Σουβλάκι για την ψυχή από την Αυστραλία

Ο 38χρονος Ελληνοαυστραλός Παναγιώτης Γεωργακόπουλος διαφημίζει την ελληνική κουζίνα.

Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
«Φαίνεται πεντανόστιμο».
«Ποιος μπορεί να αντισταθεί σ' ένα τέτοιο πιάτο;»
«Θέλω κι άλλο ελληνικό φα­γητό στη ζωή μου!»
Κι όμως, τα σχόλια αναφέρονται στο «ταπεινό» παστίτσιο. Όχι βέβαια σε αυτό που σερβίρεται στα τουριστικά εστια­τόρια της Αθήνας, συνήθως κα­τευθείαν από το φούρνο μικροκυ­μάτων, τίγκα στην κανέλα για να καλύπτεται η γεύση ενός άθλιου κι­μά και μιας προκάτ μπεσαμέλ, αλ­λά για μια γκουρμέ vegeterian εκδοχή του, με σέσκουλα, κολοκυθάκια και πιπεριές τσίλι, εξ Αυστραλίας προερχόμενη!
Εάν λάβουμε υπόψη τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Του­ρισμού, σύμφωνα με τα οποία το 44% των τουριστών βλέπουν στο φαγητό ένα από τα βασικά κριτή­ρια για την επιλογή του τόπου που θα επισκεφτούν, τότε το μπλογκ του Ελληνοαυστραλού θα έπρεπε να ε­πιδοτείται από τον ΕΟΤ!
Μέσα α­πό τις αναρίθμητες συνταγές του και τις εξαιρετικές φωτογραφίες που τις συνοδεύουν, ο 38χρονος οικιακός μάγειρας από το Σίδνεϊ (εργά­ζεται στον ταξιδιωτικό τομέα) δια­φημίζει την ελληνική κουζίνα στην υφήλιο και -κυρίως- περιορίζει τη ζημιά που κάνουν οι ταβέρνες της Πλάκας.
Το ιστολόγιό του, μάλιστα, με τον «ζουμερό» τίτλο «souvlaki for the soul” («σουβλάκι για την ψυχή» - σ.σ. ο όρος χρησιμοποιείται για τις τροφές που ανακουφίζουν σώμα και πνεύμα, τις οικείες γεύσεις) συ­μπεριλήφθηκε πρόσφατα στον κα­τάλογο των Times του Λονδίνου με τα 50 καλύτερα μαγειρικά μπλογκ παγκοσμίως.

30.000 επισκέψεις τον μήνα
«Το φαγητό πάντοτε καθόριζε το ποιος είμαι και εξακολουθεί να παί­ζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι τι θα μαγειρέψω την επομένη!», λέ­ει ο Peter, που, όπως ε­ξηγεί, «γεννήθηκε» Παναγιώτης, αλλά για λόγους ευκολίας χρησι­μοποιεί το «Πέτρος» στην Αυ­στραλία.
«Ξεκίνησα να γράφω το μπλογκ για να μιλήσω για το πάθος μου για το φαγητό. Και πράγ­ματι σήμερα έχω τη χαρά και την ικανοποίηση να μοιράζομαι την α­γάπη μου για την κουζίνα με τον υπόλοιπο κόσμο».
Περισσότερουε από 30.000 μεμονωμένους επισκέπτες μετρά κάθε μήνα, αριθμός που αναμένεται να ε­κτοξευθεί στα ύψη μετά την ανα­φορά στους «Times», αλλά και την υποψηφιότητα για το καλύτερο μα­γειρικό μπλογκ στην κατηγορία της φωτογραφίας στα βραβεία του Well Fed Network (μπορείτε να πά­ρετε μια ιδέα της δουλειάς του και στο petergphotos ).

Τι γράφουν οι αναγνώστες
Είναι άραγε δημοφιλής η ελλη­νική κουζίνα στο εξωτερικό; Τι του γράφουν οι αναγνώστες του;
«Πο­λύ! Ταξιδεύω πολύ και συνεχώς συ­ναντώ ανθρώπους που έχουν δο­κιμάσει ελληνικό φαγητό και το έ­χουν λατρέψει. Ξεκινούν τις διηγήσεις τους από ένα ταξίδι στη χώ­ρα μας λέγοντας
"θυμάμαι ότι εκεί δοκίμασα το τάδε πιάτο". Αυτό πά­ντα με κάνει να χαμογελώ. Τι να κά­νουμε, έχουμε την καλύτερη κου­ζίνα του κόσμου!».
Για­τί όμως δεν μπορούμε να εδραιωθούμε στον γαστρονομικό χάρτη; Να ξεφύγουμε από το τρίπτυχο «μουσακάς-σουβλάκι-μπακλαβάς»;
«Είναι περίεργο που το ρωτάς, μιας και τελευταία με απασχολεί πο­λύ αυτό. Μην με παρεξηγείτε, λα­τρεύω τις παραδοσιακές συνταγές. Και στο μπλογκ μου θα βρεις πολλές τέτοιες. Μάλιστα φέτος σκο­πεύω να αφοσιωθώ στο να παίρνω παραδοσιακά ελληνικά συστατικά και να τους δίνω μία σύγχρονη πι­νελιά. Είναι καιρός, νομίζω, το ελ­ληνικό φαγητό να βρεθεί στην πρώ­τη γραμμή της διεθνούς γαστρονομικής αρένας και αυτό μπορού­με να το πετύχουμε μόνο αν πει­ραματιστούμε.
Οι μάγειρες της μπλογκόσφαιρας πάντως πρωτο­πορούν στον τομέα αυτό. Για παράδειγμα έχω δει "κλέφτικο" από σολωμό και παστίτσιο με μανιτά­ρια και μπεσαμέλ από κουνουπίδι! Αισθάνομαι ότι βρίσκεται σε εξέ­λιξη μια αργή αλλά σταθερή αλ­λαγή, που είναι πολύ θετικό».
Γιατί λοιπόν επέλεξε το «σου­βλάκι» για τον τίτλο του μπλογκ του;
«Στην Αυστραλία το σουβλά­κι είναι συνώνυμο των Ελλήνων, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Μελ­βούρνη, όπου μεγάλωσα».
Ως παι­δί, το αγαπημένο του φαγητό δεν ήταν άλλο από το παστίτσιο.
«Τρε­λαινόμουν να βλέπω τον πατέρα μου -ήταν μάγειρας σε εστιατόρια-να το "στήνει". Σήμερα το έχω "πειράξει" αρκετά. Παραμένει όμως το αγαπημένο, γνωστό μας πα­στίτσιο».