Η πουριτανή Αμερική και η σαπισμένη Ευρώπη.

Η εφαρμογή των νόμων είναι υποχρέωση.

Με αφορμή τη σεξουαλική παρενόχληση (τουλάχιστον και θα δούμε αν ήταν συναινετική ή όχι) γιa την οποία κατηγορείται ο Dominique Strauss Kahn, τις περίεργες συνήθειες του οποίου όλοι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν αλλά έκαναν την «πάπια», αξίζει ν’ αναφερθούμε στην περίπτωση και του αμφιφυλόφιλου Μαχάτμα Γκάντι.

Στην Ινδία, κυκλοφορεί ήδη βιογραφία του με τίτλο «Μεγάλη ψυχή: Ο Μαχάτμα Γκάντι και η μάχη του με την Ινδία». Ο συγγραφέας Τζόζεφ Λέλιβελντ  αποδεικνύει μεταξύ άλλων ότι ο  «μεγάλος ανθρωπιστής και ειρηνιστής», όπως λένε και οι Έλληνες αριστεροί, στη νότια Αφρική όπου έζησε για πολλά χρόνια ήταν έντονα Ρατσιστής με τους Μαύ­ρους και παρουσιάζει τεκμήρια ότι πήγαινε στο κρεββάτι με άνδρες και γυναίκες, δηλαδή ήταν «μπινές»!

Η «Daily Mail»  γράφει πως από το βιβλίο προκύπτει ότι ο Γκάντι εγκατέλειψε την γυναίκα του για να ζήσει με τον εραστή του, τον Γερμανο-Εβραίο αρχιτέκτονα Κάλενμπαχ Χέρμαν, γεγονός που οι Άγγλοι γνώριζαν από το 1910.

Ίδια ιστορία με τον Μακάριο για τον οποίο οι Άγγλοι γνώριζαν από το 1956 όταν ήταν έξόριστος στις Σεϋχέλλες, ότι ήταν ομοφυλόφιλος και το κρατούσαν κρυφό προκειμένου να τον εκβιάζουν ώστε να υπογράφει κατά τη βούλησή τους.

Υπάρχει κάτι που διαχωρίζει τα περιστατικά και είναι ο χώρος όπου διαδραματίζονται, στην Ασία ο Γκάντι, στο Νέο Κόσμο ο Dominique, στην Ευρώπη ο Μακάριος, αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται.

Αν τολμήσεις την Κύπρο και κάνεις κριτική ή γράψεις για την ομοφυλοφιλία ή αναφερθείς στην προδοτική ομιλία του Μακάριου, στον ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου 1974 με την οποία κάλεσε τους Τούρκους να εισ­βάλουν στην Κύπρο για να την σώσουν από τους στρατιωτικούς των Αθηνών, μαύρο φίδι που σε έφαγε.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον Dominique. Η ευρωπαϊκή αριστερή και δεξιά πνευματική και πολιτική elite γνώριζε και είχε αποδείξεις για την ποιότητα της (ηθικής) προσωπικότητας του. Όμως δεν τολμούσε να αγγίξει καν το ζήτημα, οχυρωμένη πίσω από την ηλίθια ευρωπαϊκή άποψη περί «προσωπικών δεδομένων και τεκμηρίου αθωότητας». Τι σημαίνει «προσωπικά δεδομένα» και «τεκμήριο αθωότητας» όταν συζητάμε για έναν από τους πλέον ικανοποιητικά αμειβόμενους αλλά και πολιτικά ισχυρούς άνδρες του κόσμου;

Τι ζητούνε όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι διασύρεται ο Dominique Strauss Kahn καθώς περιφέρεται με χειροπέδες και παραμένει έγκλειστος στις φυλακές;

Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Συνηθισμένοι από την ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου η καμαριέρα θα είχε απολυθεί αμέσως μετά την (πραγματική ή υποθετική) επίθεση που υπέστη και την καταγγελία που τόλμησε να καταθέσει, οι σοσιαλιστές και οι  Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι, τρόμαξαν. Η άλλη πλευρά του Ατλαντικού δείχνει στους Ευρωπαίους πολίτες την εικόνα που οι πολιτικοί της γηραιάς ηπείρου θέλουν να τους κρύβουν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορείς να παραβιάζεις σταθερά ή και ασύστολα το νόμο, αρκεί να μη σε ανακαλύψουν. Αν αποκαλυφθείς οι συνέπειες είναι τραγικές όσο ψηλά και να βρίσκεσαι (και) ακόμη χειρότερες σε περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά, άνδρες κυρίως αλλά και γυναίκες υπάλληλοι ή managers -το θέμα σκιαγραφεί άριστα ο Αγρινιώτης εξαιρετικός blogger Locus Publicus- μικρών μεσαίων και κολοσσών εταιρειών που δρουν στη χώρα.

Το έμαθε ο πρώην πρόεδρος της ο Bill Clinton, όμως ο Dominique αγνόησε τον κανόνα και τώρα περιμένει τη συνέχεια κοιτάζοντας τον κόσμο, αν μπορεί να το κάνει κι αυτό, μέσα από τα σιδερένια κάγκελα ενός κελιού σε φυλακές ύψιστης ασφάλειας στη Νέα Υόρκη.