ΗΠΑ, παράτυπες κατασχέσεις απασχολούν τη FED

Το τραπεζικό σκάνδαλο των κατασχέσεων.

Καιρός ήταν. Ανεξάρτητα από το τι έγινε κι αν οι πολίτες ευθύνονται και πόσο (ευθύνονται και πολύ μάλιστα) η FED στράφηκε εναντίον των τραπεζών για κακή εφαρμογή των διαδικασιών και ως εκ τούτου παράτυπες κατασχέσεις.

Η «ιστορία» μας ξεκίνησε όταν κατέρρευσε η αγορά ακινήτων. Τότε ένα βουνό από απλήρωτα δάνεια γέμισαν τα συρτάρια των τραπεζιτών που ξεκίνησαν τις κατασχέσεις. Αρχίζοντας από το 2005 2,5 εκατομμύ­ρια οικίες μπήκαν σε διαδικασίες κατάσχεσης ενώ στον ίδιο δρόμο βρίσκονται άλλες 6,5 ε­κατομμύρια οικίες.

Όμως σύμφωνα με δηλώσεις (25 Οκτωβρίου 2010) του προέ­δρου της FED οι Αρχές, «μελετούν εντατικά τις πολιτικές, τις διαδικασίες και τους εσωτερικούς ελέγχους των τραπεζών... και προσπαθούν να διαπιστώσουν αν υπάρχουν συστηματικές αδυ­ναμίες που οδηγούν σε κατασχέσεις που δεν πρέπει να γίνονται... Οι παραβάσεις των ενδεδειγμένων διαδικασιών λαμβάνονται σοβαρά υ­πόψη». 
Πρόκειται στην πραγματικότητα για περιπτώσεις κατασχέσεων όπου δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες και οι ζημιές των τραπεζών από την αποκάλυψη των παρανομιών τους θα τις υποχρεώσει να καταβάλλουν στους καταναλωτές αποζημιώσεις ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τι είχαμε εδώ; Όταν τα στεγαστικά δάνεια άρχισαν να«σκάνε» κατά χιλιάδες, οι τρά­πεζες βρέθηκαν απροετοίμαστες και συνειδητοποίησαν ότι ακολουθώντας τις (νόμιμες) διαδικασίες, θα έχαναν χρήματα. Στις ΗΠΑ ένα στεγαστικό δάνειο ποσού 200.000 $, αποδίδει στην τράπεζα 0,25% ετησίως, (500 $ το χρόνο). Το κόστος της κατάσχεσης του ακινήτου, φτάνει τα 2.500 $. Σήμερα το 11,5% όσων έ­χουν πάρει στεγαστικό, απλά δεν πληρώνει!

Οι τράπεζες –για να μειώσουν το κόστος- προσέλαβαν ανειδί­κευτους κι αυτοί βρέθηκαν να υπογράφουν έγγραφα των κατασχέσεων. Άνθρωποι που δεν γνώριζαν τι είναι στεγαστικό δάνειο, υπέγραφαν νομικά έγ­γραφα, με τα οποία προχωρούσαν κατασχέσεις σε βάρος δανειοληπτών των οποίων οι δόσεις ήταν ληξιπρόθεσμες.

Μεγάλα δι­κηγορικά γραφεία της χώρας ετοίμαζαν εκατοντάδες νομικά έγγραφα, χρησιμοποιώντας ασιάτες δικηγόρους χαμηλού κόστους. Κατά εκατοντάδες οι υποθέσεις κατέληγαν σε δικαστές που βρίσκονταν αντιμέτωποι  με τεράστιο όγκο κατασχέσεων καθημερινά, με αποτέλεσμα μέσα από διαδικασίες λίγων λεπτών χιλιάδες άνθρωποι να χάνουν τα σπίτια τους.

Ήταν φανερό ότι το σύστημα «έμπαζε» και η κατάσταση αυτή αποτελούσε ντροπή για τη χώρα.

Στις ΗΠΑ όμως, ο νό­μος είναι υπεράνω όλων, και οι τράπεζες είναι –κατά την άποψη μου- θέμα χρόνου να πληρώσουν το –ακριβό και βαρύ- τίμημα, για τις σκανδαλώδεις παρατυπίες τους.