Εις μνήμην π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΝΤΖΑΘΑ.

Από τον κ. Ιωάννη Κωστάκη.

Η τοπική Εκκλησία της Αιτωλοακαρνανίας έγινε φτωχότερη. Ένας υπέροχος άνθρωπος, λαμπρός παραδοσιακός κληρικός, ένας ζηλωτής καλών έργων και ακάματος εργάτης κάτω απο τραγικές συνθήκες, έφυγε από κοντά μας.
Ο τροχήλατος θάνατος άρπαξε βίαια τον λαοφίλητο Αρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Ντζαθα. Στις 23 Ιουνίου του 2009 ο π. Θεόκλητος μετεγραφη στα Δημοτολόγια της Βασιλείας των ουρανών.
Προσπερνώ τα συμβατικά, βιογραφικά χρονολογικά στοιχεία και τους πολλούς σταθμούς της επίγειας πορείας του. Με σφιγμένη την καρδιά θα υπογραμμίσω πτυχές της πολύπλευρης προσωπικότητας του.
Η μακροχρόνια και αδιατάρακτη πνευματική σχέση -πραγματική ευλογία Θεού- επιτρέπουν την κατάθεση προσωπικής μαρτυρίας για το αυθεντικό Εκκλησιαστικό φρόνημα και ήθος του ανδρός, ο οποίος αποτελούσε κόσμημα της τοπικής Εκκλησίας και λάμπρυνε την γενέτειρα γη του Παναιτωλίου.
Ο π. Θεόκλητος Ντζαθας διακρίνονταν για την πλούσια πνευματική του δραστηριότητα, που με σεμνότητα και διάκριση πραγματοποιούσε.
Δεκαετίες πολλές, ως άοκνος πνευματικός γεωργός, αροτριούσε στον αγρό της Εκκλησίας.
Το Μεσολόγγι, τα Γιάννενα, η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή, η Ναύπακτος, η παλαίφατη Ιερά Μονή Μυρτιάς, η ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου, το Ησυχαστικό Κέντρο "Αγ. Κυπριανός" και εσχάτως το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αγρινίου, είναι μερικοί απ' τους πνευματικούς στίβους στους οποίους ο π. Θεόκλητος, ως δόκιμος αθλητής, αθλούνταν πνευματικά, εκδαπανώμενος χάριν του λαού του Θεού.
Η απαλή και γαλήνια μορφή του, ο άρτιος Θεολογικός-Εκκλησιαστικός και πατρικός του λόγος άγγιζε τις καρδιές. Γαλήνευε ταραγμένες συνειδήσεις. Συμβίβαζε διισταμένες απόψεις. Αποκαθιστούσε διασπασμένες ανθρώπινες σχέσεις.
Γίνονταν «τοις πάσι τα πάντα» ρίχνοντας πάνω τους το φως του Χριστού.
Κι' αυτή η συνεχής εκδαπανήσις του χάριν των εν αναγκαίας «ελαχίστων αδελφών» δεν μείωνε τον ζήλο του για μελέτη, προσευχή, συγγραφική παραγωγή και ανυστακτη φροντίδα να ολοκληρώσει το Ησυχαστικό Κέντρο και να «ευτρεπιζει» συνεχώς τον μικρό «παράδεισο» του περιβάλλοντος χώρου.
Απο βαθεια χαράματα ξεκινούσε η καθημερινότητα του. Η 4η πρωινή ωρα τον εύρισκε στο γοητευτικό Εκκλησάκι του Αγ. Κυπριανού να εφαρμόζει με ακρίβεια το Εκκλησιαστικό τυπικό. Η κάθε ημέρα ήταν γεμάτη απο πολύπλευρη δράση και προσφορά «παντί τω αιτουντι».
Οι καθορισμένες νηστείες τηρούνταν στο ακέραιο.
Η πάνδημη συμμετοχή χιλιάδων πιστών στην εξόδιο ακολουθία, που εψάλη στον Ιερό Ναό Αγ. Παρασκευής-Παναιτωλιου, αποτελεί περίτρανη απόδειξη της καθολικής εκτίμησης και αγάπης που έτρεφε στο πρόσωπο του. ο ευσεβής λαός της περιοχής.
Στην ακολουθία έλαβαν μέρος οι Μητροπολίτες Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Ναυπάκτου και Αγιου Βλασιου, Λευκάδος και Ιθάκης, ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης π. Θεόδωρος Ζήσης, Δήμαρχοι, εκπρόσωποι αρχών και διαφορών φορέων της περιοχής.
Όλοι - οι χιλιάδες άνθρωποι- ως εις άνθρωπος με σφιγμένες καρδίες και δακρυσμένα μάτια, κατευώδοσαν τον πολυσεβαστο και αξιαγάπητο π. Θεόκλητο στο χώρο της αιωνίας ανάπαυσης του υλικού σκηνώματος του.
Εκεί, σε μια γωνιά του Ησυχαστικου κέντρου, που με κόπους και ίδρωτα ολόκληρης ζωήύ προετοίμαζε, αποτέθηκε το φθαρτό σώμα του, ως σπόρος που φυτεύεται στη γη, για να βλαστήσει στην αιωνιότητα.
Διάχυτη είναι η αγωνία των πιστών που αποχαιρέτισαν τον πολυκλαυστο π. Θεόκλητο, για την μελλοντική πορεία του Ησυχαστικου κέντρου "Αγ. Κυπριανός" που αποτελεί συμπύκνωση μακροχρονίων αγώνων και συνεχούς αγωνίας του ακαμάτου δημιουργού του.
Η γλυκεία και ήρεμη μορφή του, το ολοκάθαρο αστραποβόλο βλεμμα του, το χαμογελαστό πρόσωπο του, θα πλανώνται στους χώρους του Ησυχαστήριου του. Ευχή, ελπίδα και προσδοκία όλων είναι να υπερνικηθούν πιθανά εμπόδια, δυσκολίες και προβλήματα που άφησε η απροσδόκητα ξαφνική αναχώρηση του π. Θεόκλητου.
Οι πύλες του κέντρου πρέπει να παραμείνουν ανοιχτές. Το πνευματικό αυτό λιμάνι να είναι σε διαρκή ετοιμότητα, ώστε «οι κοπιωντες και πεφορτισμένοι» να βρίσκουν ανάπαυση, παρηγοριά, ενίσχυση και στήριγμα στην αγωνιστικήν τους πορεία.
Αξέχαστε π. Θεόκλητε, εκεί ψηλά που βρίσκεται τώρα, στο ουράνιο θυσιαστήριο «μη διαλείπεις πρεσβεύων» για όσους ακόμα περπατάμε στην κοιλάδα αυτή του πόνου και των δακρύων.
Πολυσεβαστε γέροντα, αιωνία σου η μνήμη.

"Το Παναιτώλιο της Παράδοσης", Κείμενο από τον Π.Θεόκλητο
Ο Πατέρας Θεόκλητος Ντζάθας στη Live-pedia.gr