Δεξιά ή Εθνικισμός; Χίλιες συγχύσεις!

Αδίστακτη καπηλεία και η σοφιστική επιστήμη της Αριστεράς
Γράφει ο Αντισοφιστής*

Ξεδιπλώνοντας την σημαία της εθνι­κιστικής-Λαϊκής-Κοινωνικής Δεξιάς, έ­χουμε συνείδηση ότι πρέπει πρώτα απ' όλα να διαλύσουμε χίλιες-δύο συγχύσεις και παρεξηγήσεις.
Και είναι αυτό, ίσως το πιο ουσιαστικό σημείο πάνω στο οποίο δεν τρέφουμε αυταπά­τες. Και για να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει όχι α­πλώς να παραδεχθούμε, αλλά να συνειδητοποι­ήσουμε ότι, μιλώντας για "Δεξιά", πολύ ελάχιστοι σ' αυτόν τον τόπο έχουν συγκεκριμένη συ­ναίσθηση του τι ακριβώς εννοούν.
Κι' όμως η λεγόμενη "Δεξιά" που ταυτίστηκε με την Εθνική Παράταξη, διεδραμάτισε ρόλο πρωταγωνιστού στην πολιτική ιστορία της Χώρας μας, συγκινώντας την πλειοψηφία του Λαού μας.
Το ότι ταυτίστηκε, έστω και υ­ποσυνείδητα με την Εθνική Παράδοση και τις Αξίες της (και δεν εν­νοούμε φυσικά την οικονομική- καπιταλιστική δεξιά..."φιλελευθερι­σμός" νέο ή παλιό και που σαφώς βρίσκεται στους αντίποδες της δικιάς μας εθνικό-λαϊκής-κοινωνικής δεξιάς, υπήρξε το μοναδικό θετικό σημείο που της επέ­τρεψε να επιζήσει και να αποτελεί πάντα ρυθμιστικό παράγοντα στην ζωή και στην ιστορία του Έθνους.
Συνέβη όμως να έχει επίσης ταυτισθεί για μία μεγάλη μερίδα του Λαού μας και με χίλια όσα αμαρτήματα και νόθες καταστάσεις.
Δύο βασικοί παράγοντες συνετέλεσαν στο να αλλοιώσουν και να νοθεύσουν στην συνείδηση του Λαού, το πραγματικό, το αυθεντικό πολιτικό-κοινωνικό- ιδεαλιστικό περιεχόμενο της εθνικιστικής-λαϊ­κής δεξιάς.
Και πρώτ' από όλα η αδίστακτη καπηλεία των αγνών ε­θνικιστικών συναισθημάτων του Λαού μας, από ένα σωρό καιροσκό­πους, εκμεταλλευτές, φιλόδοξους αριβίστες και τσαρλατάνους (ό­πως ακριβώς συμβαίνει σήμερα -από συγκεκριμένο κομματικό συ­νονθύλευμα) και δεύτερο, τα σατανικά κοινωνιολογικό-ψυχολογικά τεχνάσματα και η σοφιστική επιστήμη της εκφυλιστικής - διατροφικής Ακαδημίας της Αριστεράς, σε όλες τις εκφάνσεις της, διανοητικής -παρανοϊκής υποκουλτούρας.
Με στόχο και αποτέλεσμα να "ντοπά­ρει" συνειδήσεις, ευαισθησίες και να γελοιοποιήσει παραδόσεις, να νοθεύσει τις διαχρονικές Αξίες του ελληνικού πνεύματος και φιλο­σοφίας και να επιβάλλει δόλια και ύπουλα μια νοοτροπία ευδαιμονι­σμού που θέλει κάθε "ανθρώπινη αρετή" να ταυτίζεται με την "Αρι­στερά" και τον Σοσιαλισμό σε αντίθεση με την "Δεξιά" που πρέπει να αποτελεί την... "Λεγεώνα των κακών", της "αντίδρασης", της "κατα­πίεσης" και κάθε είδους κακοποιών στοιχείων.
Η φλογερή μας καταγγελία πρέπει να στραφεί προς άλλη κατεύ­θυνση. Προς την υπεύθυνη πολιτική και πνευματική ηγεσία.
Κόμμα­τα, κινήματα, ηγέτες και παράγοντες που χαρακτήρισαν και χαρα­κτηρίστηκαν οι προσπάθειες και οι αγώνες τους εθνικές, τι έπραξαν για να εξοπλίσουν ιδεολογικά τον Λαό μας;
Ποια η ιστορική-κοινω­νική σκέψη και ποια η φιλοσοφική ή πολιτική αντίληψη συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη εξέφρασαν; Με λίγα λόγια, τι περιεχόμενο έδω­σαν στον "εθνικισμό" τους: Κι όμως με φαρδιά πλατειά την ετικέτα και με κενό περιεχόμενου το περίβλημα του "Δεξιού Εθνικισμού", στα­διοδρόμησαν, έδρασαν, εκμεταλλεύτηκαν, κυβέρνησαν, και... διέ­πρεψαν κόμματα, κινήματα και παράγοντες στην σύγχρονη Ελλάδα.
Οι ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις, που κι' αυτές δεν άντεξαν επι­βεβαιώνουν τον κανόνα. Η Εθνικιστική-Λαϊκή- Κοινωνική Δεξιά δεν είναι κόμμα ούτε οικονομικό κατεστημένο.
Ελπίζουμε ότι μετά από την έστω, σύντομη, αλλά όμως τόσο τολ­μηρή όσο και οδυνηρή αυτή σκιαγράφηση-διάγνωση, ίσως καταφέραμε να διαλύσουμε μερικά σύννεφα και να ξεκαθαρίσουμε από τα ερείπια τουλάχιστον την αφετηρία του δρόμου που θέλουμε να ξανα­νοίξουμε. Ελπίζουμε, ακόμη, να έγινε αντιληπτό με ποιες προθέσεις και τι προϋποθέσεις ξεκινάμε για την χάραξη του δρόμου της Εθνικι­στικής Δεξιάς.
Δεν διστάζουμε να σαλπίσουμε πρώτα από όλα αντί­δραση, ενεργητική αντίδραση, στην σύγχυση και στον μαρασμό, στις προκαταλήψεις και στην κρίση ταυτότητος, στις νοθεύσεις, στην υ­πονόμευση και στην καπηλεία του εκπολιτιστικού περιεχομένου της εθνικιστικής Δεξιάς και του Εθνικισμού.
Και για να εξηγούμαστε μια για πάντα, στο πιο νευραλγικό σημείο των πεποιθήσεων μας, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε διαλύοντας μία ακόμη σύγχυση πως η εθνικιστική Δεξιά στην βάση της, στην ιδανική της υπόσταση και στις μεταφυσικές της διαστάσεις, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι κόμμα ή παράταξη (τουλάχιστον με την στενή έννοια του όρου) ούτε Οικονομικό - κοινωνικό κατεστημένο και με κανένα τρόπο όργανο τάξεων ή κατηγοριών. Αντίθετα, είναι ένα ιδανικό ζω­ής, μια εκλογή πολιτισμού.
Είναι η ηθική - ηρωική αντίληψη της ζωής και της υπάρξεως. Είναι η ουσία του Έθνους και του κράτους. Η Ε­θνικιστική Δεξιά βρίσκεται μέσα στο Κράτος και αποτελεί την ψυχή και την συνείδηση. Είναι η ίδια η αγάπη για την πατρίδα, τον πολιτισμό της, την ηθική, τις παραδόσεις.
Είναι γενιές που πέρασαν και που θα έλθουν. Είναι η ψυχή, η κα, διά και το σώμα. Είναι το αίμα της Πατρίδος. Είναι η ίδια η Πατρίδα. Ένας τρόπος ζωής, Σκέψεως και Δράσης.

*Σπύρος Λεων. Σταθόπουλος,
Δρ Πολιτικών Επιστημών Πανεπιστημίου Νεαπόλεως Ιταλίας.