Ο Τσίπρας και οι… Τσιπραίοι της Ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Τελικά, ρε μάγκα, είναι «τρικ» το δημοψήφισμα;

Το ότι ο Τσίπρας (και οι «Τσιπραίοι» του) είναι ανίκανος να κυβερνήσει, το ξέραμε. Δυστυχώς για τον τόπο, τους Έλληνες και την ιστορία (μας), δεν το γνώριζαν ή το προσπερνούσαν, όσοι αποφάσισαν και μετέτρεψαν ένα γραφικό-περιθωριακό παιδάκι και το γκρουπούσκουλο του σε κυβέρνηση και τον ίδιο σε πρωθυπουργό μιας χώρας, που την τίμησαν με την παρουσία τους προσωπικότητες, όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Δημήτριος Γούναρης, ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.

Στις 25 Ιανουαρίου 2015, πρώην Πασόκοι, αριστεροί, γκέυ, λεσβίες, τρανσέξουαλ, αριστεριστές, αντιεξουσιαστές και λαθρομετανάστες, έφεραν στην εξουσία τον Αλέξη, που από τα ξημερώματα του Σαββάτου 27 Ιουνίου -λίγες ώρες μετά που βγαίνουν τα φαντάσματα, καλεί τους (εναπομείναντες) Έλληνες να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, με γυμνά χέρια. Ο Τσίπρας, και οι αδελφές (ψυχές) της κυβερνήσεως του, φωτογραφήθηκαν, συνεντευξιάστηκαν, ταξίδεψαν, (αν)έκραξαν (και τους έκραξαν) «ουάου» και (κατα)σπατάλησαν πέντε πολύτιμους μήνες με κλισεδάκια και εφέ.  Μαζί τους ένας καμμένος (που -σύμφωνα με τα παπαγαλάκια του- το Σάββατο δάκρυζε στη Βουλή και την Κυριακή την «έκανε» από την πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου) και κάμποσοι ανερμάτιστοι που τον ακολουθούν, μεταξύ τους κι ένας (αμπελοΖουραρι)φιλόσοφος που έμαθε στο λαό –σ’ όσους δεν το γνώριζαν, ότι, στην αρχαία Ελληνική, τα αχαμνά ονομάζονται «μέζεα» -όταν όμως χρειάστηκε να τα δείξει, αποδείχθηκε ότι δεν… Όλοι αυτοί, με την ανοχή των λωποδυτών (των προγόνων, των απογόνων και των επιγόνων τους) που υποδύονται τις Ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 και μετά, προσπαθούν, τώρα, να βγάλουν την ουρά τους απέξω και να μεταθέσουν τις ευθύνες (και επισήμως) σ’ αυτούς που πραγματικά τις έχουν και τους στήριξαν με την ψήφο τους από τη μεταπολίτευση και μετά. Στους Έλληνες ψηφοφόρους.

Προκήρυξαν, λοιπόν, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για την επέκταση της συμφωνίας για τα μνημόνια, ενώ δεν προκηρύχθηκε κανένα δημοψήφισμα για τους αντιρατσιστικούς νόμους, την κατάργηση της ελευθερίας του λόγου και τη δίωξη της γνώμης, για τον θάνατο του Ελληνικού γένους, με το νομοσχέδιο για την παροχή…Ιθαγένειας (!!!) –της κυρά Τασίας της σταφιδιασμένης, το οποίο ψήφισαν οι πάντες και στα γρήγορα –εκτός από τη «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ».

Μη διανοηθεί δε, να συγκρίνει κανείς το γελοίο δημοψήφισμα -σε μία ανύπαρκτη πρόταση που ποτέ δεν είδαμε και ούτε πρόκειται να δούμε, με το δημοψήφισμα της Κύπρου το 2004. Να σας θυμίσω ότι οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί και πολίτες σφύριζαν, τότε, αδιάφορα και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ανοιχτά «ΝΑΙ» στη διάλυση της Κύπρου μέσω του Σχεδίου Ανάν. 

Τώρα λοιπόν τρέχουμε. Το κομμουνιστικό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, με την ανοχή της (ελαφρο)δεξιάς, προχωρεί στην αναβίωση συμμοριτικών διλημμάτων, επιδιώκοντας περιορισμό της Ελευθερίας των Πολιτών κι αντίθετα στη λογική της Εθνικής Κοινωνίας. Ο Τσίπρας, αφού βάφτισε τα μνημόνια συμφωνίες, άλλαξε όνομα στην Τρόικα και την αναγόρευσε σε θεσμό ή Brussels Group, τώρα μας καλεί να αποφασίσουμε ότι αυτοί που επί σαράντα και κάτι χρόνια λεηλατούσαν κι έκαιγαν τους ανθρώπους, τον τόπο και τις εφεδρείες του, είναι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και ΤΥΠΙΚΑ ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ! Ο Τσίπρας που χαρακτήριζε «τρικ» την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα καταφεύγει σε μια απέλπιδα προσπάθεια –αποφυγής και μεταθέσεως των ευθυνών- ανάλογης γελοιότητος, «ευφυΐας» κι αποτελεσματικότητας.

Όμως, όσοι νομίζουν ότι βρισκόμαστε στα 1821, στα 1940 ή στα 1973, απλώς κάνουν λάθος. Οι εποχές έχουν αλλάξει και περάσει δίχως την παραμικρή ελπίδα επιστροφής. Πρώτον λείπουν οι ηγέτες. Δεν υπάρχει ούτε Κολοκοτρώνης, ούτε Μεταξάς, ούτε Παπαδόπουλος. Στη θέση τους κυβερνούν, ένας.. Τσίπρας, ένας…. Σαμαράς, μια κάποια ….Φώφη, ένα τυπάκι –υπάλληλος ΜΜΕ- με σακίδιο στην πλάτη, κι ο…. Κουτσούμπας, ο οποίος την ώρα που του δίνετε η ευκαιρία να καταψηφίσει την Ευρωπαϊκή ενοποίηση –το όνειρο και το απωθημένο δεκάδων χιλιάδων κομμουνιστών για μισό αιώνα, καλεί τους ψηφοφόρους του σε….αποχή. Δεύτερο, πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα είναι αδύναμη, γεμάτη πληγές, κινδύνους να την απειλούν, όμως, κυρίως, είναι ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ. Δίχως την παραμικρή στήριξη, ούτε καν της Κύπρου. Την Ελλάδα κυβερνούν πολιτικάντηδες, με χαμηλό επίπεδο μορφώσεως και πολιτισμού, ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ. Την Ελλάδα κυβερνούν πολιτικάντηδες αριστεροί, καμμένοι και ψοφοδεξιοί, με τρικυμία στο μυαλό, με ιδεοληψίες, άσχετοι που η μόνη φιλοδοξία τους είναι να παπαγαλίζουν στα (διαπλεκόμενα) ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια. Με την επιλογή για το δημοψήφισμα η αριστερά αποδεικνύει ότι διακατέχεται από μόνιμα κόμπλεξ και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ στόχος της –που έγινε δεύτερη φύση της, είναι ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ.

Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Οι συνιστώσες του μορφώματος που κυβερνά τον τόπο και οι αριστεροί αγιατολάχ του Μαρξισμού μπορούν να πανηγυρίζουν με την ησυχία τους, ενώ οι παρακρατικοί συνεργάτες τους των Εξαρχείων, μπορούν να καίνε, να σπάνε και να λεηλατούν τα άδεια από εμπορεύματα καταστήματα. Μακάρι η Ελλάδα, από το βράδυ της Κυριακής, να μην είναι – κι επίσημα- η τελευταία κομμουνιστική χώρα του κόσμου.

Να δούμε, λοιπόν, τώρα που τραβιούνται –σιγά σιγά- τα νερά, ποιος κολυμπούσε χωρίς μαγιό. Τώρα τα κεφάλια μέσα, περίσκεψη και περισυλλογή. Ο καθένας ενώπιος ενωπίω με τις (ιστορικές) ευθύνες του, απέναντι στον τόπο, τα παιδιά, τα εγγόνια και τους συνανθρώπους του.  Ας δούμε τώρα τους αριστερούς ψάλτες, του Ελληνικού δημοσίου, πόσο αντιευρώ τοποθετούνται. Τους αρμεχτές του τόπου, τους συνδικαλιστές της δεκάρας, αρχικά και του Ευρώ στη συνέχεια. Όλους αυτούς που κόπτονταν κι έσκιζαν τα ιμάτια τους για την πρόοδο, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την επιβίωση των Ελλήνων. Ας δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος του καθενός μας. Μακάρι να κάνω λάθος, όμως πιστεύω ότι δεν θα σταθούμε, σαν λαός, στο ύψος των περιστάσεων.

Υ.Γ. Όλα τα περί δημοψηφίσματος με την προϋπόθεση ότι αυτό θα γίνει, πράγμα που σήμερα Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015, δεν είναι καθόλου σίγουρο. Μάλιστα, ο φίλος μου ο Γιώργος δίνει 9/10 πιθανότητες να μη γίνει. Κι ο Γιώργος ξέρει από πιθανότητες…