Μετανάστευση: Το είναι του Αμερικανικού λαού!

η Μετανάστευση των Ελλήνων στις Η.Π.Α.

Η μετανάστευση από Έλληνες κορυφώθηκε το 1890, εξ' αιτίας των οικονομικών ευκαιριών στις Η.Π.Α., και προκλήθηκε από τις κακουχίες της Οθωμανικής κυριαρχίας, τους Βαλκανικούς πολέμους και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
450.000 Έλληνες έφτασαν στις Η.Π.Α. ανάμεσα στο 1890 και το 1917, κυρίως ως εργαζόμενοι στις βορειοανατολικές πόλεις.
90% των Ελλήνων μεταναστών ήταν άνδρες, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους μετανάστες, όπως τους Ιταλούς και τους Ιρλανδούς, όπου το ποσοστό ανδρών ήταν 50% με 60%.
Πολλοί Έλληνες μετανάστες περίμεναν πως θα εργάζονταν και θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους εφόσον έβγαζαν χρήματα για τις οικογένειές τους.
Δύο παράγοντες άλλαξαν αυτές τις αντιλήψεις και συντέλεσαν στη μόνιμη παραμονή.
1) η απώλεια εδαφών της πατρίδας και
2) τα πρώτα μέτρα που περιορίζουν τη μετανάστευση στους Ευρωπαίους έγιναν το 1923, δίνοντας μια ώθηση στους μετανάστες να δηλώσουν για άδεια παραμονής και να φέρουν τις οικογένειές τους να ζήσουν μόνιμα στις Η.Π.Α.
Λιγότεροι από 30.000 Έλληνες μετανάστες έφτασαν στις Η.Π.Α. ανάμεσα στο 1925 και το 1945, περισσότεροι εκ των οποίων ήταν νύφες για τους ελέυθερους Έλληνες.
Από το 1946 έως το 1982, περίπου 211.000 Έλληνες μετανάστευσαν στις Η.Π.Α. Ύστερα από την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1981, τα νούμερα των μεταναστών στις Η.Π.Α. έπεσαν σε 2.000.
Σήμερα, οι Έλληνες μετανάστες προς τις Η.Π.Α. είναι ελάχιστοι, ενώ μάλιστα έχει αυξηθεί η μετανάστευση προς την Ελλάδα.
72.000 Αμερικανοί πολίτες ζουν στην Ελλάδα (1999) και οι περισσότεροι από αυτούς είναι Ελληνοαμερικανοί.
Η κυρίαρχη θρησκεία ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ελληνοαμερικανούς είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός.

Μεταναστευτική Ιστορία
Η ιστορία του Αμερικανικού πληθυσμού είναι και ιστορία των πληθυσμών όλου του κόσμου. Έχουν καταφτάσει μετανάστες για να ξεκινήσουν τη νέα τους ζωή, είτε δραπετεύοντας από καταπιεστικά καθεστώτα, είτε απλώς κυνηγώντας το όνειρό τους.
Κάθε νέα άφιξη συντελλεί στο μωσαϊκό που λέγεται Αμερική.
Η εποίκηση του Jamestown που πραγματοποιήθηκε από Άγγλους διερμηνείς, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Βιρτζίνια, γίνεται η πρώτη μόνιμη Αγγλική εποίκηση στη Βόρεια Αμερική.
Το 1620, Άγγλοι σχισματικοί πουριτανοί ίδρυσαν την αποικία του Πλύμουθ (Μασσαχουσέτη). Ολλανδοί, Γάλλοι, Ελβετοί και Γερμανοί άποικοι επίσης αρχίζουν να εποικούν τη νέα αυτή χώρα το 17ο αιώνα.
Το 1626, οι Ολλανδοί αποκτούν το Μανχάταν, μέρος τώρα της Νέας Υόρκης, από τους γηγενείς με ανταλλαγή προϊόντων.
Ένα Ολλανδικό πλοίο μεταφέρει τους πρώτους «συμβασιούχους σκλάβους» στην αποικία της Βιρτζίνια.
Η εισαγωγή σκλάβων στις Ηνωμένες Πολιτείες απαγορεύεται το 1808, αλλά η ιδιοκτησία σκλάβων συνεχίζει, ειδικά στο νότο, έως το 1865.
Το 2007, ο Αφρο-Αμερικανικός πληθυσμός ξεπερνά τους 40,7 εκατομμύρια, το 13.5% του Αμερικανικού πληθυσμού.
Ανάμεσα στο 1717 και στο 1775 περίπου 250.000 με 400.000 Σκωτσέζο-Ιρλανδοί (Προτεστάντες από τη Βόρειο Ιρλανδία) μεταναστεύουν στην Αμερική. Εγκαθίστανται στην Πενσιλβάνια και έπειτα κινούνται νότια προς τη Βιρτζίνια και ακόμα πιο πέρα, και έτσι γίνονται η κυρίαρχη κουλτούρα στα Αππαλάχια Όρη.
Οι γονείς του Προέδρου Andrew Jackson, του 7ου Αμερικανού Προέδρου, ήταν Σκωτσεζο-Ιρλανδοί μετανάστες. Σήμερα, περισσότεροι από 27 εκατομμύρια απόγονοι μεταναστών ζουν στην Αμερική.
1840 έως 1860: Μια μεγάλη συρροή μεταναστών, κυριώς από τη δυτική και βόρεια Ευρώπη καταφτάνει στις Η.Π.Α. Για 10 χρόνια σε αυτήν την περίοδο, 1.5 εκατομμύρια Ιρλανδοί μεταναστεύουν στην Αμερική για να γλυτώσουν από ένα λιμό που είχε ξεκινήσει το 1845.
Οι Ιρλανδοί αποτελούν το 50% των μεταναστών το 1840 και το ένα τρίτο το 1850. Πολλοί εγκαθίστανται στη Βοστώνη, όπου χάλκινα αγάλματα φτιάχνονται προς τιμήν τους. Κύματα Γερμανών επίσης καταυτάνουν στην Αμερική.
1875 έως 1912: Η πρώτη περίοδος της μετανάστευσης Αράβων στην Αμερική πραγματοποιείται. Οι μετανάστες είναι Χριστιανοί από αγροτικές περιοχές του σημερινού Λίβανου, Συρίας, Ιορδανίας και Παλαιστίνης και Ισραήλ. Η πρώτη αραβική εφημερίδα ξεκινά στη Νέα Υόρκη το 1892.
Αυξημένα νούμερα μουσουλμάνων μεταναστών παρουσιάζονται ανάμεσα στο 1947 και το 1960, πολλοί εκ των οποίων έρχονται από τα ενδότερα της μέσης ανατολής. Ύστερα από το πέρασμα του νομοσχεδίου περί μετανάστευσης το 1965, καταργώντας το ανώτατο όριο πλήθους που μπορεί να εισαχθεί σε ξένη χώρα, η μετανάστευση μουσουλμάνων από τη μέση ανατολή και την Ασία αυξάνεται σημαντικά.
1880 έως 1930: αυτήν την περίοδο σημειώνεται κορύφωση στο μεταναστευτικό κύμα, το οποίο μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και περισσότεροι από 27 εκατομμύρια μετανάστες, πολλοί από τη νότια και ανατολική Ευρώπη, έρχονται στις Η.Π.Α. περισσότεροι από 4 εκατομμύρια έρχονται από την Ιταλία, και το 9% ολόκληρου του πληθυσμού της Νορβηγίας μεταναστεύει στις Η.Π.Α. μαζική μετανάστευση από την ανατολική Ευρώπη (κυρίως από τη Ρωσία) και Εβραίων προκύπτει στις αρχές του 1880, εξ' αιτίας καταδιώξεων και ομαδικών σφαγών Εβραίων.
Μεγάλο κύμα Κινέζων ματαναστών ξεκινά το 1848 με τον πυρετό χρυσοθυρίας και συνεχίζει με την κατασκευή του Διαηπειρικού σιδηροδρόμου. Το νομοσχέδιο του 1882 αποκλείει τους Κινέζους εργάτες. Είναι η πρώτη ουσιαστική απαγόρευση γύρω από τους μετανάστες στην ιστορία των Η.Π.Α. οι νόμοι του 1917 και του 1924 αποκλείουν όλους τους Ασιάτες και θέτουν όρια στο πλήθος των μεταναστών τα οποία όμως «εξυπηρετούν» τους λευκούς βορειοευρωπαίους. Αυτές οι δεσμευτικές μεταναστευτικές πολιτικές αρχίζουν να χαλαρώνουν στις αρχές του 1943. Σήμερα, οι Ασιάτες αποτελούν το δεύτερο μεγαλύτερο γκρουπ μεταναστών.
1892 έως 1954: Το Ellis Island στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, καταφύγιο των μεταναστών στις Η.Π.Α., ανοίγει το 1892. Η πρώτη μετανάστρια που μετέβη στο νησί στις 2 Ιανουαρίου του 1892, είναι μια 15χρονη Ιρλανδή συνοδευόμενη από τα δύο της αδέρφια. Όταν κλείνει το 1954, περισσότεροι από 12 εκατομμύρια μετανάστες έχουν ήδη περάσει την «πόρτα» του Ellis Island. Ως μουσείο το Ellis Island προσελκύει περισσότερους από 2 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο.
Το νομοσχέδιο του 1952 περί μεταναστευτικής εθνικότητας απομακρύνει κάθε φυλετικό εμπόδιο προς την πολιτογράφηση, κρατάει ωστόσο τους περιορισμούς ως προς τον πληθυσμό των μεταναστών που μπορούν να εισέλθουν στη χώρα. Το νομοσχέδιο εισάγει ένα σύστημα προτιμήσεων βασιζόμενο σε ταλέντα αλλά και συνένωση οικογενιών, το οποίο ουσιαστικά ανοίγει τις πόρτες στους μετανάστες οι οποόι εξαιρούνται των περιορισμών (π.χ. συγγενικά μέλη). Οι Ασιάτες δεν είναι πια αποκλεισμένοι αν και υπάρχουν κάποιο μικροί περιορισμοί. Αυτή είναι και η πρώτη φορά στην ιστορία των Η.Π.Α. που οι Ευρωπαίοι δεν κυριαρχούν.
Ένας στους τρεις Αμερικανούς ανοίκει σε κάποια μειονότητα.
Οι Ισπανοί αποτελούν το μεγαλύτερο μειονοτικό γκρουπ με 45.5 εκατομμύρια (15% του συνολικού πληθυσμού).
Οι Αφροαμερικανοί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μειονότητα με 40.7 εκατομμύρια (13.5%), ωστόσο οι Ασιάτες ανεβαίνουν ταχύτατα με 15.2 εκατομμύρια (5%).
Τα 38.1 εκατομμύρια όσων έχουν γεννηθεί από ξένους γονείς στην Αμερική, αποτελούν το 12.6% του πληθυσμού.
Υπάρχει μια τάση διασκορπισμού των μεταναστών σε όλες τις Η.Π.Α.
Το Γραφείο Απογραφής προβλέπει πως μέχρι το 2042, οι μειονότητες συνολικά θα απαρτίζουν το 50% του Αμερικανικού πληθυσμού.
Οι στατιστικές του Υπουργείου Εσωτερικών των Η.Π.Α. δείχνουν πως το 2007 1.052.415 άνθρωποι απέκτησαν άδεια παραμονής (πράσινη κάρτα) και 660.477 μετανάστες έγιναν Αμερικανοί πολίτες.
Ανάμεσα στο 2004 και το 2008, ο αριθμός σε εκδόσεις μεταναστευτικής βίζας που εκδίδεται από το Υπουργείο Εξωτερικών αυξήθηκε στις 470.088 από 379.402.