«Νεωτερικοί ειδωλολάτρες»

η μαϊμού δεν ήταν η Βουγιουκλάκη και εσείς δεν είστε προοδευτικοί.

Είναι πολύ μοντέρνοι, προοδευτικοί σαράντα κα­ντάρια και ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, μικρό ΠΑΣΟΚ ή είναι νεοφιλελέδες του Κυριάκου. Ενοχλού­νται στη θέα της περιφοράς πριν από την ταφή ενός καθήμενου κεκοιμημένου επισκόπου. Είναι οι ίδιοι που θε­ωρούν απολύτως φυσιολογικό το αυτομαστίγωμα και τις χαρακιές με μαχαίρια των σιιτών. Είναι οι ίδιοι που κάνουν την πάπια για τις μαζικές παραβιάσεις των δι­καιωμάτων των μουσουλμάνων γυναικών από τους ίδιους τους συζύγους, τους πατεράδες και αδελφούς τους. Οι ίδιοι που θεωρούν τις μαντίλες δικαίωμα και φυσιολογική την υποταγή σε δρακόντειους ισλαμικούς νόμους. Είναι οι ίδιοι που παθαίνουν ντελίριο, βγάζουν αφρούς, αν υπενθυμίσεις τη μη κανονικότητα της δικτατορικής «πολιτικά ορθής» προπαγάνδας υπέρ του κιναι­δισμού, του συμφώνου συμβίωσης και της συζήτησης για παράδοση αθώων παιδιών ως αξεσουάρ διά μιας αφύσικης υιοθεσίας, χωρίς μητρικό και πατρικό πρότυ­πο, που ταυτόχρονα χώνουν το κεφάλι στην άμμο για το πέταγμα ομοφυλόφιλων από ταράτσες.

Είναι οι ίδιοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τους κορμοράνους, την τριχωτή ροζ κάμπια της Σουμάτρας, τους Τσετσένους, τους Βοσνίους, τους Παλαι­στινίους, μαζεύουν υπογραφές, κάνουν καταλήψεις, αλυσοδένονται, ουρλιάζουν σε πορείες των 10 νομα­ταίων για καθετί παράξενο που συμβαίνει στου διαόλου τη μάνα, αλλά δεν έχουν χαραμίσει μισή υπογραφή για 400.000 Βορειοηπειρώτες, δεν έχουν κουνήσει ού­τε μισό μέτρο τον «προοδευτικό» και «ευρωπαίο» κώλο τους να διαμαρτυρηθούν για τις 1.619 ψυχές των Αγνο­ουμένων και είναι έτοιμοι να παραδώσουν και την υπόλοι­πη Κύπρο ως τουρκικό προτε­κτοράτο, ενώ θεωρούν ανύ­παρκτο τον τουρκικό κίνδυ­νο διότι «φταίμε κι εμείς» κλπ. Γιατί; Μα, γιατί είναι πασέ, εθνικιστικό, φασιστικό να υποστηρίζεις τα δικαιώ­ματα Ελλήνων και Χριστιανών, την ίδια την Πατρίδα.

Στη Μέση Ανατολή και την Αφρική γίνεται γενοκτο­νία Χριστιανών. Οι πανάρχαιες κοινότητες των ορθοδό­ξων, καθολικών και ουνιτών στη Συρία και στο Ιράκ κατασφάχτηκαν. Στην Αίγυπτο, εάν δεν είχε έρθει ο Σίσι, ένας πολύ σοβαρός άνθρωπος, να συντρίψει τον Μόρσι και τα καθάρματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η γενοκτονία κατά των μονοφυσιτών, των Κοπτών της Αιγύπτου, θα τους εξαφάνιζε. Αυτά τα εκα­τομμύρια ανθρώπων, σχεδόν ίδιων με μας, όπως και οι Κόπτες της Ερυθραίας και της Αιθιοπίας, φρούριο απέ­ναντι στον ισλαμικό φανατισμό, που η μικρή κοινότητά τους στην Ελλάδα έχει μηδενική συμμετοχή στην εγκληματικότητα, είναι αόρατοι για την ψωραλέα φάλαγγα της «προόδου» και της «πολιτικής ορθότητας». Αόρα­τη και η φοβερή γενοκτονία που κάνει η Μπόκο Χαράμ σε βάρος των χριστιανών της υποσαχάριας Αφρικής, της Νιγηρίας και άλλων χωρών. 

Θεωρούν μοντέρνα τη στάση τους, καμώνονται τους προοδευτικούς, τους «νεωτερικούς», κοσμικούς Ευρωπαίους, όπως κάποτε μια δύστυχη μαϊμού στην πλατεία Ελευθερίας στον Κορυ­δαλλό, με τούλινη φούστα και πασαλειμμένη κοκκινάδι, ενώ ο γύφτος... επιχειρηματίας βάραγε το ντέφι κι η αλαναρία κάγχαζε, ρώταγε τη μαϊμού «πώς χτενίζεται η Βουγιουκλάκη;» και το ταλαιπωρημένο ζώο χτένιζε την πιθηκίσια καράφλα του με μια τεράστια τσατσάρα σου­φρώνοντας τα χείλη. Θα σας πω ένα μυστικό, σύντρο­φοι. Μεταξύ μας, η μαϊμού δεν ήταν η Βουγιουκλάκη και εσείς δεν είστε προοδευτικοί.

Φαήλος Κρανιδιώτης, Πρόεδρος της «ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ», Εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», 23 Οκτωβρίου 2016, σελίδα 16.

Το «πλεονέκτημα» της Αριστεράς.

«..αυτοί που δεν μπορούν να ξεχάσουν είναι οι συγγενείς των σφαγμένων..»

«Εις το στρατόπεδον προσελήφθην και εγώ. Διά να συλληφθή ένας οποιοσδήποτε έπρεπε να αποφασίση το κομμου­νιστικόν γραφείον έκαστου χωρί­ου διά τα άτομα της κοινότητάς του· οι αποτελούντες το κομματι­κόν γραφείον είτε ΚΚΕ είτε ΕΑΜ συνεκέντρωναν τα στοιχεία και τα έδιδον εις τον γραμματέα της Αχτίδος. Εν περιπτώσει διαφωνίας ο γραμματεύς έδιδε την ψήφον, τας γενικός κατευθύνσεις των συλλή­ψεων και εκτελέσεων είχε δώσει αφ’ ενός η ΠΕΕΑ ήτις έλεγε ότι πρέπει κάθε αντιδραστικός να εξο­ντώνεται και μάλιστα όλος ο συγ­γενικός κύκλος και μέχρι έβδομης γενεάς. [...] Από το στρατόπεδον τους παίρναμε λίγους λίγους και τους εκτελούσαμε εις διαφόρους περιοχάς και της δασώδους περι­οχής πέριξ της Μονής και σε μί­αν τρύπαν πλάτους επί 4 μέτρα και βάθους όταν ρίψεις μια πέτρα θα μέτρησης μέχρι το 16 για να ακούσης τον κτύπον στο υπέδαφος που θα φθάση. 

Την τρύπαν αυτήν την βρήκα εγώ κατ’ εντολήν του Κρη­τικού ή Πισογαινάκη, όστις δεν ξεύρω από πού έμαθε ότι υπάρχει τέτοια τρύπα. [...] Αφού ξεκουρα­στήκαμε είπαμε στους κρατούμε­νους ότι τους πάμε για την Ταξι­αρχία στα Μαζέικα. Ο Καραπάνος με τον Κρητικό και τον Μωριά πήγαν στην τρύπα. Εκεί οδηγούντο δύο-δύο δήθεν για ανάκριση και, χωρίς να αντιλαμβάνονται οι άλλοι, τους εκτελούσαν οι Μωρί­ας, Κρητικός, Καραπάνος, κατά τον εξής τρόπο: Τους γδύναμε τελείως και με το μαχαίρι τους έκοβαν το λάρυγγα και τους έριχναν μέσα στην τρύπα. Τα ρούχα που παίρ­νανε τα πήγαιναν στην περιφερει­ακή Επιτροπή που ήταν στο Μπού­ζι και έπειτα στη Λαύκα και τα φο­ρούσαν τα διάφορα μέλη της οργανώσεως». (Κωνσταντίνος Δ. Καπέλλος «Κοκοβούνι Φενεού-Ο Γολγοθάς των Αθώων», προσωπική έκδοση, Φενεός 2016, σελ. 171-173.)

Το κείμενο που παρατέθηκε προ­ηγουμένως είναι απόσπασμα από τη μαρτυρία που έδωσε ο Νικήτας Σα­μαρτζής, ένας εκ των σφαγέων του Φενεού Κορινθίας. Η απολογία του κρατήθηκε σε αντίγραφο από τον μοίραρχο ανακριτή Αθανάσιο Δρούγκα και έγινε στις 9 Μαρτίου 1945. Το έγκλημα των θυμάτων του Σαμαρτζή και των συνεργών του ήταν πως «ανήκαν στην αντίδρα­ση». Η λέξη «αντίδραση» για τους κομμουνιστές σημαίνει όλη την κοι­νωνία που βρίσκεται εκτός κομματι­κής γραμμής. Και, όπως αποδεικνύει ο συγγραφέας με το έργο του, για να θεωρηθείς κομμάτι της «αντίδρασης» δεν χρειαζόταν να κάνεις κά­τι -αρκούσε μια μακρινή συγγένεια με κάποιον πιστοποιημένο «αντιδραστικό» για να οδηγηθεί το θύμα σαν σφαχτάρι στον τόπο του μαρτυρίου και στη συνέχεια να ριφθεί το άψυ­χο κορμί του στο βάραθρο του Φενεού και μετά τη ρίψη να περιμένουν 16 δευτερόλεπτα μέχρι να ακουστεί ο γδούπος της πρόσκρουσης στο έδα­φος. Στις πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου παρατίθενται αναλυτι­κά κακουργίες, μαζικά εγκλήματα και σκεπτικά αποφάσεων των κομ­ματικών «δικαστηρίων», που δεν θα μπορούσε κάποιος να διανοηθεί ότι έχουν συμβεί στην Ελλάδα του 20ού αιώνα- έστω έπειτα από τη λαίλαπα ενός Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο φθόνος, η κακότητα, η εξοι­κείωση με το κακό, η στρεψοδι­κία, η αρπακτική διάθεση και τα ανομολόγητα απωθημένα των εκτελεστών του ΚΚΕ αλλά και εκείνων που συνεργούσαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με το «ξεπάστρεμα της αντίδρασης» δεν θυμίζουν τόσο τον χώρο του κοινού εγκλή­ματος όσο τους οπαδούς μιας κα­ταστρεπτικής λατρείας που απέ­κτησαν δικαιώματα ζωής και θα­νάτου σε κάποια περιοχή. Στο μέ­νος και στην «ευρηματικότητα» στις μεθόδους μαζικής εξόντωσης διακρίνονται ίχνη θρησκευτικής μανίας - όπως εκείνα που επιδει­κνύουν σε κάθε ευκαιρία οι σφα­γείς του Ισλαμικού Κράτους.

Αληθές έργο

Ο Κωνσταντίνος Δ. Καπέλλος, που συνέγραψε αυτό το πικρό αλλά ακριβές και αληθές έργο, δεν είναι ένας ουδέτερος ιστορικός παρατη­ρητής. Η οικογένειά του αποδεκατίστηκε από τους σφαγείς του ΚΚΕ και εκείνος προσπαθεί -συγκεντρώ­νοντας μαρτυρίες και αμάχητα ιστο­ρικά ντοκουμέντα- να συνθέσει το παζλ της φρίκης, το οποίο σήμερα, δεκαετίες μετά την αιματοχυσία, εί­τε συγκαλύπτεται από την Αριστε­ρά είτε παρουσιάζεται σαν... αν­δραγάθημα. Μπορεί κάθε αναγνώ­στης να αντιληφθεί τον συναισθηματικό αντίκτυπο που προκαλεί και στον συγγραφέα αλλά και σε όλους όσοι επλήγησαν από το δολοφονι­κό αμόκ των εκτελεστών του ΚΚΕ η φράση περί «σεβασμού των αγώ­νων της Αριστεράς».

Μερικοί, καθώς φαίνεται, ξε­χνούν. Αλλά, όπως επισημαίνεται από τον συγγραφέα στον πρόλογο, «αυτοί που δεν μπορούν να ξεχάσουν είναι οι συγγενείς των σφαγ­μένων, που οι απαίσιοι κακούργοι του ΚΚΕ τους στέρησαν προσφι­λή τους πρόσωπα. Είναι τα παιδιά όλων εκείνων που δεν είδαν ποτέ τη μάνα τους να βγάζει τα μαύρα ρού­χα. Είναι εκείνοι που δεν είπαν ποτέ τη λέξη πατέρα». Αυτά τα «ηθικά πλεονεκτήμα­τα» πρέπει να αποδοθούν στην Αρι­στερά. Ένα προς ένα. Με στοιχεία και μαρτυρίες.

(Αντώνης Λιάκος, «Διαπιστωτικό γεγονός», Εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», 23 Οκτωβρίου 2016,, σελίδα 46). 

Εθνομηδενισμός...

Η μεταπολίτευση και οι καταστροφικές της συνέπειες.

Εθνομηδενισμό αποκαλούμε την επιτηδείως ουδέτερη ή την ολοκάθαρα εχθρική αντιμετώπιση των κυ­βερνώντων, που καταλήγει σε ανθελληνική, απέναντι στην Ελληνική ιστορία, την ελληνικό­τητα και την Ορθοδοξία. Δηλαδή την εχθρική τους στάση απέναντι στον Ελληνικό λαό και κάθε τι ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

Η ιστορία έχει τις ρίζες της στο μακρινό Ιούλιο του 1974 και κάποιους σαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το Γεώργιο Ράλλη, ενώ είναι γνωστός ο βίος, η πολιτεία αλλά και η στάση του Ανδρέα Παπανδρέου. Το 1996 και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο αυτού του χρόνου, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης, διέρρευσε στη δημοσιότητα η «λίστα Σημί­τη». Ήταν ένας κατάλογος με δεκάδες ονόματα δημο­σιογράφων που δεν περιλαμβάνονταν στους «εκλεκτούς» του «εκσυγ­χρονιστικού» συστήματος. Επρόκειτο όχι απλώς για μια ονομαστική λίστα, αλλά για ένα κατάλογο με μαύρες λίστες, ανεπιθύ­μητων και προγραμμένων, σε όλα τα πε­δία της κοινωνικής ζωής. Σ’ αυτούς έπρεπε να αποκλειστεί η συμμετοχή σε δράσεις που είχαν σχέση με τον πο­λιτισμό, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τους πάσης φύσεως επιστημονικούς ομίλους.

Τη δημοσιοποίηση των ονομάτων ακολούθησε ένα πρωτοφανές πογκρόμ και κυνήγι κεφαλών. Οι εγχώριες δεξαμενές σκέψεως αλώθηκαν από τη συστημική «διανόηση». Ακολούθησε η εκτεταμένη διαδικασία πλύσεως εγκε­φάλου από τα τηλεοπτικά και εκδοτι­κά συγκροτήματα. Παράλληλα, άγνωστα ονόματα, δίκην συρφετού,  ξεπήδησαν από τη μέση του πουθενά και άρχισαν να εξαπλώνονται ως επιδημία πανούκλας στο δημόσιο βίο της χώρας. Κύριος στόχος τους η νέα γενιά, η δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων. Η Άννα Διαμαντοπούλου, τότε υπουργός Παιδείας, προετοίμασε και ξεκίνησε την υλοποίηση μιας σειράς από αλλαγές. 

Στον ολισθηρό δρόμο την ακολούθησε η Μαριέττα Γιαννάκου –τότε Κουτσίκου. Πρωταγωνιστές σ’ όλα αυτά, άλλωστε σκιώδεις κι αφανείς κι άλλοτε φανεροί και ξεκάθαροι, ήταν  η Σία Αναγνωστοπούλου, η Μαρία Ρεπούση, η Θάλεια Δραγώνα, σύζυγος του παιδικού φίλου του Κώστα Σημίτη, συνταξιούχου καθηγη­τή στο «London School of Economics» Νίκου Μουζέλη, ο Αντώνης Λιάκος. Ενδιάμεσα είχαμε την αριστερά με τον ΣΥΝ του «Ναι» στο Σχέδιο Ανάν, πριν φτάσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, που εξελίσσεται σε συνεπή αριστερά, σ’ ένα φυτώριο αναδείξεως ελιτιστών και εθνομηδενιστών. Σήμερα το δρόμο αυτό βαδίζουν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος, ο Νίκος Φίλης και η ομάδα Διάκου στο υπουρ­γείο Παιδείας.

Σχεδόν πενήντα χρόνια τώρα, ότι ελληνικό βαφτίζεται «σωβινιστικό» ή και απλά εθνικιστικό, ενώ πολι­τικά πρόσωπα με πατριω­τικό υπόβαθρο αλλά και άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής και του πολι­τισμού στην καλύτερη πε­ρίπτωση συμπιέζονται ή απομακρύνονται. Κι ο τόπος μας ΧΑΝΕΤΑΙ!

Καιρός να φεύγουν οι συμμορίες της Αριστεράς.

Να ξεβρωμίσει ο τόπος. 

Καθώς στις περισσότερες Αμερικανικές Πολιτείες επιτρέπεται η ψήφος εκ των προτέρων, περίπου 130.000 Αμερικανοί πολίτες έχουν ήδη ψηφίσει τον Ντόναλντ Τραμπ, την Χίλαρι Κλίντον ή κάποιον από τους άλλους υποψήφιους προέδρους, αν και απομένουν τριάντα και κάτι ημέρες για τις Προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 2016. Αυτή είναι η εκτίμηση του καθηγητή Μάικλ Μαντόναλντ, του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, που ειδικεύεται στην ψήφο εκ των προτέρων. Οι ψήφοι αυτές θα καταμετρηθούν την Τρίτη 8 Νοεμβρίου, μαζί μ’ εκείνες των 130.000.000 Αμερικανών ψηφοφόρων.

Donald J. Trump for President

Η εκ των προτέρων ψήφος είναι παλιά ιδέα, όμως όσο περνούν τα χρόνια αναπτύσσεται περισσότερο. Το 1996 μόνο το 10,5% των ψηφοφόρων είχε επιλέξει να ψηφίσει πριν από την επίσημη ημερομηνία των εκλογών, όμως στις εκλογές του 2012 σχεδόν το 30% είχαν ψηφίσει πριν την ημέρα των εκλογών.

Η εκ των προτέρων ψηφοφορία μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Είτε με επιστολική ψήφο, είτε αυτοπροσώπως, σε εκλογικά τμήματα που ανοίγουν πρόωρα σε 37 Πολιτείες. Η ψήφος μέσω ταχυδρομείου επιτρέπεται σε όλες τις Αμερικανικές Πολιτείες, όμως σε 20 από αυτές οι ψηφοφόροι θα πρέπει να μπορούν να δικαιολογήσουν την απουσία τους από την περιοχή ανήμερα των εκλογών. Τρεις Πολιτείες, της Ουάσινγκτον, του Όρεγκον και του Κολοράντο, αποστέλλουν ψηφοδέλτια σε όλους τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους.

Ήδη έχουν ανοίξει τρία εκλογικά στην Πολιτεία της Αϊόβα ενώ στην Πολιτεία του Οχάιο θα ξεκινήσει η ψηφοφορία την επόμενη εβδομάδα.