Υμνητής του χασάπη Στάλιν ο Γιάννης Ρίτσος

Η φιγούρα του "πατερούλη" των απανταχού Ελλήνων κομμουνιστών, (Ρωσοεβραίου) Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μας δίνει αφορμή να συνεχίσουμε το σχόλιο για τον ποιητή της αριστεράς Γιάννη Ρίτσο, που λίγες μέρες πριν είχατε διαβάσει εδώ.
Ο Ρίτσος υπήρξε υμνητής του ψυχωτικού χασάπη Στάλιν. Τελεία και παύλα. Του αφιέρωσε μάλιστα ένα ποίημα του.
Το παραθέτουμε, για να εμπεδώσετε τα ιδεολογικοπολιτικά προαπαιτούμενα για να τιμάται κανείς σε αυτή τη χώρα, πριν ή μετά θάνατον:

«Όχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε. Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
Ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.
Όσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.
Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου
Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν'ανάψει.
Όταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί
κι από το στρώμα μας τ' όνειρο
κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι
είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα
κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων
που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.
Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων
κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους.
Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας
Είναι γιομάτος απ'τους σωλήνες του φωτός.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν'ανασάνουν
μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε
Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74χρόνων του
έφτιάξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ'ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Το έργο του: Λευτεριά
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε
Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου
ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει:
«Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».

ΚΚΕ: Ιμπεριαλιστικός ο Πόλεμος στη Μικρά Ασία...

Το ΚΚΕ επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά την παροιμία ''ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μηδέ τη γνώμη άλλαξε, μηδέ την κεφαλή του".
Πάνω που πάμε να "ξεχάσουμε" την προδοτική θέση του ΚΚΕ - εφημερίδα "Ριζοσπάστης" το 1922- για ''ιμπεριαλιστικό πόλεμο" στην Μικρά Ασία, τις συμφωνίες του Κεμάλ το 1920 με την Σοβιετική Ένωση, και τις διώξεις και τα πογκρόμ του ''πατερούλη'' Στάλιν εναντίον του Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης στη δεκαετία του 1930, να η βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου που την Τρίτη 19 Μαίου στον χαιρετισμό της, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος στην πλατεία Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης για τα 90 χρόνια της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού χαρακτήρισε -εκ νέου- ιμπεριαλιστικό τον πόλεμο για την απελευθέρωση των ελληνικών εδαφών της Μικράς Ασίας.
Είναι παρήγορο ότι η βουλευτής αποδοκιμάστηκε άγρια για την απαράδεκτη, αντεθνική και προκλητική τοποθέτησή της, παρά την προσπάθεια του νεοδημοκράτη προέδρου της ΠΟΕ Γιώργου Παρχαρίδη να την καλύψει.

Επαγγελματίες συνδικαλιστές & "αντιρατσιστές".

«Ενώνουμε την φωνή μας με την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο που παλεύει ενάντια στις κοινωνικές διακρίσεις, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό»,
«Απαιτούμε-διεκδικούμε, νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και πλήρη ισότιμη ένταξη όλων των μεταναστών δεύτερης γενιάς»...
Από που προέρχονται αυτές οι δύο φρά­σεις; Δεν είναι φυλλάδιο του «Φόρουμ Μετανασ­τών»,
ούτε από την «Αντιρατσιστική Πρωτοβου­λία».
Είναι σε φυλλάδιο που μοίρασαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πριν την Πρωτομαγιά. Ζούμε μήπως σε ένα φανταστικό κόσμο, ή οι εργατοπατέρες μόλις προσγειώθηκαν στη γη;
Σας είπε ο αδελφός σας: «Αμάν πια αυτός ο ρατσισμός»; Σας είπε ο γείτονάς σας ότι «αγανακτεί από την ξενοφοβία»; Σας παραπονέθηκε ο πατέρας σας ότι το κύριο μέλημα του είναι αν θα νομιμοποιηθούν οι Σενεγαλέζοι μετανάστες;
Αυτές οι θολωμένες και παλαβές ιδέες, βρίσκονται μόνο στα μυαλά των «Ελλήνων συνδικαλιστών».
Την ώρα που κόσμος δεν αντέχει άλλους ξένους, αυτοί ζητάνε να τους νομιμοποιήσουμε Ο­ΛΟΥΣ (ούτε ξέρουν πόσοι είναι, οι «όλοι»)!
Την εποχή που όλοι διαμαρτύρονται για την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα των ξένων και οι οικο­γένειες βάζουν τρεις κλειδαριές στις πόρτες τους, οι εργατοπατέρες προσπαθούν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα είναι «η ξενοφοβία των Ελλήνων».
Και ενώ οι Έλληνες νοιώθουν να είναι «πολίτες δεύτερης κατηγορίας» και υποφέρουν από την ανεργία, οι συνδικαλιστές εντοπίζουν το πρό­βλημα που βέβαια είναι «ο ρατσισμός»!
Αυτοί που πρέπει να υποστηρίξουν τα εργασιακά δι­καιώματα των Ελλήνων, τα υποσκά­πτουν.
Οι άνθρωποι ζητούν να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες (αφού πρώτα ρίξουν το μεροκά­ματο στο μισό, για να βγάλουν κανένα φράγκο πα­ραπάνω και οι κεφαλαιοκράτες);
Οι Έλληνες εργαζόμενοι εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα που σκιαγραφούν τον «σύγχρονο εργασιακό μεσαί­ωνα» πλαισιώνουν τις συν­δικαλιστικές οργανώσεις, νομίζοντας ότι έτσι διασ­φαλίζουν καλύτερα τα συμφέροντα τους.
Όμως οι επαγγελματίες συνδικαλι­στές, είναι πλέον πηγή δεινών για τα συμφέροντα τους.
Τους τάζουν «βελτίωση ζωής» και τους προσφέρουν κοινωνία όπου ο Έλληνας φοβάται να βγει από το σπίτι του. Δεν είναι σε θέση να πιά­σουν το σφυγμό της κοινωνίας ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Χρειάζεται συνδικαλιστικός φορέας με σύνθημα «ΠΡΩΤΑ 0Ι ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ».
Χρόνια τώρα αφήνουμε τους «Έλληνες συνδικαλισ­τές» να μάχονται για τα δικαιώματα των Αλβανών, Πακιστανών, Σομαλών κλπ.
Εμείς όμως έχουμε τα προβλή­ματα μας και τις δικές μας ανησυχίες.
Ποια διαφορά θα δούμε αν νομιμοποιηθούν ή όχι, οι -δύο εκατομμύρια- αλλοδαποί που μας κουβάλησαν;
Η είδηση που διαβάσαμε πρόσφατα τα λέει όλα.
«Δεκαεπ­τά Πακιστανοί κρατούνται και ανακρίνονται στο Ασ­τυνομικό Τμήμα της Κατσικάς Ιωαννίνων και άλλοι τρεις νοση­λεύονται φρουρούμενοι στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα, μετά τις άγριες συμπλοκές που σημειώθηκαν στην περιοχή της Α­νατολής. Οι οκτώ από τους συλληφ­θέντες στερούνται νόμιμων ταξιδιωτικών εγγράφων στην χώρα μας. Πρόκειται δηλαδή για λαθρομετα­νάστες που θα πάρουν τον δρόμο της α­πέλασης».
Από τα 17 άτομα που σφάζονταν μεταξύ τους, περισσότεροι από τους μισούς (οι εννιά) ήταν «νόμιμοι»! Και αυτό -για τους εργατοπατέρες και για τους αριστεριστές- είναι κάτι το «σημαντικό», το «ου­σιαστικό» ή το «επαρκές»;
Έχει καμία σημασία να σφάζονται μεταξύ τους, να κλέβουν, να βιάζουν ή να δολοφονούν όσοι πλημμύρισαν τη χώρα μας και είναι «νόμιμοι»;
Μια σφραγίδα σε ένα κρατικό (μιζο)κουρελόχαρτο, «νομιμο­ποιεί» την εισβολή στη χώρα μας;
Το ΑΝ και το ΠΟΣΟΙ ξένοι θα θεωρηθούν νόμιμοι, δε μπορεί να είναι απόφαση όσων ζούνε σε βίλες, φτιαγμένες με το αίμα και το μόχθο των Ελλήνων.
Η διαφορά μεταξύ ενός «νόμιμου μετανάστη» και ενός «λαθρομετανά­στη, δεν εξαρτάται από μια σφραγίδα ενός (μιζαδόρου) χαρτογιακά.
Οι Έλληνες υποφέρουν από την εγκληματικότητα, τις αρρώστιες και τα ήθη και έθιμα των ξένων.
Πέρα και πάνω από τους ευκαιριακούς νόμους, υπάρχει ως υπέρτατος νόμος, ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ.

Ποιος σκότωσε τον Γρηγόρη Λαμπράκη?

Σε εκπομπή της ΕΤ3 το 2003 ο Μανώλης Χατζηαποστό­λου, ο «Τίγρης» που έπιασε τον Γκοτζαμάνη και τον Εμμανουηλίδη, δή­λωνε ότι κάτι μεσολάβησε α­νάμεσα στο κτύπημα με το τρίκυκλο και το θάνατο του στον Ερυθρό Σταυρό, κατ­ηγορώντας σαφώς την Αριστερά:
«Μέσα στο α­μάξι τον αποτελειώσανε ή με καουτσούκ ή με άμμο. Επαγγελματικά στελέχη. Ο Βέρρος (με­τέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ) και άλλος ένας», ενώ δήλωνε ότι «το κτύπημα του Γκατζογιάννη δεν ήταν θανατηφόρο».
Της ίδιας άποψης ήταν και ο καθηγητής Οι­κονόμου που έκανε την αυτοψία. Για αυτόν το κτύπημα που είχε οριζόντια φορά δεν θα μπο­ρούσε ποτέ να είχε μεγάλη δύναμη και χρειαζόταν μεγάλη φόρα, πράγμα που δεν μπορούσε μια και το κτύπημα ήταν από πίσω. Θα έπρεπε να συνδυαστεί η μεγάλη φόρα και η ένταση για να επιτευχθεί το κρα­νιακό κάταγμα, πράγμα που απορρίπτεται.
Χαρακτηριστικό είναι το ότι όταν ο γιος του Γρηγορίου Λαμ­πράκη συνάντησε μετά το 1998, που έληξε η θητεία του, τον Χρήστο Σαρτζετάκη, στη Θ­άσο του είπε:
«Δεν είναι τώρα η ώρα για να πούμε ποιος σκότωσε τον Λαμ­πράκη».
Τέλος σύμφωνα με το δημοσιογράφο Κυριά­κο Ζαφειρίου, οι Γιώργος Ρωμαίος του «Βήματος», Γιώργος Βούλτεψης της «Αυγής» και Γιώργος Μπέρτσος της «Ελευθερίας» που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, δήλωσαν ότι ούτε ο Καραμανλής, ούτε και η Φρειδερίκη και το Παλάτι είχαν σχέ­ση με τη δολοφονία του Λαμπράκη.
Μήπως πρέπει να γίνει αντικειμενική αναψηλάφη­ση της δίκης;

Τσε Γκεβάρα: Λάθος ήρωας...

Έγραψε ο Τάκης Θεοδωρακόπουλος

Χρειάστηκε να τηλε­φωνήσω στον Χρήστο Ζαμπούνη προκει­μένου να μάθω τι εννοούν οι Έλληνες όταν λένε «ροκ».
Στην Αμερική, οι σκληροί άντρες ονομάζονται Ρόκι - και αυτό συνέβαινε πολύ πριν από τη διάσημη ταινία με τον Σταλόνε. Θυμάμαι στο σχολείο φωνάζαμε Ρόκι τρία αγόρια, επειδή ήταν μικροκαμωμένα, σκληρά, άτεγκτα και πάντοτε πρόθυμα να τα βάλουν με πιο μεγαλόσωμους τύπους.
Πενήντα πέντε χρόνια αργό­τερα, η λέξη «ροκ» έχει τελείως διαφορετική έννοια -τουλάχιστον για μένα- απ' ό,τι είχε τότε, μέσα στην ασφάλεια ενός όμορφου ιδιωτικού σχολείου για εσώκλειστα αγόρια. Σήμερα, «ροκ» σημαίνει να είσαι πραγματικός ήρωας - όχι μόνο επιφανειακά, όπως οι περισ­σότεροι σύγχρονοι ήρωες.
Υπάρχουν δύο ταινίες που δίνουν φέτος χολιγουντιανή λάμψη σε δύο εντελώς διαφορετι­κούς στρατιωτικούς και πολιτικούς ήρωες.
Στο «Τσε», ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο υποδύεται τον Ερνέστο Γκεβάρα, τον ασθματικό Αργεντινό γιατρό με το μούσι, που έγινε η αφίσα της κουβανικής κομμου­νιστικής επανάστασης του Φιντέλ Κάστρο, πριν από 50 χρόνια.
Το «Επιχείρηση Βαλκυρία», από την άλλη, δίνει στον Τομ Κρουζ και σε ένα διαλεχτό καστ Βρετανών την ευκαιρία να παίξουν τους Γερμα­νούς αξιωματικούς που παραλίγο να δολοφονήσουν τον Χίτλερ, τον Ιούλιο του 1944.
Ο Κρουζ παίρνει το ρόλο του Κλάους Φον Στάουφενμπεργκ, του όμορφου αριστο­κράτη και ήρωα πολέμου, ο οποίος «φύτεψε» τη βόμβα που απέτυχε να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας και της ναζιστικής κυριαρχίας.
Εκτός από την ομορφιά των σταρ-πρωταγωνιστών που τους υποδύονται και το γεγονός ότι και οι δύο οδηγήθηκαν στο εκτε­λεστικό απόσπασμα, ο Γκεβάρα και ο Στάουφενμπεργκ δεν έχουν σχεδόν τίποτα κοινό:
Ο Τσε ήταν ένας μικροκαμωμένος μεσοαστός γιατρός, που, παρά τις αστικές καταβολές του, έγινε ένας αδίστακτος μαρξιστής και ταυτίστηκε με τη λαϊκή μάζα γενι­κότερα και με την επανάσταση του Κάστρο ειδικότερα.
Ο Στάουφενμπεργκ ήταν ένας πολύ ψηλός, πανέμορφος ευγενής, περήφανος για τους προγόνους και τη στρατιωτική παράδοση της οικογένειας του, ο οποίος όμως μετατράπηκε σε απρόθυμο επανα­στάτη εξαιτίας της απέχθειας του για όσα δεινά είχαν προκαλέσει στη Γερμανία οι Ναζί.
Κατ' επέ­κταση, οι δύο αυτές ταινίες αποτελούν τη θλιβερή αντανάκλαση του παραμορφωτικού καθρέφτη της εποχής μας, που θέλει τον Γκεβάρα -αυτόν τον ελεεινό δολο­φόνο και απολυταρχικό τύραννο-, ακόμα και σαράντα χρόνια μετά το θάνατο του, έμβλημα των ανί­δεων ιδεαλιστών ανά τον κόσμο.
Τα τριχωτά χαρακτηριστικά του φιγουράρουν ακόμα σε χιλιάδες τοίχους και εκατομμύρια Τ-Shirts.
Στο μεταξύ, ο Στάουφενμπεργκ, ένας αξιωματικός, ανάπηρος πολέμου (έχασε ένα μάτι, ένα χέρι και δύο δάχτυλα στη μάχη), που θυσίασε τη ζωή του προσπαθώ­ντας να απελευθερώσει το λαό του από τον Χίτλερ, είναι βασικά άγνωστος στους σινεφίλ εκτός των συνόρων της πατρίδας του.
Ο Γκεβάρα ήταν ο δεσμοφύλακας και το εκτελεστικό όργανο της δικτατορίας του Κάστρο. Συχνά παρακολουθούσε τα βασανιστήρια των κρατουμένων στις διαβόητες φυλακές Καμπάνα, στην Αβάνα, ενώ επέβλεπε την ανάκριση και την εκτέλεση των «εχθρών του λαού».
16.000 εκτελέσεις τέτοιου είδους έλαβαν χώρα στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του Κάστρο, οι περισσότερες εκ των οποίων υπογράφηκαν από τον Γκεβάρα.
Τίποτα από όλα αυτά δεν αναφέρεται στις δύο ταινίες που γυρίστηκαν για αυτόν το στυγνό δολοφόνο, παρόλο που ο Γκεβάρα δεν έκρυψε ποτέ το πάθος του για αίμα. «Το μίσος μετατρέπει ένα στρατιώτη σε βίαιο και ψυχρό εκτελεστή», έχει γράψει.
Αφού βοήθησε να καταστραφεί η Οικονομία της Κούβας με τους εξτρεμισμούς του, ο Γκεβάρα πήγε στη Βολιβία, όπου προσπάθησε να ξεσηκώσει τους αγρότες σε επα­νάσταση. Εκείνοι τον παρέδωσαν στο στρατό, που τον εκτέλεσε τον Οκτώβριο του 1967. Σύντομα έγινε ο λαϊκός ήρωας της άκρας Αριστεράς και εν πολλοίς της νεο­λαίας. Έκτοτε παραμένει ήρωας.
Ο Στάουφενμπεργκ, επίσης, πέθανε στα χέρια των εχθρών του, εκτελέστηκε την επομένη της αποτυχημένης απόπειρας δολο­φονίας εναντίον του Χίτλερ.
Ήταν κι εκείνος ένας αποτυχημένος επαναστάτης, αλλά από αυτούς που ρισκάρουν τη ζωή τους για το καλό της κοινωνίας - το αντί­θετο δηλαδή από τον τύραννο Τσε. Εκείνος διψούσε για αίμα, ο Κλάους επιθυμούσε την επι­στροφή στο καθεστώς δικαίου και το τέλος των στρατοπέδων συγκέ­ντρωσης, των βασανιστηρίων και των αυθαίρετων συλλήψεων.
Γκεβάρα και Στάουφενμπεργκ. Αμφότεροι «ροκ».
Δύο τελείως διαφορετικοί ήρωες. Είναι θλιβερό ότι, δεδομένης της κατάστασης της κοινωνίας μας, ο λάθος άνθρωπος έχει γίνει στάμπα σε μπλουζάκι.
Ο Στάουφενμπεργκ είναι ο αληθινός «ροκ» τύπος, ο αληθινός ήρωας.

Έγραψε «Εβραίοι», αλλά εννοούσε «τραπεζίτες»!

Οι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό τους. Αντι­στάσεως μη υπαρχούσης... πάνε να διαστρε­βλώσουν και την Ελληνική Ποίηση.
Ο αριστερός σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου βγήκε στο «Ρημέϊκ» της ΕΤ-1 να μιλήσει για το σήριαλ «Κα­ρυωτάκης» που σκηνοθετεί ο ίδιος και προβάλ­λεται από την ΕΤ-1.
Κάποια στιγμή τόλμησε να διαβάσει το περίφημο ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη «Εις το Άγαλμα της Ελευθερίας», που δικαίως οι Εβραίοι θεω­ρούν Αντισημιτικό.
Απήγγειλε τους εξής στίχους του Καρυ­ωτάκη, μεσημέρι Μεγάλου Σαββάτου από την Κρατική Τηλεόραση:
«... Λευτεριά- λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι Εβραίοι
είναι πολλά του αιώνα μας τα χρέη
πολλές οι αμαρτίες που θα διαβάσουν οι γενιές
όταν σε παρομοιάσουν με το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη»...
Ο Ψαρ­ράς σταμάτησε την απαγγελία του αντι­σημιτικού ποιήματος του μεγάλου Καρυωτάκη και είπε:
«Τώρα, για να μην πα­ρεξηγηθεί κανείς όταν ο Καρυωτάκης λέει «Ε­βραίοι», εννοεί τους τραπεζίτες, αλλά τον βοη­θάει η ομοιοκαταληξία και βάζει «Εβραίοι»»!!..
Ζητείται επειγόντως ψυχίατρος....

Ο «Αριστερός Πατριώτης» του Καρατζαφέρη...

Ο 6Οχρονος παλαιοκομμουνιστής Αλέξης Οικονόμου, πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, προκαλεί τους ψηφο­φόρους του ΛΑΟΣ με παλαιοκομμουνιστικές αναλύσεις στην στήλη του στην «Α-1».
Έχει απίστευτες εμμονές, μισεί α­φάνταστα τους Αμερικανούς και περηφανεύ­εται να διαλαλεί ότι υπήρξε επί χρόνια αρθρο­γράφος του «Ριζοσπάστη».
Την Παρα­σκευή 20 Φλεβάρη από την εκπομπή του στο «Τηλεάστυ», είπε επί λέξει :
«Εγώ μένω στην Κυψέλη και βλέπω το Λύκειο της πλατείας Κυψέλης. Σε πληροφορώ ότι πολλές φορές κάθομαι έξω από τα κάγκελα και Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΧΑΙΡΕΤΑΙ που βλέπει παιδάκια απ' όλα τα χρώματα τα Αλβανάκια, τα Ρωσάκια, τα Μαυράκια, τα οποία παίζουν με τα Ελληνάκια. Μου αρέσει!.. Αυτό είναι μία εικόνα του κόσμου που θα θέλαμε, να μην είχαν συγκρούσεις οι Λαοί και να ζουν αγα­πημένα, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητες του»!..
Εξέφρασε δε την θλίψη του που το «αγαπημένο» του ΚΚΕ δεν προσεκάλεσε τον ΛΑΟΣ στο πρόσφατο Συνέδριό του και έσπευσε να δηλώσει ότι σέβε­ται τους Αγώνες του ΚΚΕ ενάντια στον Αγγλοαμερικάνικο Ιμπεριαλισμό!..
ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΡΓΟ­ΤΕΡΑ, Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου, ο Γιώργος Καρατζαφέρης ε­γκαινίαζε το ανακαινισμένο (το είχαν κάψει οι αρι­στεροί) βιβλιοπωλείο του εθνικιστή εκδότη Γιάννη Γιαννάκενα στο κέντρο της Αθήνας και κατέληγε ως εξής την σύντομη ομιλία του:
«Έχουμε κερ­δίσει ιδεολογικά, έχουμε κερδίσει την μάχη του βιβλίου, που πριν 25-30 χρόνια φαινόταν αδύ­νατο. Είναι θέμα χρόνου οι Ιδέες μας να κερδί­σουν και πολιτικά. Οι ιδέες των βιβλίων που θα βρείτε εδώ, οι ιδέες του κάθε ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΥ»!..

Ο Νίκος Ξυλούρης και η .."Ανεξαρτησία της Κρήτης"!

Ο πασοκατζής δημοσιογράφος του Μega Ιορδάνης Χασαπόπουλος, (Θρακιώτης στην καταγωνή) έχει μια τάση να δίνει βήμα στους οπαδούς της Ανεξαρτησίας της Κρή­της.
Πέρυσι το καλοκαίρι, έβγαλε στην εκπομπή του έναν «κουζουλό» Κρητικό συνθέτη μαντινάδων, που μας τραγούδησε μια πεντάλεπτη μαντινάδα, με την οποία μας απειλούσε ότι η Κρήτη θα ανεξαρτητοποιηθεί το 2012 (οπότε λήγουν τα 100 χρόνια της Συμφωνίας του 1912, με την οποία παρα­χωρήθηκε στην Ελλάδα) αν δεν σταματήσει να την απομυζά το Αθηνοκεντρικό Κράτος.
Το πρωί της Κυριακής 8 Φλεβάρη, ο Χασαπόπουλος (παρέα με τον κομμουνιστή Μανώλη Αναγνωστάκη) αφιέρωσε 15 ολόκληρα λεπτά στην «επαπειλούμενη» Ανεξαρτησία της Κρή­της....για να την καταγγείλει.
Αφορμή του έδωσαν τα μπλουζάκια «2012: Κρήτη Ανεξάρ­τητη Πολιτεία» που φορούσαν μερικοί Κρήτες Αγρότες, στο προ ημερών συλλαλητήριο τους στον Πειραιά.
Τα όσα συνέβησαν και τα όσα ακούστηκαν στην εκπομπή του Ιορδάνη, εξόργισαν ακόμη και την Ουρανία Ξυλούρη, χήρα του κορυφαίου Κρητός τρα­γουδιστή όλων των εποχών Νίκου Ξυλούρη.
Το απόγευμα της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου ήταν φιλοξενούμενη στην εκ­πομπή της Μπήλιως Τσουκαλά στην ΝΕΤ και κά­ποια στιγμή δεν άντεξε...
Επί λέξει τα λόγια της:
«Έχω κρατήσει μια συνέντευξη που έδωσε ο Νίκος στην Όλγα την Μπακομάρου.
«Είσαι περήφανος που είσαι Κρητικός;» τον ρωτά η Μπακομάρου...
Και λέει ο Νίκος:
«Είμαι περήφανος ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ»!.. Κι αυτό θέ­λω να το τονίσω, ότι ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΕΛ­ΛΗΝΕΣ. Και δεν ήτανε συμπεριφορά αυτή που κάμανε προχθές στο Λιμάνι. Προσβολή μεγάλη.
Και θα πω ένα πράμα:
Απ' την Σητεία ως τα Χανιά
όλη η Κρήτη αξίζει.
Ποιο κλώνο του βασι­λικού
κόπτεις και δεν μυρίζει;
Είναι πρά­ματα αυτά;»
ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ, ακόμη κι ο πα­ριστάμενος (κομμουνιστής) βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης της φώναξε:
«Πέστα, βρε Ουρανία. Δεν βλέπουν ότι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου;»...

Το "Νησί": Ταινία για τους κατάδικους στη Σιβηρία...

«ΤΟ ΝΗΣΙ» δεν είναι μια ταινία συνηθισμένη.

Είναι η ταινία, πού ο Ρώσος σκηνοθέτης Πάβελ Λουγγίν, με γνωστούς και εξαιρετικούς ηθοποιούς αποφάσισε και την γύρισε πριν 3 χρόνια στη Σιβηρία, με χρηματοδότηση του Ρωσικού καναλιού «ΡΩΣΣΙΑ», εκεί άπ' όπου έστελναν τους κατάδικους στα στρατόπεδα Σολοβκί.
Το κανάλι «ΡΩΣΣΙΑ», «συνειδητά πήρε μια απόφαση, γεμάτη ρίσκο, να γυρίσει την ταινία. Θα καλυφθούν τα έξοδα, δεν θα καλυφθούν; Θα πάει ό θεατής να δει αυτό το φιλμ, δεν θα πάει;... Το κανάλι «ΡΩΣΣΙΑ» με αυτό το φιλμ γκρέμισε έναν τοίχο και έδειξε ότι είναι δυνατό να αναγεννηθεί το πνευματικό σινεμά. Και το τόλμημα του καναλιού δικαιώθηκε...».
Ό σεναριογράφος Σόμπολεβ, στο ερώτημα σε ποιους απευθύνεται ή ταινία, σχολιάζει:

«Κατά την άποψη μου ή ταινία απευθύνεται στους ανθρώπους για τους οποίους το αίσθημα ένοχης έχει κάποια σημασία, διότι ή ύπαρξη αυτού του αισθήματος, όπως και της συνειδήσεως, επιτρέπει στον κόσμο να βρίσκει την ισορροπία του».
Ό σκηνοθέτης μιλώντας για τον θαυμάσιο πρωταγωνιστή, Πέτρο Μάμονοβ, (Άββά Άνατόλιο) — πρώην ροκά και πανκ και σήμερα πιστό Χριστιανό — σχολιάζει:
«Ένας 100% ηθοποιός δεν θα μπορούσε να παίξει έτσι. Για παράδειγμα, γινόταν προσευχή στην οθόνη... Αλλά ό Πέτρος Μάμονοβ δεν έπαιζε ένα ρόλο, προσευχόταν πραγματικά. Ήταν σαν σκηνές ντοκιμαντέρ. Από την προσευχή έβγαινε δυνατή ενέργεια...».
Ό κριτικός Σεργκέϊ Γκόρτσεβ, χαρακτηρίζοντας «ΤΟ ΝΗΣΙ» σαν την καλλίτερη ταινία του 2006 που στο σύνολο της μας έδειξε ότι ή Ρωσσία δεν έχει μόνο πετρέλαια, αέριο, διαφθορά και ανηθικότητα. Και αυτό δίνει μια ελπίδα για το καλλίτερο».
Στην Ελλάδα, όπως σημειώνει στην «Ελεύθερη Πληροφόρηση» ό Κ. Μαϊχανετζίδης, ή ταινία αγνοήθηκε από τους κινηματογράφους, προφανώς ως μη εμπορική, και στα τηλεοπτικά κανάλια τα γνωστά κυκλώματα προφανώς τη θεώρησαν «σκοταδιστική».

ΚΚΕ: Ήθελαν να ανατινάξουν την Ακρόπολη!

Αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά του 1944 έκανε στον «Αλφα» το Σάββατο 24 Γενάρη ο (αριστερός) δημοσιογράφος Χρήστος Βασιλόπουλος.
Επιτέλους, οι τηλεθεατές έμαθαν κάτι που επιμελώς κρύβουν τα -κομμουνιστοκρατούμενα- Ελληνικά ΜΜΕ. Οι Ένοπλες Ελληνικές Δυνάμεις, νίκησαν τους Ερυθ­ρούς στην Μάχη της Αθήνας, όχι μόνο χάρις στους χωροφύλακες του Μακρυ­γιάννη και τους Χίτες του Θησείου, αλλά και χά­ρις στην ευφυία των Αγγλων.
Οι κυνικοί αυτοί σύμμαχοί μας, με πρόσχημα την διαφύλαξη του Παρθενώνος, ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο κι από κει με τα πολυβόλα και τα μυδράλια τους θέρι­ζαν από ψηλά.
Η τότε η­γεσία του ΚΚΕ έδωσε εντολή σε ένα τάγμα του ΕΛΑΣ να ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ!!
Ο γνωστός εκδότης κ. Γιάννης Γιαννάκενας απεκάλυψε στη διάρκεια της εκπομπής:
«Υπήρξε εντολή ανα­τίναξης της Ακροπόλεως. Αυτός που έλαβε την εντολή, ήταν ο Λογοθέτης, δάσκαλος στο επάγγελμα. Ευτυχώς ήταν δάσ­καλος και δεν υπά­κουσε στην εντολή που του είχε δοθεί από τα ανώτερα κομματικά στελέχη»!!!
Μία ακόμη φορά οι ερυθροί είχαν αποφασίσει να ανατινάξουν το κορυφαίο Μνημείο του Παγκόσμιου Πολιτισμού.
Ήταν το 1961, όταν ξέσπασε η Κρίση στον Κόλπο των Χοίρων με την κόντρα Φιντέλ Κάστρο - Τζών Κέννεντυ.
Ο τότε Ηγέτης της Σοβιετικής Ε­νώσεως Νικήτα Κρουτσόφ απείλησε ότι σε πε­ρίπτωση που οι Αμερικανοί επιτεθούν στην Κού­βα, αυτός θα βομβαρδίσει την Ακρόπολη των Αθηνών!..
Μια ζωή κομμουνιστές....

Αθήνα: Δείτε την ταινία "ΚΑΤΥΝ"!

Για όσους μένουν στην Αθήνα, η ταινία "Κατύν" του Αντρέι Βάιντα προβάλλεται -ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΝΑΜΟΝΗ- και στους Ελληνικούς κινηματογράφους. Κάτι συμβαίνει όμως και η ταινία είναι αποκλεισμένη από τα γνωστά πολυσινεμά.
Δυστυχώς μόνο μικρά περιφερειακά και συνοικιακά σινεμά:
Πληροφορίες στο "ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ".
Δείτε περισσότερα για την υπόθεση από την εκπομπή "Το Κουτί της Πανδώρας":
YouTube Video1
YouTube Video2

1940: Η σφαγή του ΚΑΤΥΝ!

15.000 ΠΟΛΩΝΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

Το 1939 υπογράφεται το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, μεταξύ της χιτλερικής Γερμανίας και της σταλινικής Ρωσίας.
Το σύμφωνο κάνει λόγο για ειρήνη μεταξύ σταλινικών και χιτλερικών, και ότι συμφωνούσαν οι δυο πλευρές στο διαμελισμό της Πολωνίας, μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.
Ο Στάλιν είχε ήδη διαλύσει το ΚΚ Πολωνίας μη τυχόν φέρει αντιρρήσεις. Θεωρούσε ότι ο Χίτλερ δεν είχε σαν τελικό σκοπό να επιτεθεί στη Ρωσία και γι' αυτό το λόγο δεν φρόντισε να εξοπλιστεί η Ρωσία.
Εξ αιτίας της «λογικής» του Στάλιν οι Γερμανοί έφτασαν σε χρόνο μηδέν στις πύλες του Λένινγκραντ και του Στάλινγκραντ.
Ο Στάλιν θεωρούσε τον διαφαινόμενο πόλεμο μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Γαλλίας, σαν (ενδο)ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, με τον οποίο η Ρωσία δεν έπρεπε να έχει σχέση.
Έτσι με την επίθεση της Γερμανίας στην Πολωνία από τα Δυτικά, επιτίθενται εναντίον της και τα ρωσικά στρατεύματα από Ανατολικά και καταλαμβάνουν τις περιοχές της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας και των Βαλτικών χωρών που είχε παραχωρήσει στην Πολωνία ο Λένιν το 1918, με τη συνθήκη ειρήνης του Μπρέστ Λίφτκοβ.
Τα ρωσικά στρατεύματα συγκεντρώνουν τους Πολωνούς αιχμαλώτους πολέμου, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (Κοζέλσκι, Σταρομπέλσκι, Οστασκόβσκι, Στάρομπελ).
Την άνοιξη του 1940 δίνεται εντολή από τον Μπέρια, αρχηγό της Γκε Πε Ου, πρόγονο της Κα Γκε Μπε, να δολοφονηθούν.
Μεταφέρονται από το Σμόλενσκ στο Χάρκοβο και στο δάσος του Κατίν δολοφονούνται με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Τα σχετικά έγγραφα παραδίδονται από τον Μπέρια στον Στάλιν και μετά χέρι με χέρι στον επόμενο Γενικό Γραμματέα, μέχρι που ο Γιέλτσιν τα παρέδωσε το 1992 στον Λεχ Βαλέσα στη Βαρσοβία.
Το φρικτό αυτό έγκλημα η Σοβιετική Ένωση όχι μόνο αρνιόταν να παραδεχτεί, αλλά και τιμωρούσε όποιον το ανέφερε, κατηγορώντας τους Γερμανούς ναζί.
Μετά την πτώση του κομμουνισμού η Ρωσία παραδέχτηκε επισήμως την ενοχή της. Τη σφαγή αυτή, μια από τις πλέον σκοτεινές -εσκεμμένα-σελίδες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματεύεται στην ταινία του "Κατίν" ο Πολωνός σκηνοθέτης, Αντρέι Βάιντα, ο οποίος έχει και προσωπικό βίωμα, καθώς ο πατέρας του ήταν ένας από τους 15.000 Πολωνούς που δολοφονήθηκαν από την μυστική αστυνομία του Στάλιν!
Το θέμα της ταινίας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, καθώς προσπαθεί να φωτίσει ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που για δεκαετίες παρέμενε στο σκοτάδι!
Τα γεγονότα αναπτύσσονται σταδιακά μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών, ιδιαίτερα των γυναικών και των παιδιών που παρέμειναν πίσω, ιστορίες που συχνά καλύπτουν διάφορα χρονικά διαστήματα, με την κάμερα να μας ταξιδεύει στο χρόνο.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μας παρασύρει στο καθημερινό δράμα των προσώπων του, μέσα από σκηνές συγκλονιστικές, που δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον θεατή:
από εκείνες με τους πρόσφυγες να προσπαθούν να διαφύγουν τη σύλληψη από τους ναζί, μέχρι εκείνες με τον Πολωνό αξιωματικό που, ανήμπορος να ζήσει με το ψέμα, παίρνει τη δική του ζωή ή του 20λεπτου φινάλε, με τις συγκλονιστικές σπαρακτικές σκηνές στο δάσος τού Κατίν, όταν η σταλινική αστυνομία αρχίζει να πυροβολεί έναν- έναν τους Πολωνούς στο κεφάλι και τελικά να τους πετάνε σε ομαδικό τάφο!
Αξίζει ν’ αναφερθεί πως την εκταφή των πτωμάτων από τον ομαδικό τάφο πρωτοπαρουσίασε ο Γιουγκοσλάβος Ντούσαν Μακαβέγιεφ στην ταινία του «Sweet Movie», με μουσική υπόκρουση το τραγούδι τού Μάνου Χατζιδάκι «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο».

Καλλίτερες ταινίες του 2008 που έφυγε!

Με το τέλος του 2008, επιλέγουμε τις καλύτερες ταινίες , που εξύμνησαν τις παραδοσιακές αξίες, που άσκησαν κριτική στον κομμουνισμό και στην παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας ή έθεσαν έναν ηθικό προβληματισμό, με την σειρά που βγήκαν στις ελληνικές αίθουσες ή προβλήθηκαν στα διεθνή φεστιβάλ.

1. "Θα Χυθεί Αίμα" του Πωλ Τόμας Αντερσον.
Ένας αριστουργηματικός προβληματισμός πάνω στην ανθρώπινη απληστία, τοποθετημένος στην εποχή της γέννησης της σύγχρονης Αμερικής μέσω της εξόρυξης του πετρελαίου και της Θρησκευτικής Αναγέννησης (1898-1920). Όσκαρ Ερμηνείας στον Ντανιέλ Νταίη Λιούις.

2. «Jυnο»του Τζέησον Ράιτμαν.
Η επαναστάτρια του σχολείου Juno, κόντρα στις συμβουλές των φίλων της για έκτρωση, κρατά το παιδί δηλώνοντας ότι έχει μέσa της κάτι ιερό και κανονίζει να δώσει το παιδί για υιοθεσία.
Μία νεανική κομεντί που έκανε τις φεμινίστριες να ξεσπαθώσουν και τους συντηρητικούς και χριστιανικούς κύκλους της Αμερικής να την λατρέψουν. Χρυσή Σφαίρα Για Κωμωδία στην Έλεν Πέητζ.

3. "Κατύν" του Αντρέι Βάιντα.
Ο μέγιστος των Πολωνών σκηνοθετών και των πολέμιων του κομμουνισμού σόκαρε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου με την ταινία για την σφαγή 20.000 Πολωνών αξιωματικών από τους Σοβιετικούς στην διάρκεια του πολέμου. Ένας από αυτούς ήταν ο πατέρας του.

Διαβάστε τη συνέχεια

Γιαρουζέλσκι: οι κομμουνιστές ζουν σε άλλον Κόσμο!...

Συ­νέντευξη έδωσε ο τέως Πολωνός δικτά­τορας, στρατηγός Γιαρουζέλσκι στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυρια­κής...
Κρατείστε με­ρικά απ' όσα είπε στον (αριστερό) δημο­σιογράφο Ηλία Μαγκλίνη ο Κομμουνι­στής Πολωνός δικτάτορας:
«Ήμουν πρώτα πατριώτης και μετά κομμουνιστής. ...

Στην πραγματικότητα, που­θενά στον κόσμο δεν οικοδομήθηκε ο γνήσιος κομμουνισμός.....

Το μοναδικό παράδειγμα στην Ιστορία που πλησιάζει στον κομμουνισμό, είναι τα κιμπούτζ του Ισραήλ !..

Γνώρισα τον Αν­δρέα Παπανδρέου σε μια κηδεία στη Μόσχα. Δεν θυμάμαι αν ήταν σ’ αυτήν του Τσερνιένκο ή του Αντρόποφ - τότε έπεφταν στη Μόσχα σαν τις μύγες! Είχαμε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία.....

Το 1984, όταν ακόμα η Πολωνία ήταν σε απομόνω­ση, ο Παπανδρέου ήταν ο πρώτος Δυτικός ηγέτης που μας επι­σκέφθηκε....

Στη συνέχεια το 1987 επισκέφθηκα την Ελλάδα κα­τόπιν πρόσκλησης του Παπανδρέου».

Καθημερινή: «Στην Ελλάδα τρίτο κόμμα είναι το κομμου­νιστικό. Και θεωρεί τον Γκορμπατσόφ κάτι σαν προδότη»...
ΓΙΑΡΟΥΖΕΛΣΚΙ: «Οι Δυτικοί κομμουνιστές ζουν σε άλλον κόσμο....

Τον Γκορμπατσόφ τον έχουν εκτι­μήσει λανθασμένα….

Ο κόσμος πιστεύει ότι στην Πολωνία η «Αλληλεγγύη» του Βαλέσα έριξε τον Κομμουνισμό....

Όμως ξεχνούν ότι η «Αλληλεγγύη» ήταν σοσιαλιστικό κίνημα με έντονα λαϊκίστικο χαρακτήρα.....
Η «Αλληλεγγύη» υ­ποσχόταν αυτό που θέλουμε όλοι: Να δουλεύ­ουμε λιγότερο και να κερδίζουμε περισσότερα....

Όταν όμως ανέλαβε την εξουσία, έκανε στρο­φή 180 μοιρών κι εφάρμοσε τον καπιταλισμό....

Επίσης, γνωρίζετε τη δύναμη που έχει η Καθολι­κή Εκκλησία και τον ρόλο που δι­αδραμάτισε ο Πολωνός Πάπας στη δια­δικασία....

Οκτώ συνομιλίες κάναμε μαζί. Το 1987 επισκέφθηκα το Βατικανό και μίλησα με τον Πάπα και μου είπε πως η θεϊκή δύναμη μας έστειλε τον Γκορμπατσόφ.....

Ο Γκορμπατσόφ ήθελε να εκσυγχρονίσει τον σοσιαλισμό, όχι να τον διαλύ­σει»...

Στην αριστερά διαφωνούν για την "επανάσταση"!

"Το εργατικό κίνημα και το ΚΚΕ, όπως κάθε επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης, γνωρίζει από τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, αλλά και την πείρα όλων των επαναστάσεων στην ιστορία των κοινωνιών, ότι η ιστορικά αναπόφευκτη επανάσταση είναι επιστήμη και τέχνη.
Και ως τέτοια την προετοιμάζουν και όχι με τα τυφλά χτυπήματα και το σπάσιμο της βιτρίνας, ή τις φωτιές στους κάδους, με μολότωφ και πέτρες για θέαμα το οποίο θα προβάλλεται αναπαραγόμενο από τα αστικά ΜΜΕ, ως εικονική πραγματικότητα μιας ανύπαρκτης εξέγερσης, αλλά απλώς τη δράση της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ενάντια στην αστική τάξη και όλο το κράτος της, όχι μόνο ενός μηχανισμού καταστολής, για το τσάκισμά του και την ανατροπή της εξουσίας της".

Ο Στάλιν, o Μάο, o Πολ Ποτ και οι λοιποί ("δημοκρατικοί", αθάνατε Σ.Χ. έγραψες, "ΠΑ.ΣΟ.Κ. και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις") ηγέτες είχαν βοηθήσει και αυτοί τις μάζες να εγκαθιδρύσουν τη δική τους εξουσία;
Πότε θα καταλάβετε ότι η Ιστορία σας απέδειξε ότι κάνατε λάθος, όλα αυτά τα χρόνια;
Ότι οι ιδέες σας (απο)δοκιμάστηκαν και απέτυχαν με τρομακτικά (για την ανθρωπότητα) αποτελέματα;
Οι σύντροφοι σας που "ξέβαψαν" και το γύρισαν στα ροζ, τα καταφέρνουν καλλίτερα...

ΣΥ.ΡΙΖ.Α. : "Κόμμα με νοοτροπία ναζί"

Αιχμές για το ΣΥΡΙΖΑ άφησε ο συγγραφέας και καθηγητής Φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς, κάνοντας λόγο για "πολιτικό κόμμα που συμπεριφέρεται με νοοτροπία ναζί".
"Bιώνουμε ημέρες του '33 στη Γερμανία" δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιανναράς.
Ο γνωστός συγγραφέας καυτηρίασε το πανό στην Ακρόπολη και την κατάληψη της κρατικής τηλεόρασης, τονίζοντας ότι "η πλειοψηφία αισθάνεται ότι έχει μεταβληθεί σε αδύναμη μειοψηφική φωνή από δυναμικές συνδικαλισμένες μειονότητες που επιβάλουν τη θέληση τους με το "έτσι θέλω".
"Αριστερά σημαίνει ακραία ανιδιοτέλεια όχι προστασία κάθε γκρουπούσκουλου που θέλει να κάνει το χαβαλέ του ούτε να χαϊδεύουμε τα αυτιά της βίας".
Στη συνεντευξή του στο ΣΚΑΙ ο κ. Γιανναράς έκανε ακόμη λόγο για "ανατριχιαστική ανικανότητα της κυβέρνησης", και για κατάρρευση και των δύο μεγάλων κομμάτων τα οποία"κατέστρεψαν την παιδεία".
"Πρέπει να τεθεί θέμα αρχηγού" δήλωσε χαρακτηριστικά για την κυβερνώσα παράταξη.

Εθνικισμός και Νεοταξική Αριστερά!

Στην εκπομπή με τίτλο "Η Ιστορία της Δεξιάς" στο κανάλι 10, ήταν καλεσμένοι ο Χρίστος Χαρίτος -μέλος της Κ.Ε. του ΛΑ.Ο.Σ. και ο διευθυντής της εφημερίδος "Η Χώρα" Ζήλος. Δήλωσαν και οι δύο "δεξιοί".
Ο κ. Ζήλος εξίσωσε (Δεξιά=ελεύθερη οικονομία) και δήλωσε:
"Κακά τα ψέματα, ο άνθρωπος νιώθει ελεύθερος όταν η τσέπη του είναι γεμάτη"!!
Ο Χρίστος Χαρίτος είπε πως (Δεξιά=πατριωτισμός & ελευθερία), ενώ δεν τόλμησε να ψελλίσει τη λέξη "εθνικισμός".
Γνωρίζουμε από παλαιά και πολύ καλά το Χρίστο Χαρίτο.
Αισθάνεται ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ και καθόλου ΔΕΞΙΟΣ. Τι φοβήθηκε λοιπόν; Μάλλον ότι θα του αμφισβητήσουν την -ανύπαρκτη- "Δεξιά" του ταυτότητα.
Ο Χρίστος ανέφερε ότι "η ελληνική Δεξιά δημιουργήθηκε στα Νοεμβριανά του 1916", ως αντίδραση στο κίνημα του Ελ. Βενιζέλου. Έχρισε μάλιστα Δεξιό τον Ελευθέριο Βενιζέλο!
Τότε ποιός αντέδρασε και γιατί Χρίστο;
Αν το κίνημα Βενιζέλου είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της Ελληνικής Δεξιάς, τότε δεν ήταν Δεξιός ο ίδιος!
Μιλώντας για τον διακυρηγμένο αντικομμουνισμό των Ελληνικών κεντρώων κυβερνήσεων είπε πως "το Κέντρο ήταν πιο πατριωτικό από την Δεξιά"!
Πως μπορεί να θεωρείται ο πατριωτισμός κύριο στοιχείο της Δεξιάς από τη στιγμή που οι Κεντρώοι ήταν περισσότερο πατριώτες;
Όλα αυτά δείχνουν σύγχυση, η οποία έγκειται στο γεγονός ότι ο Χρίστος Χαρίτος προσπαθεί "να μπεί σε κοστούμι που δεν του ταιριάζει".
Του είναι κοντό και άκομψο.
Προσπαθεί να μπει, αγκομαχά, αλλά δεν τα καταφέρνει.
Να είναι στο ΛΑ.Ο.Σ. και ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ, δεν το επιτρέπει -να το φωνάζουν- ο μεγάλος αρχηγός.
Χρίστο Χαρίτο, τα λέμε από παιδιά πως, Αριστερά και η Δεξιά είναι αμιγώς οικονομικές ιδεολογίες.
Η μεν Δεξιά αποθεώνει την (φιλ)ελεύθερη οικονομία ενώ η Αριστερά τον (οικονομικό) σοσιαλισμό.
Αμφότερες έχουν και πολιτικές προεκτάσεις, αλλά είναι οικονομικές έννοιες.
Πόσοι "πούροι" Δεξιοί αποδείχθηκαν διεθνιστές την πράξη; Επίσης πόσοι αριστεροί συμπλέουν μαζί τους; Τι σημαίνει αυτή η σύμπλευση; Μήπως ο κοινός στόχος τους ενώνει;
Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ είναι πολιτική και φιλοσοφική έννοια με αντίποδά του τον διεθνισμό.
Εκατοντάδες εκατομμύρια -σοσιαλιστές στην ιδεολογία τους - πολίτες ζουν σε εθνικά κράτη και πολεμούν τον διεθνισμό.
Οι κυρίαρχες ιδεολογίες είναι ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και ο διεθνισμός.
Όλες οι κρίσιμες "μάχες" της ιστορίας αυτό αποδεικνύουν.
Ως ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ προτιμούμε την ελεύθερη οικονομία -με ελάχιστη ή μεγαλύτερη, κατά περίσταση, κρατική παρέμβαση- αλλά είναι ξεκάθαρο -για όλους μας- τι θ' απαντούσαμε στο δίλημμα:
Σοσιαλιστές σε ένα εθνικό κράτος ή "καπιταλιστές" σε έναν παγκόσμιο -σαν το σημερινό- χυλό εθνοτήτων;

Παρανόησαν εντελώς οι άνθρωποι;

Χιλιάδες νεολαίοι και παππούδες κομμουνιστές πήγαν το βράδυ της Κυριακής (21 Σεπτεμβρίου 2008) στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που έγινε στην Πανεπιστημιούπολη των Ιλισίων, για να ακούσουν την ομιλήτρια Γ.Γ. της Κ.Ε., Αλέκα Παπαρήγα.
Στο Φεστιβάλ, που ήταν αφιερωμένο στα 90χρονα του ΚΚΕ (που ιδρύθηκε τον Νοέμβρη του 1918 από τον Εβραίο δάσκαλο της Θεσσαλονίκης Αβραάμ Μπεναρόγια και άλλους ομοθρήσκους του), επίσημο αναψυκτικό ήταν η «Pepsi-Cola», ενώ η είσοδος ήταν δωρεάν για τους Μετανάστες και κόστιζε 5 ευρώ για τους Έλληνες!..
Κάνουν αντίσταση στην COCA COLA οι σύντροφοι, αλλά που να ξέρουν ότι η μεγάλη εταιρεία Cola στις ΗΠΑ, είναι η Pepsi!
Παράλληλα πληρώνουν είσοδο -τα "κορόϊδα" -οι Έλληνες οπαδοί του, υφιστάμενοι ρατσιστική αντιμετώπιση και διάκριση από το κόμμα τους, αυτό που καταγγέλλει τους Έλληνες –με την παραμικρή ευκαιρία- για «ρατσιστές»!
Στην ομιλία της η Αλέκα είπε το εξής, που «έθαψαν» τα Ελληνικά ΜΜΕ, που ως γνωστόν είναι "ανεξάρτητα" και "μη διαπλεκόμενα": «Η Συμμαχία που προτείνουμε, εδράζεται στα κοινά συμφέροντα της Εργατικής Τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής Αγροτιάς... Σε αυτές τις Κοινωνικές Δυνάμεις συμπεριλαμβάνουμε και τους μετανάστες που εργάζονται στην χώρα μας, είτε έχουν νομιμοποιηθεί, είτε όχι»!..

Το ΚΚΕ θεωρεί κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας τους Λαθρομετανάστες!..

Αδιαφορεί πλήρως αν η παρουσία τους ρίχνει τα μεροκάματα των Ελλήνων εργατών. Εξυπηρετεί έτσι τους καπιταλιστές εργοδότες και πυροδοτεί μια «έξαλλη» μορφή καπιταλισμού που ούτε στα καλλίτερα όνειρά τους δεν μπορούν να φανταστούν οι Αμερικανοί καπιταλιστές.

Προσδοκά με τη θέση αυτή στη δημιουργία εργατικού προλεταριάτου, μελλοντικών υποστηρικτών και ψηφοφόρων.

Εξαθλιωθείτε για να έχουμε υποστηρικτές!
Μιλάμε για μια εξωφρενική κατάσταση που δεν φανταζόταν ο Κάρολος Μαρξ, ο ιδρυτής της κομμουνιστικής θεωρίας που αποτελεί «ό,τι καλύτερο παρήγε το ανθρώπινο μυαλό εις τους αιώνες των αιώνων», όπως μας είπε την Κυριακή ο Γραμματέας της ΚΝΕ Γιάννης Πρωτούλης!..