Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

«Εδώ Πολυτεχνείο»: 42 χρόνια ψέματα.

«Το Έθνος πρέπει να θεωρεί ΕΘΝΙΚΟ, ότι είναι ΑΛΗΘΕΣ».

Όπως και τα προηγούμενα σαράντα ένα χρόνια, έτσι και φέτος οι διά­φορες οργανώσεις και τα κόμματα της Αριστεράς, μηδενός εξαιρουμένου –και γιατί άλλωστε, αφού τις «δάφνες» του διεκδικούν η «Νέα Δημοκρατία», ότι απόμεινε τέλος πάντων, καθώς και το «Πα.Σο.Κ.», εδώ κι αν ισχύει το ότι απόμεινε- διεκδίκησαν το καθένα για τον εαυτό του την πρωτοκαθεδρία της «αντίστασης».

Είναι πρα­γματικότητα ότι το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΝΗΚΕ, εξ αρχής, ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ, συγκεκριμένα στους ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ και στους ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ κι ΟΧΙ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.

Τα χρόνια που πέρασαν ο εθνικιστικός χώρος στάθηκε κυρίως στον αριθμό των νεκρών, στο μέ­ρος και στον τρόπο του θανάτου τους, καθώς και άλλες τέτοιου είδους στοιχεία, τα οποία, αν και είναι χρήσιμα, δεν αποτελούν ορθή προσέγγιση του ζητήματος. Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, όπως αποδεικνύεται από την συνθηματολογία πού χρησιμοποιήθηκε αλλά και από πληθώρα άλλων στοιχείων, ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ από ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

Είναι γνωστό ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, που διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στη συμμετοχή και στο «γιορτασμό», με επίσημη απόφαση του τον Νοέμβριο του 1973, ΤΟΠΟΘΕΤΉΘΗΚΕ πως «….παρά τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής Κ.Υ.Π. και των πληρωμένων πρακτόρων της να διαστρέψουν την πορεία και το περιεχόμενο της εξέγερσης, καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της Κ.Υ.Π. (...) με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις», όπως ανέφερε το Φεβρουάριο του 1974 το περιοδικό «Πανσπουδαστική», στο όγδοο τεύχος του. 

Τα γεγονότα του 1973, δεν είχαν την απή­χηση πού θέλησαν εκ των υστέρων να τους αποδώ­σουν. Είχαν σαφή και συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα και στόχευαν στην ανα­τροπή του Γεωργίου Παπαδοπού­λου, που συσπείρωνε γύρω του μία τεράστια μάζα πολιτών.

Ο «γιορτασμός» του Πολυτεχνείου με τη μορφή της «αντίστα­σης» κατά του «φασισμού», που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε το στρατιωτικό καθεστώς –που έβαινε προς φιλελευθεροποίηση- αποτελεί τον φορέα του μένους της αριστεράς. Μένος που αναφέρεται αρχικά στην επικράτηση (κάποιων) εθνικών ιδανικών στην περίοδο 1967-74, αλλά στοχεύει παράλληλα στον ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ από τη ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, οποιουδήποτε φορέα εκφράζει τον Εθνικιστικό χώρο ή απλώς διατυπώνει εθνικές ιδέες και απόψεις.

Το Πολυτεχνείο απέτρεψε την φιλελευθεροποίηση του τότε καθεστώτος και έφερε στο προσκήνιο το καθεστώς του Δημητρίου Ιωαννίδη. Σε όσους προκαλεί απορία η συμμετοχή του (απο)κόμματος «Νέα Δημοκρατία» στο ετήσια επαναλαμβανόμενο πανηγύρι τού Νοεμβρίου, να τους θυμίσουμε ότι, είναι δέσμια των κανόνων και των συμφωνιών του μεταπολιτευτικού παιχνιδιού.

Η «Νέα Δημοκρατία», δεν έχει την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ και την ΤΟΛΜΗ να θε­ωρήσει το Πολυτεχνείο ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΓΙΟΡΤΗ, αυτό ακριβώς που είναι, και να τοποθετηθεί απέναντί του. Προσπαθεί, ως ιδεολογικός συγγενής της Αριστεράς, να κλέψει την αχρείαστη δόξα του «αντιστασιακού», όμως η συμμετοχή της προσδίδει ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ και ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ στα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1973, η οποία δεν αντα­ποκρίνεται στην ΑΛΗΘΕΙΑ και στα ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ των οπαδών της. Ας πούμε επιτέλους τα πράγμα­τα με το όνομα τους.

Ας πούμε επιτέλους τα πράγμα­τα με το όνομα τους. Οι «ηγέτες της Δεξιάς» ΕΠΕΒΑΛΑΝ το γιορτασμό του Πολυτεχνείου σχεδόν ως ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ, ενώ ποτέ δεν ήταν, υπακούοντας στην ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό, στην εθνική πολιτική μας παράδοση μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΓΙΟΡΤΗ. ΑΝΕΛΑΒΑΝ τις ΕΥΘΥΝΕΣ. Οι αριστεροί τη δουλειά τους κάνουνε, το φταίξιμο ανήκει σε όσους επέ­τρεψαν και συνηγόρησαν στο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΨΕΜΑ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.... 

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

ΥΒΡΙΣ-ΑΤΗ-ΝΕΜΕΣΙΣ-ΤΙΣΙΣ.

  Συμπαντική νομοτέλεια.

Βασική αντίληψη της αρχαιοελληνικής κοσμοθεωρίας είναι η ΥΒΡΙΣ, η οποία διαπράττεται όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του –σωματική, ή πολιτική, στρατιωτική και οικονομική, συμπεριφέρεται με βίαιο, αλαζονικό ή απλά προσβλητικό τρόπο. Εννοείται, δηλαδή, ως ΥΒΡΙΣ η τυφλή προσήλωση του πρωταγωνιστή στο προσωπικό του πάθος, η οποία εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια, αλαζονεία, έπαρση αλλά και η συμπεριφορά του θνητού ως Θεού. Από την ηθική διαδικασία προκύπτει ότι η αφθονία και ο πλούτος οδηγούν τον άνθρωπο στην ύβρι, η οποία εκφράζεται με τον κομπασμό.  

Ο Υβριστής  παραβιάζει αρχικά τον θεϊκό νόμο, στη συνέχεια τους κοινούς κώδικες συμπεριφοράς που είχαν θεσπίσει οι άνθρωποι και τέλος τους νόμους της πολιτείας. Με τη συμπεριφορά του επιχειρεί ή υπερβαίνει την πεπερασμένη φύση του ανθρώπου, προσβάλει και εξοργίζει τους Θεούς στην προσπάθεια του να εξομοιωθεί μαζί τους.

Στην ΥΒΡΙΝ οδηγεί τους θνητούς η έλλειψη της αιδούς, δηλαδή της ντροπής, που συνοδεύεται από αλαζονική συμπεριφορά, η οποία υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια και προσβάλλει την τιμή των άλλων. Η ΥΒΡΙΣ περιλαμβάνει την αδιαντροπιά και τη σκληρότητα, που δηλώνεται με τη λέξη «αναιδείη», γι’ αυτό το λόγο ο ξεδιάντροπος ονομάζεται «αναιδής». Οι πράξεις που επιφέρουν την αντικατάσταση της αιδούς από την ΥΒΡΙΝ καταλήγουν σε καταστάσεις απεχθείς, τα «αίσχεα».

Η υβριστική συμπεριφορά, συνιστά παραβίαση της ηθικής τάξεως, προσπάθεια ανατροπής της κοινωνικής ισορροπίας και της συμπαντικής τάξεως. Παράλληλα η επαναλαμβανόμενη ΥΒΡΙΣ προκαλεί την προειδοποιητική παρέμβαση των Θεών και οδηγεί τον υβριστή στην ΠΤΩΣΗ και την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

Στην ελληνική τραγωδία της αρχαιότητος η ύβρις είναι το βασικό σφάλμα του τραγικού ήρωα. Παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Ξέρξη στους «Πέρσες» του Αισχύλου, όταν αξιώνει να του υποταχθούν τα φυσικά στοιχεία και ο Ελλήσποντος να μην τρικυμίσει τα νερά του, που κατέστρεψαν τις γέφυρες της διακομιδής του στρατού. Τότε ο Ξέρξης διατάζει να μαστιγώσουν τη θάλασσα, και να ρίξουν στα νερά του Ελλησπόντου χειροπέδες. Η αποκατάσταση της ύβρεως του Ξέρξη πραγματοποιήθηκε εκεί που συντελέστηκε και ειδικότερα στη θάλασσα της Σαλαμίνας όπου ηττήθηκε με συντριπτικό τρόπο.

Ο Όμηρος στην «Ιλιάδα» αναφέρει ως ΥΒΡΙΝ που διαπράχθηκε από τον Αγαμέμνονα, την αρπαγή της Βρισηίδας, προσβολή που είχε στόχο τον Αχιλλέα και τη μητέρα του, ενώ ο Αγαμέμνονας χαρακτηρίζεται «κερδοσκόπος» και «αναιδής». Στην «Οδύσσεια» ως υβριστές χαρακτηρίζονται, εκτός από τον Πολύφημο, οι μνηστήρες, επειδή ρημάζουν την περιουσία του Οδυσσέα και του ηλικιακά ανήμπορου γιου του. Έτσι η μεταμορφωμένη θεά Αθηνά, που φτάνει στο παλάτι της Ιθάκης για να ξεσηκώσει τον Τηλέμαχο στην αναζήτηση του πατέρα του, εκφράζει –με σκοπιμότητα- την έκπληξή της για το μέγεθος της ΥΒΡΕΩΣ των μνηστήρων και θεωρεί ότι θα μπορούσε να υποκινήσει τη ΝΕΜΕΣΙΝ. Ύβρις είναι η απροσεξία ή ο υπερβολικός ενθουσιασμός, η ανυπακοή του Ίκαρου ή του Φαέθωντα.

Σύμφωνα με την αρχαιοελληνική κοσμοθεωρία η ΥΒΡΙΣ προκαλούσε την ΑΤΗΝ -το θόλωμα του νου, το χάσιμο του μυαλού- την τύφλωση της συνειδήσεως, μετά την παρέμβαση των Θεών και ιδιαίτερα του πατέρα όλων τους, του ΔΙΟΣ. Το θόλωμα του νου, το ξεμυάλισμα, επιφέρει νέες ύβρεις, και γεννά την υπερβολή και την αμετρία, δηλαδή την άκοσμη και την αλογάριαστη συμπεριφορά της αδικίας, ώσπου ο υβριστής υποπίπτει σε πολύ σοβαρό σφάλμα. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί την ΝΕΜΕΣΙΝ -την οργή και την εκδίκηση των Θεών- που τελικά οδηγεί στην ΤΙΣΙΝ -την τιμωρία, τον παραδειγματικό κολασμό και την καταστροφή του Υβριστή.

Στη σύγχρονη Ελληνική γλώσσα, ΥΒΡΙΣ σημαίνει βρισιά, προσβολή, συκοφαντία, οτιδήποτε θίγει την τιμή και την αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου. Καταλάβατε ΑΝΟΗΤΟΙ βλάσφημοι, ΑΝΑΙΔΕΙΣ και ΥΒΡΙΣΤΕΣ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ της ΜΝΗΜΗΣ ΝΕΚΡΟΥ;

Υ.Γ. Ανθέλληνες είστε, σκουπίδια και σκουλήκια. Οι Έλληνες σύναπταν ανακωχή και κήδευαν με τιμές και από κοινού τους νεκρούς. 

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Ο Κουμουτσάκος και οι …επαΐοντες.

Στόχος ήταν το πολιτικό ληστρικό σύστημα.

«….Ου πάνυ ημίν ούτω φροντιστέον, τι ερούσιν οι πολλοί ημάς, αλλ’ ό,τι ο επαΐων περί των δικαίων και αδίκων…..»,  [«….Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε πολύ για το τι θα πει για μας ο κόσμος, αλλά τι θα πει εκείνος που ξέρει καλά για τα δίκαια και τα άδικα….»], γράφει ο Θείος φιλόσοφος Πλάτων στο έργο «Κρίτων».

Η περίπτωση του ξυλοδαρμού και των τραυμάτων που προκλήθηκαν από επίθεση πολιτών σε βάρος του βουλευτή και πρώην υπουργού Γιώργου Κουμουτσάκου είναι άκρως πολιτική πράξη όσο κι αν εμφανίζεται να έχει ή επιχειρούν να της δώσουν ποινικές προεκτάσεις. Γι’ αυτό και «….Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε πολύ για το τι θα πει για μας ο κόσμος, αλλά τι θα πει εκείνος που ξέρει καλά για τα δίκαια και τα άδικα….». Επαΐοντες είμαστε οι πολίτες και ξέρουμε πόσα από τα ΔΙΚΑΙΑ μας ΣΤΕΡΟΥΝ, όπως και πόσα ΑΔΙΚΑ μας ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ.

Οι πολίτες αυτής της χώρας –ένα ποσοστό με (συν)ευθύνη τους καθώς συμμετείχαν κι εξακολουθούν στη λεηλασία του Δημοσίου χρήματος- τα τελευταία έξι –τουλάχιστον- χρόνια, υφίστανται τα αποτελέσματα της βιαιοπραγίας και του πολιτικού bulling των εκπροσώπων του. Αυτών που ορκίστηκαν ότι θα υπηρετούν και θα διαφυλάττουν τα συμφέροντα του λαού και του Έθνους.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε κι ούτε γίνεται. Οι πολίτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι τους …Βαρεμένους της πολιτικής ζωής να αρνούνται την ύπαρξη ανέργων και τις στρατιές των απελπισμένων συμπολιτών μας τις αποκαλούν «…οικονομικά μη ενεργούς». Τους ΣαμαροΒενιζέλους να αποδίδουν ασυλία για οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα στους εαυτούς τους, να χαρίζονται τα ληστρικά δάνεια των κομμάτων της ληστοκρατίας, να αμφισβητείται ότι οι Τούρκοι γενοκτόνησαν τους γονείς και τους παππούδες μας.

Δεν είδα να εξοργίζεται κανείς από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους όταν οι συνάνθρωποι μας αυτοκτονούν κατά χιλιάδες από απελπισία κι ανέχεια τα τελευταία χρόνια. Δεν παρακολούθησα κανέναν Χατζηνικομαλάκα να διαμαρτύρεται και να εξαπολύει μύδρους. Ούτε είδα κανέναν οργισμένο Πορτοσαλταρισμένο ή Μπογδανόχαμογελαστό να συμπαραστέκεται στις χαροκαμένες οικογένειες των συμπολιτών μας που κρέμονται νεκροί από στύλους με μια θηλιά στο λαιμό ή πηδούν από μπαλκόνια και ταράτσες στο κενό.

Καμιά Σιγανοπαπαδάκου, καμία Έλλη Τσαρλαμπά, καμία Όλγα Καλούδη-Παναγιωτοπούλου-Νικητέα δεν ευαισθητοποιείται από το κοινωνικό δράμα, ούτε «Τρέμη» από ιερή οργή κι αγανάκτηση για όσους χάνουν την αξιοπρέπεια τους σε πολλές περιπτώσεις την ίδια τους τη ζωή.

Όμως όλοι οι απατεώνες πολιτικοί και οικονομικοί εγκληματίες, συντάχθηκαν πίσω από τις γραμμές των υποστηρικτών του αδίκου της επιθέσεως κατά του Γιώργου Κουμουτσάκου. Όλοι αυτοί απλώς κλείνουν τα μάτια στο προφανές, όπως κρύβει η στρουθοκάμηλος το κεφάλι της στο έδαφος.

Το προφανές είναι ότι η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΟΡΓΗ και ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ μερίδος ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ μας, δεν είχε στόχο ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟ ή Μιλτιάδη ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ. Στόχος τους ήταν να διαμαρτυρηθούν και να στείλουν πολιτικό μήνυμα απλό και σαφέστατο. Η οργή μας θα παραμένει όσο θα συνεχίζετε να προκαλείτε και δε θα διορθώνετε τα αίτια που την προκάλεσαν. Καθήκον μας είναι να σταθούμε στο πλάι των ανώνυμων συμπολιτών μας που από σήμερα θα συρθούν στα αστυνομικά τμήματα, στις δικαστικές αίθουσες και θα διασυρθούν τηλεοπτικά, στη μάταιη προσπάθεια να ανακόψουν το τσουνάμι του θυμού, της λαϊκής οργής και αγανακτήσεως σε βάρος των ληστοσυμμοριτών που μας κυβερνάνε..

Η κυριαρχία σας και η ασυλία σας για όλα όσα διαπράττετε σε βάρος των Ελλήνων, ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ  στο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ της (Β)ουλής σας, εκεί όπου αρχίζει ο ΔΡΟΜΟΣ της ζωής μας. Οι ψυχές των νεκρών συμπολιτών μας, οι καρδιές που ράγισαν και το κλάμα όσων έχασαν μέσα σε ένα βράδυ τη ζωή τους, τις ζωές των παιδιών και των εγγονών τους που ξεριζώθηκαν με βίαιο τρόπο από την Ελλάδα, θα ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ τις νύχτες και τις μέρες σας. Ζείτε με το φόβο της λαϊκής οργής, σε καθεστώς απόλυτου τρόμου, είσαστε σε κατάσταση απόλυτου πανικού και αναγκασμένοι να ζείτε φρουρούμενοι από στρατιές εμμίσθων ένστολων, οργάνων του καθεστώτος που με βία επιβάλλατε και με τον ίδιο τρόπο διατηρείτε στις πλάτες του λαού μας. Η μεγαλύτερη –ως τώρα- τιμωρία σας είναι η ΑΔΥΝΑΜΙΑ σας να ζείτε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, να μπορείτε να κυκλοφορείτε ΔΙΧΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ μεταξύ μας.


 
ΕπιστροφήTop