Ο Μίκης των παραμυθιών, που απορώ πως δεν τα κάνει βιβλίο.
Απίστευτα
πράγματα διηγήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης στον «Σκάϊ», στα πλαίσια της βιογραφίας
του, που μετέδωσε σε συνέχειες το Κανάλι του Αλαφούζου, και που όταν απεργούν οι δημοσιογράφοι, τις ακούμε σε επανάληψη, μαζί με τις επίσης γνωστές αρλούμπες του Τ(σ)ατσόπουλου.
Σε κάποια συνέχεια ο Μίκης διηγήθηκε τα κατορθώματα
του στο «Κολαστήριο της Μακρονήσου», την περίοδο του Συμμοριτοπολέμου 1948-49. Έτσι μάθαμε ότι οι κακοί του Εθνικού Στρατού και της Βασιλικής Χωροφυλακής τον βασάνιζαν
καθημερινώς μέχρι θανάτου, με ανείπωτα βασανιστήρια που δεν δοκίμασε ποτέ κανείς
Αγωνιστής της Δημοκρατίας. Δέκα
φορές –έλεγε- ήταν ετοιμοθάνατος, αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και - ως εκ
θαύματος - γλύτωνε. Τα βράδια πάλευε με τους αρουραίους που του τρώγανε το
πρόσωπο και το πρωί με τους –φασίστες βεβαίως, βεβαίως- χωροφύλακες που
ζητούσαν από τους –δημοκράτες και αγωνιστές βεβαίως, βεβαίως-κομμουνιστές να
υπογράψουν «Δήλωση Μετανοίας», κι όποιος αρνιόταν του σπάγανε ένα -ένα τα
δάκτυλα.
Κατά
χιλιάδες οι –δημοκράτες και αγωνιστές βεβαίως, βεβαίως-κομμουνιστές υπέγραφαν
ότι αποκηρύσσουν τον «Ξενόδουλον Κομμουνισμόν», αλλά ο –δημοκράτης και
κομμουνιστής βεβαίως, βεβαίως- Μίκης άντεξε και δεν υπέγραψε!
Στο
τέλος είπε ότι έφυγε από την Μακρόνησο χάρις στον –δημοκράτη και μη
κομμουνιστή- πατέρα του Γεώργιο, ο οποίος πήγε και βρήκε τους τότε (φασίστες) υπουργούς
Κ. Καραμανλή - Γ. Παπανδρέου - Γ. Μαύρο και τους απείλησε (!) πως θα έχουν να
κάνουν με το ντουφέκι του, αν δεν τον απελευθερώσουν!
Οι (φασίστες) υπουργοί φοβήθηκαν (το
δημοκρατικό και μη κομμουνιστικό ντουφέκι) του (δημοκράτη και μη κομμουνιστή) μπαμπά Γιώργου Θεοδωράκη και έτσι ο (δημοκράτης
και κομμουνιστής αγωνιστής) Μίκης βρέθηκε στην Κρήτη για ανάρρωση. Στο νησί
ένας βοσκός του έφτιαξε το σπασμένο (δημοκρατικό και κομμουνιστικό) του πόδι
που δεν μπορούσαν να του φτιάξουν οι (φασίστες) γιατροί του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου!
Όμως, την στιγμή που ο βοσκός του έφτιαχνε το πόδι πόνεσε τόσο πολύ (φασίστας
προφανώς και ο βοσκός, αφού τον πόνεσε) που έπεσε νεκρός και οι (δημοκρατικές,
κομμουνίστριες και μη) γυναίκες άρχισαν να τον μοιρολογάνε! Τελικά, απεδείχθη
πως ήταν νεκροφάνεια, ενώ στη συνέχεια του επεισοδίου ο (δημοκράτης και κομμουνιστής
αγωνιστής) Μίκης αναστήθηκε και η (φασιστική τότε και δημοκρατική μετέπειτα, έως και σήμερα) Ελλάς
δεν τον στερήθηκε.
Συμπερασματικά, αντί να διηγείται @αλακίες, ας έλεγε απλά, ότι η «Δήλωση Μετανοίας και αποκηρύξεως του ξενόδουλου
Κομμουνισμού» Μιχαήλ Θεοδωράκη του Γεωργίου, που δημοσιεύθηκε στα τέλη Μαρτίου
του 1949 στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ», δεν είναι δική του, αν μπορούσε.
Ξυπνήστε ρε. Σας δουλεύει!….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ότι δεν είναι ποινικά κολάσιμο, αναρτάται...(με μικρή χρονική καθυστέρηση).