Χριστός γεννάται

….Δοξάσατε

Πολλές θερμές ευχές σε όλους τους συγχωριανούς μας,

ΠΑΝΤΟΥ στη ΓΗ..

Real estate στις Η.Π.Α.

Προς εκείνους που επιβάλλουν νέα «μέτρα».

Η τράπεζα δικαιούται να έχει απαίτηση μόνο στο υποθηκευμένο ακίνητο. Δεν δικαιούται να επιβάλει «δέσμευση» σε άλλο περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη.

Σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου, και αν ο ιδιοκτήτης οφείλει περισσότερα από την τρέχουσα εμπορική αξία του ακινήτου, μπορεί να έρθει σε συμφωνία για την «απελευθέρωση» των τίτλων, να πουλήσει το ακίνητο, (SHORT SALE) και να εξοφλήσει με την τρέχουσα εμπορική τιμή, χωρίς άλλη απαίτηση της τράπεζας. (σ.σ.: ούτως ή άλλως η τράπεζα μπορεί να κατάσχει μόνο το ακίνητο, επομένως η πώληση από τον ιδιοκτήτη κι όχι από την τράπεζα, συνήθως συμφέρει και τους 2, και περιορίζει στο μέγιστο βαθμό τις απώλειες).

* Πληρώνει φόρο ο ΠΩΛΗΤΗΣ, κι όχι ο αγοραστής. Στην Μασαχουσέτη από 0,3% έως 0,5% της αξίας. Δηλαδή, για ακίνητο των $200.000, ο πωλητής θα πάρει στο χέρι $200.000, και θα πληρώσει φόρο $600-$950.

Ο πωλητής, στην περίπτωση που ΚΕΡΔΙΣΕΙ από την αγοραπωλησία περισσότερο από $250.000, θα πληρώσει φόρο εισοδήματος 5% για το ΕΠΙΠΛΕΟΝ ποσό που ΚΕΡΔΙΣΕ. Ήταν 15% και μειώθηκε λόγω κρίσης, για να κινηθεί ή αγορά.

Για παράδειγμα: αγορά οικίας $250.000, και πώληση $250.000, θεωρείται εισόδημα και φορολογούνται τα $50.000. Δηλαδή θα αποδοθεί φόρος $2.500.

Η απαλλαγή από τον φόρο αυτό για ζευγάρι, ανεβάζει το ποσό στα $500.000.

Δεν υπάρχει ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές. Ο ΦΠΑ στις Η.Π.Α. είναι γενικά ιδιαίτερα χαμηλός και διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία. Ξεκινά από 4,5% και φτάνει 8,5%.

Δεν έχει φόρο μεταβίβασης 9-11%.  Δεν έχει τεκμήριο διαβίωσης.  Δεν έχει «υποθηκοφυλακείο». Η «εγγραφή» κοστίζει $200-$300. Και δεν εφαρμόζεται παντού.

Το ύψος του φόρου ακίνητης περιουσίας, η ετήσια επιβάρυνση εξαρτάται από την πολιτεία και την περιοχή. Κυμαίνεται από 0,14% έως και 1,71% επί της αντικειμενικής αξίας, με τις περισσότερες πολιτείες να έχουν μέσο όρο από 0,45% έως και 0,66%.. Ο φόρος ακίνητης περιουσίας είναι τοπικός και εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα!

Όσοι πληρώνουν ασφάλιστρα κινδύνου αποπληρωμής δανείου το Private Mortgage Insurance, ολόκληρο το ποσό εκπίπτει του φορολογητέου εισοδήματος, όπως και οι τόκοι δανείου.

* Οι αντικειμενικές αξίες βγαίνουν κάθε χρόνο, από τις κατά τόπους ενώσεις πιστοποιημένων μεσιτικών γραφείων και ασφαλιστικών εταιρειών, και ακολουθούν τις τιμές της αγοράς με αποτέλεσμα, σε περιόδους κρίσεων, να πέφτουν οι αντίστοιχοι φόροι!

* με φόρο εισοδήματος από 7% στο Wyoming ως και 12% στο «ακριβό» New Jersey!

* με ΦΠΑ που δεν εφαρμόζεται σε όλα τα προϊόντα, και είναι 4,5% ως 8,5%.

* με διόδια στην γέφυρα Golden Gate του San Fransisco $4, που εφαρμόζονται μόνο προς την μία κατεύθυνση (!) και κοστίζουν $1 αν έχεις 3 άτομα στο αυτοκίνητο.

Χωράει καμμία σύγκριση;  Την Ελλάδα ...κατοικούν ΣΚΛΑΒΟΙ και ΥΠΗΚΟΟΙ, όχι ΠΟΛΙΤΕΣ!!

Δείτε λεπτομέρειες στα παρακάτω Taxes/Advice/PropertyTaxesWhereDoesYourStateRank.aspx και 

articles.moneycentral.msn.com

Μέτρα για την οικονoμία;

Η τρέλα της επιβολής φόρων στην Ελλάδα.

Ο ΦΠΑ στον Καναδά ήταν 15% και λόγω κρίσης ΚΑΤΕΒΗΚΕ 2 μονάδες και είναι τώρα 13%! Στις ΗΠΑ είναι πολύ χαμηλότερος, με μικρή διαφοροποίηση από πολιτεία σε πολιτεία. Κυμαίνεται από 4,5%, και φτάνει τα 8%. Στην Φλόριντα είναι 6,5%! Στο άκουσμα του του ελληνικού ΦΠΑ, μένουν άναυδοι!
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν κοινωνική ασφάλιση πληρώνοντας ελάχιστα έως τίποτα. Μπορούν να ασφαλιστούν σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Όταν ακούνε ότι υπάρχει κλάδος στην Ελλάδα, που καταβάλλει 840 € το δίμηνο για ...ΤΕΒΕ, τρελάθηκαν!

Ο φόρος στις μεταβιβάσεις ακινήτων είναι ασήμαντος και πληρώνεται από τον ΠΩΛΗΤΗ, αφού ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία. Δεν αποτελεί δηλαδή προϋπόθεση για να γίνει η πράξη,- την ακολουθεί! Μάλιστα, ο πωλητής ΑΠΑΛΛΑΣΕΤΑΙ του φόρου, εάν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τοποθετήσει τα χρήματα που πήρε σε άλλο ακίνητο! (έχει την λογική ότι μπορεί να μετακομίσει κάποιος, και να μην έχει φορολογικό κόστος.) Εάν όχι, δεν θα δυσκολευτεί να πληρώσει τον φόρο, γιατί εισέπραξε από την πώληση. Το ύψος του φόρου αυτού, είναι πολύ χαμηλό, περίπου 0,3% της αντικειμενικής, να πούμε ότι για μονοκατοικία 400.000$, πληρώθηκαν περίπου $900. 

Η εγγραφή στο «κτηματολόγιο» είναι $250-300. Ο δικηγόρος κοστίζει περίπου $100 -aν προσλάβεις. Μπορεί να έμαθες στο σχολείο να διαβάζεις και να μην σου χρειάζεται.

Συμβολαιογράφο;  -λυπάμαι- δεν έχει. Tα αμερικανάκια είναι πολύ πίσω. Τα συμβόλαια γίνονται αυθημερόν. Είναι ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΑ! Υπάρχει όμως φόρος ακίνητης περιουσίας, που σε κάποιες περιοχές, φτάνει το 2%. Σε μικρά εισοδήματα, δεν υπάρχει ούτε αυτός. Δεν θα σου πούν όμως, «έχεις ακίνητο, κτήμα με ελιές, αυτοκίνητο, εξοχικό, άρα τεκμαρτό εισόδημα: τόσα Χ τόσα + τόσα = εισόδημα Βαρδινογιάννη», από το οποίο προκύπτει φόρος έως 45%!

Σου παίρνουν κάτι κάθε χρόνο, και τέλος!!! Καθαρά πράγματα!  Η έννοια του «τεκμαρτού» δεν είναι δημοφιλής σε σοβαρές κοινωνίες. Στοχεύουν στο να μην «παγώνει» η αγορά ακινήτου, ακόμη κι αν «πέσει». Δεν «πνίγουν» το ακίνητο όπως το Ελληνικό κράτος. Διευκολύνονται οι συναλλαγές. Έτσι, όταν «πέφτει» η αγορά, -γίνεται αμέσως. Το ίδιο όμως κι όταν ανεβαίνει! -Ανεβαίνει αμέσως. Το ακίνητο είναι μίνι χρηματιστήριο.

Ρωτήστε γνωστούς, φίλους και συγγενείς σας στον Καναδά , τις ΗΠΑ ή την Αυστραλία για  συγκεκριμένες φορολογίες. Όχι όμως γενικά. Όταν ρωτάς κάποιον «γενικά» τότε έχει την τάση να παραπονιέται για τους φόρους που πληρώνει. Γιατί δεν μπορεί να τους συγκρίνει. Δεν ξέρουν, ούτε μπορούν να το φανταστούν τί πληρώνουν οι πολίτες στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα πρέπει, αφού έχεις εξοφλήσει την φόρο μεταβίβασης 11% επί της αντικειμενικής, τον ΦΠΑ τώρα πια 23%, και όποιες τυχόν άλλες φορολογικές υποχρεώσεις, αν αγοράζεις ακίνητο, πληρώνεις 2.500€ κέρατο σε συμβολαιογράφο, τον δικηγόρο 800-900€ , ύστερα περνάς και από το «υποθηκοφυλάκιο» για να δώσεις 1500-2000€.

Η Τουρκία δεν έχει ιστορία,

αλλά ποινικό μητρώο...

Ο αρχηγός των Άγγλων Φιλελευθέρων, ο Γλάδστων έλεγε για τους Τούρκους,

«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, υπήρξαν το πλέον μισάνθρωπο είδος της ανθρωπότητας. Όπου και να πήγαιναν, άφηναν πίσω τους μια γραμμή αίματος και όπου έφτασε η κυριαρχία τους, ο πολιτισμός εξαφανίστηκε».

Και δεν το λέμε εμείς, αλλά ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.. Αυτόν, μάλλον δύσκολο να τον βγάλουν ακροδεξιό και φασίστα, έτσι δεν είναι; Δείτε τι έγραψε για τους μουσουλμάνους του Σουδάν. (σ.σ. έφτανε ως εκεί κάτω η Βρετανική Αυτοκρατορία...) στο βιβλίο του «The River War»:

«Τι φοβερές κατάρες ρίχνει στους πιστούς του ο Μωαμεθανισμός. Εκτός από τη φρενίτιδα του φανατισμού, που κάνει τον άνθρωπο τόσο επικίνδυνο όσο και η υδροφοβία τον σκύλο, υπάρχει κι αυτή η φοβερή μοιρολατρική απάθεια Οι συνέπειες είναι εμφανείς σε πολλές χώρες. Απερίσκεπτες συνήθειες, τσαπατσούλικα συστήματα καλλιέργειας, βραδυκίνητες μέθοδοι εμπορίου και ανασφάλεια της ιδιοκτησίας, υπάρχουν οπουδήποτε ζουν ή κυβερνούν οι ακόλουθοι του προφήτη. Ένας εκφυλισμένος αισθησιασμός στερεί αυτή τη ζωή από τη χάρη και την εκλέπτυνση της, και συνακόλουθα από την αξιοπρέπεια και την ιερότητα της. Το γεγονός ότι κατά τον μωαμεθανικό νόμο κάθε γυναίκα πρέπει να ανήκει σε κάποιον άνδρα ως απόλυτη ιδιοκτησία του, είτε ως θυγατέρα, είτε ως σύζυγος ή παλλακίδα, μάλλον θα καθυστερήσει την οριστική εξάλειψη της δουλείας, (α.α. μέχρι σήμερα, οι Άραβες του Σουδάν, έχουν μαύρους σκλάβους. Είχε δίκιο ο Ουίνστον...) μέχρις ότου η πίστη του Ισλάμ θα πάψει να αποτελεί μια μεγάλη δύναμη μεταξύ των ανθρώπων. Ως μεμονωμένα άτομα οι Μουσουλμάνοι μπορούν να επιδείξουν εξαιρετικές αρετές. Χιλιάδες από αυτούς γίνονται γενναίοι και πιστοί στρατιώτες της Βασίλισσας, και όλοι ξέρουν να πεθαίνουν. Όμως η επιρροή της θρησκείας παραλύει την κοινωνική εξέλιξη των πιστών της. Δεν υπάρχει στον κόσμο ισχυρότερη δύναμη οπισθοδρόμησης. Κάθε άλλο παρά ετοιμοθάνατος, ο Μωαμεθανισμός είναι μια μαχητική και προσηλυτιστική πίστη. Έχει ήδη εξαπλωθεί στην Κεντρική Αφρική και σε κάθε βήμα κερδίζει με το μέρος του ατρόμητους πολεμιστές. Και αν ο χριστιανισμός δεν έβρισκε καταφύγιο στα δυνατά χέρια της επιστήμης, ενάντια στην οποία ο ίδιος κάποτε αγωνίστηκε εις μάτην, ο πολιτισμός της σύγχρονης Ευρώπης ίσως να κατέρρεε, όπως κατέρρευσε ο πολιτισμός της αρχαίας Ρώμης».

Πραγματικά, εμείς δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα. Πώς μπορούν να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια; Οι άνθρωποι αυτοί είναι, κυριολεκτικά, αιώνες πίσω.

Κρίμα! Η Ευρώπη δεν θα «εμπλουτιστεί» με την Σαρία, τους αποκεφαλισμούς, τους λιθοβολισμούς των μοιχαλίδων. Πώς θα ζήσουμε χωρίς τον σεξισμό των μουσουλμάνων (γυναίκα χωρίς μαντίλα, ίσον πόρνη), την μηδενική ανοχή στην διαφορετική άποψη, τις διώξεις ενάντια στην «βλασφημία» (στο Πακιστάν, η ποινή είναι θάνατος), δίχως τις μονότονες επαναλήψεις περί τιμωρίας των απίστων, ή το πρόσφατο βίτσιο σχετικά με τις εικόνες του προφήτη...

Όταν μια Θρησκεία είναι αληθινά σπουδαία, δεν έχει καμία σημασία εάν οι άνθρωποι ζωγραφίζουν εικόνες του προφήτη της... Άλλωστε, αυτό το θέμα, το Βυζάντιο το έλυσε σχεδόν δέκα αιώνες πριν. Φυσικά, είναι δικαίωμα σας να συνεχίσετε στον δρόμο της παράνοιας, με την «τζιχάντ» και τους «Μπιν Λάντεν». 

Έτσι όμως δεν θα εμπνεύσετε ποτέ τον σεβασμό και θα αποδειχτεί ότι όταν οι υπερσυντηρητικοί στις ΗΠΑ, μετά την πτώση του Σαντάμ, πρότειναν για το Ιράκ, «να σκοτώσουμε τους ηγέτες και να προσηλυτίσουμε τον λαό στον χριστιανισμό», δεν είχαν και τόσο άδικο...

Δύση και Ισλάμ,

Ο Πολιτισμός και η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Μετά από τα αιματηρά, όσο και τραγικά γεγονότα της Αιγύπτου, με τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών κοπτών, το ερώτημα σχετικά με το Ισλάμ και τον ρόλο του στην Ευρώπη, στον πολιτισμένο κόσμο, ή και ακό­μα σε αυτόν τον πλανήτη, ξανατίθεται. Όσοι πίσ­τευαν ότι τα βαρβαρικά φύλα είχαν εξαφανιστεί εδώ και κάτι αιώνες, πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Ορισμένοι «πιστοί του προφήτη» δείχνουν να μην έχουν εξελιχθεί ούτε ίντσα από την εποχή του Αττίλα με τις ορδές του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία του πολιτισμένου κόσμου, δεν ήταν παρά μια μακρά διαπάλη μεταξύ Δύσης και Ανατολής, Χριστιανών και Μουσουλμά­νων, πολιτισμού και βαρβαρότητας.

Τα μέρη του πολιτισμένου κόσμου που είχαν την ατυχία να πέ­σουν στα χέρια των μουσουλμάνων, όπως η βό­ρειος Αφρική και η Μικρά Ασία (Τουρκία), ακόμα και σήμερα δεν έχουν θέση στο κλαμπ των πολιτισμένων χωρών, δεν έχουν θέση στην Ευρωπαϊκή Έ­νωση. Συμβάλλουν σε αυτήν, στέλνοντας λαθρομετανάστες, οι οποίοι φιλοδοξούν να ανατιναχθούν στο όνομα του προφήτη τους και να αποκτήσουν έτσι τον πολυπόθητο διορισμό, (σ.σ. Καμικάζι αυτοκτονίας Χασάν Μ. εδιορίσθη μάρτυρας στον παράδεισο, με τρεις οκτακόσιες μισθό. Ακόμα ένας κοπρίτης, όπως Θα έλεγε και ο Πάγκαλος...)

Η ρίζα του κακού ξεκινάει με τις μουσουλμανικές ει­σβολές, στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ. Αυτές οι αι­ματηρές εισβολές υπήρξαν η αιτία μιας τεράστιας οικονομικής αλλαγής και του οριστικού τέλους της ενότητας του μεσογειακού κόσμου. Επέφεραν έ­ναν, μη αναστρέψιμο μετασχηματισμό στον πολι­τισμό και στις αξίες των κατεκτημένων περιοχών, σε βαθμό που σήμερα υπάρχουν τεράστιες περιο­χές του άλλοτε ρωμαϊκού κόσμου, οριστικά χαμέ­νες για μας. Ο πρωταρχικός λόγος δηλαδή, που χώ­ρες όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Τουρκία, η Συρία, η Αίγυπτος, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν δεκτές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ότι υπό την κυριαρχία των σεΐχηδων και των ιμάμηδων, αυτές οι χώ­ρες κατέστρεψαν τους ρωμαϊκούς θεσμούς και τις αξίες.

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο ελληνορωμαϊκός πολιτισ­μός και οι αξίες του. Δεν είναι απλά θέμα αντίθεσης χριστιανισμού και Ισλάμ. Είναι κάτι βαθύτερο, είναι η προαιώνια αντίθεση μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας. Θυμίζω την πάγια και διαρκή, μου­σουλμανική στάση απέναντι στις γυναίκες. Μετά θα μπο­ρούσαμε να  θυμίσουμε την τουρκική βαναυσότητα, η ο­ποία είναι  χαρακτηριστικό των Τούρκων, ανεξάρτητα από το πόσο «καλλιεργημένο» ή ευφυείς ήταν αυτοί. Ο σουλτάνος Μωάμεθ Β μπορεί να ήταν μορφωμέ­νος και «πολιτισμένος», οι καλοί του τρόποι όμως, δεν ήταν για όλους. Όταν π.χ. ανακάλυψε ότι ένα από τα αγαπημένα του αγγουράκια έλειπε από το μποστάνι του, άνοι­ξε τις κοιλιές και των δεκατεσσάρων κηπουρών του, για να το βρει...

Ο ορισμός της βαρβαρότητας. Υπερβολική και αναίτια βία. Σαν σημερινό βιντεοπαιχνίδι. Τέλη του δέκατου έκτου αιώνα, ο Φράνσις Μπέηκον περιέγραψε τους τούρκους ως εξής: «ένας βά­ναυσος λαός, χωρίς  ηθική, χωρίς γράμμα­τα, τέχνες ή επιστή­μες, ένας λαός που με­τά βίας μπορεί να μετρήσει ένα εκτάριο γης, η μία ώρα της ημέρας, ευτελείς και ατημέ­λητοι στα κτίρια τους, στη διατροφή και τα σχετικά, και με μια λέ­ξη, αποτελούν όνει­δος».

Μέχρι και τον δέκατο ένατο αιώ­να, όλοι οι ευρωπαίοι περιηγητές στα εδάφη της Οθωμανικής Αυ­τοκρατορίας, την ίδια εικόνα μας μεταφέρουν. Οι τούρκοι είναι άξεστοι, φιλοχρήματοι, βάναυσοι. Ούτε η παραμικρή ένδειξη πολιτισμού.

«H Γερμανία αυτοκαταστρέφεται»

του Παναγιώτη Δούμα

Ένταση, απανωτές εκπλήξεις και αντιφά­σεις μέσα στην κραταιά πολιτική σκη­νή της Γερμανίας προκαλεί το βιβλίο του Σοσιαλδημοκράτη (SPD), τέως υπουργού Οικονομικών του κρατιδίου του Βερολίνου και μέ­λους του Δ.Σ. της Ομοσπονδιακής Τραπέζης της Γερμανίας, (Βundesbank), Τίλο Σαρατσίν. Όπως χαρακτηριστικά γράφει στο editorial ο εκδότης της εφημερίδας Junge Freiheit, Ντίτερ Στάιν:

«Το βιβλίο είναι μια βόμβα. Ο τίτλος ηχεί σαν σειρήνα συναγερμού: H Γερμανία αυτοκαταστρέφεται. Είναι ουσιαστικά μία ομιλία του Τίλο Σαρατσίν για την κατάσταση του έθνους, μια φλογερή ομιλία με εκρηκτικές θέσεις, της οποίας η οξύτητα είναι σχεδόν αδύνατον να αντι­μετωπισθεί. Ενάντια στην πλέον διάχυτη ακόμη και στα μεγάλα αστικά κόμματα ιδέα μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, ο Σαρατσίν κάνει με νηφαλιότητα έναν απολογισμό της καταστάσεως της Γερμανίας, περιγράφοντας το άνοιγμα της ψα­λίδας που για δεκαετίες διαμορφώθηκε αφενός από μία σταθερή δημογραφική κρίση (δραματι­κή υπογεννητικότητα) και αφετέρου από την με­τανάστευση».

Βασιζόμενος στην πολύχρονη εμπειρία του ως υπουργός Οικονομικών του καταχρεωμένου Βερολίνου, ο Σαρατσίν δεν περιορίζεται μό­νο στην ανάλυση αλλά προτείνει δρακόνπα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των απρόθυμων να εργασθούν και συχνά ανίκανων μεταναστών. Απαιτεί την αυστηρή μείωση των κοινωνικών παροχών για κοινωνικά απροσάρ­μοστους, τον οξύ περιορισμό της οικογενεια­κής συνενώσεως και την περαιτέρω απαγόρευ­ση της μεταναστεύσεως με σκοπό τον γάμο.

Η περίπτωση Χεϊτ

«Στην Γερμανία συνηθίζεται, κάθε προσπά­θεια πολιτικοποιήσεως του προβλήματος της μεταναστεύσεως, να πολεμάται χωρίς οίκτο μετά όπλα της αποκαταστάσεως του παρελθόντος». Αυτό είχε γράψει προ 22 ετών ο κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Χεπ, στο βιβλίο του «Η τελική λύση του γερμανικού ζητήματος», το οποίο είχε οδηγή­σει στα ίδια αποτελέσματα με εκείνα του βιβλίου του Σαρατσίν.

Ο Χεπ, εξαιτίας των θέσεων του, εξαιρέθηκε από κάθε συζήτηση σε δημοσιογραφικό και επιστημονικό επίπεδο.

Ο Σαρατσίν εξηγεί το γιατί:

«Τα τελευταία 45 χρόνια δεν συζητήσαμε ποτέ με γνώμονα την λογική την δημογραφική εξέλιξη της Γερμανίας. Όποιος δεν κολυμπού­σε ακολουθώντας το ρεύμα των οπαδών του κατευνασμού και της υποβαθμίσεως, όποιος έδειχνε την παραμικρή ανησυχία, αυτός θα έπρεπε σύντομα να διαπιστώσει ενοχλημένος, ότι στέκεται μόνος και συχνά τοποθετημένος στην γωνία της κοινωνίας.»

Ο Σαρατσιν, ο οποίος σε μία μερίδα των διανο­ουμένων και του φιλελεύθερου Τύπου προκάλε­σε κρυφά χαμόγελα, επειδή αναγνωρίζουν ότι η μουσουλμανική επέλαση μεταναστών διαβρώ­νει την γερμανική κοινωνία, πέτυχε ένα γερό κτύπημα, το οποίο ανοίγει το δρόμο για να ξεκι­νήσει μία τέτοια συζήτηση, η οποία μέχρι πρότι­νος ήταν «ταμπού». Το ερώτημα, ειδικά για την περίπτωση της ακόμη και σήμερα βαλτωμένης από τα συμπλέγματα ενοχών Γερμανίας, είναι ποιος θα μπορέσει να μετουσιώσει σε πολιτικό έρ­γο τις απόψεις του σοσιαλδημοκράτη Σαρατσίν.

Το βιβλίο του Σαρατσίν έχει φέρει τον Γερμανό οικονομολόγο στο επίκεντρο της καθημερινής ενημέρωσης, δεν αποκλείεται ωστόσο να του στοιχίσει τόσο την θέση του στο Δ.Σ της Bundesbank, όσο και την ιδιότητα του ως μέλους του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών(SPD). Οι τελευταίοι έχουν θέσει ζήτημα διαγραφής του, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν σε οριστική απόφαση, αφού κάτι τέτοιο δείχνει να βρίσκει αντίθετη την πλειοψηφία της βάσεως του κόμμα­τος. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα, ένας στους δύο ψηφοφόρους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος θεωρεί ότι η χώρα απειλείται με δημογραφική αλλοτρίωση.

Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Bundesbank), τοποθετήθηκε αποστασιοποιούμενη ρητώς από τον Τίλο Σαρατσίν. Ο Σαρατσίν «εκφράστηκε επανειλημμένως και διαρκώς προκλητικά, ιδιαίτερα ως προς το θέμα της μετανάστευσης», ανάφερει σε ανακοίνωση που δημο­σίευσε στην επίσημη ιστοσελίδα της . 

«Εξαιτίας της λεπτής θέσεως τους, τα μέλη του Δ.Σ. της Bundesbank πρέπει να επιδεικνύουν μετριοπάθεια και επιφυλάξεις εις ό,τι αφορά την πολιτική τους δράση. Αυτή την υποχρέωση την αγνόησε ο κ. Σαρατσίν με τις δηλώσεις του», δηλώνει επικρίνο­ντας τον. Σύμφωνα με κύκλους της τραπέ­ζης, μπορεί ο Σαρατσίν να εξέφρασε την προσω­πική του άποψη, όμως οι τοποθετήσεις του χρεώνονται στο σύνολο της τράπεζας. Για τον λόγο αυτό αναμένεται να κληθεί ο τραπεζικός σε απολογία, ώστε να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα της Bundesbank.

Χένκελ: Η πλειοψηφία των Γερμανών στηρίζουν τις απόψεις Σαρατσίν

Ο τέως πρόεδρος της Γερμανικής Ενώσεως Βιομηχάνων, Χανς 'Ολαφ Χένκελ, άσκησε κριτική στην αντιμετώπιση του μέλους του Δ.Σ. της Βundsbanκ.

«Για άλλη μια φορά με τυπικό τρό­πο δέρνουμε τον αγγελιοφόρο της κακής είδησης», δήλωσε ο Χένκελ στη γερμανική εφημερί­δα «JUNGE FREIHEIT».

Θα μπορούσε αφενός κανείς να ασκήσει κριτική για αρκετές από τις δηλώσεις του Σαρατσίν, λέει ο Χένκελ, αφετέρου όμως θα έπρεπε να του είμαστε ευγνώμονες, για το γεγονός και μόνο ότι καταπιάνεται με κάποια συγκεκριμένα θέματα. «Για παράδειγμα, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιω­μάτων, που στη χώρα μας συντελείται εις βάρος μικρών κοριτσιών και γυ­ναικών, στις τάξεις του μουσουλμανικού πληθυσμού της», δηλώνει ο τέως πρόεδρος των βιομηχάνων.

Όχι μόνον γι' αυτό αλλά και για τις μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται σε όλες σχεδόν τις  μουσουλμανι­κές χώρες, θα έπρεπε να συζητούμε. Ως εκ τούτου, εγκυμονείται μία διττή ηθική, όταν πολιτικοί όπως η πρόεδρος των Πρασίνων Κλαούντια Ροτ, η οποία κατά τα άλλα πάντοτε αγωνίζεται για την ενίσχυση των δικαιωμάτων της γυναίκας, αναθεματίζει τον Σαρατσίν. «Πού βρίσκονται αλήθεια οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των κοριτσιών και των γυναικών των μουσουλμά­νων στη χώρα μας;», αναρωτιέται ο Χένκελ.

Αδιανόητη η κριτική της Μέρκελ

Αδιανόητη χαρακτηρίζει ο Χένκελ και την κριτική εκ μέρους της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στις απόψεις του Σαρατσίν. Η Μέρκελ μάλλον βιάστηκε να αντιδράσει, χωρίς πιθανότατα να έχει καν διάβασει το βιβλίο του Σα­ρατσίν. «Ακόμη και αν θεωρήσω θετικό το ότι η Μέρκελ τολμά να παίρνει θέσεις όχι και τόσο δημοφιλείς, στην περίπτωση αυτή επέδειξε εσφαλμένα αντανακλαστικά τα οποία οφείλο­νται προφανώς στην πολιτική ορθότητα», αναφέρει ο Χένκελ, ο οποίος διευκρινίζει ότι θεωρεί την κριτική της Μέρκελ μη-δημοφιλή, επειδή εκτός από την πλειοψηφία των Γερμανών, σπου­δαίες μουσουλμάνες ηγέτιδες, όπως η Νέκλα Κέλεκ και Σεϊράν Ατές στηρίζουν τις περισσότε­ρες από τις απόψεις του Σαρατσίν.

Ματαιώνονται οι παρουσιάσεις

Στο μεταξύ ματαιώθηκε μία πρώτη παρουσία­ση του βιβλίου του Σαρατσίν. Ένα βιβλιοπωλείο στην πόλη Χίλντεσχάιμ, στο οποίο θα παρουσία­ζε το βιβλίο ο ίδιος ο συγγραφέας, ανέβαλε επ' αόριστον την εκδήλωση «για λόγους ασφαλεί­ας». Την περασμένη Τρίτη, ο εκδοτικός οίκος DVA που εξέδωσε το βιβλίο, κοινοποίησε ότι η προγραμματισμένη για τις 25 Σεπτεμβρίου παρου­σίαση στο «Σπίτι των πολιτι­σμών», στο Βερολίνο, ματαιώνεται. Οι οικοδεσπότες κατέστησαν σαφές ότι δεν επιθυ­μούν να έχουν ως προσκεκλη­μένο τους τον τέως υπουργό.