Αντιεξουσιαστές: Η αισθητική της μπίχλας

Με την πάροδο του χρόνου οι διαδηλώσεις του τελευταίου μήνα δείχνουν όλο και περισσότερο αυτό που από την αρχή ήταν: τη διάθεση μιας μερίδας ανθρώπων που στηρίζονται από ένα συγκεκριμένο κόμμα να εκμεταλλευτούν την αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο και, επίσης, να επιβάλουν με τη σειρά τους τα πιστεύω και την αισθητική τους σε όλο τον κόσμο.
Να επιβάλουν στην Ελλάδα την αυτοκρατορία της μπίχλας.
Όπου όλοι θα πρέπει να βλέπουμε ταινίες του Μάικλ Μουρ, ταινίες με κάμερες που θα κουνιούνται για να μοιάζουν με ντοκιμαντέρ για τα προβλήματα των Αφρικανών μαθητών στο Παρίσι και ό,τι έχει γυριστεί για το γυναικείο κίνημα στο Ιράν.
Όπου όλοι θα πρέπει να συμφωνούμε ότι ζούμε σε ένα αστυνομικό κράτος, που αν δεν σε πυροβολήσει ένας αστυνομικός το Σάββατο πάει να πει ότι η μπογιά σου ξεφτάει.
Όπου πρέπει να διαδηλώνουμε για τα εγκλήματα των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη, για τα εγκλήματα των Αμερικανών στο Ιράκ, για τα εγκλήματα της Δύσης στην Αφρική. Να διαδηλώνουμε ενάντια στην πείνα στην Αφρική, ενάντια στην παιδική εργασία στην Ασία, να γελάμε με τα σεξιστικά αστεία του προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες για την Κοντολίζα Ράις - ακόμα και «καλημέρα» να πει ο Τζορτζ Μπους πρέπει να το λέμε «μαλακία».
Ο τρόπος της επιβολής της μπίχλας ήταν οι ιερείς να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Το μεγαλύτερο σημείο μάχης στην Αθήνα ήταν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ο λόγος δεν ήταν τόσο αθώος όσο οι περισσότεροι νόμισαν. Το δέντρο για τους διαδηλωτές ήταν το σύμβολο της μιας αστικής γιορτής. Όσο έμενε άθικτο θύμιζε ότι το κέντρο της Αθήνας ανήκει σε όλους. Το αντικείμενο ήταν να μην ξεχνάει κανένας ότι η Αθήνα ανήκε στους εξεγερμένους.
Ότι, όπως έλεγε και ένα φυλλάδιο, «Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, τώρα έχουμε εξέγερση». Όσο το δέντρο έμενε όρθιο θύμιζε ότι «τώρα έχουμε Χριστούγεννα».
Για τους αντιεξουσιαστές, που σαν φρουροί της επανάστασης του Χομεϊνί έπρεπε να επιβάλουν το Κοράνι της μπίχλας, το δένδρο ήταν το σύμβολο της αστικής διαφθοράς.
Το δέντρο, μαζί με ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση της Ομάδας Πολιτών Χαλανδρίου, ξεκαθαρίζει περισσότερο από οτιδήποτε το νόημα των διαδηλώσεων του τελευταίου μήνα. Έπειτα από μια διαμαρτυρία στο «Μall», η Ομάδα ανάμεσα σε άλλα στην ανακοίνωση της ανέφερε:
«Ενάντια στη μιζέρια και στην υποχρεωτική ευτυχία υπάρχει ο δρόμος της συνέχισης των εξεγερτικών γεγονότων... Για να μην καταφέρει το shopping αυτό που δεν κατάφεραν τα ΜΑΤ».
΄Οταν ο άλλος κρίνει αν η δική σου ζωή είναι «μιζέρια», όταν αυθαίρετα χαρακτηρίζει την πιθανή ευτυχία σου «υποχρεωτική», όταν σου κλείνει το κέντρο και μπαίνει Χριστούγεννα στο μαγαζί που ψωνίζεις για να το κλείσει, έχει αποφασίσει ότι θέλει να κάνει κουμάντο στη ζωή σου.
Όπως όμως ο ίδιος δεν δέχεται τις αστικές αξίες σου, και εσύ έχεις το δικαίωμα να αρνηθείς την επαναστατική του μαυρίλα.

του Αντώνη Πανούτσου