ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΡΓΟ του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτη Θεοκλήτου Ντζάθα

του Γεωργίου Θεοδωρακόπουλου
(Εφημερίδα «Εβδομάδα" του Αγρινίου, Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008)

"Ο Πατήρ Θεόκλητος Ντζάθας είναι ένας φωτισμένος πνευματικός άνθρωπος εκπαιδευτικός, συγγραφέας και κληρικός, φωτισμένος από τη θεία χάρη.
Είναι ένας ταπεινός λειτουργός στην εκκλησία της Ορθοδόξου Πίστεως του Σωτήρος Ιησού Χρίστου.
Είναι ένας διαπρύσιος κήρυκας της Θείας διδασκαλίας των Ευαγγελίων. Το κήρυγμα του είναι καταλυτικό. Βρίσκει ανταπόκριση και βαθειά απήχηση στις ψυχές του πληρώματος της εκκλησίας.
Επί 30 χρόνια υπηρέτησε στην εκκλησιαστική εκπαίδευση από τα οποία τα 19 ως διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Με τη πνευματική του ακτινοβολία, το ήθος και την ακάματη εργατικότητα του συνέχισε και προήγαγε το θεαρεστο και θεοφόρο έργο της Σχολής αυτής.
Με τη πνευματική του παρουσία ελάμπρυνε το κλέος της θέσεως στην οποία υπηρέτησαν, ο Άγιος Νεκτάριος και διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι.
Σαν εκπαιδευτικός είναι μια φωτοβόλος προσωπικότητα. Η διδασκαλία του στην ορθόδοξο πίστη ήταν και είναι καταλυτική. Ήταν η δάδα που φώτιζε και φωτίζει ακόμη το δρόμο της σκέψης των χιλιάδων μαθητών του που φοιτούσαν στα εκκλησιαστικά σχολεία και είχαν την τύχη, την ευμενή τύχη, να τον έχουν δάσκαλο τους.
Σαν συγγραφέας ανήκει στο κύκλο των σπανίων πνευματικών ανθρώπων. Έχει βυθίσει το πνεύμα του στη θεία διδασκαλία του εσταυρωμένου Ιησού. Διακατέχεται από το όραμα της πνευματικής δημιουργίας. Είναι ένας αριστοκράτης του πνεύματος. Είναι μια ελεύθερη πνευματική σκέψη. Είναι μια ξεχωριστή ελεύθερη πνευματική σκέψη γιατί αναπνέει τον αέρα της ελευθερίας του χριστιανικού πνεύματος.
Κινείται στη περιοχή του ορθόδοξου χριστιανικού πνεύματος.
Μέχρι τώρα έχει να παρουσιάσει ένα πλούσιο πνευματικό συγγραφικό έργο. Έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά πλήθος άρθρων και μελετών. Καθώς και 27 τόμους βιβλίων ηθικού, θρησκευτικού, εκκλησιαστικού και δογματικού περιεχομένου.
Έχω στα χέρια μου μερικά από αυτά:
το Αγιον όρος,
Μυστικός Επίγειος Παράδεισος,
ο φόβος των αιρέσεων και ο κίνδυνος εκ της δραστηριότητος των,
ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός,
ο Γέρων Μητροφάνης,
ο βίος και μαρτύριο τρυ Αγίου Κυπριανού και της Αγίας Ιουστίνης,
Ακολουθία του ενδόξου Καλλινίκου μάρτυρος Θεοκλήτου.

Τα διάβασα και ένοιωσα μια βαθειά εσωτερική ψυχική ανάταση.
Σ' αυτά αντικατοπτρίζεται η βαθειά πνευματική συγκρότηση και η βαθειά πίστη του συγγραφέα στη θεία διδασκαλία του Σωτήρος Ιησού Χριστού.
Σ' αυτά ξεπροβάλλει το ηθικό μεγαλείο του ανθρώπου που αγωνίζεται να μείνει ο άνθρωπος, άνθρωπος.
Ο Πατήρ Θεόκλητος γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον, και το εκφράζει με το έργο του, ότι είναι ωραίος ο αγώνας της πάλης που κάνει, τη πάλης που διεξάγει μεταξύ του ανθρωπισμού και της απανθρωπιάς μεταξύ της σωτηρίας και της απώλειας για τη ψυχή του ανθρώπου που πρέπει να σωθεί.
Σ' όλο το έργο του διακηρύσσει ότι υπάρχει ο άνθρωπος. Αυτή η μοναδική η ανεπανάληπτη εικόνα του Θεού στον κόσμο που πρέπει να μείνει αναλλοίωτος.
Τα έργα του Πατρός Θεοκλήτου οδηγούν και φωτίζουν το δρόμο της σκέψης μας, στο δρόμο της μετάνοιας. Στο δρόμο της συγχώρησης και της Σωτηρίας.
Ο Απόστολος Παύλος και οι Άγιοι Κυπριανός και Θεόκλητος που παρουσιάζει στα βιβλία του αντιπροσωπεύουν το θείο και το ανθρώπινο θαύμα. Τη μεταστροφή. Είναι οι νικημένοι από το φως. Ήταν οι διώκτες των πιστών και της ορθοδόξου πίστεως.
Ο Απόστολος Παύλος είχε κρατήσει τους μανδύες των λιθοβόλων. Ποθούσε να γίνει δήμιος και γι' αυτό είχε ξεκινήσει, όταν ευρισκόμενος στο δρόμο της Δαμασκού ξεπρόβαλε μέσα από τα σκοτάδια εκείνο το δυνατό κύμα της θείας χαραυγής και το έριξε θαμπωμένο από το άλογο του.
Από την ώρα εκείνη για την ανθρώπινη μοίρα υπάρχει και θα υπάρχει το θαύμα της Δαμασκού.
Από το ησυχαστικό Κέντρο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, του Παναιτωλίου ο Πατήρ Θεόκλητος με το κηρυγματικό του λαγούτο ποιμαντικό και το πνευματικό συγγραφικό του έργο συμβάλει και τονίζει την ανάγκη να βρεθεί ο απογοητευμένος άνθρωπος της εποχής μας στο δρόμο της μετάνοιας.
Στο δρόμο της Θείας Χάρης. Στο δρόμο της Δαμασκού για να θαμπωθεί από το θείο φως εκείνης της χαραυγής.
Γνωρίζω ότι με όσα γράφω ότι θα προσκρούσω στη άκρα ταπεινότητα του. Ας μου επιτραπεί παρακαλώ η μικρή αυτή αναφορά στο έργο του. Εκπληρώνει την ανάγκη της ψυχής μου ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στο ευγενές πρόσωπο του και προς το έργο του που παρακολουθώ επί 30 χρόνια."