Κόψτε τοὺς τὶς «ΡΙΖ.Ε.Σ.» πρὶν ἀποκτήσουν τὸ πρόσωπο τοῦ ΤΕΡΑΤΟΣ.

«Γιὰ τὸν ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, τὴν ΠΑΤΡΙΔΑ, τὴ ΣΗΜΑΙΑ, τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ».

Ἰδοὺ λοιπὸν καὶ ἡ διακήρυξη θέσεων τῆς πολιτικῆς κινήσεως  «Ριζοσπαστικὸς Ἐθνικὸς Συναγερμός», [«ΡΙΖ.Ε.Σ.»], τοῦ Τάκη Μπαλτάκου. Μόνιμοι ἀλλὰ καὶ ἐπισκέπτες αὐτοῦ τοῦ τόπου, στὰ πρόθυρα τῆς τρέλας. «Συγκάτοικοι εἴμαστε ὅλοι…».

Κι ὅσοι «ἤρθαμε» σήμερα στὴν Ἑλλάδα, τρελαθήκαμε ἀπὸ τὴ χαρά μας. «Μωρὲ τί καλοὶ ἄνθρωποι εἶναι τοῦτοι; Σκέπτονται, πονοῦν κι ἀγαποῦν τὴν πατρίδα. Νοιάζονται γιὰ τοὺς θεσμούς, τὰ πρόσωπα καὶ τὶς ἀξίες..»

Ὅμως ὅσοι εἶναι μόνιμοι κάτοικοι, «τὰ ‘παῖξαν» ποὺ λέει κι ἡ πιτσιρικαρία. Διάβασαν οἱ Ἕλληνες τὰ ὀνόματα ὅσων ὑπογράφουν τὴ διακήρυξη καὶ σάλεψε τὸ λογικό τους. Ὁ Γενικὸς Γραμματέας τῆς Κυβερνήσεως, ὁ ἀντ’  αὐτοῦ γιὰ ὅσο διάστημα ἦταν στὴ θέση, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἤλεγχε, προωθοῦσε καὶ πίεζε τοὺς βουλευτὲς νὰ ψηφιστοῦν τὰ νομοσχέδια ποὺ ἔδεσαν χειροπόδαρα τὴ χώρα καὶ τοὺς κατοίκους της. Ο ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΛΤΑΚΟΣ.

Ἀπὸ κοντὰ κι ἕνας βουλευτής, ποὺ καταγγέλλει τὰ μνημόνια, ὅμως θὰ συσκεφθεῖ μὲ τοὺς ψηφοφόρους τοῦ τί θὰ κάνει μὲ τὸ θέμα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Σταύρου Δήμα τοῦ τεχνηέντως ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΥ ὑποψήφιου, ἐλπίζουμε μόνο ὑποψήφιου, Προέδρου τῆς 3ης Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας (τους).

Οι «ΡΙΖ.Ε.Σ.» του Αντώνη Σαμαρά.

Ὁ κύριος βουλευτής, νομικὸς κι αὐτός, ἐκ τῶν κορυφαίων ποινικολόγων τῆς χώρας, Μέχρι πρόσφατα βρίσκονταν ὑπὸ τὸν ἀσφυκτικὸ ἔλεγχο τοῦ ΣΔΟΕ καὶ ὁ ἔλεγχος πιθανότατα συνεχίζεται. Κοντά τους οἱ ἀπαραίτητοι διαχρονικοὶ μαϊντανοί, στρατιωτικοὶ ξηρᾶς, Ναυτικοῦ κι Ἀεροπορίας καὶ ἑτοιμοπόλεμοι, ὄχι ὅμως στὴν πρώτη γραμμή, κάμποσοι ἐπίσκοποι, γιὰ νὰ δίνουν ἐπίφαση Ὀρθοδοξίας.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν τὸν ἀντίλογο στὴ διακήρυξή τους:

1) Ὅλοι αὐτοὶ ἀδιαφόρησαν γιὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα τὰ προηγούμενα χρόνια.

2) Ἐπέβαλλαν τὴ σχέση ἐξαρτήσεως μὲ τοὺς ξένους δανειστὲς καὶ ἔπληξαν τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία τῆς χώρας, τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ λαοῦ μας κι ἔφεραν τοὺς ξένους τοποτηρητὲς στὴν Ἑλλάδα.

3) Κατέστησαν τὸ χρέος ΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΙΜΟ καὶ ψήφισαν ΝΟΜΟΥΣ γιὰ τὴν ὑποχρεωτικὴ ἀποπληρωμή του, ὁδηγώντας τεράστιο μέρος τοῦ λαοῦ στὴν ΑΝΕΡΓΙΑ.

4) Ἐπέβαλλαν ἀπάνθρωπη κι ἐκδικητικὴ φορολόγηση καὶ προχώρησαν στὴν ἐκχώρηση δημόσιας περιουσίας γιὰ τὴν ἀποπληρωμὴ τοῦ χρέους.

5) Φρόντισαν νὰ μὴν ἀποδοθοῦν εὐθύνες καὶ συγκυβέρνησαν συγκαλύπτοντας τὴν εὐθύνη τῶν διεθνῶν φορέων καὶ ὀργανισμῶν γιὰ τὸν ὑπερδανεισμὸ τῆς χώρας.

6) Δὲν ἀντιμετώπισαν δραστικὰ τὴ λαθρομετανάστευση, δὲν φρόντισαν ν’ ἀναθεωρηθοῦν οἱ σχετικὲς διεθνεῖς δεσμεύσεις γιὰ νὰ σταματήσουν ἡ πληθυσμιακὴ ἀλλοίωση, ἡ πολιτιστικὴ ἀλλοτρίωση καὶ ἡ ἀποχριστιανοποίηση τῆς χώρας μας.

7) Ἀμέλησαν τὴν ὑποχρέωσή τους νὰ θέσουν σὲ προτεραιότητα τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα, νὰ ὀργανωθεῖ ἡ Ἐθνικὴ Παιδεία μὲ βάση τὴν ἑλληνικὴ παράδοση καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, ὥστε νὰ ἀναστραφεῖ ἡ πορεία τῆς ἠθικῆς ἀποσύνθεσης τῆς κοινωνίας μας.

8) Κατέστησαν ὑποχείριό τους καὶ στέρησαν τὴν ἀνεξαρτησία ἀπὸ τὸ θεσμὸ τῆς Δικαιοσύνης.

9) Κουρέλιασαν τὸ ἠθικὸ καὶ τὸ κύρος καὶ κατέστησαν ἀνεπαρκεῖς σὲ σύγχρονο ἐξοπλισμὸ καὶ μέσα τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις καὶ τὰ Σώματα Ἀσφαλείας.

10)  Μετέτρεψαν σὲ Νόμους τοῦ κράτους τὶς ἀσύμβατες πρὸς τὶς παραδόσεις μας διατάξεις τοῦ «ἀντιρατσιστικοῦ» νόμου, ἀποθάρρυναν καὶ δὲν ὑποβοήθησαν ἐν γένει τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τὰ πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα, τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἄγ. Αἰκατερίνης Σινᾶ γιὰ τὴν ἐπιτέλεση τοῦ κοινωφελοῦς καὶ πνευματικοῦ τοὺς ἔργου».

Οἱ «ΡΙΖ.Ε.Σ.» τους ἔχουν πρόσωπο. Τὸ πρόσωπο τοῦ Ἀντώνη Σαμαρά, τοῦ Βενιζέλου καὶ τοῦ Κουβέλη μὲ τοὺς ὁποίους συγκυβέρνησαν. «Γιὰ τὸν ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, τὴν ΠΑΤΡΙΔΑ, τὴ ΣΗΜΑΙΑ, τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ», κόψτε τοὺς τὶς «ΡΙΖ.Ε.Σ.» πρὶν ἀποκτήσουν τὸ πρόσωπο τοῦ ΤΕΡΑΤΟΣ.

Λεωνίδας Σταθόπουλος

40ήμερο μνημόσυνο την Κυριακή 23 Νοεμβρίου.

«Ήν δ’ απολείψας σώμα ες αιθέρ’ ελεύθερον έλθης, έσσεαι αθάνατος, θεός άμβροτος, ουκέτι θνητός».

[«Εάν, αφήνοντας στη γη το σώμα σου, έρθεις στον ελεύθερο αέρα, θα γίνεις αθάνατος, θεός άφθαρτος και όχι πια όν θνητό»].

{Πυθαγόρου «Χρυσά έπη», στίχοι 70-71.}

Είθε, ΦΙΛΕ και σύντροφε! Άς βρουν ανάπαυση το πνεύμα και η ψυχή σου!

Σαράντα χρόνια διαφθοράς, αυταρχισμού κι αλαζονείας.

24^η Ιουλίου 1974-24η Ιουλίου 2014

Στην επέτειο της συμπληρώσεως 40 χρόνων «μεταπολιτεύσεως», που αποκαταστάθηκε, όπως λένε, η Δημοκρατία, οφείλω να σημειώσω και να επισημάνω, εντελώς ενδεικτικά κι επιγραμματικά, τα φαινόμενα που κυριάρχησαν αυτό το μακρύ χρονικό διάστημα στην πατρίδα.

Στην Ελλάδα, δημοκρατία σημαίνει αυταρχισμός, αλαζονεία, οικογενειοκρατία, ίντριγκες, παρασκήνιο, διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε μίζες και «δωράκια», («…είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, όχι όμως και 500 εκατομμύρια…», όπως είπε ο αλήστου μνήμης Ανδρέας της διαβόητης, κι όχι γνωστής Έφη μου, οικογένειας). Σημαίνει κρατισμός, ρουσφέτι, ανεξέλεγκτοι διορισμοί, δημιουργία υπερτροφικού κράτους με προκλητικά προνόμια στους εκπροσώπους του βουλευτές, συνδικαλιστές κομματικά στελέχη, δημόσιους υπαλλήλους -«..νόμος είναι το δίκιο του εργάτη..», με παράλληλη υποβάθμιση και αδυσώπητο κυνηγητό στον ιδιωτικό τομέα.

Στην Ελλάδα, δημοκρατία σημαίνει να επιτρέπεται στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, στα διαπλεκόμενα τηλεοπτικά κανάλια και στα εκδοτικά συγκροτήματα,

*να παραπλανούν τους Έλληνες πολίτες,

*να φιμώνουν οποιαδήποτε μη αρεστή άποψη,

*να προπαγανδίζουν εξυπηρετώντας προσωπικά συμφέροντα των εκδοτών και των ιδιοκτητών τους, υπακούοντας σε πολιτικές σκοπιμότητας, με προφανή στόχο τη στροφή της κοινωνίας σε ανορθολογικούς τρόπους σκέψεως.

Στην Ελλάδα -με ενόχους τους ποικιλόχρωμους κυβερνώντες και υπό την πίεση των ιδεολογικών εμμονών της πάντα δογματικής αριστεράς- η δημοκρατία ταυτίστηκε με τον κομματισμό και την κομματικοποίηση, με την υποβάθμιση -αν όχι με τον εξευτελισμό- θεσμών, όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας, η Δικαιοσύνη, η Παιδεία, καθώς και με την παραχάραξη της Ελληνικής Ιστορίας.

Στον τόπο τούτο, η δημοκρατία ταυτίστηκε με

*την προσβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας,

*την υπερασπιστική λατρεία τους σε αλλόδοξα δόγματα,

*την γλοιώδη και προκλητική –παράλληλα και απροκάλυπτη- υποστήριξη των λαθρομεταναστών καθώς και κάθε λογής περιθωριακών κοινωνικών ομάδων.

Στην Ελλάδα, δημοκρατία σημαίνει ότι μπορούν κόμματα με μαρξιστική ιδεολογία που έχουν διακηρυγμένο στόχο την ανατροπή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και την κατάλυση του συντάγματος, να συμπεριλαμβάνονται -ακόμη και από τη «Νέα Δημοκρατία»- στο ψευδεπίγραφο «δημοκρατικό» ή σε άλλες περιπτώσεις «συνταγματικό τόξο».

Προφανώς κι είναι η δημοκρατία αυτό το καθεστώς, το καθεστώς της διαφθοράς, της κλεψιάς, της λίστας Λαγκάρντ, των υποβρυχίων, των μιζών και του άθλιου πολιτικού και τραπεζικού συστήματος. Είναι η δημοκρατία το καθεστώς που οδήγησε το 34,6% ή αλλιώς 3.795.000 άτομα του ελληνικού πληθυσμού, να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν από τον ΙΟΒΕ. 

Είναι εγκληματικές και προδοτικές οι ευθύνες των πολιτικών και των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, που

*εξέθρεψαν το αντιπαραγωγικό δημόσιο,

*που τροφοδότησαν με δημόσιο χρήμα προκλητικές παροχές, έχοντας τη στήριξη, την ανοχή και τη συναίνεση της Αριστεράς,

*που βίωναν κι εξακολουθούν να το κάνουν, στην ιδεολογική σκιά της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Εξίσου συνένοχοι όμως, είναι οι έλληνες πολίτες-ψηφοφόροι, οι οποίοι με τις κομματικές-προσωπικές, εκλογικές επιλογές τους, στόχευαν, αποκλειστικά και μόνο,

*στη βολή τους,

*αδιαφορούσαν για το κοινό καλό,

*στήριζαν τη ρουσφετολογία και

*τις πάσης φύσεως και είδους παροχές, αδιαφορώντας για την προέλευση των χρημάτων και το οικονομικό τους κόστος.

*στη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, αδιαφορώντας αν στηρίχτηκε αποκλειστικά σε δανεικά και σε ξένη βοήθεια

Συνυπεύθυνη επίσης, είναι σημαντική μερίδα –που τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει πλειοψηφική- ιεραρχών και κληρικών, οι οποίοι αρχικά για προσωπικούς λόγους και στη συνέχεια υπακούοντας στη δογματική αριστερή κουλτούρα τους, 

*δέχθηκαν την υποβάθμιση του ρόλου και την ουσιαστική απαγόρευση του δημόσιου λόγου της Ελλαδικής εκκλησίας.

 Η επέτειος των σαράντα χρόνων της λεγόμενης «μεταπολίτευσης», βρίσκει την κοινωνία μας σε βαθιά και -μακάρι- μη αναστρέψιμη κρίση. Οι πολίτες αποχαυνωμένοι αδυνατούν να σκεφθούν και ως εκ τούτου να προβληματιστούν. Η οικονομική κρίση αποτέλεσμα αλλεπάλληλων εκτεταμένων υπεξαιρέσεων, διασπαθίσεως, κακοδιαχειρίσεως και κατασπαταλήσεως του δημοσίου χρήματος, προκάλεσε τα μνημόνια. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι ενός καθεστώτος που ψυχορραγεί, έγιναν πλέον εξαιρετικά επικίνδυνοι. Προσπαθούν να διαχειριστούν στο βαθμό που τους επιτρέπεται από τους εντολοδότες τους και να ελέγξουν την εξουσία, στην έκταση που επιθυμούν οι ίδιοι, με νύχια και με δόντια. Δολοφονούν νέα παιδιά, ιδεολογικούς τους αντιπάλους με σκοπό να προκαλέσουν εμφύλια αναμέτρηση, ενώ -σε αγαστή σύμπνοια «δημοκρατικού και συνταγματικού τόξου»- φυλάκισαν πολιτικό αρχηγό και βουλευτές εκπροσώπους του λαού, περιόρισαν το δημόσιο λόγο άλλων και φίμωσαν ολοκληρωτικά –έτσι όπως ταιριάζει σε μια σωστή και άξια των έργων της δημοκρατία- τους υπόλοιπους.

Ο Κάρολος Παπούλιας, ο απερχόμενος «πρόεδρος» της δημ(ι)οκρατίας, αυτός που κατέχει το θώκο για 10 χρόνια, δηλαδή το ¼ της λεγόμενης «μεταπολίτευσης», αποφάνθηκε πως «…Η Δημοκρατία της μεταπολίτευσης ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ Δημοκρατία…». Προφανώς του «διαφεύγει» πως είναι ένας από τους κυριότερους υπεύθυνους της απαξίωσής της και περιλαμβάνεται μεταξύ όσων λειτούργησαν ως προαγωγοί της αλλά και μεταξύ των δανειστών για το «κωλόσπιτο» της Εκάλης. Διορισμένος από το καθεστώς των σκανδάλων, δεν τολμά να ξεστομίσει λέξη για τις αυτοκτονίες χιλιάδων Ελλήνων πολιτών και από δική του ευθύνη. Αντίθετα εξακολουθεί να εισπράττει τον παχυλό μισθό του, περισσότερο κι απ’ αυτόν του αμερικανού πλανητάρχη Ομπάμα, βρίζει τους Έλληνες εθνικιστές και τους εκπροσώπους τους. Από κοινού με τον Κωνσταντίνο και τον Κώστα Καραμανλή, τον Ανδρέα και το Γιώργο Παπανδρέου, το Σαμαρά, το Βενιζέλο και όλους τους ηγέτες της μεταπολιτευτικής αριστεράς, που αποδείχθηκαν άξιοι συνεχιστές των μαρξιστικών παραδόσεων προδοσίας.

Από τον Ιούλιο του 2012 και μετέπειτα μισό εκατομμύριο Έλληνες, των οποίων ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται, αντιστέκονται στο ξενόδουλο και τυραννικό καθεστώς που τους έχει επιβληθεί. Ανυπότακτοι Εθνικιστές, αφοσιωμένοι στη σωτηρία του Έθνους και στη διάσωση του λαού μας, δεν το προσκύνησαν κι ούτε πρόκειται να το κάνουν στο μέλλον. 

Μαζί τους συμπορευόμαστε, για να ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ!

Πέθανε ο συναγωνιστής Θόδωρος Καραμπέτσος

Φτωχότερη η ιδεολογία του Εθνικισμού.

Ο Θοδωρής Καραμπέτσος, ένας από τους τρεις προδρόμους του Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας και Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης, [Ε.Σ.Ε.Σ.Ι.], αποτέλεσε τον ιδεολογικό καθοδηγητή (αξίζει το χρόνο να διαβάσετε μια προφητική του εισήγηση-ομιλία για την Ευρώπη του 2015, το 1990 στο 4ο συνέδριο του ΕΝ.Ε.Κ., [Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα]), το φωτεινό φάρο χιλιάδων Εθνικιστών και τον επικεφαλής μιας ατέλειωτης (κι ατελείωτης) σειράς Εθνικιστικών πολέμων. Τα τελευταία τρία χρόνια αντιμετώπισε με χαμόγελο, κατά πρόσωπο (και) το θάνατο. Στάθηκε αξιοπρεπής κι ΟΡΘΙΟΣ ως το τέλος, έτσι όπως έμαθε να ζει. 

Θεόδωρος Καραμπέτσος

Οι συναγωνιστές κι οι φίλοι του τον αποχαιρετήσαμε στο νεκροταφείο της Νέας Αβώρανης, στην Αιτωλοακαρνανία, εκεί όπου τάφηκε, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, δίπλα στην τραγική Αγγλίδα σύζυγό του Barbara και τους αγαπημένους του γονείς. Ακόμη περισσότεροι στην Ελλάδα, την Ευρώπη, παντού στον κόσμο, το κάναμε νοερά -σε στάση προσοχής, με προτεταμένη τη Δεξιά και το πρόσωπο στον Ήλιο, ενώ ο φυλακισμένος ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ, αρχηγός του εθνικιστικού κινήματος «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», προσωπικός φίλος του συναγωνιστή Καραμπέτσου, έστειλε στεφάνι, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του.  

Συναγωνιστή, σκύβουμε ευλαβικά το κεφάλι και προσκυνούμε τη σεπτή σου μνήμη. Η παρακαταθήκη ιδεών κι αγώνων που μας κατέλειπες, είναι ΧΡΕΟΣ, ΚΑΘΗΚΟΝ κι ΟΡΚΟΣ ΤΙΜΗΣ, να περάσει στα χέρια αυτών που επάξια θα μας διαδεχθούν. Το βιολογικό σου τέλος, ΜΑΣ ΛΥΠΗΣΕ και το ξέρεις, ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ήδη και δε θα μπορούσε να είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, όμως ο ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, αδελφός σου και νονός του Θωμά και της Βάλιας, ΒΡΗΚΕ ΠΑΡΕΑ, στις ολονύκτιες ιδεολογικές αναζητήσεις.

Συναγωνιστή, φίλε, αδελφέ, 

* στάθηκα ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ που σας είχα δίπλα μου από τα πρώτα σχολικά χρόνια. Ας είναι ΠΑΝΑΛΑΦΡΟ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΓΗΣ, που συντροφεύει τον αιώνιο ύπνο σου. Η θέση σου πλάι μας, δε θα μείνει ποτέ κενή. 

* Η βιογραφία του Θεόδωρου Καραμπέτσου 
* «Οι αντιδραστικοί», Ολόκληρο το βιβλίο, (απαιτείται pdf reader) 

 Camerata Karabetsos A NOI!

Αυτές τις άγιες ημέρες

του Ηλία Σιαδήμα για το www.Panaitolionews.blogspot.gr

Δράττομαι της ευκαιρίας που μας παρέχει το αγαπημένο μας www.panaitoliobews.blogspot.gr, αλλά και η σημερινή ημέρα να θυμηθούμε οι παλαιοί και να μάθουν οι νεότεροι μερικά νοσταλγικά έθιμα της κωμοπόλεως μας που εξελίσσοταν από το πρωινό της Μεγάλης Παρασκευής έως την Τρίτη του Πάσχα, μέχρι προ ολίγων ετών και τα οποία σήμερα τα αφήσαμε ν’ ατονίσουν κι εντέλει να ξεχασθούν …

Σαν σήμερα, όρθρου βαθέως όπως θα λέγαμε, παιδιά παιδικής και προεφηβικής ηλικίας, περνούσαν από κάθε σπίτι για ν’ αναγγείλουν την θλιβερή είδηση της Σταυρώσεως του Σωτήρος με το εξής άσμα: 

Ο πολύτιμος φίλος και συμπολίτης Ηλίας Αθανασίου Σιαδήμας

«Σήμερα μαύρος ο ουρανός, 

σήμερα μαύρη η μέρα, 

σήμερα όλοι θλίβονται

 και τα βουνά δακρύζουν, 

σήμερα βάλενε βουλή 

οι άνομοι οι Εβραίοι, 

οι άνομοι και τα σκυλιά 

κι οι τρισκαταραμένοι, 

για να σταυρώσουν το Χριστό, 

των πάντων βασιλέα..». 

Οι οικείοι τα φίλευαν μ’ ένα νόμισμα, όπως και του Λαζάρου με τα Λαζάρια που κάναμε με βάγια κι άνθη και τους κρεμούσαμε κουδούνια αιγοπροβάτων για να κάνουν θόρυβο, καθώς τα κουνούσαμε τραγουδώντας.

Η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής, ήτο άκρως μελαγχολική. Οι μητέρες δεν μαγείρευαν και γευματίζαμε μ’ ότι υπήρχε πρόχειρο, διότι, όπως μας έλεγαν, και  η Παναγία μας σαν σήμερα νηστική ούσα, έψαχνε αναζητώντας τον μονογενή της. Το βράδυ της ίδιας μέρας γινόταν η περιφορά του Επιταφίου, όπως σήμερα, κι ευτυχώς το έθιμο της συναντήσεως των Επιταφίων των δύο ενοριών του Παναιτωλίου, επιβιώνει ως τις μέρες μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου την επιστροφή στην εκκλησία, όταν ο χαλκέντερος κι επιβλητικός παπα-Πάνος Πατέλος με στεντόρεια και βροντώδη φωνή έλεγε, «Άρατε Πύλας οι άρχοντες ημών και εισελεύσεται ο βασιλεύς της Δόξης». Τότε ο δεξιός ψάλτης Πάνος Τριανταφύλλου, αντιφώνιζε από το εσωτερικό του Ναού, «τις εστίν ούτος ο βασιλεύς της Δόξης;», για ν’ απαντήσει ο ιερέας, «Κύριος δυνατός και κραταιός». Την ίδια ώρα ο ιερέας με μια κλωτσιά στη θύρα της εκκλησίας, που κυριολεκτικά την τράνταζε, ανοίγοντας την, αναφώνιζε, «Ούτος εστί ο βασιλεύς της Δόξης», κι εισερχόμεθα όλοι εις το Ναό, περνώντας κάτω από τον Επιτάφιο.

Ήταν συγκλονιστικό εκείνο το δρώμενο με τον εν λόγω ιερέα και παραμένει για μας που το ζήσαμε, αξέχαστο.

Τοιουτοτρόπως ερχόταν το Μεγάλο Σάββατο κατά τη διάρκεια του οποίου απείχαμε του ελαίου, καθώς όπως έλεγαν οι πιο παλαιοί από εμάς, «όλα τα Σάββατα επιτρέπεται το λάδι, εκτός του Μεγάλου Σαββάτου που το νηστεύουμε..».

Τη Δευτέρα της Αναστάσεως, γινόταν μονοκκλησιά στο Ναό της Αγίας Τριάδας, όπου συνέρρεε όλη η δυτική συνοικία της κωμοπόλεως, συλειτουργούντων αμφοτέρων των ιερέων. Αξέχαστος μου παραμένει ο παπα-Πάνος Μπεκούλης. Την Τρίτη της Αναστάσεως η μονοκκλησιά επαναλαμβάνονταν στο Ναό της Ενορίας της Αγίας Παρασκευής, όπου συνεκκλησιάζοντο και οι συμπολίτες της ανατολικής συνοικίας του Παναιτωλίου.

Όμορφα έθιμα, που συνέτειναν στη σύσφιξη των σχέσεων και των δεσμών αγάπης, των δύο πνευμόνων του Παναιτωλίου, που πρέπει να τ’ αναστήσουμε και πάλι. Αυτά είναι οι ρίζες μας και το χθες μας. Με τι εφόδια θ’ αντικρίσωμεν το αύριο χωρίς αυτά τα πατροπαράδοτα πλούτη μας, με άδεια χέρια θα το προϋπαντήσουμε. Εύχομαι η καταπληκτική νεολαία του χορευτικού ομίλου της κυρίας Γεωργιάδου και η Ένωσις Γυναικών Παναιτωλίου, να συντελέσουν στην αναζωογόνηση των ριζών μας.

Εύχομαι Καλή Λαμπρή σε όλους σας, έτσι ευχόμαστε κάποτε, λίγα χρόνια πριν. Να μην ξεχάσουμε αυτές τις άγιες ημέρες όλους όσοι είναι μόνοι ή πονεμένοι, τους ξένους μετοίκους που εργάζονται στο Παναιτώλιο, καθώς και τους μη Χριστιανούς παροικούντες. Ο Θεός μας ανεστήθη για όλους τους ανθρώπους.  Μια ακόμη ευχή εκ βαθέων… Καλή Ανάσταση την σταυρωμένη μας ΠΑΤΡΙΔΑ. Με αγάπη προς όλους σας.