Η Αθήνα έγινε Ισλαμαμπάντ!

του Αντώνη Πανούτσου

Τα τελευταία 20 χρόνια πήρε κάποιο κόμμα την εξουσία με την υπόσχεση ότι θα κάνει την Αθήνα Ισλαμαμπάντ; Ψηφίσαμε κάποιο κόμμα που είπε ότι θα ανοίξει τα σύνορα για να έρχεται στην Ελλάδα όποιος γουστάρει; Για να είμαι δίκαιος, κάποιοι ψήφισαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα λοιπά αριστερά κόμματα που είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων δεν πήραν πάνω από 5%. Ποιός, λοιπόν, άφησε την Αθήνα να γίνει το Ισλαμαμπάντ της Ευρώπης και ο χώρος βοσκής κάθε Ρουμάνου ζητιάνου; Μια μαχητική μειοψηφία με δυσανάλογη εκπροσώπηση στα Μέσα, η οποία κάθε φορά που το κράτος πάει να σταματήσει την παράνομη μετανάστευση φρενάρει τις κινήσεις με ιστορίες τρόμου και αστυνομικής βίας.

Πριν από 30 χρόνια ένας φίλος μου είπε ότι οι Έλληνες με το παραμικρό φωνάζουν ότι οι καταχραστές πρέπει να κρεμαστούν στο Σύνταγμα, αλλά αν ένας κρεμιόταν -σε αντίθεση με τον Αμερικανικό Νότο που θα παρακολουθούσε το θέαμα τρώγοντας pop corn-, ολόκληρη η Ελλάδα θα έκανε εμετό. Οι Έλληνες δεν γουστάρουν τη βία και είναι πονόψυχοι. Δεν ξέρω καμία άλλη χώρα που να λέει τόσο πολύ «Άσε, μωρέ, τον κακομοίρη...» και οι πολίτες της να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να τον βοηθήσουν. Στα ελληνικά δικαστήρια, όταν κάποιος φουκαράς αλλοδαπός καταδικαστεί σε μικρή ποινή και δεν έχει να την εξαγοράσει, πολλές φορές οι δικηγόροι βάζουν ρεφενέ για να πληρώσουν και να μείνει ελεύθερος. Κάποτε το έλεγα σε έναν ξένο φίλο και δεν μπορούσε να το καταλάβει. Όπως δεν θα καταλάβαινε γιατί οι Έλληνες πληρώνουν ρουμάνικες ορχήστρες στις καφετέριες όχι για να παίξουν μουσική αλλά για να τους αφήσουν ήσυχους, Πακιστανούς για να τους καθαρίσουν καθαρά παρμπρίζ και δίνουν ελεημοσύνη σε ζητιάνους που ταξίδεψαν 2.000 χιλιόμετρα για να έρθουν στη χώρα των κορόιδων και να ζητιανέψουν. Ο Ελληνάρας μπορεί να είναι τα τρία κακά της μοίρας του, αλλά έστω επειδή είναι νούμερο και θέλει να φαίνεται γαλαντόμος και αβέρτικος τα ακουμπάει. Πρέπει να είμαστε ο μόνος λαός της Γης που προτιμά να κερνάει από το να τον κερνάνε και οι πρώτοι που μπορούν να το καταλάβουν είναι οι απανταχού ζητιάνοι.

Σε καμία άλλη δυτικοευρωπαϊκή πόλη δεν θα δείτε αυτό το χάλι των εισαγόμενων ζητιάνων. Χωρίς περιττή βία αλλά και υπερβολικές ευαισθησίες, καιρός είναι να το τελειώνουμε αυτό το χάλι. Στο φινάλε, δεν τους είχαμε δούλους, όπως οι λευκοί Αμερικανοί τους μαύρους, δεν τους είχαμε υπηκόους, όπως οι Γάλλοι τους Αλγερινούς, δεν τους είχαμε υπηρέτες, όπως οι Άγγλοι τους Πακιστανούς, μας κουβαλήθηκαν γράφοντας τους νόμους της Ελλάδας στα παπάρια τους και γι' αυτό η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να κάνει το ίδιο.

------------------------------

Το κατάλαβαν ότι τους καταλάβαμε και το γύρισαν στην τρελίτσα. Όταν ακόμη και αριστεροί δημοσιογράφοι καταφεύγουν σε δημοσιεύματα αυτής της μορφής, τότε τι να πει περισσότερα η πένα του κάθε ενός από εμάς;

Δημοσιευμένο το κείμενο του Αντώνη Πανούτσου σε Κυριακάτικη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, είναι ενδεικτικό της αγανακτήσεως που επικρατεί στα λαϊκά στρώματα για την αντεθνική τακτική της αριστεράς και των δήθεν ΜΚΟ, που βρίσκονται πίσω από όλα όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται γύρω μας. Φανταστείτε λοιπόν όταν γράφουν αυτά οι καλοζωισμένοι και οι ευνοούμενοι του συστήματος ποιά ακριβώς είναι η άποψη εκείνων που κατοικούν στις πολιορκημένες από αλλόφυλους και αλλοδαπούς, γειτονιές της Αθήνας και των επαρχιακών πόλεων της Ελλάδος.