θόδωρο Πάγκαλο. Η συζήτηση ήταν σχετική με τα επιτόκια και ο τέρας (μορφώσεως) Πάγκαλος επανειλλημένα έπρεπε να αναφερθεί στα «σπρέντς» (= χάσμα) των επιτοκίων.

Πέντε (5) φορές τα είπε «σπρέιτ> (= σταγονίδια), χωρίς οι σφουγγοκωλάριοι παρουσιαστές να τολμήσουν να τον διορθώσουν! Την κατάσταση έσωσε το Control διότι η άγνοια του γέροντα ήταν προκλητική, ο Καμπουρακης είπε «σπρεντ» και ο παππούς αντιπρόεδρος ζήτησε συγνώμη.

Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν αυτή την άθλια εικόνα άγνοιας στοιχειώδους οικονομικού όρου, συνέβαινε σε τηλεοπτική εκπομπή στην Ευρώπη ή ακόμη περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την άλλη μέρα ο αγράμματος αδαής θα πήγαινε σπίτι του!

Δεν ήταν μάλιστα η πρώτη φορά. Στις 23 Νοεμβρίου 2009 καλεσμένος των Οκονομέα -Καμπουρακη, (μανία οι σφουγγοκωλάριοι!) αποκαλούσε διαρκώς την Google  «γκόγκλ» και δήλωνε γι΄αυτήν, ότι είναι σύστημα με το οποίο μπορεί να βλέπει κάθε άνθρωπος το σπίτι του από τον δορυφόρο! 

Κι όμως αυτόν που μπερδεύει τα μπούτια του οι Έλληνες τον πισ­τεύουν και κάποιοι μάλιστα νομίζουν ότι μπορεί να τους σώσει!

Από το 1979 ήξεραν για το Δ.Ν.Τ. όσοι κυβερνούσαν.

Δημόσια το έλεγε –από τότε- ο Σπύρος Μαρκεζίνης

Μην ακούτε τα ψέματα που λένε οι Μαυρογιαλούροι της πολιτικής ζωής, οι πρωταγωνιστές του μεγαλύτερου θεάτρου σκιών της Ελλάδος.

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης από το 1979 επεσήμανε ότι η Ελληνική οικονομία με την πολιτική που (δεν) ακολουθούσαν οι κυβερνήσεις μετά το 1974, μοιραία θα μετατρεπόταν σε αιχμάλωτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το 1979 και το 1980 σε τρεις δημόσιες ομιλίες του δύο στο ξενοδοχείο «HILTON» στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, απευθυνόμενος σε ακροατήριο απόστρατων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας, είχε τονίσει:

«Οι κυ­βερνώντες, επειδή εσωτερικώς δεν δύνανται να δανεισθούν, εκδίδουν χαρτονόμισμα και δια το συνάλλαγμα προσφεύγουν εις τον εξωτερικόν δανεισμόν, υπό δυσμενείς όρους, πλησιάζο­ντες το σημείον που δεν θα δυνηθούν να αποφύγουν τις πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου...»

---------------

Αφήστε τους πρώην φοιτητές και αιώνια ανεπάγγελτους τέως συγκάτοικους στις  εστίες των Ηνωμένων Πολιτειών, να ορκίζονται ότι δεν γνώριζαν τίποτε για το «έγκλημα». Οι πάντες γνώριζαν και το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι και ο λαός ενήμερος ήταν και έκανε το κορόιδο, όπως ακριβώς και σήμερα.

Ψηλά τις σημαίες. Η πατρίδα δεν χάνεται.

Η κατοχική κυβέρνηση αποσύρεται.

Ο Έλληνας πολίτης από το 1974 έως σήμερα, είναι «θύμα» υποσχέσεων, εξαγγελιών, και θεωρητικών οραμάτων. Αντί για αυτά εισπράττει βιασμό της ψυχής, της τιμής, της υπολήψεως και  της αξιοπρεπείας του. Στις μέρες μας ξετυλίγεται η ξεδιαντροπιά του πολιτικού μας συστήματος και των εκπροσώπων του.. Ένα συνονθύλευμα ανεγκέφαλων, απατεώνων και ανιστόρητων πολιτικών κρατούν, από δική μας υπαιτιότητα, στα χέρια τους την τύχη του Έθνους και έχουν θέσει τους Έλληνες πολίτες υπό διωγμό. Κυβερνήσεις ανίσχυρες και μειοδοτικές, υπονόμευσαν την εθνική μας υπόσταση. Η Ελλάδα είναι πλέον μια χώρα λεηλατημένη.

Το κομματικό κράτος, το δημόσιο κράτος διακυβερνάται από συγκεκριμένες πολιτικές οικογένειες, χωρίς ήθος. «Ο εχθρός είναι εντός των συνόρων». Σε μια κρίσιμη καμπή για την εθνική εξέγερση ο Κολοκοτρώνης φωνάζοντας «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», σταμάτησε τον Ιμπραήμ.

Σήμερα ο αρχηγός των Ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας επισκέπτεται την Τουρκία, που κατέχει την μισή Κύπρο, που έχει βάλει χέρι στο Αιγαίο, που ετοιμάζεται ανάλογα για την (Δυτική) Θράκη. Στην υποδοχή του άκουσε και ανέχθηκε να του «παιανίζουν», αντί του Εθνικού μας Ύμνου, συρτάκι!!! Το κατοχικό καθεστώς Γεωργίου (Β΄) Παπανδρέου (Γ΄), που ήρθε ως εθνοσωτήρας, ανέλαβε την νομιμοποίηση των τετελεσμένων. 

«Κάναμε όλοι λάθη, δεν αντιδράσαμε όταν έπρεπε», απεφάνθη ο πρόεδρος Παπούλιας. Δεν τόλμησε όμως, ακόμη και τώρα, ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ. Αυτός ήταν, και κανείς άλλος, που αποδέχθηκε να εμφανισθεί ως δανειστής του (γερο)ερωτύλου πρωθυπουργού Ανδρέα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Β΄), όταν εκείνος έπρεπε να δικαιολογήσει τις δαπάνες αγοράς του οικοπέδου και της κατασκευής βίλας της (τρίτης) συζύγου του, καταστρατηγώντας το –έτσι κι αλλιώς διάτρητο- «πόθεν έσχες».

Απομένει μόνο ένας στόχος. Να μείνουν ΨΗΛΑ τα ΛΑΒΑΡΑ!  Να κρατηθούν ΨΗΛΑ οι ΣΗΜΑΙΕΣ!  Η ΠΑΤΡΙΔΑ δε χάνεται όσο ΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ η ψυχή μας! Η ΠΙΣΤΗ αντέχει και στη ΦΩΤΙΑ!

Θέλει εκλογές; Δώστε του τα παπούτσια στο χέρι!

Άντι να λουφάζει «ντύθηκε λιοντάρι». (Λαγός είναι με «προβιά λιονταριού»).

Το παρακάτω απόσπασμα από σχόλιο της «Daily Mail» περιγράφει τι χρωστάει η Βρετανία στη Μάργκαρετ Θάτσερ, (την οποία η Αριστερά στη χώρα μας πέρασε ως δυνάστη, όταν οι Άγγλοι της έδωσαν τρεις φορές την εξουσία).

.............«Η σημερινή τυχερή γενιά παίρνει ως δεδομένο το ηλεκτρικό, τα σχολεία και τα ταχυδρομεία ανοιχτά και τα σκουπίδια να μαζεύονται καθημερινά. Όποιος όμως έχει περάσει τα 50 θυμάται να διαβάζει για το σχολείο με το κερί, τα σκουπίδια να μένουν αμάζευτα για μέρες και εξεγέρσεις στους δρόμους. Η χώρα πήγαινε να γίνει τριτοκοσμική».

Η περιγραφή της κατάστασης στην Αγγλία το 1978 θυμίζει την Ελλάδα του 2010. Η Βρετανία οικονομικά κατεστραμμένη, η λίρα έχανε 50% σε σχέση με το μάρκο και η Θάτσερ προχώρησε σε:

* σε σύγκρουση με τους εργατοπατέρες της βιομηχανίας του άνθρακα.

* σε σύγκρουση με τα συνδικάτα του κρατικού μονοπωλίου, θεωρώντας ότι τα μονοπωλιακά του πλεονεκτήματα ωφελούσαν μόνο τα μέλη τους κι όχι το σύνολο της κοινωνίας.

Όταν η αναδιάρθρωση της βρετανικής οικονομίας δημιούργησε αύξηση της ανεργίας, η Θάτσερ έδωσε επιδόματα που ναι μεν ήταν αρκετά στον άνεργο να ζήσει, αλλά όχι τόσο ελκυστικά ώστε να μείνει στην ανεργία.

* Καθάρισε το κέντρο του Λονδίνου από τα σκουπίδια και τη μουλαρία.

* Έδωσε στους Άγγλους την αίσθηση της εθνικής αξιοπρέπειας, όταν κήρυξε τον πόλεμο στην Αργεντινή, αρνούμενη να διαπραγματευτεί όσο Βρετανοί πολίτες ήταν όμηροι και η Αργεντινή του δικτάτορα (κι αυτό κάνουν όλοι ότι το ξεχνάνε) Βιντέλα είχε καταλάβει τα Φόκλαντ.

Αυτός που παριστάνει τον πρωθυπουργό Ελλάδα δεν μπορεί: 

* να εξετάσει αν μια θέση στο Δημόσιο είναι δουλειά ή «κεκτημένο εργατικό δικαίωμα».

* να καταγγείλει ως εκβιαστές αυτούς που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας.

* να αντιμετωπίσει το κομμουνισταριό των επιδρομέων του κέντρου της πρωτεύουσας.

* να αντιμετωπίσει τον τσαντάκια και τον ληστή.

Στην Ελλάδα:

* είναι απαραίτητο να μειωθούν δραστικά τα δημόσια έξοδα.

* η Αστυνομία αρνείται ν' αντιμετωπίσει το «μικρό έγκλημα».

Μπορεί η κυβέρνηση αυτή να δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας; 

Το μόνο που μπορεί είναι να σας απειλεί και να σας φοβίζει. 

Τρομοκρατήστε τον στις κάλπες! Με εκλογές σας απειλεί; Εκλογές να του δώσετε!

Ο Κινεζικός παγκόσμιος εποικισμός είναι σε εξέλιξη.

Κινέζοι ο πιο σκληρός και στυγνός λαός.

Το 1998 ο Βλαντίμιρ Πούτιν, απέλασε από τη Ρωσία σχεδόν 11.000.000 Κινέζους λαθρομετανάστες. Η Ρωσία χάνοντας –από τότε- τον ύπνο της, εξάντλησε την υπομονή της μπροστά στην υπό εξέλιξη –κινεζική- εισβολή και πήρε δραστικά μέτρα. 

*** Στα τέλη του 2009 η Κίνα προέτρεψε τα νέα ζευγάρια να τεκνοποιούν πάνω από δυο παιδιά και κατάργησε τον νόμο που περιόριζε τις γεννήσεις στον αριθμό του ενός παιδιού ανά νέο ζευγάρι, θεωρώντας ότι ο κίνδυνος ανατροπής του ασφαλιστικού συστήματος ήταν ορατός. Ακόμη σημαντικότερος παράγοντας ήταν ο κίνδυνος ανατροπής της πληθυσμιακής υπεροχής της Κίνας σε σχέση με την Ινδία. (Στις δύο αυτές χώρες γεννιούνται τα περισσότερα παιδιά παγκοσμίως, ενώ στην περιοχή μεταξύ των πακιστανικών συνόρων και του Μπαγκλαντές στην πλέον πυκνά κατοικημένη περιοχή του πλανήτη, ζουν 900.000.000 άνθρωποι!!! Οι πληθυσμοί αυτοί πεινάνε πένονται και τα κράτη στα οποία ανήκουν ως υπήκοοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες τους).

Η ενθάρρυνση της πληθυσμιακής εκρήξεως είναι προφανές ότι εξυπηρετεί σκοπιμότητες οι οποίες αποσκοπούν:

α) στην παραγωγή  προϊόντων με μηδενικό εργατικό κόστος,

β) στη «συντήρηση» τεράστιων αριθμητικά και φτηνών στρατευμάτων,

γ) στο στρατηγικό σχεδιασμό της μετατροπή τους σε πρόσφυγες-έποικους.

Αφήνουμε την προσέγγιση των λόγων (α) και (β), ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί γιατί.

Στην περίπτωση (γ) οι πρόσφυγες-έποικοι όπου εγκατασταθούν μετατρέπονται σε «εμπορικούς» αντιπροσώπους των προϊόντων που παράγουν, δημιουργούν αποικίες και δεν νοούνται ως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. Είναι πληθυσμοί που καθοδηγούνται από πολιτικές και μυστικές υπηρεσίες. Συμμετέχουν στην παραοικονομία και διαβρώνουν καταβαραθρώνοντας τις τοπικές οικονομίες.

Μεταφέρουν τον πολιτισμό τους θα πει ο καλοπροαίρετος. Πολιτισμός; Τι πολιτισμό έχει ένας λαός χωρίς αλφάβητο που εκφράζεται με (3.000) ιδεογράμματα; Λαός που δεν γνωρίζει να χαμογελά! Συνεισέφερε ιστορικά το χαρτί, την πυξίδα και τα κινέζικα βασανιστήρια!

Ήλθε στην Ελλάδα για ν’ αγοράσει το τυμπανιαίο μεταπολιτευτικό πτώμα, χωρίς να καταβάλλει Ευρώ. Αναγνώρισε τα Σκόπια με ψευδεπίγραφο όνομα και μας απαγόρευσε να διαμαρτυρόμαστε «για το τι έκανε η Κίνα με την Μακεδονία»! Ο «κίτρινος δράκος» ακολουθεί πολιτική εποικισμού των αδύναμων χωρών, μεταξύ τους πλέον και η Ελλάδα.

*** Διαβάστε το τεύχος (Μάϊος 1980) του περιοδικού «Προβλήματα Ειρήνης Και Σοσιαλισμού» όπου σε άρθρο στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μογγολίας η συντονισμένη μεταναστευτική πολιτική του Πεκίνου που σκοπό είχε τον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο των χωρών προορισμού! Τότε η ελληνική αριστερά κατέκρινε ως εποικιστική την πολιτική της κομμουνιστικής (Μαοϊκής) Κίνας. Σήμερα η κομουνιστική (καπιταλιστική) Κίνα, εφαρμόζει την ίδια πολιτική. Όμως το ξεχνά η ελληνική αριστερά, που ονομάζει τους Κινέζους εποικιστές «κακόμοιρους μετανάστες», που τους ωθεί ο κακός καπιταλισμός!!!

Οι Έλληνες έμποροι και επαγγελματίες ας θυμούνται ότι:

* οι Κινέζοι είναι οι τροφοδότες του παραεμπορίου. Αυτοί οργανώνουν τις στρατιές των Αφρικανών και των άλλων Ασιατών  σ’ ένα παραεμπόριο που ξεπερνά τα 80 δις € το χρόνο. (Σε απλά Ελληνικά και με βασικές μαθηματικές πράξεις το Ελληνικό χρέος θα γινόταν απόσβεση σε κάτι λιγότερο από 10 χρόνια.) 

* αυτοί είναι οι νεκροθάφτες του Ελληνικού εμπορίου και της βιοτεχνικής παραγωγής.

Σχετικά σημείωνε (Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2000)  η εφημερίδα «Εξουσία»:  

«Οι Κινέζοι εισβάλουν στην ρωσική Άπω Ανατολή.

Ο διευθυντής της συνοριακής υπηρεσίας  της Ρωσίας, Αλεξάντερ Σάικιν,  δήλωσε ότι σε 18 μήνες περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Κινέζοι, εισήλθαν παράνομα στην  Ρωσία… Σύμφωνα…. με  τις εκτιμήσεις………….. σε 20 χρόνια θα μπορούσε  να υπερκαλύψει….. τον ρωσικό γηγενή  πληθυσμό στην  περιοχή, που φτάνει τα 6,5  εκατομμύρια… Ο αντίστοιχος Κινεζικός πληθυσμός στην συνοριακή περιοχή………. φτάνει τα 70 εκατομμύρια……. Από το 1989 ο αριθμός των Κινέζων στην περιοχή  της Μαντζουρίας αυξάνεται  με ρυθμό 13% ετησίως, ενώ ο αντίστοιχος ρωσικός φθίνει με ρυθμό 8%…»

Συμπερασματικά, η συνεχής πληθυσμιακή αύξηση στις Ινδίες και την Κίνα σημαίνει ότι θα συνεχίζονται οι μετακινήσεις πληθυσμών ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς, με προορισμό κυρίως την Ευρώπη και πρώτο τους σταθμό την Ελλάδα.

Η Ελλάδα με κυβερνήτες πολιτικούς ελαχίστου έως ανυπάρκτου πολιτικού αναστήματος εφησυχάζει και αποφασίζει κάτω από τις πιέσεις ΜΚΟ και περίεργων ιδρυμάτων ότι πρέπει να τους χορηγηθεί (και) Ιθαγένεια!!!

Η χώρα «πωλείται σε ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ».

Ολόκληρη η Ελλάδα, ένα τεράστιο «πωλείται».

Ήρθαν οι Κινέζοι και το Πα.Σο.Κ. «γλύφει» τώρα, «εκεί που έφτυνε». Πουλάει τα πάντα. Υπουργικό συμβούλιο, λιμάνια, τρένα και αεροδρόμια. Στην επίσκεψή του ο Κινέζος Πρωθυπουργός (τους) είπε ότι θα αυξήσουν τις εισαγωγές Ελληνικών αγροτικών προϊόντων και οι αναλυτές μαζί με τα παπαγαλάκια των Παπανδρέου ξεσάλωσαν. Όμως ας ηρεμήσουν λίγο. Η Κίνα είναι τεράστια δύναμη που παράγει αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα. Όλα βέβαια είναι κακής ποιότητας αλλά σε τόσο φτηνές τιμές, τσακίζουν στον ανταγωνισμό τα δικά μας στις αγορές που συναντώνται. Στην παραγωγή ροδάκινων η Κίνα εμφανίζεται στην τρίτη θέση, μετά τις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Στις εξαγωγές κομπόστας έχουν φτάσει στους 130.000 τόνους, και έγιναν ο δεύτερος, μετά την Ελλάδα, εξαγωγέας παγκοσμίως. Στην αμερικανική αγορά ιδιαίτερα έχουν εκτοπίσει ολοκληρωτικά τα Ελληνικά προϊόντα. Στο παρελθόν είχαμε αναλογία 40.000 έναντι μηδενός και σήμερα πραγματοποιούν 40.000 τόνους έναντι 5.000 τόνων.

Ίδια είναι η εικόνα και στις εξαγωγές μας προς την Ρωσία, όπου τα τελευταία χρόνια βρεθήκαν τα Ελληνικά γεωργικά προϊόντα εκτός αγοράς, ενώ αντίστοιχη περίπου είναι η εικόνα και στις αγορές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι τα μόνα Ελληνικά προϊόντα που (μπορεί να) ενδιαφέρουν τους Κινέζους, είναι το ελαιόλαδο και το κρασί. Το λάδι δεν γνωρίζουν να το χρησιμοποιούν στην κουζίνα τους και περισσότερο ως φάρμακο το χρησιμοποιούσαν, που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να διαθέσει χρήματα για την προώθηση του μέσα από μια εξαιρετικά δαπανηρή διαφημιστική καμπάνια, που θα λάβει υπ’ όψη της ότι παρ’ όλα αυτά έχουν ήδη φυτευτεί 100.000 ελαιόδεντρα (ποικιλία κορωνέϊκη).

Στο κρασί, έχουμε μεγάλο ανταγωνισμό από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Αυστραλία, που ήδη έχουν κερδίσει μεγάλο μερίδιο της αγοράς.

Ποια Ελληνικά γεωργικά προϊόντα θα προωθήσουν στην (Κινεζική) αγορά τα Πα.Σο.Κ ικά παπαγαλάκια;

Οι Κινέζοι εργάζονται ώστε να διαμορφώσουν το αύριο, το δικό τους και της χώρας τους. Η κυβέρνηση τους διατηρώντας το μαρξιστικό μανδύα διακυβερνήσεως, δεν χάνει την ευκαιρία να αξιοποιεί ή και δημιουργεί συγκυρίες ώστε να ωφελήσει την οικονομία και την επιχειρηματικότητα της Κίνας.

Το μοντέλο της οικονομικής τους πολιτικής παρ' όλον τον συγκεντρωτισμό του, αποδεικνύεται πιο πρακτικό ευέλικτο και λιγότερο γραφειοκρατικό από αυτό της Ελλάδος. Την ίδια ώρα ο κομματισμός, ο κρατισμός και η γραφειοκρατία που ευθύνονται για την οικονομική εξαθλίωση της Ελλάδος στοιχειώνουν ως εφιάλτης και εμποδίζουν κάθε επενδυτική προσπάθεια.

Για όποιους δεν θέλουν να παραμυθιάζονται.

Οι οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδος μέχρι το 2016.

Οι οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδος για τα χρόνια που έρχονται και κυρίως τα κρίσιμα από αυτά που είναι τα επόμενα δύο-τρία, αν δηλαδή είναι και τόσα, συνοψίζονται στα παρακάτω μεγέθη σε δις ευρώ:

* Μέσα στο 2011 που ξεκινά σε δύο μόλις μήνες λήγουν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου αξίας 35,3 δις. Η Ελλάδα θα λάβει –αν τηρηθούν οι όροι του μνημονίου- περί τα 40 δις.  Κουτσά στραβά ο χρόνος μάλλον θα κυλήσει.

* Κάπως έτσι δείχνουν να είναι τα πράγματα και για το 2012. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα λήγουν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου αξίας 40,5 δις.  Η χώρα μας θα λάβει από το μηχανισμό στήριξης -αν τηρηθούν οι όροι του μνημονίου- 24 δις, ενώ παράλληλα θα εκδοθούν ομόλογα ύψους 35 δις.

* Τα εξαιρετικώς δύσκολα αρχίζουν το 2013. Έχουμε να λαμβάνουμε από το μηχανισμό στήριξης -αν τηρηθούν οι όροι του μνημονίου- μόλις 8 δις. Όμως τότε λήγουν δημόσια ομόλογα ύψους 34,1  και δάνεια ύψους 6,2 δις (από το μηχανισμό στήριξης) δημιουργώντας συνολικές δανειακές υποχρεώσεις ύψους 40,3 δις. Υπάρχει λοιπόν αμέσως ένα οικονομικό κενό 32 δις, επιπλέον του ελλείμματος.

* Το 2014 ο «μηχανισμός στήριξης» θα έχει πάψει να λειτουργεί και τα δημόσια οικονομικά αρχίζουν να γίνονται απελπιστικά. Αυτό το χρονικό διάστημα, λήγουν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου, ύψους 40,6 δις καθώς και τα πρώτα ποσά του μηχανισμού στήριξης ύψους 28,6 δις.  Συνολικά η χώρα θα αναζητεί ποσά ύψους, άνω των 70 δις, κι όλα αυτά επιπλέον του ελλείμματος.

* Θέλετε να δούμε το 2015; Χωρίς «μηχανισμό στήριξης», με ομόλογα, προερχόμενα από τις αγορές, αξίας 36,8 δις καθώς και δάνεια από το μηχανισμό στήριξης ύψους 38,9 δις να λήγουν και  να απαιτούν πληρωμή, αναζητούμε δηλαδή σύνολο 75 δις, χωρίς το έλλειμμα.

Παράλληλα οι τόκοι αποπληρωμής των δανειακών μας υποχρεώσεων εκτιμώνται ότι:

* Το 2010 ανέρχονται στα 12,9 δις ή απλά στο 5,6% του ΑΕΠ.

* * Το 2011 ανέρχονται στα 14,9 δις ή απλά στο  6,6% του ΑΕΠ.

* ** Το 2012 ανέρχονται στα 17,1 δις ή απλά στο 7,5% του ΑΕΠ.

**** Το 2013 ανέρχονται στα 18,9 δις, ή απλά στο 8,1% του ΑΕΠ.

***** Το 2014 ανέρχονται στα 19,94 δις ή απλά στο 8,2% του ΑΕΠ

Βρείτε εσείς τον τρόπο που η χώρα θ’ αποφύγει τη στάση πληρωμών, τη χρεοκοπία ή την ελεγχόμενη πτώχευση ή όπως αλλιώς τη λένε οι πολιτικοί επιτήδειοι.

Από το 1974 παραμυθιάζουν τους Έλληνες.

Επιστροφή στη 10ετία του 1950.

Η εισβολή και η κατοχή που επέβαλε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, είχε σαν αποτέλεσμα πέρα από το «ξεγύμνωμα» των δομών της οικονομίας, το ξεβράκωμα  των πολιτικών μας και το ανελέητο φοροκυνηγητό των πολιτών. Η κρίση έχοντας χτυπήσει για τα καλά, πριν από μια δεκαετία, την Ελληνική οικονομία ανέδειξε:

α) την έλλειψη οράματος και σχεδιασμού από την πολιτική ηγεσία,

β) την πνευματική ανεπάρκεια, την προχειρότητα και την ευθυνοφοβία  –μπροστά στην πραγματικότητα- ολόκληρου του λαού.

*** Το 1974  «το κλίμα ήταν στραβό» και έγινε χειρότερο από το 1981, ο Μητσοτάκης –παρά τις σωστές και έγκαιρες επισημάνσεις του- δεν βελτίωσε την κατάσταση, για τον Σημίτη και τον Καραμανλή ας μη το συζητάμε, και για τον Παπανδρέου τον νεότερο ισχύει το «λέμε και καμιά ..λακία να περνάει η ώρα». Από το προσκλητήριο η ζωή έχει αποσύρει τους μεταπολιτευτικούς πρωταγωνιστές. Ο Μητσοτάκης βρίσκεται ένα βήμα πριν να διαβεί το κατώφλι της Ιστορίας. Ποιοι απομένουν να μας εξηγήσουν τα μεταπολιτευτικά μυστήρια; 

Ο Σημίτης, ο Καραμανλής -του Αλέκου, και ο γόνος της δυναστείας των Παπανδρέου, κληρονόμος του πρωθυπουργικού θώκου. Ο πρώτος υποστηρίζει ότι «δεν γνωρίζει τίποτα» για το φόνο και καλά κάνει, αφού τον αθώωσαν οι επίγονοι. Ο δεύτερος αποδείχθηκε ανίκανος, έστω, να διαχειρισθεί την κρίση και πανικόβλητος «απέδρασε» οίκαδε, «ένθα απέδρα πάσα λύπη και στεναγμός» δικός του στεναγμός δηλαδή, διότι εμείς οι υπόλοιποι αναστενάζουμε.

*** Η εγκατάσταση του Παπανδρέου στον πρωθυπουργικό θώκο, που κληρονόμησε από την οικογένεια του, έγινε μοιράζοντας χρήματα που ενώ δεν τα  είχε υποστήριζε το αντίθετο, θυμάστε; «λεφτά υπάρχουν», δηλαδή μέσω ψευδών υποσχέσε­ων.

Υπολόγιζε όμως ότι θα βρει 10 δις €, από τον Φ.Π.Α., συν τις οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Κατέληξε απλά να περαιώνει τις φορολογικές εκκρεμότητες και να ρυθμίζει τις ασφαλιστικές εισφορές. Άντε 3 δις €.

*** Όμως το πάρτι των διορισμών και των σπαταλών στο δημόσιο τομέα συνεχίζεται, χωρίς η κυβέρνηση να τολμά να αγγίξει το πρόβλημα.  Οι πρασινοφρουροί του Δημόσιου τομέα είναι σε αναμονή. Στις εφορίες, στα νοσοκομεία, στις ΔΕΚΟ, στον ΟΣΕ, στις αστικές συγκοινωνίες, στον Στρατό, στην Αστυνομία. «Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» αλληλοεξυπηρετούνται και εξακολουθούν να ληστεύουν την πραγματική οικονομία και την κοινωνία. Μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικότητα, αποφασίστηκε στροφή και επίθεση στους μη προνο­μιούχους, σε συνδυασμό με τους μηχανισμούς στήριξης. Αυτό που μεταφράζεται στα Παγκάλεια Ελληνικά ως «μαζί τα φάγαμε.»

Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Τα έφαγαν αυτοί και οι κομματικοί τους στρατιώτες.

Συνεχίζοντας τα παραμύθια, διογκώνουν και συνεχίζουν να γλύφουν το τερατώδες, σε εύρος, και αντιπαραγωγικό δημόσιο. Συντηρούν τη βιομηχανία προσλήψεων και τη δημιουργία κομματικών στρατών, γνωρίζοντας ότι η ζημιά είναι μη αναστρέψιμη.

Όμως οι πολίτες αυτού του τόπου ΔΕΝ (πρέπει να) «έπεσαν από τα σύννεφα». Γνωρίζουν ότι ο λογαριασμός που θα πληρώσουμε, μαζί με το αθώο –ελάχιστο; Έστω, υπάρχει όμως- κομμάτι της κοινωνίας, είναι απλώς το άθροισμα σειράς μιζών, «λαθών» και «παραλήψεων», ολόκληρων δεκαετιών. Οι τύποις «διοικούντες» λένε μισές αλήθειες. Οι πολίτες υποστηρίζουν ότι δεν έχουν την ευθύνη.  Γνώριζαν όμως και τώρα αρνούνται να δεχθούν ότι «το πάρτι» με ξένα χρήματα «τελείωσε».

Ανδρέας: «Όταν θα χρεοκοπήσουμε, θάχω πεθάνει».

Γνώριζαν ότι μας οδηγούν στη χρεοκοπία.

Χρεοκοπείστε άφοβα, ΕΓΩ πέθανα!

Δυστυχώς, ο Ελληνικός Λαός έχει ξεχάσει πόσο απατεώνες και φαφλατάδες υπήρξαν πάντοτε οι Πασόκοι από το 1981 και στα χρόνια που κυβέρνησαν την Ελλάδα.

Πρώτος διδάξας την απάτη, ο ιδρυτής του Πα.Σο.Κ. ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στος 18 Δεκεμβρίου 2009, στο «High» Channel , ο πιθανότατα κορυφαίος Έλληνας οικονομικός αναλυτής, ο Κώστας Κόλμερ, αποκάλυψε ότι:

«Οταν ζούσε ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε μία συνέντευξη των Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, τον πλησίασα και του είπα:

- Κύριε πρόεδρε, εσείς είσαστε ένας γνωστός οικονομολόγος και νομίζω ότι θα έχετε αντιληφθεί πως με αυτόν τον Δανεισμό, θα μας οδηγήσετε κάποια στιγμή στην Χρεοκοπία...

ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ:
- «Έχεις δίκιο, κάποια στιγμή θα χρεοκοπήσουμε, αλλά τότε δεν θα βρίσκομαι στην ζωή»!..
Το είχε υπολογίσει ο Ανδρέας»!..
Ετσι σκέπτεται και ο γιος του ο σύγχρονος δυνάστης του ελληνισμού. Τι τον νοιάζει αν γεμίσει η Ελλάδα αλλόφυλους που εγκληματούν, για το ψωμί ή το παντεσπάνι τους;
Όταν με το καλό τα πράγματα θα φτάσουν στο απροχώρητο, ο δυνάστης θα την κοπανήσει με το αμερικάνικο διαβατήριο που πάντοτε έχει στην κωλότσεπη (και για το οποίο -παραδόξως- δεν θυμάται η Νέα Δημοκρατία) και θα απολαύσει τους καρπούς των κόπων του για την ένταξη μας στο Δ.Ν.Τ. και τη διάλυση της Ελλάδος...

Υπουργός με ψευδώνυμο, ούτε στη Ζουαζιλάνδη.

Υπάρχει όμως στην Ελλάδα.

Η Άννα Ραγκούση-«Νταλάρα» όπως την αποκαλούν, είναι εξαδέλφη του –αντ’ αυτού- υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ράγκούση- και κυκλοφορεί με «καλλιτεχνικό» ψευδώνυμο, ενώ είναι υπουργός της Ελληνικής κυβερνήσεως.

Είναι γνωστό άλλωστε ότι, το πραγματικό όνομα του συζύγου της Γιώργου «Νταλάρα» είναι Νταράλας. Το «Νταλάρας» είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, επειδή ο τραγουδιστής -που κατά τη διάρκεια της επταετίας τραγουδούσε για «Τη Σμύρνη που καίγεται» στο δίσκο «ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ», και μετά τη μεταπολίτευση στήριξε την καριέρα του στο ΚΚΕ- δεν γούσταρε τον ρεμπέτη πατέρα του, τον Λουκά Νταράλα, κι μάλιστα όταν πέθανε, δεν πήγε στην κηδεία του.

► Στις περσινές εκλογές , η Άννα Νταράλα το γένος Ραγκούση είχε τυπώσει προεκλογικό υλικό στα Αλβανικά, για τους Αλβανούς ψηφοφόρους της Β’ Αθηνών.

► Η Άννα Ραγκούση-Νταράλα είναι κόρη στρατηγού –έτσι εξηγούνται και οι εμφανίσεις του Γιώργου –«από παντού τα κονομάω»- στα Πασχαλινά γλέντια των αξιωματούχων στην επταετία, αφού είχε τότε «αρραβωνιάρα» την Άννα Ραγκούση.

Για την υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κυρία Ραγκούση, το Σάββατο 14 Αυγούστου 2010, η εφημερίδα «VETO» του γνωστού Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δημοσίευσε φωτογραφίες, να κάνει γυμνόστηθη μπάνιο σε παραλία της Παλαιάς Επιδαύρου. Οι φωτογραφίες υπάρχουν στο Διαδίκτυο και οι τουρκικές εφημερίδες κάνουν πάρτυ, όπως είχε γίνει με τα πρωτοσέλιδα για την γυμνόστηθη φωτογράφιση της πρώην υφυπουργού Τουρισμού Άντζελας Γκερέκου.
Γυμνόστηθη είχε φωτογραφηθεί και η προηγούμενη υπεύθυνη της Μεταναστευτικής Πολιτικής- Αφροδίτη Αλ Σάλεχ.
*** Διαφημίζουν κάτι ρε παιδιά όλες αυτές οι ξεβράκωτες;  Στέλνουν κάποιο μήνυμα και εμείς οι «ανόητοι» δεν το καταλαβαίνουμε; 

Ο Ρουμελιώτης, τη γλύτωσε στο σκάνδαλο "Κοσκωτά"

και τώρα είναι εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ!!!

Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στη χώρα. Ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου (Β΄) Παπανδρέου -τρίτος γόνος της βασιλικά «δημοκρατικής» οικογένειας- ότι εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τοποθετήθηκε ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης.

Τι; Τον ξεχάσατε κιόλας;

Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή και επιτροχάδην.

από τον Κοσκωτά στους .."Κοσκωτάδες".

*** Ρουμελιώτης Παναγιώτης: Στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου Β΄, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας από το 1987 έως το 1989 και Υπουργός Εμπορίου το 1987, καθώς και Ευρωβουλευτής την πενταετία από το 1989 -1994.

Είναι -σύμφωνα με το βιογραφικό του- πρώην Υπουργός, πρώην Ευρωβουλευτής. Επίσης είναι -αυτά όχι πρώην- Οικονομικός Επιστήμονας, πολυγραφότατος συγγραφέας, καθηγητής των Πανεπιστημίων «Πάντειου», «Πειραιά» και «Σορβόννης», και πρόεδρος στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού.

Να θυμηθούμε λίγο τη σύγχρονη πολιτική μας Ιστορία;
► Στις 27 Σεπτεμβρίου 1988 αποφασίζεται η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο  για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία -166 βουλευτές ψήφισαν υπέρ και 121 κατά, ενώ για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας ψήφισαν 165 υπέρ και 121 κατά.
Μαζί του παραπέμφθηκαν οι υπουργοί,  Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, Γεώργιος Πέτσος, Παναγιώτης Ρουμελιώτης και Δημήτρης Τσοβόλας. Από την ψηφοφορία απουσίαζαν, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Απόστολος Ανδρεουλάκος, ο Αχμέτ Σαδίκ και ο δολοφονηθείς -μόλις την προηγούμενη ημέρα- Παύλος Μπακογιάννης, που η θέση του ήταν κενή.
► Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Δεν δικάστηκε ποτέ, λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο! Ο σημερινός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ (και στην Ευρώπη ισχύει ότι και στο Ελληνικό κοινοβούλιο, όπου «κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει») τη γλύτωσε και δεν παραπέμφθηκε, χωρίς ίδιος να επιδιώξει την άρση της ασυλίας του.
Μάλιστα σε συζήτηση που διοργάνωσε ο Πολιτικός Όμιλος για την Δημοκρατία και την Πατρίδα και το Ίδρυμα Δελιβάνη με θέμα, «Πως θα βγούμε από την κρίση», υποστήριξε ότι «δεν είναι η πρώτη φορά στην νεώτερη ιστορία της που η Ελλάδα πτωχεύει, δανείζεται από τους Ευρωπαίους και τίθεται υπό διεθνή επιτήρηση, λόγω των πολέμων που ενεπλάκη και των καταστροφών που υπέστη κατά το παρελθόν. Στις μέρες μας….ο καταναλωτισμός, μας οδήγησε σε αύξηση της υπερχρέωσης και πτώση της παραγωγικότητας και των εξαγωγών μας. Συν την αδυναμία ελέγχου, σωστού φοροεισπρακτικού μηχανισμού και της ατιμωρησίας, (Σ.Σ. κοιτάτε θράσος ο κύριος καθηγητής!!!) οδηγήθηκε η οικονομία μας στην κατάσταση την σημερινή.
Πρέπει να γίνουν επενδύσεις σε κερδοφόρα προϊόντα, οι οποίες έχουν μηδενισθεί τα τελευταία χρόνια να τονωθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αυξηθεί η παραγωγική μας διαδικασία. …
..τέρμα τα δάνεια και να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα. Η Ελλάδα ποτέ δεν βρέθηκε σε τόσο δύσκολη θέση τα τελευταία 30 χρόνια. Η Ευρώπη έχει μεγάλη ευθύνη, για την έλλειψη πολιτικής βούλησης να δει κατάματα την κατάσταση και να πάρει συγκεκριμένα μέτρα για να προστατευθεί και η ίδια»!
Τι ωραία που τα είπε..
► Ξέχασε βέβαια να μας πει για την δική του -τεράστια- ευθύνη.
► Ζητάει από τους Έλληνες τα ρέστα όταν εισπράττει πλουσιοπάροχους μισθούς τους οποίους πληρώνουν τα κορόιδα.
► Τα ρίχνει και στην Ευρώπη, λες κι ήμουν εγώ Ευρωβουλευτής και ας της χρωστάει (εκείνος) το ότι δεν βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με την μη άρση της ασυλίας του.
► Στη μέση μιας δίνης όπου όλοι αναφέρονται στους Έλληνες με βαρείς χαρακτηρισμούς και οι επιεικέστεροι από αυτούς είναι «κλέφτες» και «απατεώνες», οι αδιάφθοροι του κινήματος, διόρισαν έναν άνθρωπο που ήταν πρώτη μούρη και βουτηγμένοςμέχρι τα μπούνια, στο «σκάνδαλο Κοσκωτά».

Χρηματοδότης «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ» ταινίας ο Θύμιος Σώκος

όχι από τα δικά του, από τα δικά μας χρήματα, μαζί με την ΕΡΤ και την «Albanian Press».

Γίνεται τεράστια προσπάθεια, τώρα που το Πα.Σο.Κ. επέλεξε να μην είναι ο (Ευ)Θύμιος Σώκος υποψήφιος περιφερειάρχης στη Δυτική Ελλάδα, να θεοποιήσουν τον συγκεκριμένο και το έργο του.
Το ότι ο πρώην Δήμαρχος και Νομάρχης Αιτ/νίας, έχει τεράστιο πέρασμα στα ΜΜΕ –πιθανόν και λόγω της επαγγελματικής δραστηριότητος του αδελφού του, πολιτικός συντάκτης της εφημερίδος «Ελευθεροτυπία»- είναι γνωστό ακόμη και στα μικρά παιδιά, στην Αιτ/νία.

Αρχίζοντας πολιτική δράση ως σύμβουλος –κοντά σε σημαντικά στελέχη του Ανδρεϊκού Κινήματος, την εποχή της παντοδυναμίας του ιδρυτή του- ο (Ευ)Θύμιος διορίστηκε στη συνέχεια Νομάρχης, πριν τον εμφανίσουν ως Μεσσία υποψήφιο Δήμαρχο Αγρινίου, απέναντι στην υποψηφιότητα του Θωμά Μπαλαούρα.

Οι φατριασμοί και οι αντιπαλότητες στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, δεν επέτρεψαν –τότε- στον νηφάλιο και πάντα χαμογελαστό Θωμά, να τον κερδίσει –πιθανόν και από την πρώτη Κυριακή- και να σταματήσει εκεί «το πανηγύρι».

Η πλάκα είναι ότι, αυτοί που τα χρόνια που ακολούθησαν, άκουγαν για τον «πετυχημένο» -Δήμαρχο στην αρχή και Νομάρχη στη συνέχεια- και έβγαζαν φλύκταινες, ήταν ακριβώς αυτοί που πρωταγωνίστησαν στην «Πύρρειο» νίκη του (Ευ)Θύμιου Σώκου. Ήταν αυτοί που οδήγησαν το Δήμο Αγρινίου, δέσμιο στα χέρια του, μετατρέποντας εκλογικά τμήματα προπύργια του κόμματος της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε χώρους παρελάσεως για τον, μετέπειτα, άσπονδο εχθρό τους και τότε ευκαιριακό σύμμαχό τους.

(Τι θυμήθηκα τώρα! Θα τα πούμε σε έκταση και με λεπτομέρειες, άλλη φορά).

*** Η ιστορία διαδραματίζεται, σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της Νομαρχίας Αιτ/νίας, ανήμερα της Αναστάσεως. Ειδικότερα, όπως αναφέρει:
«Μεγάλο Σάββατο. Τα πυροτεχνήματα για τη γιορτή της Ανάστασης θα αποτελέσουν την αφορμή να αναζωπυρωθεί μια παλαιότερη, σκοτεινή έχθρα μεταξύ του Λουάν και του Θύμιου. Του ξένου και του ντόπιου, του άθεου και του Θρήσκου, της ξεροκεφαλιάς και του «γαμώτο». Η ιστορία μας καταλήγει σε ένα δράμα. Θύμα της ο Χάρης, παιδί μεταναστών. Αλβανός και Έλληνας μαζί. Χριστιανός και Μουσουλμάνος. Μπαίνει ανάμεσα τους να βοηθήσει, αλλά το βουνό είναι ψηλά και είναι ΜΠΡΟΣΤΑ».

Είναι απόσπασμα από την παρουσίαση της ταινίας «Το Βουνό Μπροστά», του σκηνοθέτη Βασίλη Ντούρου. Η ταινία, της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στην Αιτ/νία, έχει ως χορηγούς τη οικεία Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, την Ελληνική –κρατική-Ραδιοτηλεόραση και την αλβανόφωνη εφημερίδα «Albanian Press». Το casting της ταινίας απαρτίζεται –κυρίως- από Αλβανικής καταγωγής και Αλβανούς ηθοποιούς.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας χρηματοδότησε, από το υστέρημα και τον ιδρώτα των κόπων των πολιτών της, μια ρατσιστική, σε βάρος των Ελλήνων, ταινία:
► Τη χρονική στιγμή που η Ελληνική κοινωνία, καλείται να αποφασίσει για την εθνική της επιβίωση.
► Τη στιγμή που στην Ελληνική Κοινωνία, συνεχώς –και με ευθύνη των φορέων της εξουσίας- χαλαρώνουν οι συνεκτικοί δεσμοί των μελών της.
► Τη στιγμή που η Ελληνική κοινωνία καλείται να αποφασίσει, αν θέλει μαύρους τσολιάδες στον Άγνωστο Στρατιώτη, αλβανούς αστυνόμους στους Ελληνικούς δρόμους και στις γειτονιές και μουσουλμάνους δασκάλους στα σχολεία των παιδιών της.
Το τι χρηματοδοτεί και τι όχι η «Albanian Press», μας είναι αδιάφορο.
Αλβανική εφημερίδα είναι, στα αλβανικά σκέπτονται και τη γράφουν οι συντάκτες της, σε Αλβανούς απευθύνεται, από Αλβανούς διαβάζεται, τα αλβανικά συμφέροντα εξυπηρετεί, στο τέλος της γραφής.

*** Όμως ο (Ευ)Θύμιος Σώκος, ο Νομάρχης Αιτ/νίας, έλυσε μήπως, τα προβλήματα του Νομού;
► Την ανεργία -που μαστίζει τον τοπικό πληθυσμό;
► Φρόντισε και πέτυχε την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και –πλέον, ήσυχος από έγνοιες και σκέψεις- εστίασε ως επίκεντρο των ενδιαφερόντων του, την αλβανική έβδομη «τέχνη»;
► Ποιός τον διαβεβαίωσε –πέρα από τους κολλητούς ή τους παρατρεχάμενους- ότι οι Αιτωλοακαρνάνες είναι σύμφωνοι, να χρηματοδοτεί με τα λεφτά τους –αλβανικές- παραγωγές γεμάτες με ρατσιστικές προσβολές σε βάρος των Ελλήνων και μια σειρά από ηλίθιες αναφορές και «(δια)νοήματα»;
► Γιατί δεν πρόσφερε τα λεφτά (μας) η – απρόσμενα γενναιόδωρη- Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ως υποτροφίες σε αριστούχους μαθητές με οικονομικές δυσκολίες;

*** Προφανώς ο Νομάρχης βρήκε ευχάριστο το ρόλο του παραγωγού αλβανικών –για να είναι στο πνεύμα της εποχής- western’s.
Όπως επίσης προφανέστατα – κι αυτή είναι παλιά διαπίστωση- του αρέσει η δημοσιότητα και όποιο όφελος απορρέει από αυτήν και κοιτάζει να τη διασφαλίσει με κάθε τρόπο και μέσο.
Κατόπιν τούτων να το χαίρονται «Το βουνό μπροστά» ο Νομάρχης και η κουστωδία του.
Άντε και εις ανώτερα κ. (Ευ)θύμιε Σώκο. Ολόψυχα σας το ευχόμαστε: αϊντε μπρέ, «παραγωγός στο Bollywood», τώρα που οι Ινδοί και Πακιστανοί (συν)ιθαγενείς σου στο Νομό, αισθανθούν νοσταλγία για την πατρίδα τους και τους Έλληνες να τους «καταπιέζουν». Νέοι λεωφόροι δόξας σας ανοίγονται. Ελπίζουμε μόνο οι ψηφοφόροι να άνοιξαν –για τα καλά και οριστικά- τα στραβά τους.

Στη «Δημοκρατία», το 2010, αλλοιώνουν τα πρακτικά της Βουλής.

Αφαιρέθηκε ότι είναι «μουσουλμάνος» Ομπάμα.

Επειδή μπορεί κάποιος να σκεφτεί, ότι τα βγάζω από το μυαλό μου και είναι αδύνατον να είπε -ΜΕΣΑ στη βουλή- τέτοια κοτσάνα ο Χρυσοχοΐδης, διαβάστε -στη συνέχεια- ολόκληρη την τοποθέτηση του, όπως ήταν αρχικά στα πρακτικά και όπως υπάρχει σήμερα, μετά τη σχετική κοπτική-ραπτική και τη λογοκρισία που υπέστησαν οι ομιλίες όλων των εμπλεκομένων στη συζήτηση.

Η συζήτηση είναι από τη συνεδρίαση της 8ης Φεβρουαρίου 2010, όπου δήλωνε απαντώντας στην αρχική τοποθέτηση του Λα.Ο.Σ.:
Χρυσοχοΐδης: «......................Θέλω, επίσης, να σας πω το εξής: Αν οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι εμείς έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους στη χώρα, προφανώς το ακούνε από εσάς. Διότι εμείς έχουμε κάπου πενήντα, εξήντα χιλιάδες μουσουλμάνους σε αυτή τη χώρα.....................................................................
Τρίτον, ως γνωστόν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μουσουλμάνο Πρόεδρο. Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η δυσφήμιση της χώρας και η απαγόρευση να μη δώσουν βίζα;»............................................. Κοραντής: «Μουσουλμάνο; Για πείτε στον Ομπάμα ότι είναι μουσουλμάνος!»



Ασύμβατες έννοιες....



Σήμερα, αν προσπαθήσετε να τα διαβάσετε, δεν θα βρείτε την -επιεικώς άστοχη- αναφορά του υπουργού. 

Την άλλαξαν προς το... κοσμιότερο.

Χρυσοχοΐδης: «.................. Θέλω, επίσης, να σας πω το εξής: Αν οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι εμείς έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους στη χώρα, προφανώς το ακούνε από εσάς. Διότι εμείς έχουμε κάπου πενήντα, εξήντα χιλιάδες μουσουλμάνους σε αυτή τη χώρα................».

..............................................
Για Ομπάμα και Ισλάμ ούτε κουβέντα. «Φάγανε» επίσης και τα λόγια του Κοραντή. Μάλιστα για να μπαλώσουν την κοτσάνα του Χρυσοχοΐδη έσβυσαν ολόκληρη παράγραφο:
Καρατζαφέρης: «...................Κύριε Υπουργέ, εάν με τόση επιπολαιότητα αντιμετωπίζετε τα πράγματα, καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνος είστε. «Ο Αμερικανός Πρόεδρος, είναι μουσουλμάνος».
Επιπολαιότητα που δεν συγχωρείται σε Υπουργό και μάλιστα σε Υπουργό που έχει κάνει πολλά ταξίδια στην Αμερική. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και τόσο έγκλημα να είσαι φίλος των Αμερικανών και νομίζω αυτό μπορεί να ομολογηθεί και εκ του Προέδρου του Κινήματος..........................
..................Κάνετε σωστά τη δουλειά σας και μετά να αυθαδιάζετε μέσα στη Βουλή».