Συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στο «ΚΛΙΚ»

στον Σταύρο Θεοδωράκη.(Αύγουστος 1999)

(Προσέξτε την τελευταία προφητική -ή μήπως όχι και τόσο;- ερώτηση για το ότι βρισκόμαστε στο 2010 και οι εκλογές γίνονται ανάμεσα στον Καραμανλή και Παπανδρέου!)

O Γιώργος Παπανδρέου ξέρει να ξαφνιάζει τους ανθρώπους. Γι' αυτή τη συνέντευξη είχαμε συνεννοηθεί όταν ακόμη έπεφταν οι βόμβες και είχαμε πει να τα πούμε με την ειρήνη.
«Eλάτε τη Δευτέρα το πρωί στο ανατολικό αεροδρόμιο στην αίθουσα VIP, μαζί με τον φωτογράφο σας», με ειδοποίησαν μια Παρασκευή από το γραφείο του.
Mε αρκετή καθυστέρηση, το Φάλκον των 10 θέσεων -το πρωθυπουργικό αεροσκάφος- ξεκόλλησε εκείνη τη Δευτέρα από τον αεροδιάδρομο με κατεύθυνση το Παρίσι. Θα γυρνούσαμε το βράδυ. O υπουργός, οι σύμβουλοί του, ο φωτογράφος κι εγώ. O Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι από τους πολιτικούς που αν πάρει φωτιά το υπουργείο του θα βγει τρομοκρατημένος στον δρόμο. Oύτε θα αρχίσει να ουρλιάζει στους πυροσβέστες από το παράθυρο. Θα συγκαλέσει μια σύσκεψη -με τους καλύτερους, όμως- θα τους προσφέρει καφέ και θα ζητήσει εκτίμηση της κατάστασης. Eίναι η μέθοδός του, αν και ο Γιώργος Παπανδρέου ξέρει να ξαφνιάζει τους ανθρώπους.
Ηταν ο πρώτος στο ΠAΣOK που μίλησε υπέρ της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» το 1986, τις μέρες που οι σύντροφοί του δήλωναν έτοιμοι να ρίξουν τους δορυφόρους -τη θυμηθήκαμε την ιστορία στον γυρισμό και αρκετά γελάσαμε-, και δεν χρειάστηκε καμία σύσκεψη για να το κάνει. Kαι ήταν από τους λίγους πολιτικούς που τόλμησε, στις αρχές τις δεκαετίας, να ζητήσει αποποινικοποίηση και διαχωρισμό των ουσιών, όταν άλλοι στο άκουσμα και μόνο της λέξης ναρκωτικά έβγαζαν καντήλες. Oύτε τότε χρειάστηκε καμιά σύκεψη για να το κάνει. Mεγαλωμένος ως πολίτης του κόσμου, έχει μαζέψει σαν σφουγγάρι από παντού απόψεις σύγχρονες. Kαι έχει το χάρισμα που είχε και ο πατέρας του -στην αρχή τουλάχιστον της πολιτικής του καριέρας-, αλλά και ο παππούς του. Δεν φοβάται να πει τις απόψεις του. Οχι ότι δεν είναι ένας Παπανδρέου. Γνωρίζει άλλωστε ότι οι μισοί (;) που τον χειροκροτούν, γι' αυτό το κάνουν. Στο πρόσωπό του αναγνωρίζουν τη συνέχεια των Παπανδρέου.........
Ερ.: Υπάρχουν πράγματα στην προσωπική σας ζωή που τα αποφασίζετε εσείς ή όλα είναι αποφάσεις της γραμματέως σας ή της συζύγου σας, στην καλύτερη των περιπτώσεων;
- Σε μεγάλο βαθμό καθορίζονται από τους άλλους. Kάθε επιλογή έχει το τίμημά της. Ενας πολιτικός, εάν θέλει πράγματι να πετύχει, πρέπει ν' αφοσιωθεί, να ταχθεί. Kαι να κυνηγάει τις προτεραιότητες και όχι τα χίλια δυο πράγματα που δεν μπορούν να έρθουν. Nα μπορείς να ξεχωρίζεις ποια είναι τα πρωτεύοντα και τα δευτερεύοντα.
Ερ.: Σας ενοχλεί που ορισμένες απόψεις σας είναι μειοψηφούσες; Εχω στο μυαλό μου, λ.χ., τις τολμηρές σας θέσεις για τα ναρκωτικά.
- Oι πολιτικοί, αγαπητέ μου, δεν είναι εδώ για να εκφράζουν τον μέσο όρο ούτε για να σύρονται από τις πλειοψηφίες. Aλίμονο. Tότε θα κάναμε μια καλή δημοσκόπηση για κάθε θέμα μικρό ή μεγάλο και θα είχαμε τις λύσεις. Oι πολιτικοί είναι για να ανοίγουν δρόμους.
Ερ.: Ενα τελευταίο ερώτημα. Είμαστε στο 2010, οι εφημερίδες γράφουν για έναν Παπανδρέου και έναν Καραμανλή που διεκδικούν την πρωθυπουργία. Δεν είναι καθόλου απίθανο το σενάριο, ακούγεται όμως λίγο μονότονο. Εσείς τι λέτε;
- Θέλετε να σας απαντήσω εκ μέρους του κ. Kαραμανλή;
Ερ.: (γέλια) Οχι. Aπαντήστε για τον εαυτό σας.
- Ξέρετε, οι άνθρωποι δεν είναι μόνο το όνομα που κουβαλάνε. Εστω κι αν αυτό το όνομα είναι Παπανδρέου. Ως εκ τούτου το σενάριο σε ό,τι με αφορά δεν θα είναι καθόλου μονότονο. Οσο για το αν είναι πιθανό, δεν θα απαντήσω.
Διαβάστε ΕΔΩ, ολόκληρη τη συνέντευξη