ΚΚΕ και βρόμικο παντεσπάνι

Σαν σήμερα το 1848 κυκλοφόρησε το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» των Μαρξ και Ενγκελς. Πόση φρίκη μπορεί να ξεπηδήσει από ένα βιβλίο...

Γράφει * ο Παναγιώτης Λιάκος

Οι λέξεις του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» έγιναν φονικά όπλα στα χέρια κομισάριων. Σκλάβωσαν λαούς. Αφαίρεσαν εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές. 

Στα θύματα του κομμουνισμού αφιερώνονται μερικά σημεία από τη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» ο Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου, παλαίμαχος κομμουνιστής και συνεξόριστος με τον Χαρίλαο Φλωράκη στο Παρθένι της Λέρου: «Σήμερα, απ’ τη γελοιοποίηση που έγινε πια ολοκλήρου του δήθεν σοσιαλιστικού στρατοπέδου κ.λπ., ασφαλώς θα υπέγραφα (σ.σ.: δήλωση αποκήρυξης του κομμουνισμού) με τα τέσσερα χέρια!

Η χούντα δεν έπεσε από αγώνα του ελληνικού λαού, ο οποίος ήταν καλοπερασάκιας και βολεμένος. Και όταν εγώ έψαχνα σπίτι να κοιμηθώ, δεν με δεχόταν κανένας, μου λέγαν “φοβόμαστε, έχω παιδιά, δεν μπορώ να σε φιλοξενήσω”. Και γυρίζαμε στους δρόμους, δηλαδή, τότε. Άλλο τι λένε τώρα όλοι οι αριστεροί του γλυκού νερού. [...] Να δείτε μια φωτογραφία από την επέτειο της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έπεφτε καρφίτσα! Εγώ δεν μπορώ να δεχθώ ότι 70.000 ή 100.000 κόσμος του αθηναϊκού λαού που χειροκροτούσε τους έλεγε η Ασφάλεια “χειροκροτήστε”!

Ήταν ιδία βούληση, διότι καλοπερνούσαν πολλοί απ’ αυτούς. Άλλοι παίρναν δάνεια, άλλοι διοριζόντουσαν, άλλοι γλεντούσαν, και όταν βγήκα έξω από την εξορία με πήγε ένας φίλος στην Πλάκα. Όλη νύχτα η Αθήνα γλεντούσε. ’71, ’72, ’73 γλεντούσαν όλοι οι Αθηναίοι εκεί πέρα και εγώ έλεγα, πού διάολο γίνεται ο αγώνας; Ήταν για μένα μια οδυνηρή εμπειρία αυτό το πράγμα. [...] Τελικά ο κομμουνισμός δεν έχει νόημα. Ο Χαρίλαος Φλωράκης μετά τη Μεταπολίτευση πήγε στον Άρειο Πάγο και κατέθεσε έγγραφο όπου αναφέρει ότι το ΚΚΕ δηλώνει ότι δέχεται τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας και δεν χρησιμοποιεί βία για την ανατροπή της. [...] Συνεπώς, το ΚΚΕ τώρα, όλα αυτά που κάνει είναι υποκριτικά, ασκήσεις ακριβείας. [...] Δηλαδή, πάνε τετράδες, υπερασπίζονται και το “μπορντ@#ο τη Βουλή” οι διαμαρτυρόμενοι του ’10, του ’11, το υποστηρίζουν τώρα αυτοί, παίρνουν τα χρήματα αποκεί, το βρόμικο παντεσπάνι που τρώνε, έτσι; Και σου λένε, κύριοι, “δεν θέλουμε επανάσταση. Θα πάμε σταδιακά”, που σημαίνει παραμύθια της Χαλιμάς». 

* Εφημερίδα «Δημοκρατία», 21 Φεβρουαρίου 2018