Η αποτίμηση των εκλογικών ποσοστών.

Τι δείχνει το εκλογικό αποτέλεσμα

Το Πα.Σο.Κ. νίκησε! Και ναι και όχι. Η εκλογική νίκη του είναι μάλλον οφθαλμαπάτη.
Σ’ ένα πολιτικό σκηνικό που κυριολεκτικά κατέρρευσε η –μέχρι πριν λίγες ημέρες- αξιωματική αντιπολίτευση εισέπραξε –κυρίως- την άρνηση των ψηφοφόρων απέναντι στη Ν.Δ ., ενθυλακώνοντας μόνο 266.000 ψήφους, αναλογικά ελαχιστότατη αύξηση σε σχέση π.χ. με αυτήν του Λα.Ο.Σ (110.000)!
Για να το πετύχει, χρειάστηκε την μαζική υστερία των ΜΜΕ που άσκησαν, με ιερό φανατισμό, συστηματική πλύση εγκεφάλου στους Έλληνες.
Ο πολιτικός χώρος της ευρύτερης «Δεξιάς», υπέστη μαζικές εκλογικές απώλειες.
Η ΝΔ έχασε (713.000 χιλιάδες ψήφους), τον χαλαρό, ευμετάβλητο «μεσαίο χώρο», ο οποίος μόνον προς τα αριστερά (Πα.Σο.Κ.) συνηθίζει να μετακινείται, καθώς και σε ποσοστά αποχής.
Η κοινοβουλευτική αριστερά σε συνθήκες εκτεταμένης -σχεδόν καθολικής- πολιτικής κρίσεως, αποδεικνύει ότι είναι εκλογικά νεκρή. Την κρατάει, ακόμη, όρθια η έντονη παρουσία της στα συνδικάτα και στους δρόμους. Τα δύο αριστερά κόμματα έχασαν και σε ποσοστά και σε έδρες. Σημαντικότερη είναι η απώλεια ψηφοφόρων τους. Το ΚΚΕ έχασε 70.000 ψηφοφόρους σε σχέση με το 2007 και ο Συνασπισμός 48.000.
Το μόνο κόμμα που αύξησε πραγματικά τις δυνάμεις του σε ψήφους (110.000 περίπου χιλιάδες) είναι ο Λα.Ο.Σ.
Η άνοδος επί του ποσοστού του κατά 50% περίπου τοις εκατό, και οι 15 βουλευτές, που ζητούσε (για να μπορεί να προκαλεί ονομαστικές ψηφοφορίες) και πήρε, είναι
–όχι μεγάλη- εκλογική επιτυχία.
Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί περισσότερο τις απώλειες της απερχόμενης κυβερνήσεως; Μάλλον όχι.
1. Διότι είναι νέο κόμμα
2. Πως θα ήταν δυνατόν την ώρα που η «Δεξιά» γενικά βυθίζεται, ο Λα.Ο.Σ. να θριαμβεύει;
Αντίθετα υπήρχε μεγάλη πίεση, για εκλογική συσπείρωση, προς τα Δεξιά της ΝΔ, με έκδηλο τον τρόμο για τον βέβαιο ερχομό του Παπανδρέου Γ΄.
Αυτό λοιπόν, που τελικά «κρατάμε» από την τελευταία εκλογική συμμετοχή του Λα.Ο.Σ. είναι η αποτυχία άξιων εθνικιστών να εκλεγούν και γενικότερα να αντιπαραταχθούν στους μηχανισμούς προβολής των συνυποψηφίων τους.
Με εξαίρεση το Μάκη Βορίδη, τον Θανάση Πλεύρη, και τον Ηλία Πολατίδη –που ήταν ήδη βουλευτές- δεν ευτυχήσαμε να εκλεγούν οι άλλοι ικανοί και αδιάφθοροι εθνικιστές, ενδεικτικά και μόνο ο Χρίστος Χαρίτος, ο Γιάννης Κουριανίδης, ο Κώστας Καρδαράς.
Τι έφταιξε; Μα οι ίδιοι. Δυστυχώς σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, εξαντληθήκαν σε αντιπαραθέσεις για τον Άδωνι Γεωργιάδη και την –συζητούμενη- υποψηφιότητα Ψινάκη, κι όχι στον αγώνα για την προβολή των ικανών εθνικιστών.
Είναι αλήθεια όμως ότι, το εθνικιστικό κίνημα και οι ιδέες που προέβαλε για χρόνια το «Ελληνικό Μέτωπο» του Μάκη Βορίδη, βρίσκουν ευρύτερη απήχηση, χάρη στη συμμετοχή του στο Λα.Ο.Σ.
Αυτά για τους κοινοβουλευτικούς.
Εξωκοινοβουλευτικά η «Χρυσή Αυγή» -με το Νίκο Μιχαλολιάκο-, μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές συμμετοχές, δείχνει να κερδίζει τη μάχη και να αποκτά το «πάνω χέρι», έχοντας κυρίαρχη παρουσία.