Εθνικισμός & Donald Trumb

Ο πρόεδρος Τραμπ έβγαλε την Λευκή Αμερική από το (πολιτικό) περιθώριο κι έδωσε αξιοπρέπεια στις μειονότητες.

 Αν και η τύχη των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ εξακολουθεί να εξαρτάται από τις εκδικάσεις  των (πολλών) αγωγών για απάτη ψηφοφόρων, εν τούτοις, σε πείσμα και αντίθετα με την γνώμη όλων, ο Πρόεδρος Τραμπ έχει ήδη επικρατήσει -ανεξάρτητα από το ποιος τελικά θα εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο. Άσχετα λοιπόν με το πώς θα διαμορφωθεί  το εκλογικό αποτέλεσμα, η κληρονομιά του Προέδρου Τραμπ θα παραμείνει ανέγγιχτη, καθώς από τη μια πλευρά αναζωογόνησε τον ενθουσιασμό για τον εθνικισμό παγκοσμίως ενώ κι από την άλλη -με την παρουσία του- επισκίασε τις σε βάρος του γελοίες κατηγορίες για ρατσισμό.

 Ο πρόεδρος Trump -αποχωρώντας ή παραμένοντας στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου 2021- κληροδοτεί στην κοινωνία των πολιτών στις ΗΠΑ, αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, το λαϊκό, εθνικιστικό κίνημα, αυτό που πυροδότησε αρχικά το κίνημα του «Tea party» και έδωσε συνέχεια ο ίδιος το 2016. Το κίνημα Trumb -όσο κι μοιάζει αδόκιμος ο όρος- αναπτύσσεται μέρα με τη μέρα και στις Η.Π.Α. αλλά και στο εξωτερικό, και θα συνεχίσει να εντείνεται και να εξαπλώνεται, πολλά χρόνια μετά την -όποτε συμβεί- αποχώρηση του. Διότι όπως σημείωσε ο Βίκτωρ Ουγκώ «τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα».

 Είμαστε λοιπόν ουτοπιστές όσοι υποστηρίζουμε πως ο (sleepy) Joe Biden δεν νίκησε; Από μόνη της αυτή η διατύπωση δείχνει πόσο μισούν οι ελίτ και τα μέσα ενημερώσεως τους Αμερικανούς και την ιδέα που είναι ο λαϊκός εθνικισμός. Τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημερώσεως (τα οποία είναι αριστερά στη συντριπτική τους πλειοψηφία) επιτέθηκαν υστερικά, ρεβανσιστικά, μάλλον ρατσιστικά, στον εθνικισμό ως … «ρατσιστικό». Στ' αλήθεια όμως δεν υπάρχει τίποτα ρατσιστικό στο να είσαι υπερήφανος για την ταυτότητα σου και το από που προέρχεσαι. Αυτός είναι ο λόγος που οι υποστηρικτές του Τραμπ κυματίζουν με ενθουσιασμό σημαίες των ΗΠΑ στις συγκεντρώσεις τους, στις οποίες απλώς πανηγυρίζουν για την χώρα τους. 

Μαζί τους αμέτρητοι πατριώτες, σε όλες τις χώρες, υποστηρίζουν τον Τραμπ γιατί ως πρόεδρος των Η.Π.Α., δήλωσε με τόλμη ότι είναι τίμιο και σωστό να είσαι περήφανος για το έθνος σου. Το να είσαι πατριώτης δεν σημαίνει ότι δεν σου αρέσουν άλλες χώρες. Σημαίνει ότι σέβεσαι την κυριαρχία κάθε έθνους και αναγνωρίζεις πως κι εκείνα έχουν το ίδιο δικαίωμα με σένα: να είναι υπερήφανοι για το ποιοι είναι Για δεκαετίες, οι λαοί στη Δύση εκπαιδεύονται να ντρέπονται για τις ιστορίες τους, πίσω  από τον ισχυρισμό ότι ήταν «ρατσιστές» Αντίθετα, τέτοιου είδους μίσος δεν υιοθετήθηκε από λαούς στη Μέση Ανατολή, την Ασία ή την Αφρική, παρόλο που αυτές οι περιοχές έχουν κραυγαλέες ιστορίες εμφανούς ρατσισμού. 

Ο Πρόεδρος Τραμπ ψηφίστηκε το 2016 από ένα κίνημα που υπερασπίστηκε τους καθημερινούς Αμερικανούς, αντίθετα από το γκρουπ των ελίτ που αγκαλιάστηκε από τους βάλτους της Ουάσιγκτον και τις διασημότητες του Χόλιγουντ. Οι υποστηρικτές του Τραμπ ήταν αηδιασμένοι από δεκαετίες πλύσεως εγκεφάλου από μια παγκοσμιοποιημένη ατζέντα που διδάσκει πως όλοι οι λευκοί είναι ρατσιστές, όλοι οι έγχρωμοι είναι θύματα και συνεπώς πρέπει η κυβέρνηση να επιλύσει τα προβλήματά τους. Αυτή η λανθασμένη νοοτροπία προκάλεσε εκτεταμένο φυλετικό κίνημα, που οδήγησε στην άνοδο του (μαρξιστικού-αντιλευκού-αντιαστυνομικού) κινήματος «Black Lives Matter».

Τα μέσα ενημερώσεως κατηγόρησαν τον Τραμπ για τη βία των «B.L.M.», που ξέσπασε στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2020, λες κι αυτό συνέβη επειδή ήταν Πρόεδρος ο Trumb. Στην πραγματικότητα, η φυλετική διαίρεση υπάρχει επί δεκαετίες. Ο Τραμπ επιλέχθηκε απλώς ως ο καταλύτης. Τα ΜΜΕ υπερασπίστηκαν την καταστροφική βία του «Black Lives Matter», ενώ συκοφαντούν τους λευκούς ως ρατσιστές αν αυτοί τολμήσουν να αμφισβητήσουν τη μαρξιστική ατζέντα του «B.L.M.». 

 Πολλοί μαύροι σχολιαστές λένε πλέον δυνατά ότι η φυλετική δυσαρέσκεια πηγαίνει αμφίδρομα. Διαβάστε, για παράδειγμα, τον δικηγόρο και πολιτικό επιστήμονα Dr. Carol Swain, απόφοιτο της Νομικής Σχολής του Γέιλ. Ο Σουέιν λέει ότι το εθνικιστικό κίνημα στην Αμερική άρχισε να αποκτά δυναμική 15 χρόνια πριν ο Τραμπ εκλεγεί πρόεδρος. Ήδη από το 2002, ο Σουέιν πρόβλεψε την άνοδο του εθνικισμού στις Η.Π.Α. στο βιβλίο του «Ο Νέος Λευκός Εθνικισμός στην Αμερική». 

«Η άνοδος του νέου λευκού εθνικισμού συνέβη πολύ πριν από την εκλογή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ», δήλωσε ο Σουέιν και σημείωσε ότι ο «λευκός εθνικισμός» είναι διαφορετικός από την «λευκή υπεροχή», παρόλο που η αριστερά και τα lobbies των μέσων ενημερώσεως σκόπιμα συγχέουν τα δύο κινήματα. «Το ξεχωρίζω από την λευκή υπεροχή επειδή οι άνθρωποι που συμμετείχαν [στο κίνημα του λευκού εθνικισμού] ήταν πιο διανοητικοί», δήλωσε ο Σουέιν. «Δεν υποστηρίζουν τη φυλετική βία ή χρησιμοποιούν επιθετικούς προσδιορισμούς, αλλά είχαν παράπονα. Ένιωσαν ότι τα δικαιώματα των λευκών ποδοπατούνται και κανείς δεν μιλάει ή ακούει τα παράπονά τους».

Το M.A.G.A. ήταν τελικά πολύ περισσότερο mainstream από ό, τι συνειδητοποίησαν οι περισσότεροι Αμερικανοί και η -πιθανή- εκλογική απόρριψη του θα αποδειχθεί τεράστιο ιστορικό λάθος. Ο Σουέιν υποστηρίζει ότι το κίνημα του λευκού εθνικισμού εκτοξεύτηκε, επειδή οι λευκοί περιθωριοποιήθηκαν και στη συνέχεια απελευθερώθηκαν ύστερα από δεκαετίες δράσεως και κυβερνητικών προγραμμάτων που σχεδιάστηκαν για να ωφελήσουν, δίχως ΕΠΙΤΥΧΙΑ, τις μειονότητες.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως και η ακαδημαϊκή κοινότητα επιδείνωσαν την κατάσταση, χαρακτηρίζοντας τους λευκούς ως ρατσιστές και ισχυριζόμενοι ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαμαρτύρονται για οτιδήποτε επειδή έχουν το «προνόμιο να είναι λευκοί». Αρκεί όμως αυτό?

Κοιτάξτε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής: Υπάρχουν κάμποσα εκατομμύρια φτωχά λευκά νοικοκυριά που βρίσκονται σε απολύτως μειονεκτική θέση.

Ο λευκός εθνικισμός ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ καθώς πολύ σύντομα, ίσως αυτό συμβεί πριν το 2050, οι λευκοί θα είναι μειοψηφία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναρωτηθείτε: Μόλις οι λευκοί μετατραπούν σε μειονότητα στη χώρα που δημιούργησαν και γιγάντωσαν, θα τους επιτρέψει η Αμερικανική κοινωνία να κλαίνε, να διαμαρτύρονται και να απαιτούν συνεχώς προνομιακή μεταχείριση;

Η μεροληψία των μέσων ενημερώσεως είναι πλέον φανερή και η αξιοπιστία τους αποδεκατίστηκε. Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Gallup, ένα επιβλητικό 94% των πολιτών στις ΗΠΑ δεν  εμπιστεύονται τον (γραπτό ή ηλεκτρονικό) Τύπο. Ακόμη κι αυτή η πίστη των πολιτών στο αδιάβλητο των εκλογών των Η.Π.Α. έχει μειωθεί εν μέσω των ολοένα αυξανόμενων στοιχείων για ανησυχητικές παρατυπίες και έλλειψη διαφάνειας στην καταμέτρηση, Από την άλλη, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι κατακερματισμένο και ο πόλεμος στο εσωτερικό του φαίνεται πως ξεκινά. Για παράδειγμα, η Γερουσιαστής Elissa Slotkin, της οποίας η περιοχή ψήφισε τον Τραμπ το 2016 και το 2020, δήλωσε ότι δεν θα υποστηρίξει τη Nancy Pelosi ως Πρόεδρο του Σώματος.

Έχοντας αυτά κατά νου, είναι δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχασε πραγματικά.