Το εκλογικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Ξεκινά σε λίγες ώρες η ψηφοφορία.

Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τον τρόπο που εκλέγεται ο πρόεδρος της μοναδικής υπερδύναμης στον πλανήτη. Η εκλογή του γίνεται μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία με πολλές μεταβλητές που οδηγούν στην ανάδειξη του Προέδρου. Η εκλογή επαναλαμβάνεται κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ η ψηφοφορία διεξάγεται εθιμικά την πρώτη Τρίτη του Νοεμβρίου μετά την πρώτη Δευτέρα του μήνα. 

Υποψήφιοι Πρόεδροι μπορούν αν είναι όσοι

-έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ.

-είναι άνω των 35 ετών.

-διαμένουν στις ΗΠΑ επί 14 χρόνια.

Οι υποψήφιοι εγγράφονται στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εκλογών αν έχουν συγκεντρώσει συνεισφορές ή έχουν πραγματοποιήσει δαπάνες περισσότερες από πέντε χιλιάδες δολάρια. Μέσα σε διάστημα 15 ημερών υποχρεούνται να υποβάλουν σχετική δήλωση και η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εκλογών εγκρίνει μια επιτροπή εκστρατείας η οποία αντλεί και ξοδεύει χρήματα για λογαριασμό τους.

Η μάχη αρχίζει με τις προκριματικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τις συμβάσεις διορισμού. Στη συνέχεια τα κόμματα διεξάγουν εθνικά συνέδρια για να οριστικοποιήσουν την επιλογή τους για τον υποψήφιο πρόεδρο κι αυτός ανακοινώνει υποψήφιο αντιπρόεδρο.. Πρόκειται για μια τυπική διαδικασία επιβεβαίωσης του υποψηφίου καθώς αυτό έχει συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό αντιπροσώπων. Για το Δημοκρατικό Κόμμα χρειάζονται 2.383 σε σύνολο 4.765 αντιπροσώπων και για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα 1.237 σε σύνολο 2.472. 

Οι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες και ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα ή συμμετέχουν με τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου, την οποία -σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει σε ορισμένες πολιτείες- μπορούν να ζητήσουν την ακύρωση και την εκ νέου καταχώρηση της.  Η καταμέτρηση αυτών των ψήφων αποτελεί το κριτήριο για την εκλογή των υποψηφίων και ο υποψήφιος πρόεδρος για να εκλεγεί πρέπει να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των εκλεκτόρων. Η Βουλή των Αντιπροσώπων επιλέγει τον Πρόεδρο και η Γερουσία τον Αντιπρόεδρο, ενώ το μήνα Δεκέμβριο οι εκλέκτορες ψηφίζουν στο Σώμα Εκλεκτόρων. Στις αρχές του Ιανουαρίου 2017 θα γίνει από το Κογκρέσο η επίσημη καταγραφή των εκλεκτορικών ψήφων και στις 20 του μήνα θα γίνει η ορκωμοσία του Προέδρου.

Η ιδέα των εκλεκτόρων υπάρχει στο Σύνταγμα των ΗΠΑ και με τον τρόπο αυτό οι ιδρυτές του Αμερικανού κράτους πέτυχαν το συγκερασμό μεταξύ της εκλογής Προέδρου από τον λαό και αυτής από το Κογκρέσο. Ο αριθμός των εκλεκτόρων κάθε πολιτείας καθορίζεται από το πόσα μέλη έχει στο Κογκρέσο, δηλαδή στη Βουλή και τη Γερουσία. Κάθε πολιτεία δικαιούται έναν  εκλέκτορα για κάθε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων συν δύο για τους γερουσιαστές. Συνολικά οι εκλέκτορες ανέρχονται στους 538. Πρόεδρος εκλέγεται όποιος εξασφαλίσει 270 εκλεκτορικούς ψήφους. Σύμφωνα με την 23η Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος, η περιφέρεια της Κολούμπια διαθέτει τρεις εκλέκτορες ως πολιτεία ειδικού σκοπού. 

Στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτειών ισχύει το σύστημα ο νικητής τα παίρνει όλα, ενώ το Σύνταγμα δεν επιβάλλει στους εκλέκτορες να ψηφίσουν σύμφωνα με τη λαϊκή ψήφο. Γενικά, είναι σπάνιο να μην ακολουθήσουν οι εκλέκτορες την επιλογή του πολιτών. Το Σώμα Εκλεκτόρων, επειδή είναι διαδικασία μέρους του Συντάγματος, για να αλλάξει απαιτείται τροπολογία. Κάποιες φορές παρουσιάζεται το φαινόμενο ένας υποψήφιος να κερδίσει την εκλεκτορική ψήφο αλλά να χάσει τη λαϊκή, δηλαδή να είναι πρώτος σε συνδυασμό πολιτειών, να εξασφαλίσει 270 εκλέκτορες χωρίς όμως να έχει την πλειοψηφία των ψήφων. Αυτό έχει συμβεί τέσσερις φορές, με πλέον πρόσφατη το 2000.

Εάν κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει 270 εκλεκτορικές ψήφους, η απόφαση ανήκει στη Βουλή των Αντιπροσώπων και τα μέλη της διενεργούν ψηφοφορία ανάμεσα στους τρεις κορυφαίους υποψηφίους, ενώ ανάλογη διαδικασία επαναλαμβάνεται στη Γερουσία για τον Αντιπρόεδρο. Μία και μοναδική φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν το 1824, όταν ο μετέπειτα πρόεδρος Τζον Κουίνσι Άνταμς ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, καθώς κανείς υποψήφιος δεν είχε συγκεντρώσει την πλειοψηφία στο Σώμα των Εκλεκτόρων.