Το 3% του ελληνικού λαού δηλώνουν εθνικιστές

Σε προεκλογική έρευνα της Public Issue για λογαριασμό της εφημερίδας « Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και του ραδιοφωνικού σταθμού «ΣΚΑΙ» μέσων του ομίλου Αλαφούζου, υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία πρέπει να σταθούμε.
Πρώτη βασική και σημαντική παρατήρηση είναι η "εμφύτευση" των "οικολόγων πράσινων" ως ιδεολογικού κινήματος. Παντού στον κόσμο τα κόμματα που φέρουν τον τίτλο "Οικολόγοι" ή "Πράσινοι", θεωρούνται ως πλατφόρμες που έχουν σκοπό να αναδείξουν την πράσινη ατζέντα και τίποτα περισσότερο. Απέχουν από το χαρακτηρίζονται ιδεολογικά κινήματα.
Όμως στην Ελλάδα, οι "οικολόγοι - πράσινοι" είναι διεσπαρμένοι σε όλα τα κόμματα, όσον αφορά τις πρωτογενείς προτιμήσεις των ψηφοφόρων τους, κι αυτό χάρη στον όμιλο «ΣΚΑΙ»
-ραδιόφωνο και τηλεόραση- δίαυλους που "έσπρωξαν" τους οικολόγους στην Ελλάδα.
Παράλληλα, για πάνω από έξι δεκαετίες, σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές και φιλελεύθεροι, είχαν σημείο «συνάντησης» την αντίθεση τους στον εθνικισμό. Είχαν δαιμονοποιήσει τον όρο "εθνικιστής".
Παρ’ όλα αυτά, το 3% των ερωτηθέντων που (αυτο)προσδιορίζονται ως εθνικιστές, μπόρεσαν και αντιστάθηκαν στην οργανωμένη, ενορχηστρωμένη και μαζική επίθεση των "ΜΜΕ" και των Ελλήνων πολιτικών.
Δικαιώνονται λοιπόν οι μακροχρόνιοι και επίπονοι αγώνες καταξιώσεως του "εθνικιστικού χώρου", σε συνδυασμό με τις εκρηκτικές –πολιτικές και οικονομικές- συνθήκες που δημιουργούνται στην καταρρέουσα παγκοσμιοποιημένη Ελληνική κοινωνία .
Στην Νέα Δημοκρατία, το ποσοστό αυτών που δηλώνουν "εθνικιστές" φθάνει το 5%, κάνοντας τους οπαδούς του "μεσαίου" χώρου να χάνουν τον ύπνο τους.
Στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό το 24% όσων ρωτήθηκαν δηλώνουν "εθνικιστές", κάνοντας το συγκεκριμένο ιδεολογικό ρεύμα τη μεγαλύτερη πολιτική τάση μέσα στο κόμμα.
Πάντα στον ΛΑ.Ο.Σ., την δεύτερη -ποσοτικά- θέση καταλαμβάνουν οι «συντηρητικοί / Χριστιανοδημοκράτες» με ποσοστό 13%, ενώ αξιοπρόσεκτο είναι το ποσοστό των «αντικαπιταλιστών/αντιεξουσιαστών», που φτάνει το 6%, των ψηφοφόρων του κόμματος. Ανέκαθεν η αντίθεση στον καπιταλισμό και ειδικότερα σήμερα στην κυρίαρχη έκφρασή του την παγκοσμιοποίηση ήταν προμετωπίδες του εθνικιστικού κινήματος.
Η συμμετοχή εθνικιστών στον ΛΑ.Ο.Σ. ήταν που έκανε το εγχείρημα να ξεχωρίσει από τις προσπάθειες κομμάτων, όπως η ΔΗ.ΑΝΑ. και το ΔΗ.Κ.ΚΙ.
Χρόνια ολόκληρα οι εθνικιστές είχαν αναλάβει την πρωτοπορία του αγώνα και της προσέγγισης των πιθανών ψηφοφόρων του.
Στο σύνολό του βέβαια ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν είναι "εθνικιστικό" κόμμα. Είναι όμως το μοναδικό κοινοβουλευτικό κόμμα -εν μέρει επίσης η Νέα Δημοκρατία και εν ολίγοις και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- που (απο)δέχεται τους εθνικιστές στις τάξεις του, ικανοποιώντας το δικαίωμα τους της συμμετοχής στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Υπάρχει λοιπόν η βάση. Μία βάση στην οποία πρέπει να πατήσουν και να σταθούν γερά. Για πολλούς Ελληνες πατριώτες ο αγώνας καταξιώσεως αυτός αποτέλεσε μαραθώνιο, που ο τερματισμός του δεν ήταν ορατός.
Σήμερα ο αγώνας, είναι ταχύτητος και απαιτεί σωστή κατανομή δυνάμεων και υψηλή εκρηκτικότητα.
Για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι τεσσάρων δεκαετιών και να δικαιωθούν έτσι οι κόποι και τα όνειρα γενεών -αλλά και γενναίων -φίλων και συναγωνιστών.