Το ΛΥΚΟΦΩΣ του Ευρωπαϊκού πολιτισμού

και η εκδίκηση των Βορειοευρωπαίων.

Το 1974 όλοι σ’ αυτό τον τόπο μίλαγαν για τη «γη της επαγγελίας» της Ε.Ο.Κ.. Πλέον το όνειρο της «ενωμένης Ευρώπης» μετατρέπεται σε εφιάλτη για τους Ευρωπαίους.

Ποιοί δικαιούνται να διαμαρτύρονται; Κανένας έως ελάχιστοι.

Οι Ευρωπαίοι επέλεξαν τη μοίρα τους και είναι «άξιοι» της επιλογής τους, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που οι Έλληνες επιλέγαμε τους «ηγέτες» που μας άξιζαν και εισπράττουμε το αντίτιμο που επιδιώξαμε.

Οι Ευρωπαίοι και μαζί τους οι Έλληνες βλέπουν να χάνουν την πόλη που γεννήθηκαν και την πατρίδα που τους μεγάλωσε από μια λαίλαπα μεταναστών. Είμαστε οι άνθρωποι που ασπάστηκαν τον αντιρατσισμό και τον πολυπολιτισμό ως ιδεολογικό μας άλλοθι.

Είμαστε οι ίδιοι που φωνάζουμε για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης και ταυτόχρονα αυτοί που τοποθετήσαμε τον Χριστιανισμό στο περιθώριο της ζωής και του πολιτισμού μας.

Είμαστε οι ίδιοι που πορευόμαστε χωρίς ηθικές και πνευματικές αξί­ες, αυτοί που υποδουλώθηκαν στην κουλτούρα της μάζας.

Υποφέρουμε  από την οικονομική κρίση και ταυτόχρονα υποδουλώσαμε την ύπαρξη μας στο χρήμα.

Είδαμε έτσι να έρχονται η παρακμή και ο εκφυλισμός της ευρωπαϊκής κοινωνίας που όμως δεν είναι προϊόντα παρ­θενογένεσης. Οι Ευρωπαίοι και εμείς μαζί τους τα θρέψαμε και τώρα μας καταπίνουν.

Η Ευρώπη, παρά τις θριαμβολογίες αποδείχτηκε η καταστροφή μας. Το κυρίαρχο καπιταλιστικό πνεύμα, ο αστικός φονταμενταλισμός γκρέμισε τις Ευρωπαϊκές αξίες αφήνοντας, ως μόνη, το χρήμα και πληρώνουμε το τίμημα της υποδούλωσής μας.

Η υλική ευμάρεια, η αποθέωση του χρήματος, η ιδέα της «ευρωπαϊκής ενοποίησης»,  μέσα από τη σπατάλη των κοινοτι­κών επιδοτήσεων, καταρρέουν  σαν χάρτινος πύργος.  Σήμερα οι βόρειες χώρες ελέγχουν την οικονομία και παίρνουν εκδίκηση. Χιλιάδες χρόνια τα γράμματα και οι τέχνες, οι επιστήμες και η φιλοσο­φία, αλλά και ο Xριστιανισμός, ξεκινώντας από το Νότο αισθάνονταν την ανάγκη να τις εκπολιτίσουν και οι ψυχροί Βορειοευρωπαίοι μας επιστρέφουν τοκογλυφικά τις υπηρεσίες.