Ο Χουσεΐν Ομπάμα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Το  «tea party» πέτυχε (και) εκλογικές νίκες.

Οι ενδιάμεσες εκλογές για την ανανέωση της Βουλής και της Γερουσίας στην Αμερική, είχαν, όπως κάθε αναμέτρηση όπου όσοι συμμετέχουν σέβονται τον εαυτό τους, νικητή και ηττημένο. (Στην αθάνατη και μνημονιακή Ελλάδα, όλοι κερδίζουν, πάντα).

Έδειξαν επίσης ότι το φθαρμένο, διεφθαρμένο και πολλαπλώς αποδυναμωμένο Δημοκρατικό Κόμμα μάλλον δεν θα καταφέρει (πλην συγκλονιστικού απροόπτου) να επανεκλέξει τον «ηλιοκαμένο» (κατά τον Μπερλουσκόνι...) το 2012.

*** Τον ηττημένο λοιπόν τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Οι Δημοκρατικοί (του Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα) έχασαν καθαρά. Αν νομίζετε όμως ότι κέρδισε το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, γελαστήκατε.

Ο Χουσεΐν Ομπάμα δέχτηκε τεράστιο πλήγμα, που δείχνει να τον οδηγεί στην ήττα στις προεδρικές εκλογές το 2012. Το «tea party» επέμενε με πείσμα και συνέπεια ότι ο πρόεδρος είναι «σοσιαλιστής» και αυτή η στρατηγική (τον) πέτυχε. Τα στελέχη του πατριωτικού Κινήματος απαιτούν περιορισμό των κρατικών δαπανών, απομάκρυνση των σπάταλων γραφειοκρατών της πρωτεύουσας και μείωση της υπέρογκης και δυσβάστακτης κρατικής φορολογίας. (Προφανώς κανείς τους δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα.)

Το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων -στους κόλπους των οποίων εντάσσονται οι εκπρόσωποι του «Tea Party»- κέρδισε ξεκάθαρα και μάλλον άνετα την Βουλή των Αντιπροσώπων (διαθέτει πλέον 239 από τις συνολικά 422 έναντι 183 έδρες). Παρ’ όλα αυτά οι Δημοκρατικοί σώθηκαν διότι μόνο 37 από τις 100 έδρες της Γερουσίας ανανεώθηκαν, πράγμα που τους επέτρεψε να διατηρήσουν την ελάχιστη πλειοψηφία (51 έδρες έναντι 49 ) διατηρώντας οριακά τον έλεγχο της. Όμως πλέον ο Χουσεΐν είναι αναγκασμένος να ζητά (ή να πετυχαίνει) διακομματική συναίνεση, για τα νομοθετήματα της κυβέρνησης του. (Εδώ το εκλογικό σώμα δεν αστειεύεται και η ανάγκη για συνεργασία, όπου είναι απαραίτητη, «θα γίνει φιλότιμο», για τον Πρόεδρο αλλά και την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.)

Το πατριωτικό κίνημα «Tea Party» πέτυχε σημαντικές νίκες εκλέγοντας τον Μάρκο Ρούμπιο (στη Φλόριντα), τον Ραντ Πολ (στο Κεντάκι) και τον Μάϊκ Λί ( στη Γιούτα με 62%) ως γερουσιαστές. Επίσης εκλέχτηκε Κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας η Νίκι Χέιλι. (Η εκλογή της απόκτησε ιδιαίτερη σημειολογική σημασία διότι στρατευμένη μαζί της ήταν από την αρχή η Σάρα Πέιλιν). Απέτυχαν να εκλεγούν η Κριστίν Ο Ντόνελ (στο Ντελάγουερ) και ο Καρλ Παλαντίνο (στην Νέα Υόρκη), σε πολιτείες όμως, προπύργια των Δημοκρατικών.

*** Συνειδητά οι υπεύθυνοι του κινήματος «Tea Party» επέλεξαν και στήριξαν αντισυστημικούς και μη ε­παγγελματίες πολιτικούς, δίνοντας στην αμερικανική κοινωνία νέους και άφθαρτους (ταλαντούχους «ερασιτέχνες») τοπικούς ηγέτες. Το κίνημα με αιφνιδιαστική έφοδο κατέλαβε τον μηχανισμό των Ρεπουμπλικάνων επιβάλλοντας τους υποψηφίους του και σήμερα αποτελεί υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Ήδη οι μετρήσεις συμφωνούν ότι υποστηρίζουν το «Tea Party» οι 4 από τους 10 Α­μερικανούς πολίτες, όμως πάνω από τους 5 στους 10 θα το ψήφιζαν στις κάλπες. Όπως και στη 2^η εκλογική νίκη του George Buss, έτσι και τώρα υπάρχει αυξημένη κινητοποίηση των συντηρητικών και θρησκευόμενων ψηφοφόρων.

Ο επόμενος στόχος για το πατριωτικό κίνημα, όπως όλα δείχνουν,  είναι να  διεκδικήσει και να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2012, με υποψήφια τη Σάρα Πέιλιν.

--------------

Ημέρα εκλογών (και) η σημερινή στην Πατρίδα μας. Η διεφθαρμένοι και διαβρωμένοι μέχρι το κόκκαλο υποψήφιοι του κόμματος των πολιτικών κομμάτων, αυτοί που οδήγησαν τον λαό στα σαγόνια του Δ.Ν.Τ. και του μηχανισμού στήριξης, διαγκωνίζονται για τη συνέχεια, καταγγέλοντας το μηχανισμό στήριξης και το μνημόνιο!!! Ο λαός συμμετέχει και ζητωκραυγάζει, επιβραβεύοντας τους καταχραστές, τους διασπαθιστές και τους Μαυρογιαλούρους της πολιικής σκηνής. Τις πρώτες βραδυνές ώρες όλα θα έχουν πάρει το δρόμο τους και από αύριο το πρωί θα αρχίσουν να (αχνο)φαίνονται οι συνέπειες των πράξεων των χειροκροτητών.