Κάθε Γύζης πεθαίνων, κάθε Μιστριώτης κορακιάζων!

Ένας πανελλαδικός διωγμός κάθε Αξίας. Ένας Μισονεϊσμός των Γέρων.

«…..ΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΝ ΠΝΕYMA, μεταβληθέν εις Μπακαλικόν Πνεύμα πρός πενταρολογίαν, ούτε πρωτότυπος Επιστημονική Εργα­σία, ούτε κανενός είδους εργασία πρωτότυπος. Ένας πανελλαδικός διωγμός κάθε Αξίας. Ένας Μισονεϊσμός των Γέρων. Ένα θανατικόν κάθε Ανθρώπου και μια απελπιστική επιδημία μακροβιότατος κάθε Μηδενικού. Κάθε Γύζης πεθαίνων, κάθε Μιστριώτης κορακιάζων. Ένας σεβασμός κάθε αρρώστιας, κάθε ξεμωραμένου Γεροντάματος, κάθε νερουλιασμένου μισθοφάγου. Δασκάλοι κουκουβαγιάζοντες. Πατριώται ιερεμιάζοντες με πεσμένα βρακιά και κλαίοντας σβέρκους. Ζωγράφοι Μπογιατζήδες. Γλύπται Μαρμαράδες. Αρχιτέκτονες Κτίσται. 

Ιδεολόγοι αεροκοπανίζντες τα αιώνια προγονικά συννεφολογήματα. Έθνορήτορες πάσχοντες από την ανίατον Ελλαδικήν Πατριδουρίαν, φιλόλογοι βατραχιάζοντες, λογοκοπούντες, φρασεοποιούντες, λεξοποιούντες, πάσχοντες από την Γλωσσόλισσαν, Ποιηταί Γκιονίζοντες. Μια πνευματική ξεραΐλα με καλογηρισμόν ακριδοφάγου, μια τελματική ακινησία Αχερουσίας λίμνης, όλα τα μυαλά σάπια, όλα τα κεφάλια τυλιγμένα με καταπράσινη μούχλα. Όλα τα Πανελλήνια και τα Ελλαδικά Ιδανικά, μετά ενός αιώνος δρόμον, μεταμορφωνόμενα και μεταποιούμενα και φανερονόμενα ώς... Γλωσσολογία!!!! Και όταν υπάρξη κίνησις, ανατίναγμα προς τί γίνεται δια Γλωσσολογίας, δια Ψυχάριδες... 

Οι νέοι αφημένοι εις τον Παρισινόν... ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΝ, και ο Ψυχάρης πετών τα γλωσσικά του βιτριόλια εις τα μάτια κάθε νέου που τα ανοίγει εις την ζωήν, κουμπουριάζων με την βλακοβαγαποντιάν του κάθε Νέον, βροντών την κουμπούρα του εις τα ανοίγοντα χείλη κάθε Νέου, του οποίου τα μυαλά, φυσικά, πετιούνται εις τον αέρα…»

Πάντα (και πόσο) επίκαιρος ο..... ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ!!!!! (Διαβάστε για τη ζωή και το έργο του στο el.metapedia.org)