Εθνικισμός ή «Πατριωτισμός»;

έννοιες ταυτόσημες και τόσο διαφορετικές. 

Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ακούω και διαβάζω σε σχέση με τον «Πατριωτισμό» και τον Εθνικισμό. 

ΠΡΕΠΕΙ λένε, κάποιοι, να ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, αλλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ. Ο πατριωτισμός είναι … καλός, ενώ ο εθνικισμός είναι … κακός, κι αυτό διότι οι πατριώτες απλώς αγαπούν την πατρίδα τους ενώ οι εθνικιστές μισούν «τους άλλους» και άλλα φαιδρά. 

Στη συζήτηση εμπλέκονται: 

* Όσοι εξακολουθούν να πολεμούν την έννοια του Έθνους και του Εθνικισμού κι όλοι μας καταλαβαίνουμε ή γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ποιοι είναι.

 * Όσοι αναλογίζονται τα χρόνια πού σπατάλησαν κουβαλώντας νερό στο μύλο του προλεταριακού διεθνισμού, στα κάθε λογής κομμουνιστικά κόμματα όπου η έννοια Έθνος και Εθνικισμός ήταν απαγορευμένες. 

*** Το δίλημμα είναι μια απλή ανοησία. Στην πραγματικότητα απασχολεί μόνο όσους δεν διάβασαν Περικλή Γιαννόπουλο ή Ίωνα Δραγούμη ή Δημήτρη Βεζανή ή Ιωάννη Συκουτρή ή Κωστή Παλαμά. 

*** Το δίλημμα δεν υφίσταται στην πράξη. Ο Εθνικισμός είναι κοσμοθεωρία, αλλά ΚΑΙ στάση ζωής! 

Ο Κωστής Παλαμάς το είχε κατανοήσει σε όλη του τη διάσταση και διευκρίνιζε –από τότε- απαντώντας ότι «Ο πατριωτισμός είναι έμφυτος, και εγώ είμαι ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ!» σε επώνυμο διεθνιστή της εποχής του. 

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ λοιπόν είναι παθητικός προσδιορισμός. Αντίθετα ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ είναι μαχητικός προσδιορισμός, είναι τρόπος ζωής που καταξιώνει τον άνθρωπο-πολίτη, μέσα από επίπονο αγώνα που κρύβει όλο το μεγαλείο του Εθνικισμού! Άλλωστε «χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ’ρθούνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί!» 

«Πατριώτες» είναι τα εκατομμύρια των Ελλήνων που μπροστά στην τηλεόραση τους περιμένουν κάποιους να τους … σώσουν για να μην χαθεί … το Έθνος. 

 Οι Εθνικιστές 

** δίνουν -καθημερινά- τη μάχη για την εθνική υπόσταση.

** αρνούνται να γίνουν «βούτυρο στο ψωμί» των αφεντικών της παγκοσμιοποίησης. 

** είναι Επαναστάτες! 

Επώνυμοι Έλληνες -με αριστερές και φιλελεύθερες αντιλήψεις- γράφουν επαινετικά για τον Εθνικισμό: * Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, στο βιβλίο του «Ο Εθνικισμός» αναφέρει: 

«Από ότι εξετέθη έως τώρα είναι φανερόν ότι ο Εθνικισμός είναι μία μορφή εκδηλώσεως του εθνικού αισθήματος. Αυτό πάλιν έχει την ρίζαν του εις το κοινωνιολογικόν ένστικτον, αποτελεί μίαν ανωτέραν εκδήλωσιν αυτού». 

* Ο Ίωνας Δραγούμης στο βιβλίο του ο «Ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες» τονίζει: 

 «…Για να ζήσω περισσότερο πρέπει να συνδεθώ με το Έθνος μου. Συνδέομαι με το Έθνος μου όταν προσπαθώ να το δυναμώσω, διοχετεύοντας όλες τις δυνάμεις μου εκεί, δηλαδή σ’ αυτόν το σκοπό». 

* Ο Δημήτρης Ευαγγελίδης στην «Πολιτική Ορολογία» [εκδόσεις «Λάβρυς», Αθήνα 1980] δηλώνει: «Εθνικισμός: όρος συνώνυμος του Πατριωτισμού, της Φιλοπατρίας. Αντίθετος του Διεθνισμού. Υποδηλώνει αφ’ ενός μεν την στάσιν ενός ατόμου με ανεπτυγμένην εθνική συνείδησιν, το οποίον αγωνίζεται αδιακόπως δια την προκοπήν του Έθνους του, αφ’ ετέρου δε την κοσμοθεωρίαν εκείνην της οποίας θεμελιώδης αρχή είναι η άποψις ότι το συμφέρον του έθνους προέχει κάθε άλλου συμφέροντος ή επιδιώξεως ατομικής ή ομαδικής. Ο Εθνικισμός διαφέρει τόσον του Σωβινισμού όσον και του Ιμπεριαλισμού προς τους οποίους δεν πρέπει να συγχέεται». 

* Το περιοδικό «Ρεσάλτο» (Ιανουάριος 2007) που εκδίδεται από επώνυμα στελέχη της (κομμουνιστικής-εξωκοινοβουλευτικής) αριστεράς -που κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο ντύθηκαν με προβιά πρόβατου, σε άρθρο με τίτλο «Ο τεχνητός μπαμπούλας του Εθνικισμού», αναφέρει: 

«…Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι στην εποχή της κατάργησης των εθνικών συνόρων, ο Εθνικισμός προβάλλει υπό την φυσιολογική του μορφή ως η μοναδική μορφή Αντίστασης στο κοσμοπολιτισμό της παγκοσμιοποίησης γι’ αυτό και σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο των υποτακτικών της. Εκείνο, ωστόσο, που είναι άδικο, είναι να «χρεώνουμε» στον Εθνικισμό τις συνέπειες των πράξεων του καπιταλιστικού Ιμπεριαλισμού (που στην ουσία και στις διακηρύξεις του είναι αντεθνικός). Όλα τα δεινά της ιστορίας προέρχονται, όχι από τον Εθνικισμό, αλλά από την προσβολή του. Όταν υπάρχει σεβασμός στην εθνική ιδιαιτερότητα και στην γη κάθε λαού, τότε ο Εθνικισμός γίνεται πηγή πνευματικών αξιών. Όσο δεν υπάρχει Ιμπεριαλισμός, ο Εθνικισμός δεν υποχρεώνεται σε αναμέτρηση. Κι όσο δεν υπάρχει εθνική αλλοτρίωση από εισροές ξένων, ο Εθνικισμός δεν αμύνεται». 

Μη τους ακούτε λοιπόν, προσπαθούν να σας τρομάξουν. Καθημερινά επιβάλλεται να κάνουμε Εθνικιστικές επιλογές κι όχι επίδειξη κομματικής νομιμοφροσύνης. Ο κίνδυνος εθνικής αλλοτριώσεως από τις εισροές ξένων είναι πασιφανής. Έχει περάσει τα σύνορα της χώρας μας και ήδη χτυπά την εξώθυρα καθενός από μας. Επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε ότι το Έθνος των Ελλήνων ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ και ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ επίθεση και βρίσκεται σε (νόμιμη) άμυνα. 

Οι Εθνικιστές είμαστε υποχρεωμένοι και ταγμένοι σε αναμέτρηση.