«…φέρνω στο μυαλό μου στιγμές που μου μιλάς
για οτιδήποτε σχετικά με την πολιτική και όχι μόνο. Παρακολουθώ κι ακούω την
Παπαρήγα, την Ρεπούση και λοιπούς να τα διαβάζουν από το χαρτί και να
κομπιάζουν σαν τα παιδάκια της 3ης Δημοτικού, αυτά που μόλις μαθαίνουν
ανάγνωση, και μονολογώ, αν όλοι αυτοί είναι βουλευτές, υπουργοί –εκλεγμένοι
εκπρόσωποι του λαού, τι θα έπρεπε να ‘σαι εσύ;»
Δύο
λόγια θέλω να σου πω Άγγελε. ΜΠΟΡΟΥΣΑ να είμαι στη θέση όλων αυτών. Δε θα ήμουν
όμως ο ΙΔΙΟΣ άνθρωπος. Μάλλον θα τους είχα μοιάσει, όπως κάποιοι φίλοι και
κοντινοί μας άνθρωποι, ξέρεις….
Σ’ αυτή την περίπτωση, δε θα ρωτούσες
τίποτα και δεν θα είχες καμία απορία. Θα ήσουν φυτό, θα ανήκες στους «Πυρήνες
της (ελληνικής) πουστιάς», βαριεστημένος από τα προσωπικά και κοινωνικά σου
αδιέξοδα και το κυριότερο δεν θα ήσουν ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ.
Top
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ότι δεν είναι ποινικά κολάσιμο, αναρτάται...(με μικρή χρονική καθυστέρηση).